"İnsanlara güvenmek beni ne hale getirdi görüyormusun Agâh, çaresizleştiriyor ve süründürüyor..." Agâh gözyaşlarımı silmeye çalışıyordu, silmiyordu, acı içinde tepindiğim için. "Eslev meleğim, n`olur yapma..." dedi içinden canını sökmüşlerdi sanki. Benim kalbimi alıp götürdüler Agâh, bırak biraz yansın canım. "Hayır! Melek değilim ben! İğrenç bir insanım, k-koruyamadım onu... Yandı... Agâh yandı, canım gitti Agâh..." Bazen şeytanların meleğe dönüşmesi gerekirdi, bazen ise meleğin bir şeytana dönüşmesi gerekirdi. Çünkü; meleğin canını alırlarsa dönüşeceği kişi şeytandan başka birisi değildir.