Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.

Belki Öpersin Kirpiklerimden... Bir şehit kızı İzel Alaca ve ablasını korumak için güçlenme hayalleri kuran Kubilay Kandemir... Hayatı delicesine yaşayan İzel Alaca ve delilerin kökünü kazıyan Kubilay Kandemir... İlacını bulamayan İzel Alaca ve yaralara merhem olan Kubilay Kandemir... Bu, bir yazar ile askerin hikayesi... Bu, İzel Alaca ve Kubilay Kandemir`in hikayesi... " Kirpiklerinden öpeyim mi, İzel? " " Olmaz, bizde kirpikten öpmek evlenme teklifi anlamına gelir. Sadece kocamın öpmesine izin veririm. " ~~~~~~~~~ " Artık öpebilir miyim kirpiklerinden, İzel? " " Artık öpebilirsin, Kubilay. " NOT: KİTAPTAKİ TÜM OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜ OLUP GERÇEK OLAY, KURUM VE KİŞİLERİ YANSITMAMAKTADIR!

Aynı timde olan Teğmen Hasret Aldinç ve Üsteğmen Kılıç Demirkan arasında geçecek olan aşkın başlangıcı Kılıç`ın her zaman Hasrete olan ilgisinden ve 4 yıllık aşkını içine sığdıramamasından dolayı başlar. Mermi timinin komutanı olan yüzbaşı Aybars Akduman ise yaralılara bakmak için hastaneye geldiğinde orada Bade Elik ile tanışır. Yavaş yavaş aralarında geçecek olan aşkın başlangıcı tanışmalarıyla başlamıştır. Bununla beraber timdekilerinzaman zaman mutlu zaman zamansa eğlenceli hallerini göreceğiz...

İmkansız diye neye denirdi? Olmak istediğin kişi mi, mutlu olmak mı, güzel bir aile mi, sevilmek mi yoksa sevmek mi? Benim imkansızım sevdiğim adamdı. O benim çocukluk aşkımdı, o benim yasak aşkımdı, o benim her zerresine hayran olduğum adamdı fakat o benim abimdi... Evet, o benim abimdi. Biyolojik olarak olmasa da, mahallemizin abisi, abimin en yakın arkadaşı, benden 8 yaş büyük olan biri olarak benim abimdi. Kalbim nasıl olur da en yanlış kişiyi bulup da ona tutulurdu? Tutulmuştu işte. Ne kadar yasak olduğunu, asla olmayacağını bilse de tutulmuştu.

“Duygularımla yüzleşmek istemiyorum.” diye fısıldadım. “Her şey çok karmaşık ve ne yapacağımı bilemiyorum.” Gözlerimi kapattım ve “Korkuyorum.” dedim kısaca. “Her şeyi atlatmış, tek başına göğüs germiş biri olarak, aşktan deli gibi korkuyorum. Söylesene Barut birini kaybedeceğini, kötü zamanlar geçireceğini bile bile sevmek aptallık değil mi?” Aşka inanmayan bir askerle aşktan deli gibi korkan mit ajanının hikayesi Barut Kılıç Asena Bozkurt

Binbaşı Kıvılcım istanbulda bir kendi timi`nde arkadaşlarinin yanında mutlu ve huzurlu bir şekilde görev yapmaktadır ta ki o tain emri verildiğinde ...... Artık yeni görev yeri ecel timidir bu timin komutanı binbaşı Barut ile aralarında anlam verilemeyecek bir ilişki başlar bakalım bu kitabın sonunda biz nereye varacağız

❝ Arşa yemin olsun şu ömrüme iki sevda sığdırdım,biri bayrağımın kırmızısına diğeri de gözlerinin karasına..❞

Onunla tanışana kadar ölüm bile korkutmazdı beni. Düşlerini bana verene kadar hayaller bile avutmazdı beni. Geçmişten gelen bir rüya, geleceğe ulaşamayan bir düş… Efsaneler Düş Bekçi’sini böyle anlatır: Kristallerinde yeşilin, ruhunda derin bir kederin yankılandığı gizemli bir bekçi. Yüzyılların unutulmuş sevgilerini omuzlarında taşıyan, başka bir yüzyılın umutlarına dokunup yine de hiçbir dünyaya ait olamayan bir varlık… Onun varlığı, yalnızca bir anlık iz bırakır, ardından rüzgâr gibi kaybolur. Ta ki kalbini bir kıza kalbini verene kadar. Unutulmuş Sayılar Serisi Amber Bulmak 1

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

Adı yarasa’ydım belki yara bekli yarasa Yarasa ‘ ydım ben. Karanlığa ihtiyacı olduğu halde güneşe mahkum edilen . Yarasaydım ben tüm acısını kanserli hücre gibi kesip atan .Yarasaydım ben yaramı saramazdım ben kanatmak zorunda kalırdım.Ta ki ölene kadar

Kırıktı kelebeğin kanatları, zayıftı uçtuğu kafesi. Kapısında süregelen bir duvar vardı. Ve kalbi kanadından kırık kelebek sonun da konacak bir dal bulmuştu.. Hiç konmaması gereken çatırdak dal.. Gönlü Sahir olan ile onun Lahzasında vurguni yemiş gözlerin sahibi Ahu güzelin hikayesi.. " Her son son değildi. Benim hikayem bittiği yerde başlamıştı." Kitap Kapağı için @writerladyy( Selin Özgen`e) teşekkürler :)

Askeri bir operasyonda babasını kaybeden Lavin ve hamile annesi ağır bir yas sürecinden geçmiştir. Bu süreçte memleketleri olan İzmir’e taşınırlar. Lavin zamanla büyür, üniversitede psikoloji okur ve atanmak için Şırnak’a gider. Ancak peşindekilerden habersizdir. Babasının Lavin’e olan ve koruması için verilen emanetin peşinde çokça insan vardır. Fakat Lavin bunların hepsinden habersizdir. Bu süreçte tanıştığı bir asker ile ne olduğunu bilmediği ancak kendini içinde bulduğu bir ilişkiye girer.

SEN BANASIN …çünkü bazı insanlar gitmez, içimizde kalır. Bir kadın düşün… adı Güneş. Ama ışığı hep içinde yanmış, dışı hep loş. Küçük bir dükkânın tozlu raflarında, yakılan bir tütsüde, Sarı saçlarını iki yandan ördüğü bir sabahta, Ve adı telaffuz edilmeden anlaşılan bir aşkta yaşıyor. Ve bir adam… Ertuğrul. Bir zamanlar çocukken aynı sokaklarda koşmuş, Şimdi ise iki pencere arasına sıkışmış iki ruh. Sevmiş, kaybetmiş, susmuş, dönmüş. Ama bazı kelimeler zamanla değil, göz göze gelince tamamlanır. Bir yanda mahalle sessizliği, diğer yanda Tibet dağlarının yankısı. Arınmak, unutmak, hatırlamak, affetmek, Ve en sonunda, kendine dönmek… Bu kitap; Yara izlerinin şiir olduğu, Aşkın bazen yalnızlıkla, bazen de uzak diyarlardaki bir handpan sesiyle tamamlandığı, Bir kadının suskunlukla haykırdığı, Ve bir adamın “ben hâlâ sendeyim” deyişinin romanı. Cümleler uzun, kalp yaralı, ama umut hep bir köşede. Çünkü bazen aşk, sadece bir isim değil, Bir yön, bir dua, bir bekleyiştir. Sen Banasın, Çünkü bazı hikâyeler yazılmaz. Yaşanır. Ve hiç unutulmaz.

Aile sorunlarından uzaklaşmak ve mesleğini en düzgün şekilde yapabilmek için şehir dışı bir atama ister ve sonucu neresi olursa olsun kabul eder, atandığı yerde askeri üssün seçtiği hastanede görev yapacaktır ve baş komutanın seçtiği doktordur. Hastalarından birisi en çok hasar alan ve sürekli buraya gelen bir askerdir zaman geçtikçe yakınlaşan iki birayin zamanla nasıl yakınlaştığını ve sürdürdüğünü kaleme aldım. Normalde fantastik kitaplar yazan bir kalemdarım bu yüzden bu tarzda yazmamın tek nedeni takipçi sayımı yükseltmek ve aradığım kitleye ulaşmak 💝 aynı sürede bastırmakta istediğim için sayılar önemli. Kiabın tüm hakları bana aittir, reklam ve iş birliği için bana ulaşın. Kitaptaki etkileyici unsurlar; argo,küfür ve vahşet içeriklidir rahatsız olan okuyucuların tercih etmemesini öneririm İyi okumalar dilerim 🤍😺

Ailesi tarafından sevgi görmeyen Kardelen aşık olduğu adamla bir yuva kurar. Kendi küçük ailesiyle mutlu bir şekilde yaşarken gerçekler bir bir ortaya çıkar. *** Not; argo, küfür ve şiddet bulunur. Lütfen rahatsız olacaklar okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.

"Bazen bir mektup, insanın kaderini baştan yazabilir." Askeri pilot Umut Karaca, sınır hattında verdiği mücadelede şehit düştüğünde, geride yalnızca onur dolu bir miras bırakmadı… Bir de küçük kızı Asel’in, tıpkı onun gibi gökyüzüne yükselme hayalini. Yıllar sonra, Asel Karaca babasının izinden giderek savaş pilotu olmayı başardı. Ancak geçmişin gölgesi, onu hiç beklemediği bir anda yakaladı. Çocukluk arkadaşı Eray Akçalı ile yıllar sonra tekrar karşılaşan Asel, eski dostluklarının arkasında gizli kalan duygularla yüzleşirken, bir yandan da kendisini bekleyen büyük bir savaşın içine sürüklendi. Irak sınırında girdiği bir it dalaşı, onu hem hayatta kalma mücadelesine hem de babasının ölümüne dair saklı kalmış bir gerçeğin peşine düşmeye zorlayacaktı...

*Ekip içi mizahlar bulunmaktadır* *Küfür ve Operasyon sahneleri içerir*

"Vatanın her karış toprağı mukaddes, uğruna can verenler ise vuslatı yüreğinde saklı birer yiğittir…" Yüzbaşı Altay ÖZTÜRK, hayatını milletine ve mukaddes bildiği değerlerine vakfetmiş bir askerdir. Gözü pek ve kalbi metin bu adam, harp meydanlarında karşılaştığı nice acıyı yüreğinde saklarken, kaderin cilvesiyle karşısına çıkan Umay, onun kararmış ruhuna bir bahar rüzgârı gibi dokunur. Lakin Umay, yalnızca güzelliği ve masumiyetiyle değil, yaşadığı felaketlerin gölgesinde yeşerttiği metanetiyle de Altay’ın kalbinde yankılanır. Bu hikâye, yalnızca iki yüreğin değil; aynı zamanda vatan ve adalet uğruna verilen mücadelenin de destanıdır. Altay ve Umay’ın yolları bir terör belasıyla kesişir. Onların yazgısı, yüreklere işleyen bir ayrılık türküsü ile kavuşma ümidinin bir arada yoğrulduğu bir kaderdir. Altay’ın mertliği ve Umay’ın sabrı, birbirlerine tutunan bu iki ruhu zamanın ve kaderin pençesine karşı koymaya zorlar. "Bu eser, yalnızca bir aşkın hikayesi değil; milletin istiklaline, yüreğin mukaddes bağlarına, insanın sabır ve vefa ile büyüyen umuduna yazılmış bir methiyedir."

Asır askerdir ve birlikte eğitim görüyordur, komutanın kızı Gecenin birliğe gelmesiyle hayatı altüstü olur ve dengesi şaşar. Kendine aşkı yasaklayan Asır gidip en imkansıza tutulur ve komutanının kızı Gece ye aşık olur

Gece dörtte Son Yaz izleyerek sabahlayan moda tasarımcısı Elif bağırarak şarkı söylemesi sonucu tatsız bir şekilde tanıştığı komşusu Deniz ile hikayesi burada bitmez. Deniz ise gecenin dördünde şarkı söyleyen bu kadından nefret etmektedir. Ama bilirsiniz; "En büyük aşklar, nefretle başlar..."

Yüzbaşı Hilal Kara Ve Ağa Levent Şahinkoru Onlar nefretle başladı intikamla devam etti. İkisinin de arkasında ailem dediği yoldaşları vardı. Sevda onları esir ederken. Ses çıkarmadan teslim oldular. Yasak bölgeler. İntikamlar . Komedi ve dramın harmaladığı kitap sizi bir namlunun ucuna götürmeye geldi. Yarabandınızı almadan yola çıkmayın. Kırılan kalbinize sanki bir işe yararmışcasına onu yapıştırıp. Herkese gülmeye devam etmek için hazırlıklı olun.... KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KOPYALAMA. ÇALINTI YAPMAYIN. Kitabınızın reklamını yorumlarda yapabilirsiniz.

Küçük bir mesaj sayesinde adam sevmeyi kadın ise sevilmeyi öğrenmişti. Adam Yüzbaşı kadın ise doktordu, kadının doktor olması belki kaderiydi bilinmez ama Yüzbaşının kaderi daha onbeş yaşındayken başlamıştı ve seçilmişti. . . . (ASKER KURGUSU umarım beğenirsiniz) . . .

Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum. Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım. En azından böyle olmasını umuyordum. Şimdi yeniden düşününce askeriyede hemşire olmak gerçekten istediğin bir meslek mi diye iki kez düşünür ama yine de aynı şeyi söylerdim. İş tamam, para tamam derken gelelim asıl meseleye dediğinizi duyar gibiyim. Peki, ya aşk? İşte orada kalbime atılan çelmeyle derin sulara takılı kalıyorum. Kalbimin kapattığım kapıları yeniden açılır mıydı yoksa zaten hep aralık mıydı? Bu sorunun cevabını ben de kendi yolumda ilerlerken bulacaktım. Belki de Küçük Bir Aşk Masalı`na denk gelirdim. Kim bilir?

Gece çökmüştü. Sokak lambalarının solgun ışıkları, yağmurun ıslattığı asfaltın üzerinde dans ediyordu. Küçük bir kız, titreyen elleriyle annesinin elini sıkıca kavramıştı. Annesinin avuçları soğuktu. Babasının sesi, bir fısıltı gibi kulağına çalındı: “Korkma, Veda. Ne olursa olsun.” Dokuz yaşındaki kız, gözkapaklarının ağırlığını hissetti, korkuyla titredi ama babasının sözünü dinleyerek zorla da olsa gözlerini açık tuttu. Dar bir sokağın köşesine sıkışmışlardı. Arkalarındaki duvar, kaçamayacaklarını hatırlatan bir zincir gibi sırtlarını kavramıştı. Karşılarında karanlığın içinden çıkıp gelen silahlı adamlar vardı. Üzerlerinde hiçbir işaret yoktu ama Veda, babasının onları daha önce gördüğünü biliyordu. Çünkü babası, annesinin titreyen elini tuttuğunda, yüzüne hiç görmediği bir korku yerleşmişti. “Sizi temin ederim, bir hata yapıyorsunuz.” Babasının sesi soğukkanlıydı, ama Veda onun ne kadar gergin olduğunu anlayabiliyordu. “Beni alın, ama aileme dokunmayın.” Adamların en öndeki olanı gülümsedi. “Seninle işimiz çoktan bitti, Tarık Bey.” Silah sesi gecenin karanlığını yardı. Bir değil, iki kez. Veda’nın dünyası yerle bir oldu. Babası, annesinin üzerine düşerken annesi de küçük kızı korumak istercesine ona sarıldı. Sıcak bir ıslaklık, Veda’nın kollarına bulaştı. Kanın demir kokusu burnuna dolduğunda, kalbi öyle sert çarptı ki göğsü parçalanacak sandı. Bağırmak istiyordu. Hareket etmek istiyordu. Ama yapamadı. Bir çift güçlü el onu saçlarından tutup yukarı çektiğinde, nefesi kesildi. “Kız, bizimle geliyor.” Son duyduğu ses buydu. Son gördüğü şey, annesiyle babasının cansız bedenleriydi. Ve sonra… karanlık onu yuttu.