*Bu kitap ne olursa yolundan dönmemiş, pusulası puslansa bile mücadelesine devam etmiş; anahtarının doğru kapıyı açacağına inananlara ithaf edilmiştir. Saatinizin durmaması dileğiyle. "O ne?" Kaşları çatıldı, işaret ettiğim zincire baktı. Yüzünde saniyeler içinde ufak bir gülümseme oluşurken elini cebine daldırdı. Kızına öğretmeye çalışan bir baba misali yüzüme dikkatlice baktı. Vereceğim her tepkiyi, yüzümün alacağı halleri kaçırmak istemiyor gibi bir hali vardı. "Pusula," Kendime engel olamayarak araya girdim. "Ormanda değiliz, biliyorsun değil mi?" Başını sallayıp güldü. Başı kahkahasının etkisiyle hafif arkaya düşerken ademelması gözler önüne serilmişti. "Senin olmayan hiçbir şeye güvenemezsin. Güvenemediğin her şey seni kaybeder." Yalnızlığında kaybolmamak için pusulayı yanında taşıyordu. "Senin olan bir şey güvenini boşa çıkarırsa?" Yüzündeki gülümseme silinirken ellerinin arasındaki pusulaya baktı. "Pusulan puslanır. Yine kaybolursun." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Yasef ve Poyraz`ın anne ve babası, onlar daha çok küçükken kaybolur. Yasef, onları bulmak için yola çıkarken Poyraz`ı da yanına almayı ihmal etmez. Cebinde babasının pusulası, kalbinde kimsesizliğin ağırlığını taşıyan bir adam koca bir oyunun içine düşerse ne olur? Üstelik, hiçbir kuralın olmadığı bir oyuna. Yasef ve Poyraz`ın pusulaları şaşmak üzere, hangi saat onların zamanını ifade edebilir? Hangi anahtar onlar için doğru kapıyı açabilir? - - - - - - - - - -- HERHANGİ BİR ÇALINTI- KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL YOLLARA BAŞVURULACAKTIR.

↭ Etrafıma bakınınca birkaç metre ötemdeki odadan çıkan bilindik yüzü gördüm. Uzun boyuyla hızlı adımlarla buraya doğru geliyordu. İstemsiz bir şekilde dikkatimi ona verdim. Bacaklarını saran açıkmavi kotpantolon, kotpantolunun altında beyaz spor ayakkabıları ve üzerinde ise siyah bir sweatshirt vardı. Önüne düşen fındıkkabuğu rengindeki saçları yüzünü çok belli etmiyordu. Halka şeklindeki metal küpesi koridorun zayıf ışığında parlamıştı. Yanımdan öylece geçip gideceğini sanarken, içimde belli belirsiz bir ılık duygu belirdi. Cennetten düşen bir melek gibiydi. Ve bana doğru yaklaşıyordu.

Lotus Kolejinde burslu öğrenci olan Aylin Yersel`in hayatı, okulun kütüphanesindeki "Kırık Pusula" isimli bir kitabın arasında bulduğu şifreli notla bir anda değişir. İki yıl önce kaybolan okulun öğrencilerinden Leyla Alpkan`ın isminin yazılığı olduğu bu not, Aylin`i okulun en zengin öğrencisi olan Çağan Mirzaoğlu ile beklenmedik bir şekilde bir araya getirir. K - G - B - KD - D - G - G Leyla Alpkan.

İki voleybolcu arasındaki git-gel aşkı. Milli voleybol maçında amansız bir cinayet gerçekleşir. Mert’in idolü olan İnci, hem takım arkadaşını kaybetmesi hemde kimseye söyleyemediği bir sırrı yüzünden ortadan kayboluyor. Bunun üzerine arkadaşlarıyla birlikte İnci’nin peşine düşen Mert inanılmaz bir gerçekle karşılaşır ve tercih yapması gerekir.

Parla: Birşey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak=Pinterst

23 yasında olan Mehir, babasının onu 7 yaşında hayatı yaşamak amacıyla terk edişi sonucu abi ve annesiyle büyümüştür. Mehir artık yaşamıyor, yaşamayı hissetmek istiyor ancak 16 yıl sonra babasi gelince Mehir`in hayati oldukca değişmeye başlıyor. Hayatındaki herkes uzak bir yerde hatirada kaliyor. Ve Mehir sevgilisinden ayrılmak zorunda kalıyor. Yeni hayatındaysa onu hukuk okuyan askerden yeni gelmiş bir beyefendi bekliyordur.

İki kalbin arasında kalmış, ürkek bir yürek...

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

14 yaşındaki Alya, LGS sabahı yaşadığı bir saldırı ile başlayan olaylar zincirinde, sadece bir sınav değil; hayatını, ailesini ve tüm geçmişini sorgulamak zorunda kalır. Ormanda başlayan yolculuk, geçmişe uzanan bir hafıza tüneline, ihanetle örülü bir örgütün içine, dost görünen düşmanların arasında hayatta kalma savaşına dönüşür. Sistem adını taşıyan bu karanlık yapı, Alya`nın çocukluk anılarında bastırdığı korkularla ve kayıp parçalarla bağlıdır. Ona en yakın olanlar — abisi Yiğit (404) ve Batu (Pulse) — yıllarca sakladıkları sırlarla onunla yüzleşir. Ancak her cevap, daha büyük bir yalanın kapısını açar. Güvendiği arkadaşları Özgür ve Göknur birer birer kaybedilirken, Alya kendini ihanetin ve acının tam merkezinde bulur. Bir uçurumun kenarında atıldığı ölüm, onun yeniden doğuşuna dönüşür. Ama bu doğuş; kaos, kaçış ve kurbanlarla örülüdür. Sistemin iç yüzü yavaş yavaş ortaya çıktığında, Alya artık sadece bir çocuk değil, geçmişiyle hesaplaşan ve kendi kaderini belirlemeye çalışan bir savaşçıdır. Ancak her adımı izlenmiştir. Her hatası cezalandırılır. Her dostluğu sorgulanır. Kaçış planları, kamplar, ihanetler ve rüyalarla yoğrulmuş bu hikâyede, Alya`nın akıbeti bir trafik kazasında mühürlenir. Ancak ölüm bile onun gerçeğini silemez. Çünkü bazen bir kız çocuğunun hikâyesi, bir sistemin sonunu başlatabilir.

Bazı hikâyeler gürültülü başlar. Gökyüzünü yaran bir çığlık gibi, kapıları çarpan bir öfke gibi... Ama bazıları sessizce sızar hayatına. Hiç beklemediğin bir anda bir gülüşte, bir bakışta, bir cümlenin tam ortasında... Koray ile Gupse’nin hikâyesi, işte öyle bir anda başladı. Ne büyük sözlerle, ne dramatik karşılaşmalarla... Bir proje ödevi kadar sıradan, bir şarkı sözü kadar etkiliydi. Biri kalabalıkların çocuğuydu. Hayatın kolay yönünden gelmiş, ama içinde hep bir boşlukla yürüyen. Diğeri tek kişilik dünyasında, sert çizgileriyle var olmaya alışmış, ama kalbinin bir yerinde hâlâ inanmayı bekleyen... Birbirlerinin zıttıydılar belki. Ama müziğin ortasında, bir bakışın ucunda, bir yürüyüşün sessizliğinde... Aynı hikâyenin cümlesi oldular. Bu, “seninle olmadan önce nasıldım ben?” sorusunun cevabını arayan iki ruhun hikâyesi. Bir züppenin, pembe saçlı bir devrime tutulması. Ve devrimin, gözlerinin içinde büyüyen bir çocuğu fark etmesi. Bu hikâye onların. (Bu bir yan hikayedir. "Dilerim ki" nin yan karakterlerinin oykusu. Profilimden ulasabilirsiniz.

"Bazı yangınlar içeriden başlar. Alevleri kimse görmez, ama için için yanarsın. Ve bir gün, kül olup savrulduğunda, geriye sadece küllerinden doğabileceklerin kalır."

Lise aşk kurgularını seviyorsanız doğru adrestesiniz #2 🙏 #dostluk #lise #sevgi #eğlence #romantizm #macera #aile #mizah #okul #liseaşkı

Bazı mahalleler sadece sokaklardan ibaret değildir; içinde biriktirdikleriyle koca bir hayat taşır. Kumsal genç bir öğretmen olarak ailesiyle birlikte yeni bir başlangıcın eşiğinde İzmir`e, Narhisar Mahallesi`ne taşınır. Dışarıdan bakıldığında sessiz, sakin, kendi halinde bir mahalledir burası. Ama her pencerenin ardında anlatılmamış bir hikâye, her yüzün gerisinde susturulmuş bir sır vardır. Yolu türlü sebeplerle okullardan atılmış, birbirinden farklı yükler taşıyan altı gençle kesiştiğinde Kumsal sadece onların değil, kendi iç dünyasının da kapılarını aralamaya başlar. Bir yandan gençlere tutunacak bir dal olmaya çalışırken, diğer yandan mahallede adını fısıltıyla andıkları bir adamla tanışır: Dağra. Soğuk duruşunun ardında geçmişin gölgesini taşıyan, derinlikli bir sessizlikle. Narhisar zamanla Kumsal’ın yalnızca yaşadığı yer değil, dönüşmeye başladığı bir sahne olur. Kimi zaman acı, kimi zaman umut, kimi zaman da sevda ile yazılan bir sahne. Mahallenin göründüğünden daha fazlası olduğunu kanıtlayacak gizemlerle dolu Narhisar`a hoş geldiniz.

Onu en son çocukken sevmiştim... ya da öyle sanmıştım. Rüzgar, artık sadece komşum ya da çocukluk arkadaşım değildi. Adım Tutku. Bu yaz, hayatımın en sıcak yazı olacak. Bu, sadece bir aşk hikayesi değil. Bu, Bir Eti Meselesi.

İsminin tam tersi bir kız ve gözde erkek olucakmı görelimm... "Asla böyle tiplerden hoşlanmazdım zaten" "Asla,asla deme bence ;)"

"Asel, seni seviyorum," dedi Caner, sesi kesik kesik ve güçlükle. "Sakın böyle konuşma," diye karşılık verdim, gözyaşlarım hıçkırıklarıma karışıyordu. Hayatımın en değerli varlığı, ailem, ruhum, elimden kayıp gidiyordu. Ona ulaşmaya çalıştıkça daha da uzaklaşıyordu. "Şarkımız..." diye fısıldadı, "şarkımızı yaşıyoruz..." Sözleri yüreğime saplanırken dudaklarında zayıf bir gülümseme belirdi. Onu izlemek, her nefesinde içimde derin yaralar açıyordu. Son bir güçle, yanımızdaki Ata`ya bakıp, "Sana emanet," dedi. "Sevdiğim sana emanet." O an, aramızdaki sessizlik bile kelimeler kadar ağırdı. Gözyaşlarım durmaksızın akarken, Caner elimden kayıp gidiyordu.

Heykelcilik okuyan Begüm ilhamını kaybettiğini düşünür ta ki bahçede şarkı söyleyen çocuğu görene kadar.

"Karıştırılmışım amına koyayım." "Olur öyle şeyler. Siktir et." ♧ Uyarı 1: Küfür ve argo içermektedir. Uyarı 2: Bir şeyler içerken okumayınız. Çünkü maalesef ki gülerken püskürttüğünüz içeceklerin zararını karşılamıyorum.

Yatılı okulun kapıları açıldığında eski dostlar ve düşmanlar yeniden karşılaşır; ihanet, aşk ve nefretin arasındaki ince çizgide herkesin bir oyunu vardır. Albina’nın en yakınları arasında saklanan sırlar ve Aren’in üzerine düşen ağır sorumluluklar, onları birbirine daha da yakınlaştırırken, geçmişin karanlık yükleri peşlerini bırakmaz. “Sırlar ve Küller:Tiamat”, dostluk, aşk ve intikamın iç içe geçtiği, heyecan dolu bir gençlik hikayesi. Kimin safında duracaksın?”

Bir yazlık kasabasında başlayan eski dostluklar ve düşmanlıklar yıllar içinde yerini unutulmaz duygulara bırakır. Herkesin içinde sakladığı duyguları bu yaz dalga gibi kıyıya vuracak. Asya ve Barış, çocukluklarından beri her yaz sahilde karşılaşan iki isim. Ancak bu yaz her şey farklı olacak… Küçük bir mesaj, büyük bir itirafa dönüşebilir mi? Saklı kalan hisler, dalgalar gibi kıyıya vurduğunda her şey değişir mi? Yazlıkta dostluk, aşk, eğlence ve sürprizlerle dolu bir hikâye onları bekliyordu. Birileri aşkı keşfedecek. Birileri geçmişle yüzleşecek. Birileri ihanete uğrayacak. Birileri bu hikâyede çok zorlanacak. Birileri dostluklarını sorgulayacak. Birileri affetmeye çalışacak... Ve herkes, Barış`a sahilde gelen o mesajı konuşacak. Bu mesaj kimi için bir bahane, Kimi için cesaret, Kimi için itiraf, Kimi için başlangıç, Kimi içinse herşeyin değiştiği an olacak. Bazen en güzel hikâyeler, sahilde bulunan bir mesajla başlar...

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Bir gün öldüm. Her şey son bulacak sanıyordum ama yanılmışım. Bir hayalettim artık.

Bir gece lunaparkın renkli ışıkları, karanlığımızı aydınlatıyordu. Ama o ışıklar bana geçmişi hatırlatıyor, ne kadar parlasalar da içimdeki karanlığı çoğaltıyordu. Çünkü o lunaparkta, o ışıkların arasında ablam sonsuz bir geceye gömülmüş, gözlerini bir daha açmamak üzere kapatmıştı. “Bir gün bana bir şey olursa, Ay’a bak sevgili kardeşim. Çünkü ben her zaman orada olacağım. Seninle…” diye fısıldadı. Ve tam o anda bir silah sesi yankılandı. Gökyüzüne baktım, Ay’a… Ve içimden yalnızca bir dua geçirdim: Ablam ölmesin. İnsanların kahkahalarla eğlendiği yerde, benim içim paramparçaydı. Ben Işıl Akduman… Ve bu da benim hikâyem.

Hayatınızda oldu mu hiç ? Ne diye , neden olduğunu bilmediğiniz duygular.. Olması gerekmez mi hiç olmalı tabii ki.. Karamsarlık içinde kaldım ne yapacağım sorusu , ah! neden sürekli aynı yerdeyim neden böyle ya? Neden ben peki? Beni seçen kimdi ? Hep aynı sorular kafada takılı gitmiyor.. İşte burada cevabım; sensin sen... Farklısın , diğerlerinden herşeyden farklısın kurtuluşum sensin iyi varsın biliyor musun . İyi ki varsın

İstanbulun orta mahallesinde yaşayan kız Mavi ve Naz küçüklükten beri arkadaş.Naz`a motor çarpar.Mavi için travma kalır. O mahallede dört burslu öğrenci gelir. Okulun popüler, yakışıklı ve zorbaların lideri Atlas ile yolları kesişecek. Okulda zorbalık, şiddet var Gençlik, dram, romantik yani lise kurgusu.