"Ben Bahar. Alabahar’dan Bahar…" Yıllarca susan, yutkunan, içe atan bir kadının hikâyesi bu. Çocuk yaşta kalbi çatlamış, büyürken parçalanmış; ama hâlâ ayakta kalmaya çalışan Bahar’ın… Bir zamanlar delicesine seven, sonra sevdiğini unutmaya zorlanan bir yüreğin, yeniden kendini duyurmaya çalıştığı bir iç hesaplaşma. "Sadece Bahar olmak istedim..." Ama ne kimse sordu ne de kimse dinledi. Mahalledeki kadınlar gözlerinin içine bakmadı, bildikleri hâlde sustular. Ve Bahar hep sustu. Çünkü bazen sessizlik, çığlıktan daha çok şey anlatır. Bu, kendi hikâyesinin başrolü olamayan ama figüran olmayı da reddeden bir kadının içsel direnişini anlatıyor. Arka planda bırakılanların, sesini bulamayanların, `iyi misin?` sorusunu yıllarca duymayanların hikâyesi... "Benim sesim nerede saklandı bunca zaman?" diye soran her kadın için bir yankı, bir uyanış, bir hesaplaşma. "Alabahar’dan Bahar", kendi sesini arayanların; susturulanların içinden doğan güçlü bir çığlık.

HER HATUNUN İÇİNDE ZIRHLI IŞIKLI BİR ER YAŞAR. 🗡ALTAY ATA SÖZÜ🗡 Hiçbir savaş zor değildir. Savaşlar en kolayıdır. Peki zor olan nedir? Zor olan her daim barıştır. Barış zor olmasaydı, savaşlar olmazdı... Hançer başarılı bir veliaht olmak için kendini kanıtlamaya çabalayan öksüz bir çocuktu. Hırslı, hazırcevap, azimli ama yüreği yaralı bir çocuk... Kağan olan babasına ve saraya kendini ve dahi varisliğini kanıtlamak isterken Veliaht Töreni`nde kimsenin farkında olmadığı bir hata yapar ve hayatı tam da o anda tepetaklak olur. Veliaht olma hakkını amca oğlu Berk’e teslim ettiğinde hayatı bir anda sıfırdan başlamak zorunda olacağı bir dizi olaya şahit olur. Geçmişten gelecek olan düşmanları ve bir gecede yaptığı darbeyle tahtı eline alan acımasız amcası yüzünden hem devlet hem de Hançer’in yüreği paramparça oluverir. Hayatında sahip olduğu herkesi küçük yaşta kaybeden bir kız çocuğunun ilerleyen yaşlarda büründüğü acımasız kimliği ve savaşçı kadın olma serüvenine siz de şahit olacaksınız. Unutmayın, bazı aşklar en güçlü olduğunuzu sandığınız anda değil hiçbir şeyinizin olmadığı o anda karşınıza çıkar. Lakin, elinizin tersiyle itmek sizin bileceğiniz iştir.

Bu kitap 1985 yılında yaşayan Piraye ve diğer üç gencin naif aşkını anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.