Arkamı yokladım. Ölmek istiyordum ama uçurumun yuksekliginden ödüm kopuyordu. "Siz ya da sen Alaz KAYA, benim babamı doğum gününde öldürdün! Benim babamın canını doğum gününde aldın! Ben sen beni kaçırdığın dan beri ağlamadım! Neden? Çünkü biliyordum, eğer ağlarsam daha çok üzülecektim! Eğer ağlarsam her bir göz yaşım bana zindan olacaktı! Şimdi ağlıyorum gör! Gör Alaz KAYA! Sonra yetmedi benimle evlendin! Bu neden? Para için, çıkarların için evlendin benimle! Yine de sana beddua etmicem. Sessizce ölüp gidicem. Zaten öldürmeyecek miydin beni?! Sen yorma kendini ben ölürüm!" Yavaş yavaş adımlarımı geriye götürdüm. "Mavi! Yapma!"dedi ve bana doğru geldi. "Sakın!" Ve ben uçuruma düşmek üzere gözlerimi kapadım. Düştüğümü sandığım an beni kucaklayan bir çift kol hissettim vücudumda. Bu kollar Alaz`ındı...