Kalbimde saklı bahçe İnsanlardan uzak bir köşe

“Adalet mi önce gelir, aşk mı? Ya kalp ikisine de dayanmazsa?” Komiser Varkan Eren Erel, disiplinli, zeki ve görevine sadık bir polis. Onun için hiçbir dosya kişisel değildir — ta ki Beliz Türkmen’in adı bir suçun ortasında geçene dek… Beliz, kalp rahatsızlığıyla yaşamaya çalışan genç bir kadın. Sessizdir ama içine attığı çığlıklar büyüktür. Tek bir yanlış adım, onun sadece özgürlüğünü değil, canını da alabilir. Ve o adım, bir sabah sorgu odasında atılır. Yasa dışı örgütlere para aktarımıyla suçlanan Beliz, aslında masumdur. Ama gerçek ortaya çıkmadan kalbi durmak üzeredir. Varkan Eren için artık her şey değişmiştir. Bu bir görev değil; bir kurtarma savaşıdır.

Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

"Hakan, kendine gel kardeşim. Sana göre mi o kız. Bu kız Camiden çıkmıyor, sen ise bardan çıkmıyorsun. Bu kız hiç bir yabancı erkeğin gözlerine bile bakmıyor, sen daldan dala konuyorsun. Bu kızın elinden Kur`an-ı Kerim düşmüyor, senin elinden içki kadehi. O kadar ortak yönünüz var ki sayayım mı daha?" ** Gülsima eğik başını birdenbire kaldırarak gülümsedi. Nemli gözleri gülüşüyle birlikte ışıl ışıl oldu. Yüzünde şaşkınlığın ve sevincin verdiği değişik bir ifade vardı. Benliğini tarifsiz bir mutluluk sarmışken, bakışları Hakan`ın yüzünde geziniyordu. Kısa süren bir sessizliğin ardından, "Camiye mi gidiyorsun, Namaz kılmaya mı başladın sen?" diyerek sordu. ** "Bu asansörden mi çıkıyorum katlara? Kaçıncı katta Hakan`ın odası?" diye sevinçle sordu. Hakan`ı görme ümidi kalbini heyecanlandırmıştı. Onu görmek ve onunla konuşmak için sabırsızlanıyordu. "Durun hanımefendi," dedi danışmadaki kız ayağa kalkarak. "Hakan Bey sizinle görüşmek istemiyor.

Bir İstanbul vardı. Aşıkları kavuşturdu. Bir Mardin vardı. Aşıkların dönüm noktası oldu. İlk görüşte birbirlerine aşık olan Bala ve Miran Mardin de hayatlarının sınavını vereceklerdi. Bu yolda engeller hiç bitmeyecekti. Küçüklüğünden beri imtihanda olan Bala şimdi pes mi edecekti? Miran vazgeçecek miydi? Birlikte kül oldular. Lavinia ölüm çiçeği demekti ama lavinialar yanınca küllerinden yeniden doğabilecekler miydi? 💔 Siz de Mardin yolculuğunu okumak isterseniz bu kitabıma beklerim.Yıldızlı okumalar✨ Miran: Senden gelen her şey başım gözüm üstüne.🌷 Bala: Teşekkür ederim. Miran: Etme. Edilecek bir şey yapmadım. Bala: Beni mutlu ettin. Bu bir şey değil mi? Miran: Bu benim için her şey.✨ Miran: Sen kollarımda huzur bulurdun. Bala: Şimdi o kolların nefes aldırmıyor Miran. Ben artık lavinia kokuyorum. Ölüm kokuyorum.

Bazı sözler vardır ki dudaktan değil, doğrudan yürekten dökülür. Bazı dizeler vardır ki bir kalemin ucundan değil, bir ömrün içinden süzülür. İşte okuyacağınız bu şiirler de yalnızca sözcüklerden ibaret değil; bir insanın yaşadıkları, hayal ettikleri, özledikleri ve sevdikleriyle yoğrulmuş içli bir serüvendir. Ben, Mehmet Aykurt… Hayatım boyunca kelimelere tutundum. Bazen hüzünle, bazen neşeyle, bazen de isyanla konuştum onlarla. Şiir benim için yalnızca yazmak değil, yaşamak demekti. Bu kitap, yıllar içinde biriktirdiğim duyguların, düşüncelerin, sevinçlerin ve acıların bir yansımasıdır. Her bir şiir, kalbimin bir köşesinden kopup gelen içli bir ezgidir. Bu dizelerde; Anadolu`nun kadim halk kültüründen, Bektaşi ve Alevi geleneğinin derin deyişlerinden izler bulacaksınız. Kimi zaman köyümün dağlarında esen rüzgârı , kimi zaman içimi sızlatan bir hasreti , kimi zaman da milletim için atan yüreğimi dile getirdim. Şiirlerimde bazen bir isyanın haykırışı, bazen bir köyün sıcaklığı, bazen hayat mücadelesinin izleri, bazen samimi bir dua, bazen hak edene yönelik bir beddua, bazen de yol gösteren bir nasihatin sesi yankılanır. Eğer bu satırlarda kendinize ait bir hüzün, bir tebessüm, bir hatıra bulursanız; bilin ki aynı duygularda buluşmuşuz demektir. Çünkü şiir, en çok da paylaşınca güzelleşir. Bu yolculukta beni yalnız bırakmayan herkese, özellikle kelimelere can veren, ruhuma yoldaş olan ilhama, sonsuz minnettarım. Kalpten kaleme… Ve oradan sizin gönlünüze. Mehmet Aykurt

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

Etrafınızı kan ve barut kokusu saracak. Mideniz bulanacak, ama ayakta durmaya çalışacaksınız. Beyniniz uyuşacak, mantığınız susacak. Yalnızca acıyla yanacaksınız. Ölüm gölgesi gibi üzerinize çökerken siz, inatla yaşama tutunmaya çalışacaksınız. Korkusuz olmaya çabalarken içinizdeki çocuk sessizce ağlayacak. Pişman olacaksınız, ama aynı zamanda kendinizle de gurur duyacaksınız. Hayatınız yanarken tek yapabileceğiniz şey, nefes almak için kendinizi zorlamak olacak. Aldığınız her nefes ciğerlerinizi yakacak. Sanki her solukta iç organlarınız alev alacak. Ölümün pençesindeyken, hayatın kollarına atılmak isteyeceksiniz. Ama susarsanız suçlu, konuşursanız gamsız sayılacaksınız. Hayatın acı gerçekleri sizi cehenneme sürüklerken, bu dünyada bir cennet aramaya mahkûm olacaksınız. Gizli görevde olan bir askerin hikayesi... Gerçek hayat hikayelerinden esinlenilmiştir. Bu kitabı elinizden bırakmak istemeyeceksiniz! Pişman olmayacaksınız.

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

-1. kitap tamamlandı. 2. kitap devam ediyor. Ayrı bir kitap olarak yayında olacak.- "Durum ve şartlar ne olursa olsun, teslim olmak ya da esarete düşmek asla kabul edilemez. Şehadet esastır!" Fırtına Birliği, zorlu bir görevi başarıyla tamamlayarak üsse döner. Ancak daha istedikleri gibi dinlenmeye bile fırsat bulamadan, üsse düzenlenen ani bir saldırıyla sarsılırlar. Bu kaosun ortasında, öldü sanılan birinin aniden ortaya çıkışı, yalnızca ülkelerini değil, tüm dünyayı tehdit eden ölümcül bir teknolojinin varlığını gözler önüne serer. Binbaşı Emre’nin liderliğindeki Fırtına Birliği, bu karanlık teknolojiyi durdurmak ve ülkelerini savunmak için harekete geçer. Ancak işler, emekli bir generalin bu ölümcül sistemin merkezinde yer aldığının keşfedilmesiyle daha da karmaşık bir hâl alır. Peki ya dostlar? Gerçekten dost mudur? Düşman içteyse kime güvenebilirler? Fırtına Birliği, ölümün her an enselerinde olduğu bu mücadelede, hem hayatta kalmaya hem de insanlığı kurtarmaya çalışırken sınırlarını zorlayacak. Bu savaşı kazanmak için ne kadar ileri gidebilecekleri ve hangi bedelleri ödeyecekleri, sadece zamanla ortaya çıkacaktır. Gerilim, ihanet ve fedakârlıklarla örülü bu hikâyede, insanlığın kaderi bir avuç cesur askerin elinde şekillenecek.

Lise son sınıf olan, Aden Bolatlı ve Toprak Akdemir`in aileleri uzun zamandır yakın arkadaştı. Ve Aden 8 yıldır Toprak`a platonikti, Toprak ise Aden`i doğru düzgün tanımıyordu bile. Aden`in ailesi iş için başka bir şehre gidicekti, Aden ise hem tek arkadaşı olan Ela`dan hem de Platonik olduğu Toprak`tan uzaklaşmak istemediği için gitmek istemediğini söyler. Bu yüzden de Aden`in ailesi, Aden`i Toprak`ın ailesine emanet eder ve 6 aylığına yani okul bitene kadarlığına Aden Toprak`ın ailesi ile birlikte kalmaya başlar.

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. Mete farkında değildi. Belkide bilerek görmezden gelmek istemişti ama o depodan çıkarken içeride bıraktığı kadın Damla iken kurtarmaya gideceği kadın Efsun olacaktı. Mete bunu bilmese bile Efsun bir daha kimseye Damla olmayacak hatta belkide intikam için prensiplerini ve sevdiği herkesi hiçe sayacaktı. O kadın o depoda son kez sevgisinin nasıl parçaladığını ve onu nasıl kestiğini görmüştü. Son kezdi. Her şey o gün son kez olmuş ve sonsuza dek bitmişti. Gözlerim yaklaştığımız eve benzer yere döndü. O kendine dayanacak bir sırt bulmuştu. Ben babama yaslanmak istesem ikimizde yıkılır kalırdık. O kendine sıcak bir ev bulmuştu. Ben o buz gibi evde bazen babamın ağlayıp sızlamalarını etrafı dağıtmasını duymamak için soğuk sokağa kaçıp sığınırdım. O geçmişi bırakıp gitmişti. Ben geçmişin yaralarını hala taşıyor ve almaya devam ediyordum. 📣Eğlence amaçlı yazılmış bir kurgudur. Tamamiyle hayal ürünüdür. Konu eksikleri, yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamiyle şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

Mira Mardin`nin en iyi tıp fakültesini kazanmış güzelliği ile hayran bırakan ama içindeki çocukluk baba özlemi acısı hançer gibi bir keskinliğiyle herkesi kendine hayran bırakan genç bir kadındır. Ailesi `nin suskun geçmişiyle bir çığlık gibi doğmuş dedesinin konağında annesiyle yaşayan ama hiç bir zaman baba sevgisi görmeyen annesi hariç kimsenin sevgisine inanmıyordu. Babası bile onh sevmemiş bırakmış iken onu kim sevsin ki? Mira`nın hayatı bir günde tersine döner. Çünkü kader onu "buz dağı" lakabı öfkesinden herkesin çekindiği bir adamla kesişir. Miran onun adı bike yetiyor yerin titremesi, Mardinin en güçlü nam salmış olan Halit Demiran diğer adı Halit ağa`nın biricik torunu. Biri bilime hayata tutunmak isteyen genç bir kadın, diğeri ailesi`nin karanlığına gömülmüş bir adam ama iki aile` nin geçmişi bir kez daha onları aynı masaya oturturur. BU SADECE BERDEL DEĞİLDİR BİR İNTİKAM DEĞILDİR. BU İKİ YEMİN VE TEK BIR KADERDIR.

Kalbim sustu. Kalemim konuştu. Çünkü sen gittiğinde söyleyemediklerim, birer şiir oldu. Her aşk biraz eksik başlar, Ve her şiir biraz yarım kalır... Bu kitapta; aşkın, özlemin ve içime attığım her şeyin sesi var. Birini beklediysen, birini unutamadıysan, birinde kendini kaybettiysen… “Gözlerinde Unuttum Şiirlerimi” tam senin için yazıldı. Sayfalar ilerledikçe, bir zamanlar “biz” olanların “ben”e dönüşünü, Gözlerden kalbe sızan o tarifsiz hüznü okuyacaksın. Bir bakışta saklanan cümlelerin, söylenemeyen vedaların ve içimize gömdüğümüz duyguların şiirleşmiş hali bu. Her şiir, bir yaraya merhem değil belki ama “yalnız değilsin” diyen içten bir fısıltı olacak kulağında. Eğer birine seni anlatan bir dize göndermek istiyorsan, Bu kitapta onu bulacaksın. Belki de çoktan gözlerinde unuttuğun o şiiri, yeniden hatırlayacaksın... Bu kitap, yazılamayan mesajların, atılamayan adımların, unutulamayan gecelerin hikâyesi.

Adam bana doğru yaklaştı önümde diz çöktü eliyle yanağımda kurumaya dönmüş yaşı sildi ve “prensesler ağlamaz bilmiyor musun yoksa?” Dedi. Şaşırmıştım, ilk defa biri bana prenses demişti. Oysa babamda annemde prenses diye bir şey yok demişti bana. Tekrar prenseslerden bahsedersem ceza verirlerdi. Durdum hiç tanımadığım adama bakarken bakışlarım anneme kaydı ve “prenses diye bir şey yoktur.” Dedim. Afallamış gibi bakmıştı. Şaşırmıştı galiba. Ama neden şaşırmıştı ki? bu durumlar bana artık normal gelmeye başlamıştı.

Bunca hayatı bi karıştırılma yüzünden yaşanmamıştı

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

"Hani bana ?" Diye sordum. Hayat ise bana "kıyamam sana" demedi. "Kayboldun balca" demeyi seçti.

Yetişkin içerik, argo ve şiddet bulunmaktadır. Bunu bilerek okumaya başlayın lütfen. "Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

Ben Afet Lâl`dim. Kendi doğal afeti olan o kızdım. Yıllarca acı çeken o kızdım. Bazenleri dili lâl olan bir kızdım. 💘 "Bugün beni hastaneden aradılar... Afet doğumda karışmış olabilir yarın DNA testi yapmaya gidiyoruz" dediğinde benim için zaman durdu. "Ne? Nasıl... Doğumda mı karışmışım? "

Kayıp geçmisin, bulunmuş geleceğe söyleyeceği şeyler vardı.` Uçurumun kenarında; atlamak kurtuluş, orada durmak zulüm. Ne yapılırdı o an? Hayatın kıyısındaysanız eğer karar vermek o kadar da zor değildir.

“Adını biliyorum ama söyleyemiyorum. Çünkü her harfi biraz daha canımı yakıyor.” Bazen bir isim bile fazladır. Sadece bir harf yeterlidir, birini kalbinde taşıman için. Çünkü o harfi her düşündüğünde, içinden geçenleri ancak kendin anlarsın. Ve işte bu hikâye, o harfte saklı. Onu ilk gördüğümde kalabalıktaydım, ama birden yalnızlaştım. O anı yaşarken anlamadım belki, ama artık biliyorum. Hayat bazen sessizce içimize düşen biriyle başlar. Ve en çok, adı açıkça anılmayanlar unutulmaz. Ben onun adını biliyorum. Ama içimden yalnızca M. diyebiliyorum. Çünkü o ismin tamamı, artık bambaşka bir yük. Bambaşka bir yara. "Saklı Kalan Adın", bir harfin içinde gizlenen hisleri, konuşulamayanları ve zamanı durduran anları anlatıyor. İlk bakışta başlayan, son bakışta bile bitmeyen bir hikâye. 🍂 “Bazı isimler söylenmez, sadece hissedilir.” Ve bazen bir harf, bir ömür susar...

“İmkanım olsaydı, seni sonsuza dek severdim.” Hayatım yalnızca İstanbul’un yedi tepesinde geçmiş; dünyaya yalnızca İstanbul’un yüksek kulelerinden bakmıştım. Ünlü bir ailenin ünsüz bir kızıydım. Ben, yazamayan bir yazardım. İsmim ise ülkemin maviliklerinde gizliydi. Ben Deniz. Deniz Alturoğlu. Tek kelime bir mahlasın ardından bütün dünyaya haykırdım. “Merhaba dünya, ben Yazamayan Yazar!” Fakat bugüne dek beni duyan kimse olmamıştı, ona rastlayana dek. 🌊🐚🌁 Deniz, hayatı boyunca İstanbul’da yaşamış, içine kapanık bir kadındır. Durumu iyi olan İstanbullu bir ailenin ortanca kızıdır. Kardeşlerine nazaran sakin bir hayatın ümidiyle beslenen Deniz, altmış katlı bir gökdelenin en üst katında, deniz manzaralı odasında masa başı bir iş yapmaktadır. “ “Sanmayın ki mutsuzum, onlar bilmez ama elimde rapor okumam için bana verdikleri şu bilgisayar benim tek özgürlüğüm.” “ Fakat kimse görmediğinde o yalnızca Yazamayan Yazar’dır. Hayatının anlamını yalnızca gizli anlarda bulduğunu hissetse de yaşamını bir şekilde sürdürmeye devam etmektedir. Ailesini mutlu ettikten sonra yaşamını dilediği şekilde düzenleyecektir. Planları ona en güçlü dayanaktı. Ta ki o gün hastaneye gitmek zorunda kalana dek. Bir ilkbahar akşamında doktorunun ona söylediği cümle ile her şeye yeniden başlamaya karar verir. Onun artık sandığından daha kısıtlı bir zamanı kalmıştır. “Elimde, içinde yalnızca iki tişört, iki elbise, para, defter, bilgisayar ve iki pantolon olan bir sırt çantası var. Bunca riske rağmen sorsanız, inanın içimde gram korku yok.” Muğla’nın kıyı köylerinden birine gittiğinde kimseyi tanımayacaktır. Oysa kader, hayatını gemisine adamış genç bir adamla yollarını kesiştirene dek. Deniz, içinde hapsolduğu kafesin anahtarını bulmak için sarılacaktır bu özgür adama. Asaf Çakır. ⚓️🛥️🪢 Yaşadığı talihsiz bir olay sonucu deniz subaylığını bir kenara iten Asaf, Muğla’nın sakin bir köyünde gemisinde yaşamaktadır. Özgürdür ama mutlu? Hayır, o yalnızca sakinliği mutluluk sanmaktadır. Onun hayatı da bir gün yoluna çıkacak olan bir kadınla değişecektir. Kadının aradığı anahtarı gerçekten o ona verebilecek midir? “Çok vaktim kalmadı benim ama biliyorum, sen bana özgürlüğü öğreteceksin.” *** “Seni itiyorum, git diyorum; kalıyorsun. Sana da kızgın olmam gerekirken sanki bir çocuk gibi elinden tutup bugüne dek neyi görmediysen hepsini gösteresim geliyor. Her şeyinin ilki olmak istiyorum. Hayatı en baştan sadece benimle yaşamanı istiyor içimde daha önce hiç tanışmadığım birileri.” Onların aşkına Muğla’nın minik köyü, uçsuz bucaksız deniz ve de rüzgar şahit olacak, unutulacaklarını sandıkları bu dünyada onların hikayesi bütün köylerde dilden dile dolaşacaktır. Deniz, size umudun hikayesini anlatmaya geldi; hem de yazamayan bir yazar olarak… 🌊⚓️🦋🌺 Romantik/ Dram **Bu kitabın hiçbir kurum kuruluş ve/veya kişi ya da yer ile alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir benzerlik veya aynı olma durumu yalnızca tesadüften ibarettir. **KİTABIN HAKLARI TARAFIMA AİTTİR.