💔 “Bazı sevgiler özgürlük değil, esaret getirir…” Afra Doğan, İstanbul’da zorlu hayat koşullarına rağmen acil tıp eğitimi alan genç bir kadındır. Ama onun bilmediği bir şey vardır: Bir çift göz, her an onu izlemektedir. Yalçın Kayayurt. “Gaddar Reis” olarak tanınan, silah kaçakçılığı çetesinde lider yardımcısı. Sevgisizlikle yoğrulmuş bir geçmişi, kanla karışmış bir geleceği vardır. Ve şimdi… kalbinin derinliklerinde adı Afra olan bir takıntı büyümektedir. O izledikçe özler, yaklaştıkça daha da karanlığa çekilir. Afra ise kendi hayatının iplerini kaybettiğini çok geç fark eder. 🔒 Kapatılmış kapılar, kaçışsız geceler ve kalpten gelen bir çığlık… Bu hikâyede sevgi şefkat değildir, Sevgi bir savaştır. Peki… Afra onu gerçekten sevebilir mi? Yoksa bu takıntı… herkesin sonunu mu getirecek?

Afra bir kaza sonucu son beş yılını kaybetmişti. O hiç bir şey hatırlamazken kocası karan ise ona unuttuğu anıları hatırlatma derdindeydi.

"İkimiz de karanlıkla büyüdük. Ben yetimhanede susarak, O suskun bir evde nefes alarak. Ve şimdi... birbirimizi tanımadan aynı yarada kanıyoruz. Adını bilmiyorum. Ama seni hissedebiliyorum." Afra, sekiz yaşında yetimhaneye bırakıldığında hayatına acı sessizlikler yerleşti. Aybars ise geçmişiyle birlikte yaşamayı değil, ondan saklanmayı seçti. Bir kütüphane köşesinde kesişen bakışlar, geçmişin fısıltıları, yazılmamış cümleler… Bu bir aşk hikâyesi değil, bu bir iyileşme hikâyesi. Ve belki... aşk da iyileştirir.

Babasının ölümünden sonra küçük kardeşi Elif`le tekrar hayata bağlanan bir psikoloji öğrencisidir. Staj için bir kliniğe gittiği sırada çoklu kişilik bozukluğu olan ilk danışanına aşık olmak gibi bir hata yapar. Bu günden sonra asla eskisi gibi bir hayatı olmayacaktır.

Her genç kızın bir travması olabilirdi. Önemli olan o travmayı seninle beraber sırtlayacak bir hayat arkadaşına sahip olmaktı. Talha Yasir 🌞 Afra *** ... Elime ne ara aldığım kahve fincanı titremeye başladığında fincanı sıktım. Yanımda oturan adamın da gözlerinin fincanda olduğunu anladığım an yerimden kalktım. Gözler yeniden beni buldu. Hissettiğim heyecan daha fazla arttı. Fincanı masaya koymak istediğim an fincan altlığı elimden kaydığında onu almak için harekete geçmiştim ki başka bir el fincan altlığını tuttu. Masaya koydu. Hemen yanıma baktığımda bu kişinin Talha olduğunu gördüm. Bana bakmıyordu ama yan yüzü bana çok da yakındı. O an kısık sesi bana ulaştı. Benden başka da kimse duymadı. " Sakin ol. Titremekten bayılacak gibisin. Cevabın hayır ise şimdi hemen benden uzaklaş ve yerine otur. Ama evet ise elindeki fincanı masaya bırak, Afra." Yutkundum. Lan kendimi neden kitabın içinde gibi hissediyorum. Bu laflar ne? İç ses! Ses versene be! En önemli yerde yoksun. Ne yapacaktım. Düşün Afra düşün kızım. Sen zeki kızsın. Sayısal derslerde başarılı değilsin diye salak olmuyorsun. Sadece birkaç saniye içinde dilimin farklı sözler sarf edeceği kelimelerin aksine fincanı titreyen ellerime inat masayanın üstüne yavaşça bıraktım.

"Rüyanda beni görmüşsün merak ettim." Dedi sırıtarak. İğrenç suratının aldığı ifadeyi taklit ettim. " Neyini merak ettin?" "Rüyanda da şuan ki gibi karizmatik miydim?" Diye sordu. Bunu ciddiyetle sormuştu bir de. Kocaman bir kahkaha attım. "Hayır gerizekalı salya sümük ağlıyordun." Dedim ve onu iterek önümü açtım. Daha sonrasın da konferans salonuna indim. "Herkes toplansın!" diyen sese odaklandım. okulda elektrikler kesilmiş, kapılar sonuna kadar kapanmıştı. Bunun bir açıklaması olmalıydı. "Çocuklar!" dedi müdür derin bir nefes alarak. "kapana kısıldık!" diyerek devam etti. "Birileri bizimle oyun oynuyor. telefon çekmiyor, ışıklar çalışmıyor. Anlayacağınız kimseye haber veremiyorum." uğultu ve itiraz sesleri yükseldi. "Lütfen dikkatli olun. Uzun bir süre burada kalacak gibi duruyoruz." Herkes bağırarak kapılara hücüm etti. Hayır ya büyün okul gerizekalı olamaz dı. Kapı kilitli diyeli iki dakika olmamıştı. Müdür tekrar bağırdı "lütfen sakin olun." Dedi ama nafile. Kimsenin umurunda olmamıştı. Onca kalabalığın arasından süzülüp sınıfa doğru yol aldım. Bu kadar kaos yeterliydi!

İlk aşkını unutamazmış insan. O beni unuttu...

Ben afra...25 yıldır hayatı tamamen bir yalandan ibaret olan afra. Vatanı için canını feda edebilecek afra. Baba denmeyecek adam yüzünden psikolojisi bozulan afra. hikayemin tamamını öğrenmek istiyorsan kitabı okuyabilirsin:)))

Genç kız gözlerini aralamaya çalıştı, ancak parlak bir ışık onu engelledi. Kısık gözleriyle ışığın kaynağına baktığında, bir spot ışığının üzerine odaklandığını fark etti. Durumu kavrayamadan etrafını incelemeye başladı ve karşısındaki kırmızı koltuklarda binlerce seyircinin kendisini izlediğini gördü. Şaşkınlıkla çırpınmak, bağırmak istedi. Ama nafileydi. Ne bir parmağını oynatabiliyordu ne de sesi çıkıyordu. O an, ayak bileklerine ve el bileklerine sıkıca dolanmış ipleri fark etti. Hemen ardından, bir kukla gösterisinde olduğunu anlaması uzun sürmedi. Başını sağa çevirdiğinde, gözleri bağlı ve ağzı açık iki genci gördü. Sol tarafına baktığında ise, gözleri açık ama ağızları bağlı bir erkek ve bir kızla göz göze geldi. Hepsi, tıpkı kendisi gibi gençti. İçini derin bir korku kaplarken, sağındaki gözleri bağlı ve ağzı açık olan genç dikkatini çekti. İpler onun ellerindeydi. Kuklacı oydu. Kuklacı, içlerinden biriydi. Genç kız dehşet içinde bağırmaya çalıştı, fakat kimsenin onu duymadığını düşünüyordu. Ta ki uzun kahküllü, sofistike bir giyim tarzına sahip, şık ve güzel bir kız ayağa kalkana kadar. Genç kız, onun sesini duyduğunu sanarak daha da hiddetle bağırdı, ona doğru yürümeye çalıştı. Ancak fark etti ki o genç kız ona değil, kuklacıya doğru ilerliyordu. Kız, kuklacıya yaklaştı, onun elinden ipleri aldı ve diğerlerini serbest bıraktı. Genç kız şaşkınlık içinde serbest kalmanın sevincini yaşıyordu, fakat yine de olduğu yerden kıpırdamadı. Diğerleri gibi kaçmak yerine beklemeyi seçti. Çünkü merak ediyordu. O kızın, kuklacıya ne yapacağını görmek istedi. Genç kız, kuklacının elinden tutup onu birkaç adım öne sürüklediğinde, yukarıya doğru çıkan bir ip fark etti. O ip, kuklacıya bağlıydı. "Anlatsana, Kuklacı" dedi. "Bu kuklaların ipleri parmaklarına değil de, kalbine mi dolandı?"

Ben Afra 16 yaşında müzik ile ilgilenen annesiz babasız bir kız...

Paralel evrenin daha keşfedilmemiş olduğu zamanlarda paralel evrenden gelen Emir`in paralel eşi olan Afra`yı bulmak için Dünya`ya gelir. Ancak Emir normal bir insan değildir. Sıra dışı güçleri vardır ve bunların hepsini Afra`yı bulmak için kullanacaktır. Tüm bu olayları hayatının en kötü zamanlarını geçiren annesini ve babasını kaybeden tutanacak tek dalı olan ve aynı zamanda bakmakla hükümlü olduğu 19 yaşındaki kardeşi Berat`ın ablası 21 yaşındaki Afra`dan dinleyeceğiz.

Slm burda yeniyim askolar guzel bi hikaye var aklimda

Küçük ve oldukça fakir bir köyde yaşayan Eylül ve tayfası, köylerinin yakınlarında arabaları bozulan Defne ve Emrah`ı misafir eder. Fakat bu misafirlerim hayatlarında nasıl değiştereceklerinden bir haberlerdir. __________________________ Telif hakkı Eylül`ün taşsız pirincinin içinde saklıdır.

Sıradan bir kızla, türk asıllı İtalyan bir mafyanın telefonları karışırsa ne olur işte okuyoruz