Hakkari Derecik ilçesinde işlenen cinayetler ülkenin dilindeydi. Katili yakalamak için ülkenin en iyi üç profesörü eski öğrencilerine bir tain belgesi gönderir... Peki ya kaçan kovalayan, kovalayan kaçansa. Şeytanın duyguları olur mu hiç. Suâl: Ey velî, insan nasıl olmalı, söyle! Cevap: Son ânda nasıl olacaksa öyle... "NECİP FAZIL KISAKÜREK"

"Birinin hayal bildiği öbürünün tek gerçeğiydi."

Çocukluğundan beri zorluklarala büyüyen sonra vatanına aşık bir kızın zorlu hayatı bu zotuluklarin yanında sevgi âşk ve daha birçok olayy...

Albay kızı olan aden bir gün görev dönüşü babası odasına çağırıp birin onu aradığını ve dna testi yapılması ister ... Umarım beğenirsiniz ona göre devam edicem...

"Reddettmek Çok Zarif Bir İntikamdır..."

"Ağayı tedavi edeceksen" yüzüme tükürerek verdiği emirle alayla güldüm. "Beni öldürseniz bile, öldürseniz bile vatanımı bölmeye çalışan bir şerefsizi tedavi etmem!" Bizler Türk çocuklarıydık. Her daim vatanı için canını vermeye hazır olan, Atatürk çocuklarıydık...

13 yaşındaki Zeynep Aktaş. Daha 5 yaşındayken kaldığı yurttan kaçar ve 13 Yaşına kadar sokaklarda yaşar. Bir gün teröristler tarafından kaçırılır. Daha sonra hayatı geri dönülmez bir şekilde değişir.

bir gün emir gelir göreve gidiyorsunuz pençe timi. Bir kız çocuğnu kurtarmaya… o günden sonra time giren kız çocuğu timin kaderini tamamen değiştirir

Biraz daha bölüm sonra Texting ekleyeceğim yani o yüzden yarı texting bazı yerler mesajlaşma olacaktır!

Hakkaride Vatan Nöbeti Tutan Askerlerimiz ilgili Bir kitaptır, Allah Yardımcıları Olsun. “Bu topraklarda özgürce yaşıyorsak, bu onların sayesindedir.”

Büyük bir pişmanlık hikayesi... Aşık olmuştu Ömer. Bir bakış açısı bile değiştirememişti o gerçeği. Ömer`in bu zorlu yolda Eylül onun işini kolaylaştıracak mıydı? Karakterlerimiz kabuşabilecek miydi? _varmısınız bu yolda bizimle yürümeye_? Bakış açısı :pişmanlık _sizlerle..._

Kendimi geri çekmeme gülümsemiş ve aniden sol eliyle yakamı tutmuş ve kendine doğru çekmişti. "Sana ihtiyacımız olmasa Senin canını  tam şu saniye alırdım da işte işimize yarıyorsun !"  demiş ve beni geriye doğru sertçe ittirmişti. Arkamdaki duvara kafamı çarpmam ile tekrardan inlemiştim.  Elimi kaldırıp kafamı tutup onun gözlerine bakmıştım. Bu adamdan nefret ediyordum ! "Bağlayın şunu biraz sinirimi geçireyim ! Hem belki işkenceyle olmayan kafası yerine gelir !" demesiyle kafamı delirmişçesine sallıyordum.  "Yemin ederim hatırlamıyorum Lütfen !" diyerek ağlamaya tekrar başlamıştım. Zaten ne zaman göz yaşlarım durmuştu ki ! "Merak etme ben sana hatırlatacağım. " demesiyle daha çok ağlamaya başladım. 

Bir Türk Çocuğu ve Arap Kızı`nın hikayesi. Askeri kurgudur.

... Gözlerimin önünde uzayıp giden uçsuz bucaksız masmavi deniz, etrafımdaki çam ağaçlarının yapraklarına çarpıp ses çıkaran hafif soğuk rüzgar, cıvıl cıvıl öten kuşların sesi, ağaç diplerinde rüzgar esintisiyle sallanan papatyalar insana yaşama sevinci veriyordu. Yeşil, yumuşak çimenlerin üzerinde oturmuş, doğanın huzur veren sesini dinliyor, arkadaşlarımın gelmesini bekliyordum. Her hastane çıkışı buraya gelmeme rağmen burayı ilk kez bu kadar sessiz ve huzurlu görüyordum. Bazen burada çok fazla araba geçtiği için doğanın sesini duyamasam da yalnızca buranın görüntüsü bile beni rahatlatmaya yetiyordu.

Arkadaşlar hızlı yazdığım için düzeltmeye üşeniyorum isteyen okuyabilir.

`İnsanın içindeki deniz sadece birinin bakışıyla dalgalanır mı?`

Herkes nefes almak için başını kaldırdığında bir gökyüzü ile karşılaşırdı değil mi ve bu gökyüzü hep mavi olurdu, bazen siyah bazense gri ama herkesle aynı olurdu lakin benim değildi. Ben Gökyüzü`me baktığımda aydınlığı görüyordum. Işığı görüyordum işte. Hayatımın tek ışık kaynağı oydu resmen. Ben bazen onda bir anne şefkatini görürdüm, belki bazen bir baba ya da var olan ablamın hissettirmediği bir abla, abi şefkati veya bir arkadaş ve çokça da bir sevgili. Benim için her şekle bürünen bir adamdı benim Koca Gökyüzü`m. Tüm acılarımı omuzlarına yüklemiş bir Gökyüzü. Her kızın arkasından en çok babası olurdu değil mi? Her hatasını affeden, her şeyiyle kabul eden. Benim babamdan çok Gökyüzü`m vardı. Sağımda, solumda, önümde ve arkamda... Acım acısı olmuştu. Acısı ise acım. Mutluluğu mutluluğum, mutsuzluğum mutsuzluğuydu. Özlemim özlemi, özlemi özlemimdi. Peki ya bir gün, Koca Gökyüzü giderse, bu Uzay Kızı ne yapardı? Bir daha bu acılara göğüs gerebilir miydi? Korkularına sağlam bir adım atabilir miydi? Ardına baktığında, her dediği şeyi onaylayan birini ya da ona güven verircesine gülümseyen birisini görecek miydi? Belki de Uzay Kızı, bu bahane ile Uzay`ın Kızı olmaktan vazgeçerdi ve kendi ayaklarının üzerinde durmayı öğrenmiş güçlü bir kadın olabilirdi. Gökyüzü`m benim güzel sevgilim, bana mutsuzluğumda geldin. Mutsuzluğunda geldin. Bazen yaralarımızı beraber sardık, bazen o yaraları tekrar deştik. Lakin tekrar saran ikimizden başkası olmadı. Yalvarırım, yalvarırım beni mutsuzluğumla, umutsuzluğumla, ihanetlerimle, şefkatsizliğinle ve senin yok olmanın bıraktığı acıyla bir başıma bırakma. Ve unutma, Uzay Kızı Koca Gökyüzü`nü hâlâ ilk gün ki gibi delicesine seviyor ve sevmeye de devam edecek...

Tehlikeli, hırslı, türk gençlere yönelik hedefi olan Sokur lakaplı teröristi yakalamak için kurulan Vatan Timi. Timin komutanı olan Üsteğmen Arslan Öztürk dahil askerlerin tabura geldikleri gece kadın askerlere teröristler tarafından saldırı yapılması üzerine bir süreliğine yanlarında kalmak için taşınırlar. Kadın askerlerin tim komutanı olan Üsteğmen Ahsen Yıldırım `a ilk görüşte hoşlanacağını tahmin etmemiştir.

Rus baskınını önlemek için gittiği operasyonda esir düşen yüzbaşıyı, esir düştüğü yerde ki Rus ajan kurtarır ve Rus ajan time katılır...

Hem mit hem de bir bordo bereli olan Asena Bozkurt abisinin yanına Hakkari ye giderse ne mi olur hadi gelin birlikte okuyalım

...... (Üşendim)

Ben Berfin Kıraç Diyarbakır`da doğup büyüdüm aslen Diyarbakırlıyım 15 yaşındayken babam yani Hasan Kıraç bi görevde şehit düştü Annem ben küçükken babam`dan ayrılmış şimdi 24 yaşındayım ve Yüzbaşı Berfin Kıraç olarak hayata devam ediyorum

Çocukluk arkadaşım babamın askeriydi

Her bölüm attığımda açıklamadan spoi vericem üşenmezsem o da

Bir türk kadın askerinin hayatı…