❝𝐁𝐚𝐳ı 𝐫𝐮𝐡𝐥𝐚𝐫 𝐤𝐚𝐫𝐚𝐧𝐥ı𝐠̆𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐤𝐮̂𝐦 𝐝𝐨𝐠̆𝐚𝐫. 𝐁𝐚𝐳ı𝐥𝐚𝐫ı 𝐢𝐬𝐞 𝐨𝐧𝐚 𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢 𝐢𝐬𝐭𝐞𝐠̆𝐢𝐲𝐥𝐞 𝐭𝐞𝐬𝐥𝐢𝐦 𝐨𝐥𝐮𝐫.❞ Tormentum - akıl hastası suçluların kapatıldığı, deneylerin yapıldığı o meşum hastane - babamın son durağıydı. Onu her ziyaret edişimde, gözlerindeki o korkunç boşluğa biraz daha yaklaşıyordum. Ben Vera. Vücutlara dövme işleyen, ama kendi ruhundaki yaraları asla kapatamayan bir sanatçıyım. Ta ki o gelene kadar. Adını bile bilmediğim o adam, Tormentum`un en tehlikeli mahkûmlarından biriydi. Çift kişilikli bir katil. Bir yanıyla bana bakarken, diğer yanıyla içindeki canavarı besliyordu. Ve bir gün, o karanlık gözlerle karşılaştığımda anladım: Biz aynıydık. O da benim gibi, karanlıkla doğmuştu. "Bazı insanlar karanlıkta yaşamayı seçer, çünkü aydınlık, gölgelerinden korkmalarına neden olur."

Bazı evlerde gürültü olur. Kapılar çarpar, tabaklar kırılır, nefesler bastırılır. Ama en çok çocuklar susar. Çünkü çocuklar korkunun kokusunu herkesten önce alır. Atacan o evlerin birinde büyümedi. O evlerin altında kaldı. Bir çocuğun hiç çocuk olamadığı yerde büyüdü. Kelimeleriyle değil, darbelerle eğitildi. Ağlaması yasaktı. Çünkü gözyaşı zayıflıktı. Zayıflık ise cezayı hak edendi. Bir gün susmayı öğrendi. Ses çıkarmamayı. Kendi içindeki çığlıkları boğmayı. Her tokattan sonra derin bir nefes alıp sadece bakmayı. Zamanla kimse ona "Nasılsın?" demedi. Çünkü kimse cevabını merak etmedi. Ve sonra dünya, onun için bir mezarlık gibi oldu. Üstünde dolaştığı ama içinde hiç yaşamadığı bir yer. Atacan, bir erkek gibi değil, bir travmanın yürüyen hâli gibi yaşadı. > "Ben çocukken çok sustum. Ama en çok içimden bağırdım. Bir gün biri beni duyarsa diye değil - duymaya cesaret edemezler diye sustum." Sonra bir kadın geldi. Gökçe. Sorular sormadı. Cevaplar beklemedi. O sadece yanında durdu. Ve ilk kez biri, Atacan`ın gözlerinin içine bakıp kaçmadı. Orada ne kadar karanlık olduğunu bile bile... > "Onunla konuşurken kelime kurmak gerekmiyordu. Çünkü bazı acılar, dilden önce yüze yazılır." - Gökçe Bu hikâye bir aşk hikâyesi değil. Bu, ruhu parçalanmış bir adamla, onun parçalarına dokunmaya cesaret eden bir kadının hikâyesi. Birbirini iyileştiren değil, birlikte kanamayı seçen iki yalnızın hikâyesi. Ve belki, bazen bu da yeterlidir. Burada kahraman yok. Ama hayatta kalmaya çalışan insanlar var. Bir daha kimseye güvenememiş, kimseye içini açamamış, ama bir gün "belki" diyebilen kırık kalpler var. Ve sen, bu satırları okurken, belki kendi sessizliğini de hatırlarsın. > Çünkü bazı kitaplar anlatmaz. Sadece senin içinden geçenleri yankılar. Bu kitap... Senin de sustuğun bir yerin aynası olabilir.

_Askeri kurgudur._ _İkinci bölüm yazan yer ilk bölümdür._ *-Demir parmaklıkların arkasından ona bakan arkadaşı yutkunup "Peki onu seviyor musun?" diye fısıldadı sanki hapishane duvarlarının bu anlara şahitlik etmesini istemezcesine.Kafasını duvara yaslayıp sıkıca kapattı gözlerini,aklına yine o yeşillikler düşmüştü işte. "Gözleri,deyip yutkundu bir müddet bekledikten sonra devam etti sözlerine.Davetkar şeytanın yarattığı sahte bir cennetti.Ve ben..." deyip durduğunda parmaklıkların arkasında kalan arkadaşı soğuk demir parmaklıkları iki eliyle kavrayıp "Ve sen..." dedi arkadaşının cümlesini tamamlamasını beklerken. "Cehennemde yansam bile bir ömür yaşamak istiyorum o gözlerde." dedi sona doğru gözlerinde oluşan inatçı parıltılar ve kararlı sesiyle. "Ve buna aşk diyorsan en akıllısından aşığım ona." diye devam ettirdi cümlesini. ********************************************** -Kitap kapağı için Lodos Altıntay `a buradan teşekkürlerimi iletmek istiyorum ve kitapın tüm haklarının şahsıma ait olduğunu çalıntı durumunda yasal işlemlere başvuracağımı belirtiyorum.

⚠️ Dikkat! Yüksek Şiddet ve Gerilim içerebilir. Merhabalar Ben Zeynep Yazaroğlu Kitappad’daki ilk kitabım "Safderun" içerisinde tüm zorluklar, Nisa`nın ikilemde kalması ve dahası 60 bölümlük olan "Safderun" kitabımın yolculuğunda benimle beraber misiniz? Haydi o zaman okumaya başlayabilirsiniz.😊

Tutsak:bur avukatım ve adaleti savunmak istiyordum fakat bir hatam yüzünden hapishaneye düşmüştüm ama hapishanede bir mahkumla tanıştım ve hayatım değişti.

Bir karar hayatı nasıl değiştirir hiç düşündünüzmü? Bende hiç düşünmedim. Ama o gün anladım ki düşünmem gerekiyomuş, tabii siz şimdi ne kararı diye sorucaksınız. Haklı olarak.. Size en başından anlatıyım. Ben Derin Dağlı ve buda hayatımı değiştiren, sevdiren, tepe taklak eden kararım..

Dördüncü Hücre Adaletin olmadığı bir yerde, sessizlik en büyük suçtur. Kara Bayır Hapishanesi… Taştan duvarlarının ardında hüküm süren sessizlik, yalnızca bir huzur değil; bastırılmış çığlıkların yankısıdır. Son aylarda peş peşe gelen şüpheli intiharlar, dış dünyadan kopmuş bu yapının içinde kirli bir sırrın gizlendiğini fısıldar. Ama bu sır, sadece duvarların arasında değil; cesetlerin cansız bakışlarında, susturulan tanıkların titreyen dudaklarında ve gizli dosyaların karalanmış satırlarında saklıdır. Cumhuriyet Başsavcısı Yağız Alaz Demir, hukuk dünyasında sert ve ödünsüz karakteriyle tanınır. Ancak bu dava, yalnızca mesleki bir sorumluluk değil, kişisel bir savaşa dönüşür onun için. Yanında ise, hayatını adaletin peşinde harcamaya ant içmiş, zeki ve inatçı yardımcısı Nefes vardır. İkili, bu çürümüş sistemin içine dalarken yalnızca bir dosyanın değil, geçmişin ve geleceğin de kapılarını aralar. Maktülün geride kalan sevgilisi, yaşadığı büyük acının ortasında bile susmamayı seçer. Onun anlattıkları, yalnızca bir aşkın ardından dökülen kelimeler değil, Kara Bayır’ın karanlığını delip geçen bir fener gibidir. Her cümle, hapishanenin içinde dönen sistemli bir kıyımın, mahkumlar üzerinde yürütülen kanlı bir ticaretin kanıtıdır. Organlar parçalanmış bedenlerden çalınmakta, ölümler intihar süsüyle örtülmekte, adalet göz göre göre ayaklar altına alınmaktadır. Tüm yollar, tüm ipuçları, tüm sorular bir hücrede birleşir. Dördüncü Hücre. Burası sadece bir koğuş değil. Burası, karanlığın hüküm sürdüğü, vicdanların susturulduğu, hayatların fiilen son bulduğu yerdir. Buraya giren herkes ya kaybolur… ya da gerçeğin acımasız yüzüyle yüzleşmek zorunda kalır. Yağız ve Nefes için bu dava artık sadece adaletin peşinde koşmak değil; insanlığın en karanlık yüzüyle mücadele etmektir. Ve her cevabın yeni bir bedeli vardır. Çünkü bazı gerçekler açığa çıktığında, kimse hayatta kalmaz.

Güçlü bir aileden gelen ana karakter, bir mafya liderini hapishaneden çıkararak tehlikeli bir savaşın içine sürüklenir. Vural`ın düşmanları peşindeyken kaçmak zorunda kalır, ancak asıl tehdit yalnızca dışarıda değildir. İhanet, adalet ve hayatta kalma mücadelesinin iç içe geçtiği bu hikâyede, kime güveneceği en büyük sınavı olacaktır

Pamir Sağlam, zamanında büyük suçlar işleyen ve kaçak yaşayan bir mahkumdur. Her ne kadar işlediği suçları iyi niyet amacıyla yapmış olsa bile bu herkes tarafından konuşulur ve Pamir Sağlamın adı her yerde aranmaya başlar. Fakat Pamir`in bilmediği bir şey vardır ; Çocukluk arkadaşı, aynı mahallede büyümüş olan İz Aydıner ile yolları kesişecektir. Çünkü İz, belli bir kitle tarafından tanınan, çok sevilen ve işinde çok başarılı olan bir avukattır. Avukat İz Aydıner bir sonra ki gelen kişinin her zaman görüştüğü müvekkilleri olduğunu düşünürken karşısında yıllar sonra Pamir`i görüp şoka uğrar ve onu nasıl kurtaracağına dair yollar arar. " Ben suçluyum, pisim. Karanlığım belki de. Sen ise tertemiz, su gibi berraksın. Bütün hücrelerin mükemmel. Senin kalbindeki merhamet kırıntısının bir zerresi bende yok. Ve sen İz... Ve ben bir suçlu... Bunca yaşıma kadar belki de ağır şeyler yapıp kalp kırdım. Bu suçsa suçtur. Ama ben şu an en ağır suçu işliyorum ve sen buna bile engel olamıyorsun sevgili leydim."

Bir rejim tarafından yakalanan ve zalimce bir hapishaneye kapatılan Reyhan, insanlığın en karanlık yüzüyle tanışır. Bu hapishane sadece bedenini değil, ruhunu da kırmak için tasarlanmıştır. Ancak Reyhan, her şeye rağmen hayatta kalmayı ve umudunu korumayı seçer. Kitap, Reyhan`ın gözünden, işkencenin ve zalimliğin en uç noktalarında bile insan kalmanın mücadelesini anlatır. Koğuş arkadaşlarıyla kurduğu sessiz dayanışma, onu ayakta tutmaya çalışırken, dışarıdaki özgürlük hayali giderek bulanıklaşır. Ancak bir gün, yaşananlardan kurtulmak ve geride kalanları aydınlatmak için bir fırsat doğar. Karanlığın Ötesinde, karanlık bir dünyada insan olmanın, umut etmenin ve direnmenin hikayesidir.

Onca zalim insana,onca zalim mahkumlara rağmen dünyanın en korunmuş,kaçması da dışarı çıkması kadar zor olan o hapishaneye avukat olarak girip babasını çıkarmaya yemin etmiş mira içerde bireylerin ters olduğunu anlamıştır ama artık herşey için çok geçtir mira burdan çıkabilecek midir?

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.

Güç... Güç; silahla, sinirle, zorbalıkla, zorla azalan bir şey değildi. Güç bir savaştı, güç başarı, kazanmaktı. Güç Alevdi... Güç Alevdeydi... Zorla kaçırılan bir avukat olan Alev Köse hapse attığı zanlı yüzünden bir hapishanede tıkılıp kalır. Kendi ürettiği mükemmel bir icadı onu burdan çıkarmayı kolayca sağlar fakat bir şey öğrenir ailesinin katilinin bu hapishanede olmasını öğrenir. Ve burada kalmak zorunda kalır. Bu hapishanede büyük bir örgüt vardır. Örgüt lideri Dağra onu büyük bir oyunun içine sokar. İki inanılmaz güç savaşır ve ortaya aşk çıkar. Alevi kurtarmaya gelen Katmer adlı şahıs kimdir nedir necidir bilinmez Ama bu hikayede bilinen tek şey iyi ve kötü güçlerin birleşmesi sonucu ortaya çıkan inanılmaz bir aşktır...

Bir İtalyan mafya kadın, bir suikastçı adam ilişkisi. Kadın, deneyler üzerine kaçırılır ve bir odaya kapatılır. Adam ise kadını kaçıranları koruyan, bir devlet suikastçısıdır. Adam korumacılık işini bitirdiğinde ise kadın deneycilerinin ellerinden kurtulabilir mi? Kaçmasında ona kim yardım edecek? Ya da kimler mi demeliydim?

Yıllardır mutlu olamayan Afra daha da dibe batar ve daha ne olduğunu anlamadan bi hapishaneye düşer, fakat bu hapishanenin ona iyimi kötümü geleceğini bilemez. Bunları yaşamasının nedeni gizemlerde saklıdır ama o bunu anlamaz çünkü tek düşündüğü suçlu olmadığını kanıtlamak ve o adamdır.

Girdiği kavgadan cinayet zanlısı olarak çıkıp yargılanan Pars ve bir yandan yıllar sonra ortaya çıkan ailesiyle diğer yandan da bunca zaman abisi gibi gördüğü ikizinin derdine düşen Bigem.

Wattyde de ufak tefek şeyler yazardım ama burada da bi şansımı deneyim dedim, okuyup deneyeceklere şimdiden keyifli okumalar. 🔴Küfür içerir🔴

KİTAP KONUSU AÇIKLAMASI İLK BÖLÜMDE!!! kitappad uygun görmedi açıklamamıııı 😭

İspanya`nın klasik müzik sahnesinde adeta bir ikon haline gelmiş olan Carmen Elvira Montalvo, dünya çapında saygı gören bir piyanisttir. Fakat bütün kariyeri, kimsenin yüzüne dahi bakamadığı ünlü piyano profesörü Alberto Ruiz`i acımasızca öldürmesiyle son bulur. Gerekçesi kamuoyunda açıklanmasa da, Montalvo`nun bu suçu soğukkanlılıkla işlediği iddia edilir ve müebbet hapis cezasına çarptırılır. Aynı cezaevinde, İspanya`nın kuzeybatısında korku salmış Galiçya Karteli`nin baş kurucusu Marco Emilio Moreno, namıdiğer Don Silencio, da vardır. O da mübbetini sessiz, disiplinli ve stratejik bir mesafeyle sürdürmektedir. Cezaevinde bu ikilinin hücreleri karşı karşıya düşünce başta birbirlerine karşı derin bir şüphe ve mesafe vardır. Ancak zamanla tanışırlar, konuşurlar, kaynaşırlar...