İyi kız/Kötü Çocuk Gençlik/Lise kurgusu

Ortaokul arkadaşı olan dört kişi yıllar sonra aynı time silah arkadaşı olarak düşer

Gökçe... 18 yaşında genç bir kız. Babam dediği adamın şiddetine maruz kalan hayatın yüzlerinden birini gören kızlardan biri. Gerçek ailesini bulduğunda karşılaştığı yeni ev üyeleri. Bir anne, bir baba ve altı tane abi... Bu evin yedinci çocuğu, dokuzuncu üyesi. O evden ayrıldıktan sonra daha iyi bir hayat şartlarına geçmiş olsa bile peşini bırakmayan geçmiş ve insanlar... Yeni bir ev, yeni bir aile, yeni insanlar... Gökçe ve onun gerçek mücadelesi. "Ev. Duvarları kanlı olan."

Hayat onun omuzlarındaydı. Bu yük ne zaman kalkacaktı. O hep yalnız küçük kız çocuğuydu.

UYARI: 18+ SAHNELER BULUNABİLİR. Gökçe tabağının sunumunu yapıyordu. Arkasında kapıya yaslanmış adamı fark etmedi. Vücudundaki yara izleri yeni yeni iyileşiyordu. Adam yine bu yaralar için kendini suçluyordu. *Bu bir Avukat ve Aşçı kurgusudur*

Bilinmeyen Numara: Şu patlamış mısırı azıcık yavaş ye kıskanıyorum Yağmur: Sen beni mısırdan mı kıskanıyorsun gerizekalı? Bilinmeyen Numara: Ama çok güzel yiyorsun hele o dudakların... Yağmur: Yuh sapık! Sen kimsin oğlum? Bilinmeyen Numara: Ben yanında o herifin yerine oturması gereken kişiyim ... Başlangıç: 11.12.2020 Bitiş: 03.03.2021 Not: Öylesine başlanmış, istek üzerine biraz daha uzatılmış bir kitaptır. Özensiz yazılmıştır, belki bir ara düzenlenir. ⓒTüm Hakları Patlamış Mısır Kovasında Saklıdır

Karadeniz, her zaman olduğu gibi sert rüzgarlar ile dalgalanıyordu. Burası için herkes imkansızların memleketi derdi. İmkanlar, imkansıza dönüşürdü burada. Sevdalılar kavuşamaz, dostluklar yarım kalırdı. Karadeniz, sadece mücadele edenleri yazardı. Rüzgâr, sert esip geçmişleri savursa da bazı hikâyeler kıyıya vururdu yine de. Gökyüzü griye çalarken, denizin hırçın dalgaları kayalıkları döverken, birileri hep beklerdi. Bir yareni, bir haberi, belki de hiç gelmeyecek olanı... Karadeniz`in sözü ağırdır, duyanı değiştirir.

Bu kitap;Murat ve Gökçe`nin babalarının arkadaş olmasıyla birlikte aynı lojmanda ve karşılıklı otururlar ve hem kavga edip hemde hiç birbirinden ayrılmazlar.

Selin adında bir kızın biyolojik ailesiyle tanışmasını konu alıyor. Selin, yıllar önce başka bir bebekle karıştırılmış ve şimdi gerçek ailesini bulmuştur. Ancak işler hiç de kolay olmayacaktır. Biyolojik ailesinin yanında yeni bir hayata adım atarken, ona benzeyen ve karıştırıldığı üvey kız Ece’nin kötü niyeti Selin’in hayatını daha da zorlaştırır.

Vatan ne demekti, bir toprak parçası diyen vardır vatana ama biliriz ki vatanı vatan yapan uğruna dökülen kandır, biliriz ki bu toprakların vatan olması için çok can gitti; sarı gelinler dul kaldı, el kadar yavrular babasız kaldı gitti. Babalar evlatlarını gömdü ve nice evlatta babalarını. Baba varken yokluğu tadanlarda vardı, sırf bir toprak parçasının vatan olması için gözü yaşlı bekledi nice çocuk bana gelsin elimi tutsun saçımı okşasın diye. Biz çok fazla borçluyuz bu toprakları Vatan yapanlara sadece şehit olanlara değil arkada bıraktıklarını düşünmeden ölüme korkusuzca yürüyen yiğitlere. Tepelerini gördüğünüz o dağlar bizim evimiz olma raddesine gelmişti. Ben Gökçe asker kızıyım ama aynı zamanda bu vatanın bekçisiyim. Acılarla yoğrulmuş bu vatanın bekçileriyiz.