Ölmek veya yaşamak ikisinin arasındaki ince çizgiyi gerçekliği yitirerek yaşarsak ne olur?.. Ben o gün gerçekliğimi yitirmiştim, ölmemiştim. Belkide yeni bir yaşama uyanarak ölümü yenmiştim, ama bir daha hiçbir şey o günki gibi olmamıştı.

Gecenin soğuk tınısı damarlarımı yakıp her hücreme zehir gibi sirayet ederken gördüğüm onlarca sanrının uçuşup yanışını izliyorum. Ağaçların arasındaki gölgenin etrafımı sarıp beni kabusumun içine çekişine mahkum oluyorum. Sen yalnızca bir kabussun! Gözyaşlarımın tadına bakacak kadar sapkın tek bir an ihanet edemeyecek kadar sadık bir canavarsın.