devam ediyor 3h önce güncellendi
LORE & ANDER SEVDALUK
@ebrarhayal2733
Okuma
14
Oy
1
Takip
1
Yorum
2
Bölüm
2
Bütün Karadeniz, karşı karşıya gelen ikiliye baktı. İkisi de fevkalade öyle bir öfkeliydi ki, birbirlerine yakın olan yüzleri sayesinde ikisinin sert solukları bir tokat gibi çarpıyordu yüzlerine.
"Sana yapma demiştim! Sana yaylaya gelme, evime gelme demiştim, Ali Mahir!" dedi. Öfke ve sinirden göğsü hızla inip kalkarken, elinde tuttuğu tabanca ilk defa titriyordu.
"Bende sana geleceğim dedim kızım! Anlamayan sensin! Ha, şu an o elindeki silahla beni vur, gıkım çıkarsa namerdum! Ben seni o itle görmüşken ölmüşüm zaten! Vur, haydi!" Yüzünde alaylı bir gülüş belirdi ve bir adım uzaklaştı karşısındaki adamdan. Yüzüne baktığında, kendisi kadar öfkeliydi. Karadeniz`in sert rüzgarları, kendi uzun saçlarını uçuştururken, onun saçlarına da vuruyordu. Anlına bir tutam saçının düştüğünü gördü, derin bir şekilde yutkundu ve alaylı ifadesini bozmadı.
"Sen kimsin? Sen kimsin, Ali Mahir? Ne hakla nişanlım olacak, uşağın yolunu kesersin?! De bakam bağa ula, sen ne hakla yapıyorsun bunları! Senin gibi şerefsizi vurmayacağım, Ali Mahir! Sen benden gelecek hiçbir şeyi hak etmiyorsun! Sen bir hiçsin! SEN HOCA BİR HİÇSIN!!"
Adam deliydi, kadın ondan bile deliydi. Yakıp yıkıp geçerdi, sözleriyle bile can alırdı... Ama bir gülüşü ve tebessümüyle herkesi kulu kölesi ederdi.