Zayıf görülenlerden bir Birlik Yükseliş`e geçebilir mi? Rotasını değiştirenlerin zorluğu ne kadar büyük olabilir? Düşünceleri insan yeşertiyorsa engeller zararlı partiküller olarak düşünceleri solduramazlar mı? Kendi koşullarında sınırlarını aştığında kişiyi neler bekliyor olabilir? Ya aslında her bir kişi bir nöron olup yanlış açıdan bağlanıyorsa? Sur ma Route Une vie de Roots

Bir polis, bir şef... İki dünyayı birbirine bağlayan gizli bir görev. İntikam, sadakat ve sırlarla örülü bir mücadele. İkisi de farklı dünyaların parçası, ancak yolları birbirine kesiştiğinde, her şey değişiyor. Lina, adaletin peşinden gitmek için hayatını riske atarken, Efe, geçmişin acılarına dayanamayıp intikam peşinde sürükleniyor. Gizli bir görev, karanlık bir çetenin sırları ve aşılması gereken tehlikeler... Her ikisi de aynı hedefe doğru ilerliyor, ama aynı yolda olmalarına rağmen, birbirlerinin en büyük düşmanı. Sadakat, güven ve sırsızlıkla örülü bu karmaşık mücadelede, kim kim için savaşır? Geçmişin gölgeleri onları sarmışken, bu savaşın sonunda kim gerçek kimliğine kavuşacak? Tüm yollar karanlığa çıkıyor. Ama gerçeğe bir adım daha yaklaşmak, aynı zamanda tehlikeyi de daha yakına çekmek demek. Bu vakada hiçbir şey göründüğü gibi değil.

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Spor camiasında kendine sağlam bir yer edinmek isteyen menajer Deren Öztürk ve belli bir sebepten dolayı Basketbol başarısının düşük olup takımını olumsuz Etkileyen Anadolu Efes kadrosunda oynayan Barış Ege Akman, Basketbol kulübü`nün bu durum karşısında yeni bir menajer arayışına girer. Bazı olaylar ve tesadüfler vasıtasıyla yolları kesişir. Sizce, beraber çalışabilmeyi öğrenecekler mi?

"Niye gitmeme izin vermiyorsun? Neden beni sana, kendini de bana mahkum ediyorsun? Bırak gideyim ne olursun?" Önünde diz çökmüş bir vaziyette yalvarıyordum artık. Belki bu, onunla adam akıllı ilk konuşmamızdı ve ben bitmiş bir haldeydim. Şu an kalkıp, kapıyı çarpıp çıksam her şey bitecekti sanki. Ama yapamıyordum. Buna ne gücüm vardı ne de inancım. Affedilmek istiyordum artık. Karşımda bana nefret kusan adam beni affetsin istiyordum. Ancak o zaman hayatıma devam edebilirdim. Son bir gayret kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Gözlerimdeki yaşlar görüşümü kısıtlasa da o buğulu kehribar gözleri görebiliyordum. Uzun zaman sonra ilk defa net bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Bu durumdan cesaret alarak tekrar konuşmaya başladım. "Ben senin için neyim baba? Hiç mi değerim yok? Kimim ben!" "Katilsin! Karımın katili!" *** İdil, herkes gibi hatalar yapan sıradan bir kız çocuğuydu. Ama yaptığı tek bir hata kendi dahil etrafındaki herkesin hayatına mal oldu. Elinde kalan sadece annesine ait bir mezar, kendisinden nefret eden yarım kalmış bir aile ve asla silip atamadığı `katil` damgasıydı.

. Wattpad hesabı NazliiSevgilimm

Hangimiz değmeyen kişiler uğruna acıtmadık ki kalbimizi ?

Değişmişsin dedi Değişmişmiydim hayır büyümüştüm Değişmedim gerçek hayatla yüzleştim Mokita: Herkesin bildiği ama konuşmadığı gerçekler