Alina Maya Tözün 10 yaşında Babasının başka şehire tayin isteme sonuçu Hakkariden gitmişti ardında Kalan Karan Mert Çakır ise Askeri liseye gitmişti Askeri lisede sessiz sakin biriydi ama herkesin dilindeyi başarıları ile.... Şimdi aradan 16 yıl geçti Alina Doktor olmuş ve memleketine dönecek bakalım bu ikisi 16 koca yılın ardından nasıl kavuşacak??

Asker arkadaşı ölümüne arkadaştır

doktor bir kadınin gönüllü olarak gittiği karargahta geçmişi yüzünden hain olduğu düşünülür...

Bence hemen okumalısınız Kaçırmayın Takip edip , yorumlayıp oy vermeyi unutmayın Hepinizi seviyorummm

Selam arkadaşlar umarım yazacağım hikayeyi beğenirsiniz hepinize iyi günler dilerim💕💕

Kılıç için pes etmek yok!

“ onsuz nasıl yapılır bilmiyorum, nasıl onsuz kalınır bilmiyorum bana mutluluğu, aşkı, güveni, huzuru her şeyi o öğretti ama onsuz nasıl yapacağımı öğretmedi, artık yapamam”.

-Ne o binbaşı korktunuzmu burda olduğum için +Niye korkayım ben bir askerim açık açık konuşuyorum ama siz anlamıyorsunuz bunun korkaklıkla bir ilgisi yok -O zaman kıskandınız +Daha dün tanıdığım biri için niye kıskanayım burası güvenli bir şehir değil geldiğin yerlere benzemez Avukat hanım yanarsın , yanarız... Geçmişten bu güne kadar neler mi olmuş !!

Okuyun görün arkadaşlar

Ünlü mafya çetesini çökertmek için gönderilen işinde başarılı kim choi hana ve bu amaç doğrultusunda çalışırken yaşadıkları...

Asteria ~ Yekta Mekan ve zamanın önemsiz olduğu kadar nefesimi yüzünde hissedecek yakınlıkta duran kişinin ağzından çıkacak birkaç cümlede benim için o kadar önemliydi. "Ya bu aramızdaki bilinmezliğe bir son veririz ya-" demesine kalmadan sözünü kestim. "Yada ne olur?" dedim tek kaşımı kaldırarak. "Orası oraya gerek duyduğumuzda görürüz." dedi hastası olduğum amber gözlerinden birini kırparak. Omuz silkerek"Oraya gerek kalmayacak zaten." dedim ve asla yapmam dediğim şeylerden birini hiç düşünmeden yaptım. Müptelası olduğum dudaklara bu sefer ben tutundum dudaklarımla. Karşılık vermesi uzun sürmezken bir damla suya muhtaçmışız gibi birbirimizi son damlamıza kadar kuruttuk. Kitapta geçen olaylar tamamen hayal ürünüdür🚨 Yer isimleri ve karakter isimleri ise şahsımın sallamasyonudur❗ Yıldız Tozlarının gecenizi aydınlatmasına hazır mısınız genç okurlarım💫

Mavi gökteki hayaller...

Ben kendi öz annem ve babam tarafından teröristlere satılan o kızım. Aslı Diana Çelik. Satıldığımdan birkaç gün sonra birileri benim yok olduğumu haber verip ülkelerden yardım istemişler. Fakat hiçbiri yardım etmemiş. Taa ki Türkiye Cumhuriyetine kadar. Türk Silahlı Kuvvetleri beni bır kahraman edasıyla kurtarmışlardı. Kurtarıcım ise Ay Işığı Timi. Bu kahraman timin komutanı ise Barış Ali Tünemez. Hayatımızda başlangıçlar olabilirdi. Benimki hep kötü olmuştu. Fakat bu sefer ki iyiye benziyordu. Benim hikayemi okumaya ne dersinizz? *Asker Kurgusudur.*

Genç asker buğulu gözlerini hızla kapatıp açtı karşısında sadece gözleri görünen, yüzünü puşiyle gizleyen adama bakıyordu. Adam biraz daha yaklaştığında ilay amber gözler ile karşılaştığında duraksadı, kendi gözleri de açık kahveydi ama bu renk bir başkaydı, sanki güneş vardı o gözlerde, İlay bacağında bulunan silahı almak için hamle yapmıştı ama karşısında ki adam ondan daha hızlı olup üstüne doğru gelmeye başladı adam iyice yaklaştığında kalan tüm gücü ile kafa attı genç teğmen ardından ise kayan gözlerine yenik düştü. ____________________________________________________ " Elbet bir gün tekrar karşılaşacağız ama o zaman her şey çok farklı olacak." İ.A. " O turan gözlerin de benim gibi birisine yer var mı acaba süverce" D.A. "KEHREBAN İSİMLİ İLK HİKAYEDİR." Hikayede geçen kişiler ve olaylar tamamen kurgusal olup gerçek ile bağlantısı yoktur.

“Bize vatan için ölmeyi öğrenmişlerdi. Ama o vatanı için ölmeyi hayatı sandı.”

❗️Şiddet ve kan içerir❗️ Wattpad ve buradan kitabı okuyabilirsiniz. Ben kim miyim? Ben Türküm! Ben Askerim! Ben Asenayım! İmkansızı başaran, Ülkesiyle, Atalarıyla gurur duyan bir Türk`üm. Benim hikayem; ne bir yabancıyla başladı, ne de yolculukla. Benim hikayem savaşla başladı, kanla başladı, öfkeyle başladı. Ben, Asena Bozkurt. Namı diğer Kızıl Kurt. Eğer bu hikayeyi okuyorsan, duygularını kontrol etmeyi sakın unutma!

Bitti demişti asıl başlangıca koştuğunu bilmeden... Edebiyat öğretmeni olan Esin babasının tercihlerini değiştirmesi üzerine en beklemediği şehire atanır ve yıllar önce onu düğün sabahı terk eden asker sevgilisinin de orada görev yaptığını öğrenir. Peki gerçekten her bitiş bir başlangıç olabilir miydi?

Bu kitap;Murat ve Gökçe`nin babalarının arkadaş olmasıyla birlikte aynı lojmanda ve karşılıklı otururlar ve hem kavga edip hemde hiç birbirinden ayrılmazlar.

Çocukken bulamadığı adaleti sağlamak isteyen Umay Savaş. Çocukluğundan beri askerlerle büyüyen ve asker olmak isteyen Timur Kağan Göktürk. İlerde avukat ile işi olan genç asker nerden bilebilirdi ki başına bela olup kalbine sızabileceğini...

"Benimle evlenir misin?" Adam tatlı bir heyecan ile yere çömeldi. Kadın gözlerine inanamıyordu. `Asker adamım ben asla diz çökmem `diyen adam şimdi önünde diz çökmüştü. Bu milladın ta kendisiydi. Ama kabül edemezdi. "Hayır. Benim askerle işim olmaz." Kinle ve nefretle bakmamak istedi. Ama kalbi gibi mantığı da devre dışıydı. Adam duyduğu söz ile yutkunamadı. "Ne?" Dedi zorlukla. "Nesini anlamadın? Benim senin gibi biri ile ne işim olur? Tek başına bir hayat kurmayı bilir misin sen? Komutanından izin aldın mı bari?" Etrafta ki insanların şaşkınlık içinde ki sesleri geliyordu. Adamın umrunda değildi. Ama kadın çok utanıyordu. Kadının sözleri delip geçmişti yüreğini. Başkasını nasıl umursardı ki? Sayısız kurşun yemişti ama hiç biri bu kadar canını yakmamıştı. Yavaşça çömeldiği yerden kalktı. Sevdiği kadının gözlerine baktı. Sözlerinin aksine orada hüzün vardı. Cenneti yaşadığı yerdi o koca gözler. " Senin gibi biri evleneceğime sokakta hiç tanımadığım biri ile evlenirim daha güvenili. " Gözlerinin aksine cehennemin ta kendisi olan ağzından bir yakıcı söz daha duydu. Mavi gözleri dolmuştu. Bu kadını sevdiği için kendinden utandı o an. " Benim hatam. Ama sen ne iyi ettin. Zira benim kalbim senin çirkinliğini göremezdi. Güvenli hayattında mutluluklar." Dedi sakince ve elinde ki kutuyu rastgele fırlattı. Arkasına dönüp uzaklaştı. Kadının dünyası karardı. Ayakları titriyordu. Bu nasıl bir acıydı? Bu nasıl bir imtihandı? Sevdiği adama yetişmek istedi. Yapamazdı. "Tabii ki evet sarı!" Diye çığlık çığlığa bağırmak istedi. Ama yapmazdı. Bitmişti. Bitmeliydi. Mavi gözlüleri hiç kapanmasın diye bitmeliydi. Hani her bitiş bir başlangıçtı? Yalandı.

Oklarım belimde, yayım elimde.. Sırtımı kapının sağ tarafına yasladım, askerden gelecek komutu bekliyordum. Kapının solunda duran asker de ortamı gözetliyordu. "Bak zarar göreceksin git buradan diğerlerinin yanına dön. Ben dikkatlerini dağıtırım." askerin sessizce söylediği şeyler sinirlerimi bozuyordu. Ters bir şekilde baktım ona. Ayakta duracak hali yoktu dediklerine bak. Çok şey söylemek istedim ama söyleyeceklerimi bir cümleye sığdırmaya çalıştım, "Ya Şehadet Ya Hürriyet!!" diyerek niyetimi açıkça belli etmiştim. Yaralı yüzüne rağmen güldü ve kafa salladı. "Hava puslu olunca, çakallar meydanı kendilerinin sanırmış. Meydanın asıl sahiplerini gösterme vakti geldi." dedi asker... Askerden gelen komutla sırtımı yasladığım yerden kaldırdım. Askerle aynı anda ben kapının sağından o ise solundan çıktı. Sessizce ilk atışları yapmak için hızlıca oku çektim. Gözüme çarpan ilk teröristin karnına hedefime alıp okumu bıraktım. Tam isabet. Terörist ne olduğunu anlamadan karnına giren okla karnına baktı. Bir süre sonra yere yığıldı. Bu sırada asker de ucunda susturucu olan silahla bir kişiyi indirmişti. Adım adım ilerleyecek yolda gördüğümüz pislikleri temizleyecektik. Bir sonraki adım için askere baktım. Bir bana bir yerdeki pisliğe bakıyordu. Yerdeki pislik ta bağırmak için ağzını açmıştı ki oku çektim tam vuracaktım asker silahla kesmişti sesini. "Benimdi!" dedim sessiz ve kızgın bir şekilde...

Binbaşı Acar Adin Karoğlu & Yüzbaşı Alım Asena Pozkurt "Savsalı" Kapının olduğu yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamıştım o gece bizim son sarıla bildiğimiz gecelerden biriydi 1 hafta sonra kuzey Irak sınırına göreve gitmişti ve çatışmada ŞEHİT düşmüştü ... hıçkırıklarım evi inletip kulağıma geliyordu yavaşcana yerden kalktım ve üstümü başımı değiştirmeden yatağa oturdum hıçkırıklarımın arasında uyuya kalmıştım .

Babasının asker anıları ile büyümüş emekli bir asker kızı olan Eylül`ün, en büyük hayali, bu anılara yakından şahitlik ederek onları; kendi gözlerinden kaleme almaktır. Lâkin gittiği askeriye de Yüzbaşı Ömer onu pek güzel karşılamaz. Hatta Eylül`ü, arkası sağlam şımarık bir kız çocuğu olarak görür. Eylül ise kadraj da güzel duran ama korkutucu olan bu adamın geçmişini merak eder.

O göğsüme hançerini hiç düşünmeden saplayan acımasız bir adamdı. Ben ise ona itiaat etmek zorunda kalan bir kadındım.

Hani hayat müşterekti? Kim söylediyse koca bir yanılgıya kapılmış ya da insanlığı kandırmak istemiş. Çünkü yaşanan eziyetler, üzüntüler tek kişilik. Zehra, otuz dört yaşında kaderin sillesini yemiş bir kadındır. Dört sene önceki yaşadığı travmatik olay sonrası akıl hastanesine kapatılan Zehra, ızdırap dolu yattığı yıllardan sonra mesleğine geri dönmüştür. Bu dönüş, Zehra`nın başlangıcı olacaktır. Çünkü eskimiş sırlar, açığa çıkacak; hayatındaki soru işaretleri yanıt bulacaktır.