Dünya ölümün pençesinde hapsolmuş çaresiz ruhuma kucak açtı. Bir ressamın elindeki palette, siyahın en karanlık tonlarına ev sahipliği yapmaya hazırdım. Rüzgar her bir ağacın yapraklarını tek tek okşarken, çetinliği o yaprakların savrulmasına sebep oluyordu. Karanlık hiç olmadığı kadar zalim. Yıldızlar parçalanmış, ay dolunaydı. Saatler gece yarısını gösteriyordu. Keskin bir ürperti etrafımı sardı. Yere düşüp dağılan bir cam parçasını andırarak vücudumun her yerine saplandı. Ressam fırçasını kaldırdı, kan damlıyordu. Belirli bir bölgeyi işaret edercesine kağıda bastırdı. Göğüsümün altında hissettiğim o acı, çığlıklar eşliğinde haykırıyordu. Kağıt yırtıldı. Kaderin sayfası yeniden açılıyordu.

Uzun yıllar önce, bir korsanın gizli hazinesini bulan dedektif ,diyarı hatta geleceği etkileyecek bir hata yapmak üzeredir.