mafya kurgusudur Seviceğinize inanıyorum Naz`dan Şuan beni kaçıran adımı düşünüyordum sonra kapı açıldı ve içeriye o girdi beni duvarla arasına kıstırmıştı

Gerçek ailem kurgusudur. Psikopat bir kız düşünün. İblis gören bir kız düşünün. Geçmişi farklı olan bir kız düşünün. İşte o kız Marsel Gece KURT veya Marsel Gece YILDIRIM mı demeliyiz.. Marsel`in asla konuşmak istemediği bir kadın yüzünden ailesi yani Yıldırım Ailesi Marsel`in yaşadığını öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi Marsel`i aramaya başlar daha doğrusu sadece babası ve annesi onu aramaya başlar. Abileri ve kardeşi hiç tanımadıkları kıza önyargılılardı. Sonuçta anneleri ve babaları bu kız yüzünden tartışmışlardı. Abiler önyargılı,anne tuhaf,baba varlığı ve yokluğu bir. Olaylar olaylar, hep başkalarının düşünceleri ön planda..peki kız? Kız ne ailesine kendisinin öldüğünü söyleyen kadını ne de ona önyargılı olan abilerini umursuyor. Zaten babası ve annesi onu bulsa bile onların yanına gitmeyi düşünmüyor. Ki zaten onun gibi psikopat kıza dayanamazlar. Peki.. Kızın, iblis ile olan konuşmalarını, Kızın ailesini, Kızın psikopatlığını Kızın kavgalarını, Kızın geçmişini, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

Hayatının yalan olduğunu öğrenen ve bir yalanla hayatına giren hayatının aşkı

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında `yaa` diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona. "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Yıllardır intikam peşinde koşan üç kadın. Seneler önce kaybettiklerinin acısını çıkarmak isteyen üç savaşçı. Sonunda hedeflerine ulaşmışlardı fakat hayatlarının daha da karanlığa batacağından habersizlerdi. Arya Yıldırım, Köse. Sinem Karaca, Serçe. Gizem Albayrak, Kırlangıç. Üçü de birbirinden güçlü olan kadınların hikayesi, onların küllerinden doğmalarının efsanesi.

Hep motlarla ilgili okuyordunuz bu seferde arabalar hakında okuyun Gölge yuvasının kraliçesi Selin ve sıradan biri olan Ayaz`ın hikayesi _________________ 4.kurgum bu İyi okumalar🌼 Tüm hakları saklıdır-

Bu kez bir kazanan olmayacak, sadece hayatta kalan.

Yıllarca ailesinden ayrı kalan biri, sevdiklerinin yokluğunda büyüyen bir boşlukla yaşarken, her yeni günü hem özlemle hem de yalnızlıkla karşılar...

16 yaşında babası şehit olan Asena ablası Duru ile o şehirden abilerini bırakarak gittiler... Adanaya gittiklerinde artık Yarbay Duru DOĞA Astsubay Asena DOĞA olarak kalmadılar... Astsubay Açelya KARA Astsubay Güneş AY hepberaber bu yola devam ettiler... Duru demek anne merhameti demekti ama sevdikleri zarar görürse gözü dönerdi. Asena demek yaramaz çocuk demekti ama herzaman en mantıklı seçeneği seçerdi. Açelya demek neşe demekti ama sevdikleri için ölürdü. Güneş demek güç demekti Aması olmadan güç. Bu kızlar bir araya gelince neler olucak?Birbirlerinin nerdeyse zıttı olan bu kızlar anlaşabilecek mi? Gittikleri askeriyede neler olacak? Nasıl savaşacaklar? Ailelerini tamamlayan bilecekler mi?....

Eşsiz bir yolculuk... ♡ "Lotus çiçeği üzerine konan her bir toz zerresini temizlermiş..." Gözlerimin içine bakıyordu. İçime işleyen bakışları vardı. Hafifçe güldüğümde sözlerine devam etti. "Tıpkı güldüğünde kötü olan her şeyi unutmam gibi..." Ben nutkum tutulmuş bir şekilde onu izliyorken o elimdeki kutuda duran kolyeyi çıkarttı. Arkamı döndüm ve takmasını bekledim. Düşüncesi çok naifti. Böyle güzel bir hediye... Böyle güzel bir ortam herkese nasip olmazdı... ♡ "Ya kızım yavaş olsana ezdin resmen." Eylül Zehra`nın kolundan tutup üzerimden çekmeye çalışırken bir yandan da azarlamaya başladı. "Freni boşalmış damperli kamyon gibisin Zehra." Zehra ayağa kalkmıştı bile. Eylül de bana yardımcı olmak için elimden tutmaya çalışıyordu. Tabi ben bu sırada gülmekten kendi kolumu bile kaldıramıyordum ki kendimi kaldırayım. O sırada içeriden gelen kapı açılma sesiyle irkilip hemen ayaklarımı toparlayıp oturdum. Görüş alanımıza Oğuz girmişti. Herkes çok sessiz bir biçimde Oğuz`u izlerken bende ne yapacak diye merakla kafamı kapının kenarından çıkardım. Sanırım su falan içecekti. "Deve kuşu olduk resmen şu halimize bak." Eylül gülerken Zehra eliyle Eylül`ün ağzını kapatıp, "Sus duyacak şimdi. Onu izlediğimizi anlayacak." Ne onu mu izliyorduk. Çok ayıp ya. Biz kim izlemek kim. Sadece gitmesini beklerken etrafa göz atıyorduk o kadar... ♡ "Ben salondakileri alayım. Sen de diğer üçünü. Nasıl fikir?" "Zehra saçmalama. İkimiz birlikte yapacağız. Ayrılmak yok." Zehra sessizce iğneye ipliği geçirmeye çalışıyor ben ise içeriyi kontrol ediyordum. Çok sessiz olmamız gerekiyordu. Sonuçta yapacağımız işte ses çıkarırsak bizimkilerden birisi uyanabilirdi. Ne mi yapacaktık? Herkesi bu gece yattığı yere dikecektik...

İstabul Uykudayken Ilgaz ve Doğukan`ın hikayesi olan İstanbul Uykudayken baştan sona yazın okumalık bir genç kurgudur. Ilgaz, hayatının baharında geleneksel Türk aile kültürüne kurban giden kitaplara aşık bir genç kızdır. Bütün hayatı kitap okuyarak, oradaki hayatlara ve aşklara şahitlik edip onlara özenmekle boyalıdır. Bir beyaz atlı prensin ona "Güzelsin." demesinin hayaliyle çatı katı odası ve küçük terasında yaşayan Ilgaz aslına onu çocukluğundan beri seven aile dostlarının oğlu Doğukan`dan bir haberdir. Ilgaz, Doğukan`ı en son onun onuncu yaş doğum gününde görmüş ve onu oraya öylece gömmüştür fakat durum Doğukan`ın için bambaşkadır. Onun gönlünde Ilgaz gömülü olduğu yerde her geçen gün biraz daha yeşermiştir... Vesselam ki... Bu yeşertinin çiçekleri Ilgaz`ın babası Sinan Bey`in, Ilgaz`ı sinirle bir yaz ayının başında apart topar aile dostlarının yanına köyü tatile yollaması ile açmaya başlar... "Güzelsin, Ilgaz. Güzelsin... Her zerrenle, her şeyden."

Geçmişinden gelen yara izinin sebebini bilmeyen Efnan Kaya ve ona karşı duygular besleyen abisinin düşmanı Barış Aktan

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

Bazen içindekileri haykırmak istersin ya hani böyle ses tellerin yırtılana kadar bağırıp, ağlamak içinde ki bütün nefreti acıyı kusmak... Her şey bitsin istersin her şeyin bir kabus olmasını ve uyanınca tekrardan eski günlere geri dönmek istersin... "Sen kalpsizsin bende senin kalpsizliğini göremeyecek canavar yönünü fark edemeyecek kadar salağım." dedim gözlerimin içi yanıyordu "Ben bir günahkarım sende benim günahlarımı göremeyecek kadar salak değil masumsun..." dedi ve bir adım daha yaklaşıp çenemi yukarı doğru kaldırdı... "Benden başka yolun yok Yeşim, bu saatten sonra seçeneğim değil seçimimsin, en başta seni kendimden korumak istediğimde pes etmeden kalbime girmek istedin değil mi? artık istesen de çıkamazsın çıkartmam." Aynı mahallede yaşayan iki dost ailenin çocukları birbirine aşık olur fakat Yeşim Vural`ın bilmediği bir şey vardır Savaş Özdemir hiçte göründüğü gibi biri değildir ve onun kalbine bir kez giren bir daha o kalpten çıkamaz.. İLK AŞKLAR HİÇ BİR ZAMAN UNUTULMAZ... Yeşim ve Savaş`ın Gizli Saklı Aşkı...

Asilesini katleden krallığın sonunu getirmeye ant içmiş bir suikastçı, Ve o krallığın lanetli olarak anılan karanlık veliaht prensi.

Benim için normal bir gündü, yada ben öyle sanıyordum. Tüm işlerimi bitirince elime telefonumu aldım. "baş belası"12 cevapsız çağrı görünce şaşırmadım. Bir şey isdeyecekdi sanırım, çok beklemeden geri aradım. Bir kaç kere çaldı, normalde açardı hemen. Bu işte bir tuhaflık vardı. Yada ben kafamda kuruyordum. Telefonu kapatıp, mesaj atmak için"mesajlar" kısmına girdim. "baş belası" kısmına girdim, bir konum vardı. Biraz incelediğimde atılan konumun bir hastaneye ait olduğunu fark ettim.

Merih bir süre karanlık gökyüzüne baktı. Ardından elinde tuttuğu kağıdı kaldırıp kaşlarını çatarken, sakince açıp kağıdı okumaya başladı: "Sevgili Komiser. Bana verdiğiniz ismin hakkını vereceğime söz veriyor ve beni bulmanı dört gözle bekliyorum. Bir yıl sonra yine ve yeniden. Oraya kendimden düşen bir parçayı bıraktım, onu iyi sakla. Çünkü Görünmeziniz yeniden sahalarda.. Ve unutma… Meleklerde Görünmezdir. Ve bu gece, oraya… Bir melek uğradı. Yeniden görüşene kadar kendine iyi bak. Gözüm üzerinde olacak. Saygılarımla. Görünmeziniz. :) " Merih, kafasını kağıttan kaldırıp sinirleri bozulmuş bir ifadeyle gülerek kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Onunla oynuyordu. Cinsiyetini dahi bilmediği bu mahlukat, onunla oynuyordu ve Merih, ona cevap dahi veremiyordu! “ Oyun istiyorsun demek…” dedi kendi kendine yavaş bir sesle.. Elinde tuttuğu kağıdı özenle katladı. Gülümsedi. “ Oynayalım bakalım. ‘ Görünmez.’ ” Başlama tarihi: 4 Nisan 2025

Kendi kurgumdur.

Genç bir kızımız Miray... isminin anlamı ışık saçan ama 17 yılık hayatı bir gün bile aydınlık bir günü olmadı hep karanlıkta kaldı ama bir gün bir telefonla 17 yılık hayatının karanlığın boşa olduğunu öğreniyor peki bundan sonraki yaşamı aydınlık içinde mi olacak yoksa daha damı kararacak hayatı. Gerçek ailem kurgusu bir sürü okudum ila ilham almışımdır ama direk bir kitabı kopyalamadım. iyi okumalar.

Her şeye aynı perdeden bakan,kan bağı olmaksızın birbirine kardeş diyen dostlar...ahu gözlü

Her insan yaptığı hatalardan sorumludur. birinin hatasının bedelini başka biri ödeyemez. Hatalarımız bizi büyüten bir etken halinede gelebilir, bizi bitiren bir etken halinede. Önemli olan o hatanın büyüklüğüdür. Asya, saye ve Aden, bir gece ansızın okula girdiklerinde bodrum katında bir cesetle karşılaşacaklarını bilmiyorlardı. ya da cesedin ortadan kaybolacağını. kimdi onu öldüren kişi? kimdi cesedi saklayan kişi? bu üç kız katili bulabilirmiydi?

Bu sefer karışan tek bebek yok. Karışan üç bebek var...Berk , Ateş ve Nilsu.. 17 yıl önce hemşirenin hatası yüzünden gerçek ailelerinden koparıldılar. Gerçekler 17 yıl sonra ortaya çıktı. Ailelerinin sevgisizliği yüzünden erken yaşta olgunlaşıp birbirine aile olan üçüzler 17 yılın ardından gerçek ailesi ile birlikte Mardin`e gider. Peki bundan sonra ne olacaktı? Üçüzler ailesine alışabilecek mi ? Gelin hep birlikte öğrenelim. ************************************* Ateş...acısını saklamak için güler. Berk babasının sözleri yüzünden insanlara karşı duvar örer. Nilsu ailesi ona inanmadığı için dertlerini birine anlatmaya korkar. ************************************ "Bugün hastaneden aradılar. Doğduğunuz gün bir ailenin daha üçüzleri olmuş ve..." biraz duraksadıktan sonra konuşmaya devam etti. "Ve hemşireler sizi karıştırmış. Yarın DNA testine gidiyoruz. " deyince şaşkınlıkla ona baktım. Üçümüzün ağzından da tek bir kelime çıktı. "Ne ?" Başlama tarihi: 10/06/2024

Hani birini ilk gördüğümüzde o kişiye yabancı oluruz ya peki ya son görüşümüzde de bu durum böyle olabilirmi? Ben nazlı uysal bence her insanın hayatı hikayedir giriş gelişme sonuçtan oluşur Peki ya hayatınızda hiç giriş ve sonuç bölümünde aynı kelimeyi kullandığınız oldumu benim oldu onu ilk gördüğümde ona yabancı demiştim son görüşümde de öyle...

Bir Eski Dostluk Kıskançlık Ve.. Sevgi. Güzel Ve Eğlenceli Kitabımı Okumaya Beklerim

17 yaşında ailesinden şiddet gören elif ailesinden gizli devlet ajanı olmuştur ama daha sonra doğumda karıştırıldığını öğrendiğinde Dünyadı başına yıkmıştır "Ben bu acıları boşuna mı çektim"