Hayat bir satranç tahtasi gibi. Her bir detayı düşünmen gerekir. Seni yıldırmak isteyenler veya yoldan çıkarmak isteyenler olacaktir. Her oyuncu bir piyon. Bu oyuncular güç kazanmak için savaşıyor lakin bilmedikleri bir şey var. Şah her zaman kazanir. Yani sanirim. Belki de bu evrende kurallar farkli isliyordur.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

İnsanlar düzeni bozdu ve tüm büyüyü kendilerine istediler,büyüyü aldılar ama zamanı kaybettiler.Kaybolan zaman ise huzuru bozdu ve topraklar üç adaya ayrıldı.Alderomin,Algedi ve Alkurah.Ve her şeyin sonunda adaların en güçsüzü Alkurah adasından bir kız,tıpkı onun gibi bu düzene karşı bir korsanla zamanı bulmak için yola çıktı.

"Geçmişin külleriyle mühürlenen bir sır, kanla yazılmış bir kader... Asel, karanlığın kıyısında yürürken, sadece düşmanlarını değil, kendi soyunu da keşfedecek. Ve bazen, gerçek olmak için yanman gerekir."

Ben kumru Serdal babamın biricik prensesiydim babasının katiline aşık olmuş bir kadın değil

Benliğin parçaları çatışırken, gerçek izafidir!” ‘İzafi’, zamanın, anıların ve kararların gölgesinde şekillenen bir yolculuk. Gerçek ne kadar mutlak, adalet ne kadar kişisel?” Bu hikâye, sıradan insanların sıra dışı yükler taşıdığı ve bu yüklerle var olduğu bir dünyada geçiyor Hazırsan, gölgelerin içindeki o kapı seni de bekliyor. Yazar Hakkında Kelimelerle sadece hikâye kurmaz; vicdan inşa eder. Hayatın karanlık dehlizlerine, insan ruhunun en kırılgan köşelerine korkusuzca yaklaşan bir yazar. İzafi ile yalnızca bir roman değil, bir çağrı, bir yüzleşme, bir dönüşüm ortaya koyuyor. Onun kaleminde karakterler yaşar, düşer, kalkar, sorgular. Onlar susarken satırlar bağırır; onlar ağlarken okuyucu kendi yarasına döner. Hayata bakışı sade ama sarsıcıdır: İyileşmek için anlatmalı, değiştirmek için yazmalı. Toplumsal adaletsizliklerden, bireysel travmalara, sistemin ezdiği insanlardan hayatta kalma mücadelesi veren çocuklara kadar geniş bir yelpazede insanı anlatır. Ama her şeyden önce, bir distopyadan damıtılmış bir ütopyaya inanır.

Milyonlarca masal okundu, dillerde milyonlarca rivayet dolandı. Ama bir tanesi sadece yalnız kalplere ekildi. Corvina Meadow, Manhattan`da yaşayan tasarımcılardan sadece biriydi. İşinde başarılıydı ancak ona bakan gözlerin yorumuyla `pırıltısı` yoktu. İçine kapanık bir çocukluğun yetişkinlik evresinde devam etmesi Corvina için de sürpriz olmamıştı. Nihayetinde doğum günü sabahında gitmek zorunda olduğu iş görüşmesi de istediği gibi sonuçlanmadı, hakkı olduğunu düşündüğü işi kaçırmıştı. Görünmez olduğunu hissettiren kalabalığın içerisinde umutsuzca bir dilek tuttu. Ama beklediğinin aksine onu dinleyen biri vardı: Gökyüzündeki vadedilen ruhu.

Efsanelere inanır mısınız? Bu kasaba`nın efsanelerini duyana kadar bekleyin. "İki ölüm ayı" efsanesi bütün kasabaca bilinir fakat kimse gerçekliğinden emin olamaz iki aya girmediğiniz sürece. Kaderin ipleri iki ayı özel kılmak için planını yaptı. Kurbanlarını seçti. Sıra belkide sizdedir ;)

Sanırım zeka geriliği var dedi tanıyamadığım zeka yoksunu. Seninle anlaşabilmem mi bunu sana düşündürdü dersem,sinirimi bu kızdan çıkaracaktım ,seninle anlaştığımızı nereden çıkardın diyebilirdi ,tıkanırdım bu yoldan gidemezdim. A Ne o ne kadar zekamın geri olduğunu düşünsende yine de senden yukarda olması canını mı sıkıyor ? bana döndü. -Yani zeka geriliğini kabul ediyorsun deyip güldü. Eksikliklerini başkalarına laf çarpıtarak tamamlayabileceğini ,kendi boş benliğini bununla doldurabileceğini sanan ama sadece değersizliğini gün yüzüne çıkaran birinin laflarına haddini bildirmek için cevap vermek bile bu dünyaya gelmemi sorgulamama neden oluyor dedim. Tabiki şok olan gözlerle bana baktı . Cümlemin başıyla sonunu hatırlamadığına eminim.Bir dakika bakıştık ardından onu yalnız bırakarak kapıya doğru yürüdüm.

Melis gerçek ailesini bulabilecek mi? ... BU BİR FANTASTİK GERÇEK AİLEM KURGUSUDUR. EĞLENCE AMAÇLI YAZILMIŞTIR.

Hiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde kül olacağınızı bildiğiniz halde... (KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR. KURGUSUNUN KOPYALANMASI VEYA ÇALINMASI YASAKTIR.) (Wattpadte bir milyon okunmayı aşmış, düzenlenmiş bölümleriyle buraya tekrar yüklenmiştir.)

Sene 1559... Bu dünyada aşk haramdı. Aşık olmanın cezası ise ölümdü. Burada aşık olmak, ölüme ve ayıplamalara kucak açmak demekti. Şimdi soruyorum size; Aşk, zaten diri diri mezara gömülmek değil miydi? Sevmenin günah olduğu bir dünyada yaşanılan olaylar anlatılmaktadır. Yaşanmışlıkların acısı ile aşkı yasaklayan bir Sultan ve bütün yasakları çiğneyip geçen o Sultan`ın kızının hikayesi... Genç kadının en büyük korkusu sevmek ve sırf sevdiği için kalbinin attığı insanları kaybetmek. Eğer Aşkı veya sevgi bir şeye benzemek zorunda olsaydı o şey kesinlikle bir deniz olurdu. Uçsuz bucaksız bir deniz... Deniz ya bir insanı kıyıya ulaştırırdı ya da içine hapis edip boğmaya kalkışırdı. İki seçenek; Ölmek veya yaşamak. Aşk ölümdü, gerçek anlamda... "Adalet bir demet çiçekti ve biz, kimsenin o çiçekleri soldurmasına izin vermeyecektik..."

"Hiçlik yükseldiğinde, gerçeklik parçalanır." Yıllar önce, Herrius gezegeninde abyss açıldı. Yaratıklar karanlıktan geldi, mana ise insanları değiştirdi. Kael, geçmişinden kaçarken bir şehrin kapısında durur. Ancak içeride onu bekleyen şey, sadece güvenlik değildir. Gölgelerden gelen altın maskeli bir figür sessizce gölgelerde dolaşır... Ve her şeyin sorusu hâlâ cevapsızdır: "İlkel olan" kim ve nereden geldi?

alıntı: çoktan öldüğümü zannederken bu gün ölümü gerçek anlamda ilk defa hissetmiştim ve önceki hallerime şükretmem gerektiğini kavramıştım. öyle bir histi ki bu dünyan renklerini yavaş yavaş acı vererek kaybediyordu gök mavisini yitirip siyah oluyordu. mutluluk hayallerinin yerini öfke ve intikam hırsı alıyordu. Masumiyetin kayboluyordu. Ellerine baktığında gelecekte yapacağın katliamların izini görüyordun. ve ben çok iyi biliyordum ki babam ölürse beni kimse tutamazdı. babasını hain bir suikast sebebiyle kaybeden prenses Efsun karyelinin intikam arayışına düşmesi ama efsunun kimsenin bilmediği bir sırrı vardı ve intikam ararken aşkı bulacak türlü zorluklarla karşı karşıya gelecek ihanetler peşini bırakmayacaktı

Bir varmış, bir yokmuş. İyi varmış, kötüde onunla beraber var olmuş. İnsanların güzel kalplerine önce kıskançlık girmiş sonra yerini çirkinleşen arzulara bırakmış. Gücün daha önemli olduğu eski zamanlarda krallar kılıçlarını savaş için kaldırmışlar oturdukları saraylarda. Savaşın dumanı her yeri kaplamış. Hayatlar dağılmış. Umutlar sönmüş. Kan kokusu her toprağı sarmış. Toprakları ele geçirmek isteyen krallar, kraliçeler her bir masum ruhu harcamışlar. Masumlar kaçmaya çalışmış. Bazıları ormanlara sığınmış. Bazıları dağlara kaçmış. Ama savaş hiç bir zaman durulmamış. Düşen göz yaşı ve kan damlalarının sayısı çığ gibi artarken öfkeli bilgeler bir araya toplanmış. Ateş öfkelerini harlamış, deniz üzüntüleri ile dalgalanmış, toprak kuraklaşmış ve hava bir daha açmamış. Savaşın asla bitmeyen döngüsünde 4 hayvan seçilmiş. Bu 4 hayvana 4 insan bulunmuş. Hayvanlar insanlar için kurban verilmiş. İnsanlardan biri yanmış, biri boğulmuş, biri sürüklenmiş, biri gömülmüş. Kurban verilen hayvanların ruhları insanların bedeninde can bulduğunda, savaş belki de başladığından daha hızlı bir şekilde son bulmuş. Bütün bunlar birbirlerinden savaş yüzünden ayrılan kardeşlerin başına gelmiş. Savaştan zarar gören masum 2 ruh bilgelerin kirli büyüleri ile kapana kısılmışlar. Ayrılmadan önceki ve birbirlerine kavuştukları halleri asla aynı olmamış. Savaşın yiyip bitirdiği masum ruhlardan mı olmuşlar, yoksa cesaretleri ile her şeye bir son mu vermişler?

~Fantastik~ "Perilerin acımasız ve zalim olduğu dünyada insanların hayatta kalmak için pek de şansı yoktu." ~ Zalim üvey annesi ve kız kardeşleri ile birlikte yaşayan Velmira, Peri Tüccarı`na köle olarak satıldığında kendini Gölge Sarayı`nda bulur. Yabancı ve soğuk topraklarda yaşamak için mücadele etmek zorunda kalan Velmira, Eş Seçme Günü`nde saraydan kaçmak için plan kurar. Ancak Peri Prensi Rehan`la dans edeceğini hesaba katmaz. Öyle ki Eş Seçme Merasimi`nde ikisi dansla birlikte kaderlerini birleştirir ve Velmira, Zalim Rehan`ın karısı olurken bu kez hayatta kalmak için daha çok mücadele etmesi gerekecekti. Çünkü o sıradan bir insandı. Zalim dünyanın acımasız prensi Rehan ise bir periydi. İkisi arasında uçurumlar kadar fark vardı... Peki aşk, zalimliği ve alışagelmiş kuralları yıkabilecek miydi? Velmira, Gölge Sarayı`nda kendisine yer bulup Rehan`a karşı koyabilecek miydi? Yoksa onunla beraber hiç tahmin etmediği bir gelecekle mi yüzleşecekti?

Selliva Krallığı`nda ki taht kavgası en fazla nelere yol açabilir ki?

"Gölgelerin Ardında Sadece İzle" Bir krallık düşünün ikiye bölünürse ne olur? Batılılar güneylilere ambargolar uygulayıp hayatlarını mahvederek onları köle olarak satarsa? Ya da satılamayanları arenada birbirleriyle dövüştürmekten zevk olan `batılı` insanlar cidden insan mıdır? İzda`nın hayatı size bu soruların cevaplarını ve daha nicesini açıklamaya geliyor.

Zleria Krallığı açlıkla, susuzlukla ve zulümle başa çıkmayı seneler önce başarmıştı. Savaşlarda galip gelip, imparator krallık olarak diyarın hükümdarlığını üstlenen bu krallığı devirmek isteyen bir suçlu, krallığın tek varisi, yani Ayın Varisi ile karşı karşıya. Savaşı kim kazanacak? Aşk mı, hırs mı? Gizem, suç ve savaş bir kitapta. Umarım beğenirsiniz.

"Her gün aynı. Aynı sokaklar, aynı insanlar, aynı boşluk... Peki ya bir sabah gözlerini bambaşka bir dünyada açsaydın?" Çağrı, hayattan kopmuş, yalnız ve toplum tarafından dışlanmış bir gençtir. Güçlüdür, zeki ve soğukkanlıdır ama kimse onu anlamaz. Monoton bir okul günü sonrası, her zamanki gibi uykuya daldığında… bambaşka bir yerde uyanır. Taş duvarlı bir han… Ahşap masalarda sarhoş adamlar… Orta Çağ’a ait, ama hiç bilmediği bir dünya. Başta bunun sadece tuhaf bir rüya olduğunu sanır. Ta ki ertesi gece gözlerini tekrar açtığında, tekrar kendi dünyasına döndüğünü fark edene kadar. Artık her gece uyuduğunda, bir gün modern dünyada, bir gün Orta Çağ dünyasında uyanmaktadır. Ancak bu geçişler basit bir tesadüf değildir. Çağrı, bilmediği bir kaderin parçasıdır. Her 10.000 yılda bir sıfırlanan bir dünyada, kaybedilmiş zamanı geri kazanmak için seçilmiştir. Ama bir soru hala aklını kurcalar: Gerçek dünyası hangisi? Gerçek kimliği ne? Ve bu döngü nasıl sona erecek?

Hayatı boyunca geçmişte ki teknolojinin şu an ki teknolojiden daha iyi olduğunu savunan Alya, Göbeklitepeyi araştırmaya gittiği bir gün kendini birden M.Ö`de bulur. Alya ve Venüs`ün ağları da, geçmişte karşılaştıkların da yavaş yavaş örülmeye başlamıştır bile.

İlk Denemem olacak yorumlarınızı bekliyorum.

Amber, Alkolik bir ailenin ilk çocuğu ülkenin sisteminden dolayı yapması gereken bir şey vardır ve kendini buna adamıştır. Bir gün okuluna gelen çocuğun gelmesiyle hiç beklemediği şeyler olmaya başlar.

Snowen isimli bir krallık ve yüreğini saran büyü korkusu ile bir katliam başlatan Snowen Kralı. Bütün bunların üzerine ortaya çıkan büyücü Leyal ve dövmelediği çocuklar, işte bu Kader Mahkumlarının Hikayesi... Snowen isimli Krallığın genç kralı Lord Herman bir büyücü katliamı başlatır ve şüphelendiği kadınları teker teker ortadan kaldırmaya başlar. Bu vahşi süreç büyücü Leyal`in ortaya çıkması ve seçtiği çocukları "Dövmeleme" Adı verilen yöntem ile lanetlemesinin üzerine kesintiye uğrar. Tabii ki olaylar bu kadarla sınırlı kalmaz, bütün bu yaşananlara denekler de dahil olur. Kader Mahkumları`nın hikayesine hoş geldiniz.

Ateş.. sıcak ve yakıcıydı. Gözleri gözlerimle her buluştuğunda kehribar çemberlerinden içime akan tuhaf his neydi bu sahi ? Ben bu büyülü dünyada neydim neden burdaydım. Bu ateş gibi gözleri olan adam benim düşmanım mıydı ?