Yaralı bir kızın, yaralı bir çocuğa koruyucu aile etmesini konu alıyor

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Kaderin seni seçtiğinde, kaçacak yerin kalmaz. Sırlar ve düşmanlarla dolu bu dünyada, Kaira gerçekte kim olduğunu keşfetmek zorunda. Ama bunun için önce hayatta kalmalı… Ve belki de kalbini düşmanına kaptırmamalı. Bu kitap ismi ve kapak fotoğrafı sadece bu kitaba aittir.

Ben Asena bozkurt. Sadece terk edilmiş bir liseye gidip 1 gece kalacağım. En fazla ne olabilir ki?

Motor öğrenmeye çalışırken bir çocuğa çarptım. Şaka değil, fiziksel olarak. Kask kafamda, utanç içimde… Ama sorun şu: Kalbim daha fena kaydı. Şimdi ya kalbini çalacağım... ya da o bir daha üstüme yürümeden duramayacak. Merhaba, ben Ecrin. Hatalı sollamalarımla gönüllere çarpmaya geldim. Frenim tutmaz, iç sesim susmaz. Bu da benim kazalı ama komik aşk hikâyem. Kemerlerinizi bağlayın, çünkü ben yokuş aşağı gidiyorum.

Adada geçen yaz tatilleri... Güneşin her yıl aynı köşeden battığı, çocuk kahkahalarının rüzgâra karıştığı o tanıdık mevsim. Yıllardır adaya uğramayan Berkin, bu yaz ailesinin ısrarıyla geri döner. Sadece bir ay kalacaktır ama bu defa bir aydan fazlasını isteyen biri vardır: Yaz. Yaz, adanın mavisinde saklı kalan hatıraları, birlikte büyüdükleri çocukluğu ve belki de kalbine gömdüğü duyguları gün yüzüne çıkarmaya hazırdır. Berkin için sıradan bir tatil, Yaz için yıllardır beklenen bir başlangıca dönüşür. Bazı aşklar, sadece bir yaz sürer. Bazılarıysa bir adada, sessizce büyür...

İstanbul`un manzaralı bir köşesinde çekirdek kola ikilisi yapan üç kişilik ekip Bataklık Kralının emriyle kaçırılır. İçlerinden biri kız olan ekip yanlış anlaşılmaya kurban gitmiştir. Onları bir fabrikaya getirdikten sonra Bataklık kralı tarafından yanlış kişiler olduğu anlaşılmıştır fakat misafirlerinin bir yere gitmeyeceği de aşikardir. İpek ve Bataklık Kralı Atakan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

İzel savaşın getirdiği sancıdan bir haber, kendine güvenen bir kız olarak yetişmiştir. Tanrılar ve şamanlarla yapılan savaşın sonucu yıkımdı. Bunu en çok avcılar güruhu hissetmişti. İzel ya kaderini kendi yazacak ya da kehanete teslim olup avcıların sonunu getirecektir. Okuyup yorumlarsanız çok sevinirim :) Fantastik bir kitap olup tüm yazım aşamaları bana aittir. Telif hakkı saklıdır!

Ünlü bir ailenin ikizlerinin doğum gününde garsonluk yapan Azra, aslında o ailenin kaçırılan kızıdır.

"Olmak zorunda kaldığı ve olduğu arasında ince bir çizginin üzerinde süzülüyordu adeta. Arafta kalmak böyle olsa gerekti.." Bir beden de bütünleşmiş aynı ruhu taşıyan farklı görünümlere sahip iki yabancının aşk öyküsüne merhaba deyin.

Konu: Nilüfer Akay çok hayalperest özellikle aşk hayatında çok hayal kuran ve izlediği dizilerdeki filmlerde kitaplardaki gibi bir aşkın gelip onu bulacağına inanan masum bir genç kızdır. Ve tabiki bu hayallerin sonu hep hüsranla biter."Bunların hepsi kurgu gerçek hayatta böyle bir şey yok olsaydı beni bulurdu ve annemin de halinden belli zaten GERÇEK AŞK DİYE BİRŞEY YOK" der. Birgün İzmirde okuduğu Lisesinden ailevi sorunlar yüzünde kaydını almak zorunda kalır ve son senesini için  Ankarada bir Liseye kaydını alır. Ama o çok sevdiği filmlerdeki ve kitaplardaki gibi bir aşk bulacağını nerden bilebilirdi yoksa bilmiyormuydu? Bunların hepsi bir kandırmaca mıydı? Tam da istediği gibi bir aşkı Ayaz karakaya adındaki yakışıklı bir gençte bulabileceğine mi inanacaktı? Yoksa Ayazın gerçekten kitaplardaki gibi bir adam olmadığını öğrenip onun kötü bir adam olduğunu  kabullenebilecekmiydi? Peki Ayaz gerçekten Nilüferi seviyormuydu yoksa Nilufere gerçekten onu sevdiğine mi inandırıyordu?

14 yaşında olan Can, liseye geçeceği için çok heyecanlıdır. Yeni arkadaşlar, ergenlik, aşk... Her birine henüz liseli olmadan sahip olmuş olabilir ama her zaman yeniye ve daha fazlasına yer vardır!!!

Adam bana doğru yaklaştı önümde diz çöktü eliyle yanağımda kurumaya dönmüş yaşı sildi ve “prensesler ağlamaz bilmiyor musun yoksa?” Dedi. Şaşırmıştım, ilk defa biri bana prenses demişti. Oysa babamda annemde prenses diye bir şey yok demişti bana. Tekrar prenseslerden bahsedersem ceza verirlerdi. Durdum hiç tanımadığım adama bakarken bakışlarım anneme kaydı ve “prenses diye bir şey yoktur.” Dedim. Afallamış gibi bakmıştı. Şaşırmıştı galiba. Ama neden şaşırmıştı ki? bu durumlar bana artık normal gelmeye başlamıştı.

Uzaklardan bir ses duydu ve irkildi. Bu bir insan sesiydi ona sesleniyor ve ona ulaşmasını istiyordu `gel, lütfen! geç olmadan gel...`" ve ardından kaya sesleri duydu. Arkasını döndüğünde geldiği yolun kayalarla kaplandığını gördü.

Alisa Efser Adal Abisi ile kendisi ailesi tarafından istememiş iki kardeş... Birgün bir çocukla tanışır Herşey hocanın kapı çaldığında gir demesi ile başladı...

Normal bir hayat yaşayan Kronj ve etrafındakilerin, yazarın müdahalesiyle değişmeye başlayan hayatları...

Birce Sağlam, Diyarbakır`da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ``Pençe`` isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari`de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye."

Arven - Sayılar hiç bir zaman ifadesiz olmaz. 8~🐍 Niva - Ben geç gelirim ama yerinde dokunurum.

"7 Aralık 2007 Yazgı dünyaya geldi ve sen tüm mektupları yaktın." Kadın "Mektuplar..." diye fısıldadı. Adam onu duydu "Sen o mektupları yaktın." Adam ağır adamlarla uzaklaşırken kadın tek birşey söyledi. "Ben o mektupları yakmadım. Asla yakmayacağım" Adam hiçbirşey duymadı. Son kez gördüğü kadına arkasına dönüp bir daha bakmadı. Kadın gözden kaybolasıya kadar onu izledi. Adam gözden kayboldu. Kadın arkasını döndü ve ayağına karların çarptığı yolda yürümeye başladı. İçinden o ana dair tek dediği " 7 Aralık 2007 ben o mektupları yakmadım." oldu. İkiside birdaha o günü hatırlamadı. Bu hikayede geçen olay, kişi, yer ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

Enkazda kalan azra kurtarıldıktan sonra hayata nasıl tutunabilecek hayatta kalma hikayesi azra 18 yaşında 12.sınıf eşit ağırlık öğrencisidir

Hayatınızda oldu mu hiç ? Ne diye , neden olduğunu bilmediğiniz duygular.. Olması gerekmez mi hiç olmalı tabii ki.. Karamsarlık içinde kaldım ne yapacağım sorusu , ah! neden sürekli aynı yerdeyim neden böyle ya? Neden ben peki? Beni seçen kimdi ? Hep aynı sorular kafada takılı gitmiyor.. İşte burada cevabım; sensin sen... Farklısın , diğerlerinden herşeyden farklısın kurtuluşum sensin iyi varsın biliyor musun . İyi ki varsın

Büyücülüğün varolduğu bir dünya cadı olarak adlandırılan aslında mükkemmel yetenekleri olmalarına rağmen toplum tarafından hoş görülmeyen kızlar ve kadınlar Büyücü olarak adlandırılan ve aynı şekilde toplum tarafından hakarete ve çeşitli saldırılara uğrayan erkekler. Hepsi için açılan bu gizli akademi aslında büyü yeteneği olan gençleri teşvik etmek için açılmış fakat bu akademinin normal insanlardan saklanması gerekt.

Karakterimiz Sare Karakaya, iflah olmaz ve deli dolu bir gençtir. Son yaptığı şey yüzünden babası Adem Karakaya artık çileden çıkar. Bu yüzden Basketbol antrenörü olan kardeşi Akif Karakaya`nın yanına tüm yaz çalışması için gönderilir. Sare ne kadar itiraz etse de elinden hiç bir şey gelmez. Spor salonunda çalışan Sare hiç beklemediği birisini görür. Bu onun için oldukça beklenmediktir. Hem ne demiştik " Kaderimiz bir ip misali bağlıydı, biz fark etmesekte."

Parla:Bir şey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak=Pinterst