Insanlar Ona farklı isimler verirdi. Bazıları Bir Efsane derdi. Bazıları ise bir lanet. Ama onu gerçekten tanıyanlar sadece tek bir isimle fısıldardı:Ölüm. Aram Veznedar, parayla çalışan bir suikastçıydı. Dünyanın en iyi ajanları, en tehlikeli mafyaları ve en güçlü Devletleri bile onun varlığını kanıtlayamazdı. Çünkü o yalnızca öldürürdü. Ve Ölüler konuşmazdı. Konuşamazdı. Ama bir gün, öldürmesi gereken kişi ortadan kayboldu. Seni soyut. 22 yaşında, sıradan bir garson nokta En azından kimliği öyle diyordu. Ama Aren, onun kim olduğunu biliyordu. O, dünyayı yöneten en gizli suç örgütünün başkanının kayıp kızıydı. Ölmüş olması gerekiyordu nokta ama hayattaydı. Ve kaçıyordu Selis, geçmişinden saklanıyordu. Ama geçmiş, onu unutmazdı. Aren, onu bulduğunda tek bir şey fark etti: Selis, ölmek istemiyordu onun gözlerine yalvarış yoktu, korku yoktu. Sadece öfke ve intikam vardı. "Eğer beni öldürmeyeceksen yardım et." "Eğer beni öldüreceksen devam et."

Yakın bir geçmişte yaşanılan fakat halkın haberinin olmadığı, krallığın gizemli entrikalarının en derini olan 10 kişinin katliamı olarak bilinen katliamdan yıllar sonra bu katliamın sonuçlarına istemeden de olsa kurban olan çocukların krallıkta hayata tutunma çabaları.

Aiden Blake fanilerin yaşadığı bir dünyada büyülü bir okula giden çok az büyücüden bir tanesidir.Bir gün büyü tarihi dersinde Profesör Leander Falk öğrencilere geçmişe gidip büyü tarihine önemli katkılarda bulunmuş birini geleceğe getirebileceklerini söyler.Bunun üzerine kimi geleceğe getireceğini bilemeyen Aiden geçmişte ölmese büyü tarihine katkıda bulunacağına inandığı ve derstede bir kaç defa ismini duyduğu,asırlar önce cadı sanıldığı için idam edilen “Ailey Rose” adlı kızı geri getirmek için geçmişe gider.Fakat Aiden’in hesaba katmadığı bir şey vardır oda geçmişi değiştirmenin imkansız olduğu…Aiden Ailey’i geleceğe getirmek için geçmişe gittiği her zaman Ailey haziranın 4’ünde farklı şekillerde ölüyordur.Fakat bu Aiden için engel değildir çünkü o dersini geçebilmek için gerekirse zamana meydan okuyup onu baştan yazmaya kararlıdır….

Tomrisla ile Terrifika arasında çıkan savaşta küçücük bir kız çocuğunun annesini katlederler.Kız çocuğu ise kendine söz verir annesine bunu yapanları yaşatmayacaktır.

Arthur Brooks, sıradan bir kitapçıdan daha fazlasıdır. Kaybolmuş hikayeler ve unutulmuş karakterlerle dolu eski bir kitapçı dükkanının sahibidir.Her kitap, tamamlanmayı bekleyen bir dünya, her sayfa, bir sır saklar. Bir gün, Elanor adında bir prenses dükkanında belirir. Prenses, kaybolmuş bir kitaptan fırlamıştır ve Arthur’un onu gerçek dünyaya döndürebilmesi için hikayesini tamamlaması gerekecektir. Ancak her sayfa, onları daha derin bir sırrın içine çeker. Tüm hakları saklıdır.

Külleri zaman çizgisinin ötesine savrulan bir savaşın etkisi kaç yıl sürer? Bir ömür mü, bir asır mı yoksa sonsuza dek mi? Pandora`nın kutusu açılır ve sessizlik yayılmaya başlar. Geriye sadece tek bir kıvılcım kalır umut ışığı. Ve Anka küllerinden yeniden doğar...

Astsubay Kıdemli Başcavuş Tuğra Duman, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin seçkin bir birimi olan Pençe timinin yardımcı komutanıdır. Görev, sınır ötesindeki tehlikeli bir terör hücresini etkisiz hale getirmektir. Ancak operasyon sırasında Tuğra, gizemli bir şekilde ortadan kaybolur. Tim, Tuğra’sız dönmenin acısını ve şaşkınlığını yaşarken, Tuğra ise kendini beklenmedik bir zamanın içinde bulur. Tam 300 sene önceye, İskoçya’ya gitmiştir. Tuğra, hem kendi gerçekliğine dönmeye çalışırken hem de İskoçya’nın gizemli topraklarında hayatta kalmaya çalışır. Bu süreçte zamanın ve mekanın sınırlarını zorlayan aşk, dostluk, gizem, aile ve sadakat hikayesi de gelişir. Hayatının yeni savaşı başlar, bu sefer kılıçlarla...

" Nasıl ya! Nasıl yaaaaaahh! Bumu benim gelecekteki kocam?! Bu insan yavrusu çok küçük daha." " Onu başında düşünecektin Çisel. Kimse sana kendi kanadını kes demedi. Yönetici dedenin sana verdiği cezân bu. Bir insan oğluyla evleneceksin. Bu insan oğlu büyüyüp sana aşık olduğunda seninde kanadın yeniden çıkacak ve dünyana geri dönebileceksin. Ama unutma onun olmayacaksın." " Kes sesini Efken!" " Bana kızma Çisel sıkıyorsa dedene kız. " Çisel sinirle başını doğuya doğru çevirdi . " Yönetici Oganer! Seni ihtiyar bunaaaakkk. Komşu kralın adi oğluyla evlenmedim diye bu kadarda zalim ceza verilirmi yaaah! " Diye haykırdı resmen. Birden kulakları çınlatan o ses duyuldu. " O ceza sen kanadını kestiğin içinde seni AHMAK!! " Efken elleri kulaklarında sessizliği bekledi nir süre. Sonra, " Çisel..." Dedi kıza bakarak. " Bizim dünyamızda tek kanatlı biriyle kimse eş olmaz. Bunu sende biliyorsun." " Sence öyle bir derdim mi var benim. Ben sadece kendi topraklarıma dönmek istiyorum o kadar." Dedi kız Efken`in siyah kanatlarından tutup çekerek. Madem bir insan oğlu ile evlenmek cezam. Neden yetişkin biri değil. 100 yıldır burdayım. Bir 100 yıl dahamı bekleyeceğim. " Saçmalama Çisel ne 100 yılı. " " Evet biraz abarttım. Ama ben bir an önce bu ceza bitsin istiyordum."

Fenerlilerin kudurtan febemin kocasi Aslan

Düşman iki krallığın varislerinin(prenseslerinin) birbirini öldürmek için çabalaması...

"Gökyüzü kızıl ve lacivertin birbirine karıştığı büyülü bir tabloyken o gece bir kız çocuğu dünyaya geldi. O, güzelliğin ve dengenin çocuğuydu; ama aynı zamanda kaosun, tutkuların ve ölümüne sevecek bir ruhun sahibiydi. "Gece ile ateşin kaderi birbirine yazılıdır… ama bazı sırlar, hatırlanmayı bekler." Gizemli ve güçlü Nyxara, geçmişine dair hiçbir şey hatırlamazken, karşısına çıkan tehlikeli ve etkileyici bir adam, ona unuttuğu bir gerçeği hatırlatmaya kararlıdır. Ancak bu adam, düşmanı mı yoksa kaderi midir? Unutulmuş sırlar açığa çıkarken, Nyxara kendini hem güç savaşlarının hem de kaçınılmaz bir çekimin içinde bulur. Ancak her şey göründüğü gibi değildir. Bazı bağlar unutulsa da asla kopmaz…

Dünya hayatı normal giden genç bir kız ve "Sunlight" gezegeni`nin Su Ruhu Krallığı ile arasındaki bağ ne olabilir?

Aynı krallıkta doğan iki kardeş...Kralın ikiz kızları...Vira ve Layla...Onlar Flu kardeşler ve görevleri çiçekleri korumak.Sihirlerini doğa için ama en çokta çiçekler için kullanıyorlar.Çiçek halkının hepsi bunu yapıyor...Fakat onlar ikiz olmalarına rağmen çok farklılar.Biri sarı biri siyah saçlı.Biri çiçekleri koruyorken biri çiçeklerle lanetlendi...

"Bir mühür, bir kehanet, ve yok oluşa yazılmış bir kader."

Göğün en parlak ışığıydı, ama şimdi karanlığa mahkum... Peki ya kader, gerçekten de yazıldığı gibi mi yaşanır? Yoksa insan kalbinin derinliklerinde, göklere meydan okuyacak bir güç hâlâ var mıdır? Bir tanrıçanın düşüşü ve bir mirasın uyanışı... Umay, gökyüzünün sırlarıyla örülü destansı bir hikâye.

Kraliyet sarayının ihtişamı, kralın ölümüyle karanlığa gömülürken Denis, kendisini kurtarmak için amcasının zalim planlarından kaçmak zorunda kalır. Eski ve yeni dünyalar arasında sıkışıp kalan Denis`in kaderi, geçmişin gölgeleri altında yeniden şekillenir. Aşk, ihanet ve karanlık sırlarla örülü bu hikaye, sizi bilinmeyenin derinliklerine sürükleyecek.

Ben, prenses Ayızıt… Annem, bana bu ismi büyük bir anlam yükleyerek verdi. Ben, kan ve duman kokan bir savaş gününde dünyaya geldim. Orduların çarpıştığı, kalelerin sarsıldığı bir vakitte, annem benden habersiz, zorlu doğumdan sonra beni kucağına alıp sarayın yüksek balkonuna çıkarmış. O anda ufuk kıpkırmızıymış; toprak, kanla boyanmış, gökyüzü bile acıdan kararırken, ben annemin kollarında dünyaya meydan okurcasına gülmüşüm. Annem, gözlerinde hem korku hem umutla bana bakmış. Bu gülüş, bu direniş işareti ona eski efsaneleri hatırlatmış. Ve o anda, bana "Ayızıt" adını vermiş. Ayızıt; hem güzelliğiyle hem kudretiyle anılan, savaşın içinden doğmuş, yıldızların kaderine dokunan kadınların adıdır. Yıllar geçti, güzelliğim dillere destan oldu. Sarayda, şehirlerde ve uzak diyarlarda adım bir efsane gibi fısıldandı. Ama sadece güzelliğimle değil, aynı zamanda asil duruşum, özgürlüğüme olan tutkum ve kaderimi kendim seçme irademle tanındım. Kimse bana boyun eğdiremedi. Ne altın taçlar, ne ipek sözler… Sonra bir prens çıktı karşıma. Krallıklar barış yapsın diye, onu öldürmem için gönderildim sanki. Kılıcım hazırdı; kalbim tereddütsüzdü. Ancak sarayın karanlık salonlarında, göz göze geldiğimizde, kader oyununu değiştirdi. Öldürmek istediğim adamla evlenmem istendi. Bir müttefiklik adına, bir siyasi oyun uğruna... Ama ben prenses Ayızıt’ım. Ne canımı, ne kalbimi satmam. Zincirlerle örülü bir tahtı asla kabul etmem. Bu yüzden KAÇTIM! Gece yıldızlarının altında, rüzgarı peşime takarak, özgürlüğe doğru sürdüm atımı. Kendi kaderimi, kendi efsanemi yazmak için...

Asenanın krallık simgesinin olmaması. İşaretini almak için bir efsanenin peşine düşer..

Ona gülerek bakıyordum. "Aşk olsun be Karer!" diye bağırdım. O ise beni şaşırtacak olan şeyi söyledi. "Olsun!" dedi. Şaşırmıştım. Gözlerimden okunuyordu sanırım. "Ne?" dedim. O ise devam etti. "Aşk olsun dedin, bende diyorum işte aşk olsun Leyal`im." deyip çapkınca sırıttı. "Hala yavşama modundasın Karer yaa! Ben napcam seni?" 🍀🍂 Hiç bi`şey yapmadım.Yapamadım. Özlemiştim. Belki oda özlemişti. Ama ne benim ne de onun yapacağı bir şey vardı... Bu ilişkiyi başlatan bendim. Bitirende ben olmalıydım. Bitirdim de. Bu ikimizin iyiliği içindi. Çoğunlukla onun. Hem kim bilir? Belki tekrar birlikte oluruz... 🍀🍂 Güldüğünü işittim. Gülüşüne kurban olurdum ben senin. İyi ki döndün. Sen olmasan ben daha fazla yaşayacağımı sanmıyordum, Karer.

Dört yıldan beri okyanusun güzelliklerini gören Vanessa reşit olduktan sonra daha da derinliklere dalış yapar. Bu günlere kadar her okyanusa girdiğinde kuş gibi rahatladığını bütün dertlerine iyi geldiğini düşünür ta ki okyanusun onu hiç bilmediği bir yere götürüp gerçekleşen rivayete kadar.

Yıllar sonra geliyorum sonsuzluğun dansına... 💃🏼👯🏽‍♀️

(Uygunsuz sahneler barındırır smat içerir)

Merhaba ben Selin.Tabi başına geleceklerden habersiz olan Selin.Nerden bilebilirdim ki başka bir evrene ışınlanacağımı…

Kehanete göre derler ki; bir melezin varlığı herkesin sonu olacaktır. Kimse farklı bir ülkenin kadınlarından çocuk yapmazlardı. Eğer bir melez sağlıklı bir şekilde doğarsa diri diri yakılarak canını alırlardı. Onu karnında yetiştirerek doğuran kadına ise çocuğunun canının alınış izletilir daha sonra, kilisenin önünde kanını akıtırlardı. Tüm kainatın bildiği gerçek buydu. Kimse bu gerçekten cayamazlardı. Eğer cayarlar ise onları bekleyen son yakındı. Fakat perşembeyi cumaya bağlayan gece yeri göğü inleten bir ses duyuldu. Herkesin korkuyla beklediği bebek doğmuştu. Nefesler tutuldu. Artık ölüm burunlarını ucundaydı. Araycılar yola koyuldu. Kıyamet çok yakındı. Tanrıçalar bebeği buldu. Bu onlar için bir onurdu ama bilmedikleri birşey daha vardı o ise bebeğin normal insanlar tarafından değil, bir varisin çocuğu olduğuydu. Melez bir bebeği öldürmek onlar için sorun değildi. En büyük sorun bebeğin Mesing krallığının ,Varisinin  evladı olmasıydı. Bebek ölmeliydi, böyle olması gerekiyordu fakat ölemezdi. `Kıyamet` dedi Gök Tanrısı, `Savaş` dedi Kainat Tanrısı , `Çok kan akacak` dedi Su Tanrısı, Artık insan oğlu  korkmalıydı çünkü her an ölüm meleği onları davetsiz yakalayabilirdi.

Dünya yaşamında zorbalanan küçük düşürülen yıkık Özgür trajik bir kaza sonucu ağır yaralanıyor öleceğini düşünerek gözünü yuman Alex gözünü bambaşka bir evrende açıyor... ve uzun süredir dizginlediği duyguları tekrardan ortaya çıkıyor