"Başarılarım daim olsun mu? " "Olsun sevgilim, hep benimle olsun.. " Çocukluktan merak sarılan bir alana yönelmenin bu kadar farklı yollara gidebileceğini kim bilebilirdi ki? Gizemli sırlar ve bu sırların güzelliğini mahvettiği Mutluluk Bankı;)

Aşkın en saf, en tesadüf hali… İhanete uğradığı gece kendini bir anda tanımadığı ancak bir o kadarda tanıdığı insanların olduğu düğünde bulan genç kız ve her ne kadar istemesede gizli saklı yaşadığı hayatının içine o kızı dahil eden adamın hikayesi. Bu tesadüfen karşılaşmanın, en ufak yardımın, kaderin cilvesinin dem vurduğu hikaye “Bu evlilik olacaktı o çocuk doğacaktı peki nasıl güvenecektim ben? Daha yeni darbe yemişken sevdiklerimden...” Ailesinin parçalanışını izlemişti ardından o parçaların dünyanın dört bir yanına dağıldığını öğrenmişti. Bir mezar bile yoktu elinde gidip ağlayacağı, içini dökeceği. O çocuğa ağlamamayı öğretmişlerdi o da ağlamamıştı ne çok içine atmıştı oysa nasıl parçalamıştı içerlerini de kimse duymamıştı... Annem hep anlatırdı babamla nasıl tanıştıklarını, aşkın nasıl bir şey olduğunu. Anlatmadığı tek bir şey vardı oysa... Ben hiç annemden ihaneti dinlememiştim, mesela kapalı odalarımda hiç ihanet yoktu... Oyun başlamıştı artık, geri dönüşü yoktu bunun. Ya şah mat ya tik tak Ya kazanacaklardı Ya zamana kurban gideceklerdi Oyunun ilk bölümü bitmiş kan dökülmüştü Oysa daha yeni başlamıştı Kimseye güvenilmeyecekti En yakının dahi olsa, Kanından, canından da olsa Hiç kimseye güvenilmezdi Kim suçlu kim mağdur? Ortaya çıkmadan rahat nefes yoktu artık. Alçin KIZILGÖREL & Pars KANDOĞAN Wattpad Başlama Tarihi; 04022023 Wattpad uygulamasında yazmaya başladığım ve uygulama kapandıktan sonra buraya taşıdığım kurgumla sizlerleyim keyifli okumalar!

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Herkes isterdi sevdikleriyle mutlu olmak. insan sevdiği biri yanındayken kendini mutlu ve huzurlu hissediyordu, Fakat hayat insanlara her zaman mutlu olmaları için bir şans vermezdi. katili bulduktan sonra hayatının bir düzene girdiğini sanan Asya, yanıldığının farkında değildi. Bir yaz günü birbirinden tamamen ayrılmış arkadaş grubunu bağlayan şey yeni bir oyundu. her zaman iki katil vardır sözünü bilirmisiniz? bilmiyorsanızda bu kitapta öğreneceksiniz. Not: yapboz adlı kitabın devam serisidir ❗❗❗

Gün Güzeli. Sabahın ilk ışıklarıyla doğan güzellik, Efsun Tanseli. * Bugünün tarihi yok. Bugün 4 Mart. Durun lütfen bu öylesine bir tarih değil, bugün ölüm demek, bugün kayıp demek. 4 Mart. Kayıp ve ölüm. Afra ve Efsun demek." Öylesine değildi bu konuşmalar yazılmalıydı tarihte kalmalı unutulmamalıydı. 20 yıl. Onca yıl. Kayıplar. "Efsun Tanseli, hayır. Berfu Ergün. Çizin altını, Efsun değil artık Berfu. Karalayın Tanseli`yi yazın üstüne Ergün. Yok edin Efsun Tanseli`yi, ben Berfu Ergün."

Bazılarımız birilerinin hatalarından doğan zavallı varlıklardır. Bu hayatın en büyük trajetiside ; ne yazık ki hatalardan doğanlar birer zincir halkası gini başka hataların göz bebeğidir.. İncilerin istiridyeleri olurdu, peki ben nasıl istiridyesiz olabiliyordum. Boş vermem gerek bu soruyu. Bir istiridyeye ihtiyacım yok benim, nede olsa inci etrafını sert kabukla sarmıştı. Savrulurdu, yıkılmazdı. Yok olursa ise izi kalmazdı geriye. Ama yok olmadan önce kasıp kavururdu. İnci Naz öyle yapar çünkü... her zaman.. 🪡 İnci Naz Ruaan 16 yaşında babası tarafından istismare uğramış bir kadın ve babası ile arasındaki adaleti yerine getirmek için savaşan biri... Kurgu +18 içerikler içeriyor rahatsız olanlar lütfen bakmasın. Buyrununuz effenimmm♡♥︎♡ Keyifli okumalarr

Tüm mal varlığını kaybetmek üzere olan ailesinin tek umudu Defne Elçin Aksoy ve onun dünyadaki cehennemi Yağız Karaman

Bu kitabı yazdığım zamanda psikolojik olarak kötüydüm bunu bilseniz yeter sanırım

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında `yaa` diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona. "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Kızımız yıllar sonra ailesini bulur

Hayat`ın bir gün yanlışlıkla duyduğu telefon konuşmasının hayatını değiştirmesi..

Yüksek uçuşların düşüşü sert olur derler. Öyleymiş. Size kendimi anlatmayı çok isterim. İsterim istemesine ama kendi hayatına pek hakim biri değilim maalesef. Hayatımın bu noktaya gelmesinde parmağım olduğu bir kesin ama oranın neresi olduğu hakkında bir fikrim yok. Herşey çok ani gelişti ve ben bile olanları kavramış değilim. Yüksek prestijli bir şirkette benim değimim ile koştur elamanı olarak çalışırken, günlük yarım saat olan çiş molamı bile yapamazken ve buna karşılık verdikleri asgarî ücret ile yetinmeye çalışırken nasıl oldu da buralara geldik hala anlayamıyorum. Senede bir, oda bayramda olmak üzere ailemi ve nüfusu kaldığım şirket lojmanınından az olan köyümü ziyaret edip kendimi şirketin CIO`su olarak tanıtırken, burnu yukarda ve kibirli olarak tanımladığım kuzenlerimin yüzüne numaradan gülerken ne ara konumumdaki kimsenin benim kadar çalışmadığını farkettim, ben yarım saatlik molamda bile rahat edemezken diğer herkesin lokantaya gidip makarna yemek için yüzlükler saydığını duydum, hangi ara çaycı Hüseyin abinin benden yüksek maaş aldığını öğrendim ve şartellerim attı bilmiyorum. Ne zaman patronun kardeşine yol verdim, benim kullanmamın yasak olduğu kahve makinesini kullandığı için patronun yeğeni olduğunu bilmediğim kızı dövdüm ve sonra kovulacağımı zannettiğim için istifa edip bildiğim herşeyi döküldüm bak bunu gerçekten bilmiyorum. Bunu gerçekten kovulmam ve peşime taktığım tazminattan bile haberdar değilken borcuma birde faiz eklenmesi ve eve haciz gelmesi ile ailemin benim değil CIO hiçbir şey olmadığımı anlamaları takip etmiş olsa gerek. İşte benim asıl hikayem buradan sonra başlamış bulunuyor. Dikkat dikkat! Lütfen kemerlerinizi bağlayınız. Ben bu hikâyenin kaptanı Dünya Cansever ve bu da benim gökyüzünden yer çekirdeğine çakılmamı anlatan az hüzünlü bol gülücüklü hikayem.

Asel ve Arel yaşadıklarına daha fazla dayanamayıp evden kaçtıklarında bir oyunun broşürünü bulurlar. Oyun bir takım oyunudur ve kazanan takıma para ödülü verilecektir. Başta kararsız kalsalar da en sonunda oyuna katılmaya karar verirler. Bu oyun sırasında hepsi biribirinden farklı 6 arkadaş edinirler. Oyun ilerledikçe katıldıkları oyunun sırları da ortaya çıkmaya başlar. İki kardeş bakalım bu oyundan sağ çıkabilecek mi yoksa toparlanmak için katıldıkları oyun onları daha da mı dağıtacak? *** Hayatın zalimliğinden yoruldunuz mu? Kafa dağıtmak, hayattan biraz uzaklaşmak mı istiyorsunuz? O fırsat size geldi. Yaralı Kalpler size bunun için bir şans veriyor. Sen de gel hem eğlen hem de kazan.

Hayatını kızına adamış başarılı iş kadını avukat Zeynep Alaca Ah ya da Zeynep Kandemir. Kızıyla birlikte sürdüğü mutlu hayatından memnundu. Ta ki gerçek annesiyle babası onun iş yerine gelip gerçekleri söylediği ana kadar. Peki ya Zeynep ne yapacak? Gerçek ailesinin yanına dönecekmi? Karşısına yeni çıkan zorlukları def ede bilecek mi? Ve bu sürelerde kızının babası, eskiden çok seviği erkek arkadaşının geri döndüğünü öğrenir. Ama sorun şu ki eski sevgilisinin bir kızı olmasından haberi yok. Peki ya daha sonra olacak? Öğrenmek için hikayemi okumanızı tavsiye ederim. Aşiret, çocuklu, avukat, iş, abilerim mi, karışan bebekler, gerçek ailem konulu. 🤍🤌🖊Kitap kapağı tasarımı: @asleyy__ ❗❗Kitabımın tüm hakları bana aittir❗❗

Elişeva ile Alparslan... Kerpiçten yuva yaptıkları evde annesi ve erkek kardeşiyle hayata tutunmaya çalışan elişeva ... Yazgısıyla yüreğinde yuva kuran Alparslan...

🔮 Ana karakter, kaotik bir dünyada doğar. Bu dünyada herkesin acıları bir “gölge” olarak dışa vurur. Her gölge, sahibinin bastırdığı duygulardan beslenir. Ana karakter, çocukken bu gölgeleri emen nadir bir varlıkla birleşir. Herkesin gölgesini içine çeker ama kendi gölgesi gittikçe büyür. Yıllar sonra, kendi gölgesi bir canavara dönüşmek üzereyken, karakter başka bir evrene geçiş yapar: burada insanlar gölgelerini dansla, yazıyla, duvarlara çizerek kontrol altına alır. O da kendi gölgesini yazıya dökmeye başlar — ve gölgesi küçülmeye, ışığa dönüşmeye başlar. Bu yolculukta, hem kendini hem başkalarını dönüştürür. Ama sonunda şunu fark eder: Gölge olmadan ışık olmazmış. Açıkçası ilk kitabım nasıl olacak hiç bilmiyorum ve kendi hayatımı anlatıyorum en azından değiştirerek umarım beğenirsiniz

Gerçek ailem mi?

"Korkma kırık bir kalpten, devam etmesi için kırılması gerekiyorsa bırak kırılsın." Sevgiyle büyütülmüş, huzurlu bir yaşamın içinde eksik bir parça gibi duruyordu kendi geçmişi. Ailesinin şefkatine rağmen, kalbinin derinlerinde her zaman cevap bekleyen bir soru vardı: Gerçek ailem kim? Sorunun peşine düşen Nazlı, bulduğu ailesinin hayatına yabancı biri gibi adım atacaktı. Sevgi, aidiyet, kan bağı ve sırlar arasında sıkışan bu genç kızın hikâyesi; benim hikayemdi. Hoş geldiniz!

Bu hikaye, sadece bir yolculuk değil, aynı zamanda bir ders niteliği taşıyor: Her şeyin bir fiyatı olabilir, ancak gerçekte değerli olan şeylerin ölçüsü, kalpten gelen duygulardır. Sevgi, paylaşmak, anlamlı anlar ve birlikte geçirilen zaman, yaşamın gerçek ödülleridir. Fatih ve Balsu’nun hayatı, bu mesajı bizlere bir kez daha hatırlatıyor: Gerçek zenginlik, kalbin ve ruhun zenginliğidir. Ve belki de hayatın en büyük sırrı, sadece şuydu: Gerçek zenginlik, basitlikte, sevgide ve birlikte geçirilen her anın değerini bilmekteydi.

"Bu kurguda bahsi geçen terör örgütü, silah ve kurumlar tamamıyla hayal ürünü olup gerçek hayatla hiçbir bağlantısı yoktur!" "İkimizin bir olması için hep birilerinin paramparça olması mı lazım?" "Bana güven albayın kızı. Güven ki yakıp yıktığım herşeyin bir dayanağı olsun."

Bu adam benim ölümüm olacak sanıyordum, meğer mucizemmiş.

- Burada olmanı istemek bencillik mi? + Eğer öyleyse, ben dünyanın en bencil insanıyım. Demişti ama gitmişti. O gidince günlerle ölçülen ayrılıklar haftalara dönmüş, ben de saymayı bırakmıştım. Oysa bana şemsiye uzatabilecek tek kişiydi. Şemsiyem onun elindeydi. Bir gün karşıma çıkıp bana şemsiye uzatacak mıydı? {2▪︎Haziran▪︎2017} {1▪Ağustos▪2017} yayınlanış

Sonu için okumaya değer. Burada kendinizi bulabilirsiniz:)