Hazel ve Mahir... Bazı geceler dönüşü olmayan bir yolculuğun ilk adımıdır… Karanlık bir tutku, sırlar ve bir gecede değişen kaderler...

Daha iki günlükken üvey teyzesi tarafından kaçırılıp çöp kenarına bırakılan sonra yetimhanede büyüyüp doktor olan Eylül`ün gerçek ailesini bulması....

Ben Timur KILIÇ namı değer Kaplan. Bu adı almamın sebebi yırtıcı olmamdan dolayı. Elimden bu güne kadar hiç bir suçlu kurtulamadı o dışında ; KASAP. O benim eşimi, çocuğumun annesini elimden aldı. Onu yakalamadan ölmek bana haram... Ben Nesli SERT namı değer Saye. Bu adı almamın sebebi her görevde kolaylıkla kamufle olup her suçluyu rahatlıkla yakalamamdan kaynaklıydı ta ki o karşıma çıkıp tek ailemi kocamı ve çocuğumu elimden alana kadar. KASAP seni bulmadan ölmek bana haram...

İlk kitabım nolur tutsun ❤️

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Havin abisi yüzünden sevmediği bir adama berdel gider ancak bir yolunu bulup kaçar ve mardinin en büyük ağası Hazarın evine gider. Eve gizlice girdiğinde yarı çıplak bir şekilde Hazar ağayı görür. Hazar ağa ona ne yapacaktır? Arkadaşlar bu benim ilk berdel kitabım güçlü kadın karakter yazmayı sevdiğim için böyle bir hikaye yazmayı uygun gördüm. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Bazen en büyük sır, en yakında olandır. "En kötüsüde ben senin aşkından ölürken senin hiçbir şey bilmiyor oluşun!" Gerçeklerin, rollerden daha ağır bastığı bir hikaye...

Leyla, Kur`an`ını okurken, yanında büyük bir bedenin durduğunu hissetti. Başını hafifçe kaldırdığında, Yüzbaşı Ömer`in elinde bir tepsi çayla beklediğini gördü. Ömer, nazik bir şekilde Leyla`ya çayı uzattı ve "Biraz dinlenmek istersiniz diye düşündüm," dedi. Leyla, rahatsız olduysa da İslam`a uygun bir şekilde teşekkür ederek çayı aldı. "Gerek yoktu, sağ olun," diye mırıldandı. "Bir dua mesafesi" 19 yaşında Leyla Ayla Bozkurt’un, İslam’a sıkı sıkıya bağlı bir genç kız olarak ailesi ve çevresiyle olan ilişkilerini anlatan bir hikaye. Leyla, İslam’ı yaşamaya gayret ederken, 27 yaşında olan ağabeyi Ali Asaf`ın komutanı, 29 yaşında Yüzbaşı Ömer ile karşılaştığı duygusal bir sınavın içine girer. Aşk, ihlas, sabır ve İslam ahlakı arasında bir yolculuğa çıkan Leyla, kalbinin sesini dinlerken, hayatın ne denli anlamlı ve imtihanlarla dolu olduğunu keşfeder. 𝙔𝙖𝙯𝙙ığı𝙢 𝙝ikaye 𝙠𝙪𝙧𝙜𝙪𝙙𝙪𝙧. 𝙐𝙣𝙪𝙩𝙢𝙖𝙮ı𝙣. 𝘽𝙚𝙡𝙠𝙞 𝙜𝙚𝙧ç𝙚𝙠 𝙝𝙖𝙮𝙖𝙩𝙩𝙖 𝙗ö𝙮𝙡𝙚 Ş𝙚𝙮𝙡𝙚𝙧 𝙮𝙤𝙠`𝙩𝙪𝙧. 😊

Nikah günü terk edilen KARAN KARABEY, bedel ödemek zorunda bırakılan MAHİ……

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Okulda dışlanan ve ailesi tarafından sevilmeyen kız bir gün derdini anlatacak kişi bulma umuduyla bi numara sallar ama salladığı numaranın tehlikeli bir mafya çıkacağından haberi yoktur

Aşk ne beyazdır ne siyah.. Ve aşk sadece kırmızı renkte değildir bazen de GRİdir.. Siz bu aşkı okumaya var mısınız? 🖤🤍

Güçlü ve cesur sokak kızımız ailesini buluyor. Ama bi sorun var ailesi mafyadır ve burda kurallar tamamen farklıdır.

Bir kazayla başlar her şey. Öğretmen Elif, sisli bir akşamüstü Trabzon’un dağ yollarında arabasında sıkışır. Kurtaran ise itfaiyeci Mert’tir. Birkaç dakika süren kurtarma anı, her ikisinin de hayatında fark edemedikleri bir iz bırakır. Ne teşekkür edebilir Elif, ne de adını öğrenebilir Mert. Aradan dört ay geçer, unuttuklarını sanırken bir yangın tatbikatında yeniden karşılaşırlar. “İtfaiye”, yüksek tansiyonlu olayların değil, sade ama yoğun duyguların kitabı. Doğanın içinde geçen, gözlerdeki ışığı, seslerdeki yankıyı takip eden bir hikâye.

Zengin bir ailenin tek varisi o bir kızdı.geceleri bir motorsiklet yarışçısı gündüzleri ise ailesinin prensesi Olmak istediğim gibi yaşamam için dolunayın yani gece`nin doğuşunu bekliyordum .. Yazar : Zeyna Özcan Not : sevgili okurlarım ilk başta karakterler gözünüzde canlasin diye karakter tanıtımı yaptım daha sonra bölüme başladım okurken anlayışla karsılayacağınızı umuyorum

Sosyal medyada gündem olan akımı yapmak için indirdiği uygulamaya kendi yanına yakışan bir erkek arkadaş çizmesini ister. Uygulamanın çizdiği kişiyi sosyal medya hesabında paylaşır, ancak tahmin etmediği bir şey olur. Paylaştığı video bir gecede milyonlarca kişi tarafından izlenir ve globale düşer. Uygulamanın yanına sevgili olarak çizdiği kişi ünlü Rus mafyasıdır ve paylaştığı videodan sonra hayatının tepetaklak olacağının tahmin edemez. 25.04.2025

Bazı insanlar kalbini susturur, bazılarıysa onu diri diri mezara gömer. Ben büyürken geçmişin karanlık gölgeleri peşimden hiç ayrılmadı. Ve yıllar boyunca bir çift göz, uzaktan beni izledi—hiç farkında olmadım. Atlas… O hep oradaydı ama ben onu hiç görmedim. Adını bile bilmezken kaderimin çoktan onun ellerine yazıldığını bilmiyordum. Beni bulduğunda, hayatımın kontrolünü çoktan kaybetmiştim. Soğuk, suskun, ama bir o kadar tanıdık bir adamdı. Bana baktığında içimde yıllardır susturduğum fırtınalar uyanıyordu. Ona güvendim… Belki de en büyük hatam buydu. Çünkü bazı adamlar severken bile öldürür. Ve bazı aşklar, insanı hayatta tutmaz; sürükleyip karanlığa gömer. Atlas’ın gözlerinde hem beni kurtaracak ışığı, hem de sonumu gördüm. Geçmişin kanla yazılmış sırları, tek tek önümde açıldı. Ben kaçtım, o sustu. Ben sevdim, o öldürdü. Şimdi her gece rüyamda bana sadece bir şey soruyor: “Neden?” Cevabını bilmiyorum. Belki de hiç bilmeyeceğim. Bu bir aşk hikayesi değil; bu, kalbini ona veren bir kızın mezar sessizliği. Beni öldürdü, evet. Ama ben hâlâ onun içindeyim. Ve bu, en ağır ceza.

Ülkenin içinde bulunduğu bu karanlık düynadan kurtulması için, Derin devletin kurmuş olduğu bir oyun vardı. Bu oyunun adı Yusuf Kaplan.

Hakan, alnını usulca kadının alnına yaslamıştı. Gözleri yavaşça kapanırken, teninde onun nefesini hissediyordu. İçinde tarifsiz bir huzur vardı; savaş bitmiş, yorgun asker yuvasına dönmüştü sanki. Kadın da gözlerini kapadı, Hakan’ın kokusunu içine çekerken yüzüne yayılan o buruk tebessüm kalbinin derinliklerinden süzülüp gelen bir umut gibi duruyordu dudaklarında. Belki de yıllardır beklediği o kavuşmanın en saf halini yaşıyordu. Acılar siliniyor, gözyaşları duruluyordu. Bir eli Hakan’ın koluna sarılmıştı sıkıca, sanki kaybetmekten korkarcasına… Diğer eliyse, sevdiği adamın yanağındaydı. Parmak uçlarıyla yüzünü hissediyor, gerçekten orada olduğuna inanmak istercesine dokunuyordu ona. Ellerinin titrekliğinde bile dört yılın hasreti vardı. Suskun bir dua gibi dokunuyordu sevdiğine; ne bir kelime, ne bir açıklama… Sadece varlık yeterliydi artık. “Bir daha gitmek yok…” diye fısıldadı Hakan, sesi neredeyse bir rüzgâr kadar hafifti ama kadının kulaklarında yankılandı, yüreğine kazındı bu cümle. Gözleri hala kapalıydı ama gözkapaklarının ardında bir damla yaş süzülüyordu, usulca, sessizce. Başını iki yana salladı kadın. Gitmesini istemiyordu, bir daha ayrılığı taşımak istemiyordu yüreğinde. Dudakları aralandı, ve aynı sözcükler döküldü sessizce: “Bir daha gitmek yok…” Bu cümlede öyle derin bir anlam vardı ki… Sadece bir söz değil, adeta bir yemin, bir bağlılık, bir teslimiyetti. Onlar artık birbirlerine yeniden kavuşmuş değil, birbirlerine yeniden ait olmuşlardı. Dört yıl… Dile kolay. Dört yıl boyunca suskun gecelerde isimlerini fısıldayan rüzgâra, göğe yazılan dualara, yalnız geçirilen doğum günlerine, sessiz kutlamalara, eksik kahkahalara tanıklık etmişti zaman. Ama artık zaman bile onların yanında durmuş gibiydi. Sanki dünya biraz daha yavaş dönüyordu şimdi. Sanki gökyüzü bile daha bir maviydi. Hasret yerini sevdaya bırakmıştı. Ayrılık, usulca geriye çekilmişti. Artık sadece onlar vardı; gözlerinde umut, ellerinde sevda, kalplerinde ise bir daha hiç ayrılmama yemini. Azra ile Hakan`ın aşk hikayesiydi..

karnımdaki ağır sıcaklıkla birlikte nefesim kesildi. Gözlerimi ilk önce adama daha sonra karnıma çevirdim. Adamın elindeki bıçak karnımı delmişti. Çığlık atmak istiyordum. Nefes bile alamıyordum oysaki. Adam bıçağı sertçe çıkardığında derin acıyla elimi karnıma koydum. Belim büküldüğünde gözlerim bulanıklaştı. Başım dönüyordu. Yere düştüğümde adam üzerime çıkıp bıçağı iki eliyle kaldırdı. Bıçağı kalbime indireceği sırada son gücümle kollarını tutup çığlık attım. Gücüm bitiyordu. Kollarım yere düştüğünde adam üzerimden hızla savruldu. Boğuk sesleri duyabiliyordum. Elim karnıma gittiğinde parmaklarımın arasından sızan kana baktım. Kafamı sol tarafıma çevirdiğimde Mert`in adamı öldüresiye dövdüğünü gördüm. Gözümden bir damla saçlarımın arasına karıştı. "Mert..." Kısık çıkan sesimle Mert durdu. Nefes nefese gözlerini bana çevirdiğinde gözü karnıma kaydığında dudakları şaşkınca aralandı. Zorlukla yutkundum. "Mert," Adamı bırakıp hemen yanıma geldi. Saçlarımı okşarken bağırdığını duydum. "Doktor! Buraya bakın çabuk!" Gözlerim kararıyordu. Dolu gözlerle bana baktı. "Güzelim, sakın. Sakın kendini bırakma. Beni bırakma, istersen ömrüm boyunca yüzüme bakma ama gitme yalvarırım!" Saçlarımdan ve yanaklarımdan öptü. Cevap vermek istedim. `Seni nasıl bırakırım ki?` demek istedim. Diyemedim. Gözlerim kapanırken son göz yaşım Mert`in eline damlayıp ıslatmıştı. Son hissettiğim, dudaklarımdaki sıcaklık olmuştu.

Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlandı Gülfidan. Yakıcı, yıkıcı belki de kimilerine göre dramın en ağırı dahi sayılabilecek bir türde aynı zamanda. Kurgusunu okurken bile isyan edeceğiniz hayatın başrolü olan gerçek bir insan. Şimdiden kolaylıklar :) Bu platformda ilk yayınım olacak ama toplamda 17 eserin sahibiyim. Aranızdan bazıları beni; BAHTIŞEN`in yazarı olarak bilir. Mimoza Çıkmazı ve Dilemma da oldukça olumlu geri dönüşler alan kitaplarımdır. Ama yaptığım anlaşma gereği bu kitapları okumak için uygulamayı indirip, yönergeleri takip ederek jeton birirktirmeniz, eğer bekleyemem diyorsanız da uygulama içi eseri satın almanız gerekecektir. Gülfidan; sonsuza dek herkesin erişebileceği bir yerde olacak, garantimdir :)

"Gökten ateş yağarsa sığınak, denizinin karanlık dalgalarından korkarsan liman olurum ben sana Ahsen."

İki avcunu yan yana getirip içleri yukarı gelecek şekilde açtı. Ellerini genç kıza doğru kaldırıp gülümsedi. "Kalbini avcun gibi düşün. Her şey sığmaz değil mi?" dedi genç kıza merakla bakarken. "Evet sığmaz" Selim daha fazla gülümseyip avcuna baktı. "Küçük olduğu için yanlızca bir kuş sığar, bir serçe ya da bir kelebek ne diye adlandırırsan işte. Bu kuşu yanlış kişiye uçurmamak lâzım değil mi?". Kübra soru karşısında anlamaz gibi kaşlarını çattığı halde başını aşağı yukarı salladı. "Şu zamana kadar yaptığım en doğru şeylerden biri de kalbimde ki kuşu doğru kişiye uçurmak oldu." Selim içine bir nefes çekip elini cebine attı. Cebinden küçük bir kolye çıkarıp tekrardan avuçlarını birleştirdi. İki avcunun ortasında kalan kolyenin ucunda mavi küçük bir kuş vardı. Kübra`ya uzatıp konuştu. "Umarım kalbimden uçan kuş kalbine konar Kübra." Genç kız içinde ki dürtüye engel olamasa karşısında ki gence sarılacaktı. Kübra`nın gözünden bir damla firar ederken silmedi aksın gitsin istedi. Sağ elini açıp Selime doğru uzattı, eline bırakılan soğuk küçük metale gülümseyerek baktı. "O kuş yerine konup kurulalı aylar oldu" [ Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ] 🌫 Sustum satırlarca, Kalemim konuştu sayfalarca.

"Are they lovers?" "Worst."

Yeni bir başlangıç umuduyla iş arayan Buse, beklemediği bir kapının eşiğinde bulur kendini. Karizmatik patronu ve sırlar taşıyan ev arkadaşı Beyza arasında sıkışan duygular, zamanla arzunun ve tutkunun sınırlarını zorlar. Masum bir iş görüşmesiyle başlayan hikâye, yasak bakışlar, bastırılmış hisler ve tensel çekimin büyüsüyle alevlenir. Buse artık sadece bir işte değil, kendi arzularıyla da yüzleştiği bir yolculuktadır.