"Neden ağladığını sorabilir miyim?" "Hayır." "Kim üzdü seni tavuk yavrusu?" "Salak o nasıl bir takma isim?"

Kitaplarınıza eklemek isteyebileceğiniz bazı güzel sözler. bazılarını kendim buldum, bazıları Shakespeare, bazıları Johnny Depp, bazıları Tolstoy`un sözleri vb... umarım seversiniz.

Yazlığa yeni gelen ailenin oğullarından birisi ilk geldiği günün gecesinde deniz kenarında ağlayan kıza müzik çalar bırakır. ~ Gece yarısı deniz kıyısında ağlarken bir anda yanına bırakılan müzik çalarla şok olan sonrasında etrafına göz atarak gözyaşlarını silen Yakamoz. Bu derin sularda bizimle yüzer misiniz?

Emir ve Deniz telefonlarını karıştırdıklarında birbirlerine bu kadar ısınacaklarını bilmiyorlardı.

Rasgele numaralardan gelen arkadaşlık...

İlk görüşte aşka inanır mısınız? Ben de inanmazdım onu görene kadar. Ama aşık mı olmuştum yoksa o anın heyecanı mıydı bilmiyordum. Kendimi çok fena kaptırmıştım onu biliyordum. Öyle ki bir anda onunla ilgili planlar yaparken bulmuştum kendimi.

"Aynı Evde", evliliğin absürt ama gerçek yanlarını gözler önüne seren, kahkaha garantili bir kişisel gelişim-psikoloji kitabıdır. Bu kitap, evlilik hayatının ciddiye alınacak tek yanının mizah olduğunu hatırlatıyor. Evli bir çiftin gündelik maceralarına odaklanan bu eser, ilişkilerde yaşanan yanlış anlaşılmalar, kıskançlık krizleri, kayınvalidelerle mücadeleler, romantizm kazaları ve cinselliğin evlilikteki yeri gibi konuları cesurca ele alıyor. Ancak bunu yaparken, okuyucuyu güldürmeyi ve düşündürmeyi ihmal etmiyor. Eğer evliliğin aslında bir hayatta kalma sanatı olduğuna inanıyorsan ya da henüz bu kaosa adım atmadan önce bir önizleme almak istiyorsan, "Aynı Evde" tam sana göre! İçindeki hikayelerde kendini, eşini ya da belki de komşunu bulacaksın. Unutma, aynı evde olmak bazen savaş, bazen aşk, ama her zaman eğlence!

Gözümün içine baka baka oynuyor ve keşfettiğimi bilmediği hatasını gerçekleştirmek için fırsat kolluyordu. Evet evet, bunu ona söylememiştim. Sonuçta aşkı ve profesyonelliği birbirine karıştırmamak gerekiyordu değil mi ? Sıra bana geldiğinde kazanmam için gereken son iki hamlemden birini yaptım. Şimdi ise o hep yaptığını yapıp, yapması gereken ama asla fark etmediği hamleyi değil de diğer hamleyi yapacak ve ben onu şah mat edecektim. Plan kusursuz ve mükemmeldi. Yüzüme bir mühlet bakıp gülümsedi. Ya da hayır, gülümsemeden çok pis bir sırıtış sergiledi demek daha doğru olurdu. Olsundu son gülen iyi gülerdi. Sırıtışına karşılık verip gözlerimi ondan ayırmadım. O da bana bakarak taşı oynattı. "Şah mat." Yüzümden silinen sırıtış ile kaşlarımı çattım. Bu beklediğim bir hamle değildi. Aynı zamanda beklediğim bir söz de değildi. "Dur, ne ?" Gözlerimi tahtaya çevirdiğimde beklediğim değil de yapması gereken hamleyi yaptığını ve beni yendiği tüm Türkiye gibi görmüş oldum. Yüzünü hafifçe benimkine yaklaştırıp, konuştu; "Demek ki on yedinci piyona bu kadar güvenmemek gerekiyormuş değil mi? Ya da karşıdakini ezberlerken onun da seni ezberleyeceğini unutmamak gerekiyormuş. Olsun şansını seneye ben yokken bir daha denersin. Ve eminim ben olmadığım için, sen yine yenersin."

"var mısın herşeye belki en mutlu günlerimizi yaşamaya belki yeri geldiğinde üzülmeye ama hiç bırakmamaya vazgeçmemeye var mısın benimle herşeye" Giray ve Alev`in yaşadıkları

❗️ASKIDA ❗️Klasik bir gerçek ailem kurgusu (Not:ilk kitabım lütfen hatalarımı belirtin)

17 yaşında aslında karıştırıldığını öğrenen Gece`nin hayatı nasıl olacak gelin birlikte bakalım

İlk textıng kitabı yazacağım, iyi okumalar

İsmin bir futbolcu menajeri olmak için başvuru yapar ve hayatının yeni sayfasını açmış olur❄️

Eleştiriler, öneriler, röportajlar ve dramalarla dolu bir dergi projesi.

Onlar birbirini tanımayan dört kişiydiler, taki lisede farkında olmadan dördü de aynı sınıfa nakil alana kadar ilk andan belliydi onların arkadaşlığı, aşıklığı ama bilmemezlikten geldiler ortak yönleri vardı hepsi bir olay yüzünden nakil almıştı isteyerek gelmemişti hiç biri o sınıfa ortak acıları ve ortak eğlenceleri vardı ortak düşmanları oldu zamanla onlar biraz kuduruk bir dörtlü ama içleri de bir o kadar güzel ve özel belki onları okumak istersiniz o zaman bir disiplin meselesi başlasın bakalım

Çerezlik bir kitaptır

(Küfür icerir)yanlislikla bir mafyaya mesaj attim

İlk atama yeri Mardin olan bir öğretmen , ve geçirdiği kaza nedeniyle dışarıya çıkamama fobisi oluşturan kız kardeşi için öğretmen arayan Mardin ağasının oğlu ile tanışırsa sizce ne olur?

Bazı yaşanan şeylerden sonra tekrar eskisi gibi olamazsınız. Aden yaşadıkları sonrası içine kapanmış ve görmeyeceğini düşündüğü rastgele birine yazar...

Nasil boyle tesadüf olur

Hiç, kendinize aykırı içinizdeki kişiliğinizden dolayı sahtekar gibi hissettiniz mi? Ama onun içinde değildi. Onun iki tane hayatı var. Biri asla tanınmaz diğeri kesinlikle tanınır. Biri sevmez sevilmez, diğeri çok sever sevilir. Önce kendi benliğini sonra da içindeki harareti dindirmek için "mantıklı insanları" öldürmeye başladı. "Hataya mahal yok" demekten hatadan başka bir şey bulunmaz oldu. Ve bu hatalarla hikayesine istemediği karakterler sokuyor. O, sevmez sevilmez. Peki ya öldürdüğü kişiliği? Kalbine gömdüğü kişiliğini bir başkası çıkartmaya başlayınca aklı allak bullak olur. Ama o, hani sevemezdi? İşte bu yüzden bu hikayeye şans verin derim. (Kendimce bir şeyler deniyorum. Bir cinayet hikayesinde gerilim ve dramdan başka şeyler de olması gerektiğini düşünüyorum. kafa yormalık sadece cinayetten ibaret olmaması taraftarıyım) Kısacası eğlenmenize bakın:)

yenı transfer olup takımı yokus asagı surukleyen bırı hıslerımı de bu denlı yokus asagı goturebılır mıydı?

Sanki kalbimde bir atan mekanizma vardı, onu gördüğümde güm güm atmaya başlamıştı... o benim kalbimi attırmıştı... zihnimin derinliklerinde bir yerde kalbim sadece onun için atmaya başlamıştı... sadece onun için atacaktı bundan sonra. eğer başka bir şey için atarsa kendimi kaybetmiş olmalıydım...

Bu yazı anneanne ve dedesinin yanında geçirmek için yanlarına gelen Kayra eğlencenin yanında tozlar altında kalmış sırları ve anıları gün yüzüne çıkararak belkide en büyük yanlışını yaptı ya da kaderin dolambaçlı yollarında yürürken karşılaşması kaçınılmaz olan bi kaç sıkıntıdan ibaretti.

Sonunda eve gelebilmiştim. Ayakkabılarımı çıkardıktan sonra salona girdim. Çantamı koltuğa fırlattıktan sonra bileğimdeki tokayla saçlarımı topladım. "Göknil." diye seslendiğimde ses çıkmamıştı. Daha gelmediğini düşünerek odama ilerledim. Üstüme rahat bir şeyler giyerek yemek hazırlamaya karar verdim. Odamın önüne geldiğimde kapıyı açtım ve gördüğüm manzara beni çok büyük bir şoka soktu. "Bu ne?" dediğimde arkamdan bir ses bağırarak, "Şakalandın!" dedi. Bu ses Göknil`e aitti.