Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

"Peşinden her yere gelirim." Gri karakter sevenlere.🪽

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

"Kalbine mi sıkayım? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım?`` Gökler ağlar mıydı insana? Toprak? Dağlar? Ağlar mıydı? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. ``Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur?" - - - Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı? Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. "Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. "Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." Kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Küçük basit bir hareketle tetiğe bastı. Ölüm sesi karanlık ormanda yankılanırken o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀 🥀 🥀

20 yaşında güzeller güzeli Mardin kızı Meyra, bir hata yapıp ailesine ömür boyu unutamayacakları bir utanç yaşatmıştır. Genç ve saf olduğu için yarı yolda bırakılır, tam hayatına veda edecekken bir umut ışığı doğduğunu görür. ANCAK BU KARANLIK BİR IŞIKTIR VE YAPTIĞI HATANIN BEDELİNİ ÇOK AĞIR ÖDEYECEKTİR, YALANLARIN HIRSLA HARMANLANDIĞI TEK BİR MASUMİYET KARİNESİ OLMAYAN BİR İLİŞKİ

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Bir kadının geçmişinde yaşadığı zorluklar ve hayatını mesleğine adamış bir Mardinlinin hayatların birleşmesi

``Bunları böyle normal bir şey gibi anlatman biraz garip değil mi?`` dediğimde üst dudağımdan gözlerime kadar, neredeyse yüzümün ortasına kalemle dümdüz bir çizgi çizer gibi baktı. ``Garip mi? Belki de öyle,`` dedi gülümseyerek. ``Ama artık o günler geride kaldı. Şimdi korkacak bir şeyim yok.`` Onun bu rahatlığı beni etkilemişti. Belki de gerçekten korkacak bir şeyimizin olmaması, en büyük korkumuzun kendimiz olduğunu fark etmemizdi. Yine de, gecenin sessizliği ve karanlığı her zaman biraz tedirginlik yaratırdı içimde. Ama ona karşı bunu kabul etmek istemiyordum. #Yazı 7 #psikoloji 17 -*-*-*- Başlangıç:25/11/23

Mardi`in güzel kızı Gewrê, sevdiği adam ile evlenir. Evlendiği gece kocası hain bir pusuda ölür. Bunun üstüne aşiret bireyleri bunu kabul etmez. Gewrê gelin kayni olan İslam ile evlenmek zorunda kalır. Ne Gewrê bu durumdan yanadır, nede İslam. İkisi de ne yapacağını bilemez. İkisi arasında aşk olacak mıdır? İkisi arasında sevda bulunacak mıdır?

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Elif, sevgisiz ve zalim bir evliliğin içinde, küçük oğlu Rüzgar için yaşamaya çalışmaktadır. Kocası Atlas, Elif`e karşı sadist ve baskıcı davranırken, oğluna zaman zaman sevgi dolu bir baba gibi yaklaşır. Bu iki yüzlülük Elif`in kafasını karıştırır ve umutla korku arasında sıkışıp kalmasına neden olur. Atlas`ın ev içindeki psikolojik şiddeti, gösterişli konağın ihtişamına rağmen Elif için bir esaret anlamına gelir. Elif, oğlunu bu karanlık ortamdan korumak için bir çıkış yolu ararken, Atlas`ın sevgi ve nefret arasındaki dengesiz ruh haliyle mücadele etmek zorunda kalır.

Siz:Zevk mi alıyorsun Siz:Ya sen bana bunu nasıl yaptın Siz: Herkesin gözünün önünde benim üstümden aşağıya nasıl boyalar döküp sonrasında üstüme işediniz Siz:Hiç mi acımanız yok

18 yaşında kaçarak evlenen bir kız Lale. Kocasının aldatmasıyla oğluyla ortada kalıyor. Baskıcı bir ailesi olan Lale yaşadıklarıyla ve yaşayacaklarıyla nasıl başa çıkacak.

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

İşinden kovulan Leyla yağmurlu bir gecede evine doğru oldukça üzgün bir şekilde gidiyordu. Tenha bir sokakta görmemesi gereken bir cinayete tanık olur. İş arkadaşını ihanetinden dolayı bir sokakta ölürdü karadenizli mafya Poyraz Aksoy. Ama hesaba katmadığı bir şey oldu. Cinayete biri tanık oldu. Poyraz ve Leyla`nın kaderi o yağmurlu gece de birbirine bağlandı. Bu kitapta Poyraz ve Leyla`nın zorunluluklardan doğan aşklarını okuyacağız. Keyifli okumalar dilerim.

&Arkadaşıyla kafasını dağıtmak için çıktığı Bar`da hayatımın hatasını yaparak, pişmanlık içinde geri döner, bulamadı işi de bulmuştur...& #kitap benimdir herhangi bir kopyalama çalma gibi durumda adli işlem başlatılacaktır#

Almira Ertekin ve Miran Samyeli`nin hikayesi. . Almira ortaklarının oğlundan kaçarken ormanda bir kulubeye girer ve elinde silahlı üç adam ile karşılaşır. Ama işin en kötüsü Almira iki ay önce şehit olan eşinden hamiledir ve düşük tehlikesi vardı. . Miran ise ihanet eden adamına ders vermek isterken içeriye giren kızla gözlerini ondan alamamıştır. Ama işin en kötüsü kızın hamile olduğunu bilmiyordur. . Ufak bir kesit👇🏼 İlerdeki kulube dikkatimi çekerken inşallah biri vardır umuduyla koştum. Nefes nefese içeri dalarken bana silah doğrultan adam ile ikimizde şaşkınca birbirimize bakıyorduk. Hemen silahını indirip yanındakilerede indirmesi için işaret yaparken sandalyede bağlı adam dikkatimi çekmişti. Ne oluyodu burda? Adamlar sandalyedeki adama bakarak bize arkalarını dönerken karşımdaki adam bir adım yaklaşıyordu ki korkuyla geriledim. Elini sakin olmam için öne doğru tutarken yağmurdan kaçarken doluya tutulmuştum. . Not: Kitapta sürekli bir şiddet asla olamaz girişte vardır ve akışı ilerletmek içindir. Kadına kalkan elleriniz yansın! . Bir diğer not: Beş hikayemden yenisidir ve diğerlerinde beklerim🫶🏼 . Kapak, kitap ismi ve karakterler bana aittir! Zaten kapaktada pek bir şey yok pinteresten iki resim hop yan yana koy yallah😅 Çokta umrumda değil yani🤷🏼 . Hadi iyi okumalar çiçeğimmmm🌸

" Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey! " Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. " Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. " Dok-tor- aba doktor..." " Ne olmuş doktora ?" " Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." " Ne diyorsun sen Kamil ?" " He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş...köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi. -

Tahir`in irisleri hayal kırıklığıyla çevrildi Leyla`nın harelerine. "Bana inanmıyorsun." Bir soru değil tesbit cümlesiydi adamın dilinden dökülenler. "Kalbini açıp göstersen dahi inanamayacak hale getirdin beni Tahir." Hissizdi Leyla`nın sesi. Gözleri ise fırtınanın ardından kıyıya vuran durgun denizleri andırıyordu. "Leyla-" "Dinle Tahir." Deyip yutkundu Leyla. Ardından küçük bir nefes alıp devam etti. "Bütün bu anlattıkların doğru olsa bile sen benim sana olan güvenimi inancımı sarsmadın bitirdin!" "Biliyorum. Biliyorum yaptığım herşey yanlıştı ama terapiye başladım hatta senin istediğin, daha önce randevu aldığın doktora bak..." Cebinden doktorun verdiği küçük ilaç şişesini çıkarıp Leyla`ya gösterdi. "Buradan dönünce söz seninle gideceğim terapiye, uzun bir izne de çıkacağım. Dilekçemi verdim. Herşey ama herşey sadece senin istediğin gibi olacak. Yeterki bana inan yanımda ol." Tahir`in böyle samimi içten halini en son ne zaman gördüğünü hatırlamıyordu. Belki de çok eskilerde onunla evlendiği ilk zamanlardaydı o günler. O zamanlar hep bir umudu vardı ama sonra düştükleri kısır döngü iyi olan ne varsa yok etmişti. Belki doğru söylüyordu Tahir ama bunların önemi kalmamıştı. Öyle ya insanın umudu kalmayınca geriye kalanların da bir önemi olmuyordu. "Birşey söylemeyecekmisin Leyla." "Umarım bu söyledikleri yapar bundan sonra iyi biri olursun." "Bu da ne demek?" "Bundan sonra ben yokum demek." "Gidemezsin Leyla. Bensin yaşayamazsın." Bir adım yaklaştı karısına adam ama Leyla geri adım atıp eski mesafeyi korudu. "Sensiz senden önce nasıl yaşadıysam senden sonrada pek tabi yaşayabilirim." "Beni seviyorsun." "Seni eskiden seviyordum." "Eskiden demek... Eskiden! Ne değişti birkaç günde. Daha günler önce tedaviyi kabul edersem gitmeyeceğini söyleyen sen değilmiydin?" Sesi yükselmeye başladı Tahir`in. "Evet bendim. Eğer o gün söylediklerimi kabul edip beni eve hapsetmeseydin belki geri dönüşümüz olabilirdi." "Herşey bitmiş konuşma! Nasıl çabalıyorum görmüyor musun?" Tahir`in sonunda kendini tutamayarak bağırıp elindeki ilaç dolu şişeyi duvara fırlatmasıyla Leyla`nın dudakları acıyan, umutsuz bir ifadeyle büküldü. Duvarda parçalanıp yerlere dağılan cam parçalarına baktı ilk defa yaşamadığı hayal kırıklığıyla, sonrada delirmiş gibi odanın içinde dört dönen adama. Onun sabrıda çabasıda bu kadardı... 🥀🥀🥀 Sevdası uğruna bebeğini yitiren Leyla ve Hırsları uğruna her şeyini kaybeden mesleği elinden alınan Tahir`in hikayesi. - - - ❗️Bu kitapta ismi geçen olay kişi ve kurumların gerçekle hiç bir ilgisi yoktur.❗️

``Gül!!`` Kulaklarımda çınlıyordu adım. Kalbim heyecanla dolmuştu ama tepki veremiyordum. Bütün duygularımı anlatmaya yetecek kelimeler yoktu içimde. Ben neredeydim, kaybolmuş muydum bir anda? Hayatımın ellerimden kayıp gidişi gözlerimin önüne sürüklendi. Küçük bir toz bulutu zihnimin önünü kapattı. Nefes sıklığım ölümün pençesinde dolandı. Neden ben diye düşündüm, neden bu kadar çaresizlik vardı hayatımda. Vücudumun acısını bana unutturan tek şey üzerimde hissettiğim annemin dokunuşlarıydı hayalimce. Kendimi avutmaya küçükken başlamıştım. Annesizlik insana bu kadarını borçluydu çünkü. Şimdi sesini duymamla yaşadığımı hissediyordum tekrardan. Beni bilmediğim uçurumun kenarına çıkarıp alan o adam bana daha fazlasını vermişti. Uzaktan duyuyordum adımı haykırışını. Bu koca ormanın içinde çınladı ismim kulaklarımda. Ben miydim o? Endişeyle sesini titreten o acı ben miydim? Onu görmüştüm kırık toprakların etrafında. Koşar adım geliyordu bana sanki yerde canıyla cebelleşen kendisiydi. Belli belirsiz bakışımda korku gördüm. O belirsizlikte bile yana yakılan elinden kayıp giden bazı şeylere şahit oldum. ``Gül!`` Bedenimin yanına diz çöktü. ``İyi misin?`` Yüzümü avuçlarının arasına aldı kırmaya korktuğu bir kuru gül gibiydim. Elleriyle saçlarımı kenara itti. Her yanım toz toprak içindeydi. Ağzımı açtım kısık sesimle nefesler çeke çeke: ``Yekta?`` Dudaklarımı zar zor oynatıp konuşmaya çalıştım. Bedenimin yorgunluğu ben buradayım dercesine bağırıyordu. ``Benim Gül, dayan güzelim dayan bitti yanındayım.``

Ailesinin durum kötü olduğu için bir adama satılmak zorunda kalır. Aslan`ın evine yatılı kalmak üzere gider ve aslan`la tanışır ama bir sorun vardı aslan olacak adamla zaten daha önce tanışmıştı. Arkadaşı berk tanıştırmıştı onları... Nehir aslana satıldığı için nefret etmesi gerekiyordu ama içindeki duygular aynı şeyi söylemiyordu.

Kağıda attığım imzayla, yeni hayatım başlamıştı. Belki pişman olacağım bir karardı ama şuan için en güzel kararlardan biriydi. O bebek için güzel olan herşey, benim içinde güzeldi. O yüzden bu imzayı atmıştım. ..... Hayatta mutlu olmak isteyerek yaptığımız birçok şey vardır. Bazıları iyi sonuçlansa da, kötü sonuçlananlar da vardır. Tek umuduğumuz o karardan pişman olmamak olsada, istediğimiz tek şey mutlu olmaktır. Atılan bir imza, yeni hayatlar demekti onlar için. Hayatlarını değiştirecek bir imzaya muhtaç olduklarını, birbirine kavuşmadan önce bilmiyorlardı. Ve artık öğrenmişlerdi. Bir imza, onlar için güzel birşeydi.

“OĞLAN BİZİM! KIZ BİZİM! OĞLAN BİZİM! KIZ BİZİM!” “Sema teyze tanıyordur. Kız tarafıyız dediler içeri girerken.” “Lan sorun o değil! Düğün de alkol yok. İkisi de sarhoş!” “Büyük ihtimalle Asya’nın arkadaşları başka bir yerde içtiler ve geld-“ Piraye bunları duyuyor lakin tepki veremiyordu. Çünkü ne kız ne de erkek tarafıydılar; aynı apartmanda oturdukları Vahide teyzeye gelen davetiyeyle içeri girmişlerdi. Onun yeğenleri olduklarını söylemişlerdi. Gece arkadaşıyla eğlenmeye çıkmışlardı, sarhoş oldukları zaman yanlış verilen bir kar- Piraye düşüncelerine ona bakan yeşil gözleri yakaladığı zaman ara vermişti. Bir zarf karıştırılması sonucunda hayatlarının belirli dönemlerinde birbirlerine maruz kalacaklarını kim bilebilirdi? Asker&Muhabir Piraye Şafak&Atlas Sancak