Edin, Bosna Hersekli bir firaridir. Cezaevinden ailesinin intikamı için İstanbul’a kaçar fakat şunu bilmeli ki artık devlet koruması altında değildir başına her türlü belayı açabilir ki hele de bir mafyaya bulaşmışken. Acaba ailesi neden öldürüldü? Edin neden cezaevinde? İstanbul’da nelerle karşılaşacak?

Adalet, yüzlerce yıl geçmişin aksine, artık piramidin üstündekiler için dönen bir çarktı. Çoğu zaman adaletin yerini bulmadığını zaten biliyordu. Ama hiç adaletsizliğe uğramamıştı. Edilen tehditlere boyun eğip susanlar, korkularından yaşadıkları haksızlıkları görmezden gelenler, benim onlarla uğraşmaya gücüm yetmez deyip pes edenler. Yanlış kararlar, yeniden görülen davalar, sonuçsuz kalan suçlamalar... `Adalet geç de olsa mutlaka gelir` diye düşündü ömrü boyunca. Ama Kayalık Cinayeti Soruşturması sonunda olanlar, adaletin; güç, para ve şöhretin gölgesinde kaldığını öğretti ona acımasızca. O günden sonra mavi olan gözleri zalimliğinden koyuldu. Karşısındakine bir hiç gibi bakan, intikam için her şeyi yapacak kararlılıkta olan ve insani duyguların zerresini barındırmayan lacivert gözlere sahipti artık. Adalet o duruşma günü, faillerini herkesin tanıdığı kişiler tarafından katledilmişti. Adalet o gün, gücü elinde barındıranlar tarafından darağacına asılmıştı... Artık adaleti kendi sağlayacaktı. Artık adaletin patronu o olacaktı. [Kurgu tamamiyle şahsıma aittir. Alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi ve çalınması durumlarında hukuki süreç başlatılacaktır.]

"Hayat bu ister sev ister sevme acı çekmeden büyüyemezsin hata yapmadan öğrenemezsin ve kaybetmeden kazanamazsın..."

"On dakikaya oradayım." "Ben temiz demeden gelme. Kendini riske atma. Duydun mu beni? Lilya?" Cevap vermeden kulaklığıma basarak görüşmeyi sonlandırmıştım. Kanım kaynıyor, direksiyonu kavrayan avuçlarım kaşınıyordu. Ağzım kulaklarımda, keyfime ise diyecek yoktu. Bu gece beni hiçbir kuvvet pislerden uzak tutamazdı. Cengiz, art arda aramaya devam ediyordu. "Cengiz, keyfimin içine sıçtın kardeşim." "Lilya burada kıyım var. Sakın gelme. Göz açtırmıyorlar." "Söyle çocuklara hazır olsunlar. İşaretimle başlayacağız." "Güzelim sen beni neden anlamıyorsun? Yunuslar burada. Üç tane de ekip otosu var." Alana girmeden sigaramı yakmak için durmuştum. Önümdeki toprak yolun sonundaki polislerin mavi-kırmızı ışıklarına ve polislere rağmen bir umut heyecanla yarışı bekleyen kalabalığa bakıyordum. Sigaramdan son bir duman çekip yere atmıştım. Telsizden gelen, "Domino nerede kaldı?" sorularına yanıt vermemin zamanı gelmişti. AŞK, İHANET, DOSTLUK VE İLLEGAL İŞLERE DOYACAĞINIZ DOLUDİZGİN BİR MACERAYA HOŞGELDİNİZ! HAZIR MISINIZ? ÖYLEYSE BAŞLIYORUZ!

Bi evrende siniz ve üç farklı ruh Dişliler~kurt adam soyundan olanlar İnsanlar~normal kişiler İSARETLİLER~vampir soyundan lar Yıllar önce dost olan o 3 soylu bir gün insanlar dişliler işaretliler ihanet eder normal işaretlilere 2 ruh danda güçlü olsa da arkadaşlarını canını yakmak istemez Ve savaşı dişliler insanlar kazanır Ama işaretlilerden korkuyolardır bu yüzden bir anlaşma yaparlar Ve işaretlilere bi okul verirler burda onlar her ne kadar yaşasa da işaretliler bunun intikamını ileride almak için bir lanet yaparlar ama işler ters teper Ve artık geleçekteki ataları işaretlilerin işaretinde yaşar (o işaret anlık fazla duyguda devreye girer ya kontrol Edemezlerse işaretliler den biri öle bilir yada aklı dengesi kaybeder)

Kuğu ölümden, kandan, cinayetlerden nefret eden birisiydi.Barışcıl bir insandı. Kavgalar bitsin herkes barış içinde yaşansın isterdi. Güzel bir hayatı iyi bir ailesi vardı. Ta ki o güne kadar. Bir kanlı gömlek çıktı ortaya. Yirmi yıllık kan davası tekrar açıldı. İntikam isteniyordu. Bir çocuk çekti aldı o gün tüm sevdiklerini elinden. Tüm ailesini ölü görmüştü o gün. Artık soy adlarını taşıyan tek kişiydi. Karaca ailesinin tek dalı. Şans eseri kurtulmuştu o gün o çocuğun elinden. Adını bile bilmediği biri tüm hayatını bir günde mahvetmişti. Ama tek bir bildiği vardı Kuğu`nun. O her kimse geri gelicekti. Ondan kaçması gerekti. Kuğu ölmek için daha çok geçti. Peki ya bu kız katilden kaçmak için akıl hastanesine kaçarsa. Orada onlar gibi delirir miydi? Yada kimler asıl deliler kimdi? Kuğu daha çok küçüktü. Ne yapacaktı? Hep beraber öğrenelim.

Biz ateşi körükleyen iki pervaneydik. Bizi uyumlu kılan da o ateşti zaten. Başka özel bişey yoktu. Bir rüzgar esse, bır fırtına çıksa, yağmur yağsa sönücekti o ateş ama söz vermişti. Kim olduğu belli değildi ama onun hakkında söylenmiş bir söz vardı. "Yeloğlu verdiği sözleri tutar."

Aksiyon kitabıdır.

Bir varisin hikayesi ve ona takıntılı olan aşığı...

Ailesinin terkettiği bir kız çalışmak için ünlü bir iş adamının otelinde işe giriyor.Ardından hayatının aşkı ile abilerini buluyor :)

hikaye unsurlarım

Bir görev üzerine birleşen iki hayat, zorluklarıyla bir yere gelen iki ajan aşkla sevgiyle birbirlerini saracaklar çocukluktaki yaralarını.

Tecavüzcü bir pisliğin kalıntıları ne kadar güçlü bir kadın oluşturabilir…

Hayatı yalanlar üzerine kurulmuş bir kızın hayat hikayesi bu kitap. Babası sandığı adam aslında onu ve ikizini yıllar önce kaçırmış ve kendi çıkarları için kullanmıştı. Ayda babası için adam öldürdüğünü düşünürken aslında o hiçbir bağı olmayan bir adam yüzünden katil olmuştu. Hem de bir kere de değil yüzlerce kez adam öldürmüştü. Peki ne uğruna? Gerçekler açığa çıkmaya başlamıştı onun adı ayda değildi. Tüm gerçekleri sadece bir günde öğrenmiş, bir günde bin yaş yaşlanmıştı.

"Ben; kışı yaşadığım bir akşam beni yakan rüzgarı da çok iyi tanıyorum, bir cehennem akşamı beni üşüten alevleri de"

Bir anda belimde hissettim kol ile gözlerim açıldı. Lamia bana niye sarılıyor ki? Burada mı uyuyacaktı acaba? Yönümü yavaş bir şekilde çevirdim an çığlık attım. Bu Lamia değildi. "Ne bağırıyorsun kızım, odamda uyuma alışkanlığından vazgeç demiştim sana," diyen sert ve Tok ses ile olduğum yerde kalakaldım. Bu oydu. Koray Ateş Aksoy. Kalbim küt küt atmaya başladığında tek kelime dahi edememiştim. Midem bulanıyordu ve ellerim titriyordu... Tutku & Koray Ateş Tüm hakları saklıdır...

Birbirinden bağımsız dört kişi mi? Hayatın yellerinde savrulan, esen rüzgara kapılıp bir araya gelen dört yabancı... Hayır onlar yabacı değiller, yıllar önceki gecenin özenle seçmiş olduğu dört çocuklar. Bir dolunay gecesi doğan dört çocuk, evet o gün, o çocuklar için seçilmişti. Kayra Kuzgun, Akasya Efşan, İlgiz Işık, Baturay Çevik... Tesadüfen gittikleri restoranta yedikleri yemek sonrası yürüyüşe çıkan dört kişinin, dolunay karanlığında etrafını ışıklar kaplayan küçük külübeye yaklaşmasıyla, her birine ayrı ayrı açılan kapıdan, bilmedikleri bir cinayet ortasından bulunmaları mı? Tesedüf yoktur kader vardır... "Siyahın taht kurduğu hayatımda yeni bir renk mi?" ~KAYRA KUZGUN~ "Lal birinin çığlık atmasını istemek mi?" ~AKASYA EFŞAN~ "Gölgesine güvenmeyen birinden güven beklemek mi?" ~İLGİZ IŞIK~ "Konuştukça ruhu iyileşen birinden susmasını istemek mi?" ~BATURAY ÇEVİK~ Wattpad kullanıcısı olarak burda bulunmaktayım.

Geçmişte yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşamamak adına sürekli güçlenmek için çalıştı ve çalışmaya devam ediyor. Sonunda güçlenmek için doğru yeri bularak olabileceği en güçlü hale gelecek ve bu yolda yoluna çıkacak olan her şeyi ve herkesi yok ederek yoluna devam edecek. Ejder Soykıran, bütün tanrıları geride bırakmaya geliyor.

Herzaman karşıma çıkmayı nasıl başarabiliyorsun glayör?Bu üç oldu.Beni neden bulmak istiyorsun?Beni bulduğunda eline ne geçecek?Sakın okulumu falan kurtaracağım zırvalaklarına girme.Seni çözemiyorum glayör.Çok farklı birisin ,dengesiz bi böyle bi şöylesin.Benden uzak durmalısın glayör bana bulaşırsan yolun sonu ölüm olur.Beni gerçekten neden bulmak istediğini çok merak ediyorum açıkçası.Sırf bu merak yüzünden ufak bir istisna gerçekleştirebilirdim ama başıma büyük bi bela çıkarabileceğini bildiğim için bu fikirden vazgeçiyorum.Glayöl ben istediğimi yapacağım sende beni neden bulmak istediğini bana söyleyeceksin nasıl mı?Benim saatimi öğrenmişsin gayet zekisin.Bir gece gelip aynı şekilde o sınıf kapısının ardında bekliceksin benimle o şekilde konuşabilirsin.Bem sana notlarımla cevap vereceğim. Sevgililerle glayör. Okulun gazeteci kızı,sırları ortaya çıkarabilecek mi?

Ailemin hayattan koparılışından sonra, yeraltının karanlık tahtına giden basamakları hızla çıkarken, el birliğiyle benim gibi sakin ve soğukkanlı bir adamı delirttiklerini söylesem, ne derdiniz? Büyük ihtimalle inanmazdınız. Ne yazık ki doğru. Beni bir kliniğe tıkmayı başardılar. Ailemi yok ettikleri yetmemiș gibi. Evet, size sesleniyorum, sırtımdan vuranlar ve kuyumu kazmaya kürek arayanlar. TEBRİKLER! BENİ SİZ DELİRTTİNİZ! Ben, zorla kliniğe kapatılmış, ailesini kaybetmiş Duhan Sıraç İskender, çaresizliğin dibini gördüğüm anda, kaderimin bana verdiği en güzel hediye ile tanıştım. Atiye... İçine düştüğü yalan çukurundan habersiz, en az benim kadar yaralı meleğim... **** **** **** **** **** **** **** *** "Bir daha. SAKIN. ONA. KENDİ. UĞURSUZLUĞUNUZU. BULAȘTIRMAYIN! Yoksa bir dahaki sefere bu kadar sakin olmam, Azade hanım!" Atiye`yi bir daha o ruh hastası cani kadına ezdirmeyecektim. Onu alıp, ait olduğu, hak ettiği o sevgi dolu ailesine kavușturacaktım. Sevgisiz kaldığı her gün için, onu ve Armağan`ı kendimden bile çok sevecektim.

Gözler kalbin aynasıdır derler... Kalbimde yanan ateşi, kalbimin kırıklarını, iyileşmeyen yaraları yansıtmaya yetermiydi göz? Yeter mi anlatmaya? Yetmez... İçimdeki intikam ateşi her geçen gün büyüyordu ama söndürecektim elbet. İntikam alınacaktı. Alınmak zorundaydı. Ölmüş çocukluğumun, kırılmış kalbimin, tükenmiş ruhumun anısına...

Zaafımsın. "Ben sadece senin zaafın olmanı sevdim!" Seni çok seviyorum. "Senin sevgini kullandım!" Seni asla bırakmayacağım. "Peşimi bırak artık!" Sana aşığım. "Senden nefret ediyorum!" Bu son sözden sonra gözlerinin içine bir hayal kırıklığı yerleşti. Artık o da dayanamıyordu. Gitti. Kapıdan çıkıp gitti. Bense peşinden bakakaldım. § "Özür dilerim, sevgilim... Bunu sen ve bebeğimiz için yaptım... Çok özür dilerim..."

Kitabı okumadan hiç bir şey öğrenemezsiniz. Unutmayın! Cinayetler sırların içinde saklıdır. Ve katillerin sır dolu notları vardır.

20 yıl önce henüz 5 yaşındayken Minho ile birlikte kaçan Luna , Minho`yu hedef alan Kurşunun kendi bedenine ulaşacağını bilmiyordu... Luna`nın bedenine ulaşan kurşun o gece Luna`nın nefesini kesti.... Minho o gece hiç ağlamadı içinde bir yerlerde hala Luna`nın yaşadığını hissediyordu.................. O gece Luna yeniden doğdu..... Başka bir bedende başka bir hayatta yeniden var oldu.... Annesi onu doğurduktan bir kaç gün sonra hastalandı ve öldü .... Babası bu yüzden ona karşı hep kin beslerdi , abisi jungkook da aynı şekilde... Babası 18 yaşına girdikten sonra Luna`yı zorla boks ringinde çalıştırıyordu..... Luna`nın her daim yanında olan arkadaşı V , Luna`ya karşı hislerini hala gizlemektedir , tabii bir çete lideri olduğunu da ...... Bu Luna`nın ona ışığını veren güneşini bulma hikayesi......

Bir gün okul koridorunda futbolcu Yiğit ile çarpışan güneş yere düştüğünde dolapların altında garip bir nesne bulur. Bu nesne insanları hasta eden bir yiyeceğin kabıdır ve neredeyse tüm türkiye bu çikolatayı yemiştir. Kabı incelerken üstlerine hastalanan insanların koştuklarını gören yiğit ve güneş bu macerada hayatta kalmaya çalışırken geçmişe gitmenin yolunu bulur