Önsöz Her insan bir hapishanede yaşar. Kimi dört duvar arasındadır, kimi geçmişinde, kimi de kendi kafasının içinde... Bu hikâye, zincirlerin yalnızca bilekte olmadığını bilen bir adamın hikâyesidir. Tolga, adaletin ne olduğunu bilen biri değildi. Çünkü ona verilen ceza, işlediği suçtan daha ağırdı. Herkes kaçmak ister; ama kaçmak, sadece bedeni sürüklemek değildir. Kaçmak, aklını, vicdanını ve geçmişini de peşine takmaktır. Ve bazen en büyük kaçış, kendinden uzaklaşmak değil, kendine doğru gitmektir. Kaçış Noktası, adını bir haritadan değil, ruhun en dip noktasından alır. Bu bir kurtuluş değil; bir hesaplaşmadır. Bir adamın, yaşadığı tüm karanlığa rağmen hâlâ bir çıkış yolu aramasıdır. Belki de en büyük suç, hiçbir zaman affedilmemektir. İlk adımı atarken şunu unutma: Kaçan sadece bedenin değilse, bu yolun geri dönüşü yoktur.