devam ediyor 3a önce güncellendi
Birbirimizin Başka Yüzleriyiz
@sinoralifora
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Ben, Züleyha.
Adımı halamdan almışım. Babam, annem her ne kadar istemese de, Züleyha olsun ismi demiş. Bu isim halamdan çok, bir nevi babamdan yadigar bana.
Bizim köyün hikayesini bilmeyen yoktur. Dilden dile dolanmış zamanında... aşk hikayesi. Klasik aslında, sevenler yine kavuşamamış. Aşkın kanunu mudur kavuşamamak?
Dedim ya... bizim köyün hikayesini bilmeyen yoktur. O tarihten itibaren, sevenlerin bir daha kavuşamayacağına inanmış bizimkiler. Öyle bir aşkmış ki, Tasos ve Züleyha`nınki... yıllar sonra bile konuşulur olmuş. Onlar kavuşamayınca, köy bir nevi lanetlenmiş sanki. En azından Yusuf abim öyle olduğunu savunuyor.
Bizim köy küçüktür. Sıcaktır ama... kışları sert geçer. E Karadeniz tabii. İnsanı da en az coğrafyası kadar sert. Bu gözünü sevdiğimin memleketine yaşayıp da sert olmamak mümkün mü sanki? Kadını da merttir bizim buraların. Durmaz. Sırtında bebesi, ahırda ineği, elinde orağı... çalışır durur.
Ne diyordum en son? Züleyha ve Tasos... onların aşkına hep özendim. Her dinlediğimde içim gitti. Olabilir mi böyle bir aşk dedim. Aşıklar tepesi diyorlar onların yan yana yattığı yere. Yaşarlarken, yan yana olmayı çok görmüşler onlara ama şimdi yan yanalar. İki mezar taşı. Birbirine kalpten bağlı, iki mezar taşı. Size anlatacağım onların hikayesidir. Kendi hikayemi nerede, ne zaman ve nasıl bulurum bilemem ancak, bir gün olur da ben de Tasos`umu bulursam... o gün onu da anlatırım elbet.
Ben, Züleyha.
Yarı ahşaptan, yarı taştan yapılmış eski köy evinde ailesiyle yaşayan, bu satırları da size serenderin ahşaptan merdivenine tünemişken yazan Züleyha. Adını da, inatçılığını da halasından almış Züleyha. Yalnızca bir aşk hikayesinin anlatıcısı değil, kendi hikayesini de arayan Züleyha...