Kendine hiç bir hak verilmeyen ve hor görülen bir kız ve zengin yakışıklı polis anlaşmalı bir nişanlanma yaparlar ama birbirlierine aşık olacaklarını hesaba katmazlar ama ne o ona sevdiğini söyler ne de o hep aşkları bir Zorluk içinde dir ve bunun ilk sebeplerindn biri oğlanın polis kızın babasının ise devlet düşmanı olmasıdır ve bu onları bir çıkmaza sokacaktır ayrıca kızın ve oğlanın küçüklükten travmaları vardır ama birbirlerinin yarakarını saracaklardır peki bütün bu şeylere rağmen kavuşup mutlu olabilecek ler miydi

_Askeri kurgudur._ _İkinci bölüm yazan yer ilk bölümdür._ *-Demir parmaklıkların arkasından ona bakan arkadaşı yutkunup "Peki onu seviyor musun?" diye fısıldadı sanki hapishane duvarlarının bu anlara şahitlik etmesini istemezcesine.Kafasını duvara yaslayıp sıkıca kapattı gözlerini,aklına yine o yeşillikler düşmüştü işte. "Gözleri,deyip yutkundu bir müddet bekledikten sonra devam etti sözlerine.Davetkar şeytanın yarattığı sahte bir cennetti.Ve ben..." deyip durduğunda parmaklıkların arkasında kalan arkadaşı soğuk demir parmaklıkları iki eliyle kavrayıp "Ve sen..." dedi arkadaşının cümlesini tamamlamasını beklerken. "Cehennemde yansam bile bir ömür yaşamak istiyorum o gözlerde." dedi sona doğru gözlerinde oluşan inatçı parıltılar ve kararlı sesiyle. "Ve buna aşk diyorsan en akıllısından aşığım ona." diye devam ettirdi cümlesini. ********************************************** -Kitap kapağı için Lodos Altıntay `a buradan teşekkürlerimi iletmek istiyorum ve kitapın tüm haklarının şahsıma ait olduğunu çalıntı durumunda yasal işlemlere başvuracağımı belirtiyorum.

"Beyaz gelinciğim..." Sinirle doktora baktım. Buna izin vermemiştim. Neden bunu yapmıştı? "Beyaz gelinciğin için iyi olman gerek, biliyorsun değil mi, Mir Ali? İlaçlarını her gün içmelisin," dedi doktor. Mir Ali başını salladı. Doktor elindeki resmi alınca oğlum kaşlarını çattı. "Benim beyaz gelinciğim..." "Beyaz gelinciğini istiyorsan ilaçlarını düzenli almalısın. Onları kusmamalısın, tamam mı?" Oğlum başını usulca salladı. Gözlerimi kapattım. O kızın resmini tekrar görebilmek için ilaçlarını içmeyi kabul ediyordu... O kız yüzünden buradaydı ama yine onun için iyileşmek istiyordu... ............... Doktora baktım. Oğlum kendini bile hatırlamıyorken, nasıl oluyordu da o lanet kızın adını doğumgününü yüzünü hatırlıyor? "Bu nasıl oluyor doktor? Nasıl oluyor da benim oğlum kendini bile hatırlayamazken o kıza dair her şeyi hatırlıyor?" Doktor iç çekip bana o kızın resmini gösterdi. Resimdeki oğlumun kanları vardı. Bütün bunlara sebep olan kızın resminde... "Mir Ali, büyük olasılıkla aşkı bir varoluş nedeni olarak konumlandırmış. Beyaz onun için yalnızca sevdiği biri değil, kimliğinin bir parçası olmuş. Onun kaybı ya da ondan uzak kalmak, benliğini yitirmesiyle eşdeğer. Bu nedenle zihni gerçekliği inkâr ediyor, kendini değil Beyaz`ı hatırlamayı tercih ediyor." Oğlum için o kız varoluş nedeni miydi? gözlerimden bir damla yaş aktı. Defne hiçkıra hıçkıra ağlaymaya başlayınca ona sarıp sarmaladım. Saçlarını öptüm. "Parmak uçlarıyla yazdığı isim, dış dünyaya haykıramadığı acısını görünür kılma çabası. Terapötik süreçte Mir Ali`nin hem travmasıyla yüzleşmesi hem de benliğini Beyaz`tan bağımsız şekilde yeniden inşa etmesi gerekir. Ancak şu an, bu duygusal bağ onun tek yaşama nedeni gibi. Öncelikli hedef, onu yaşama tutundurmak ve gerçeklikle bağlarını onarmaktır."

Masumiyetin iftirayla çalındığı, zamanın bir okul bahçesinde donduğu sarsıcı bir hikâye. Adalet gecikir, sessizlik konuşur. Ve bazı yaralar... sadece büyür. Donmuş Zaman, affetmenin değil, yüzleşmenin romanı.

İki yürek aynı acıyı tatmış olsa birbirlerinin dermanı kalplerine şifa olabilir mi ? Birbir evlatlarını kendi evladı görebilir mi?İmtihanla dolu olan bu dünya da sükunet içinde imtihanı verebilir mi.?

Üç yıl boyunca hücrenin sessizliğinde unutuldu. Karanlığın içinde kayboldu, gerçeği görünmez oldu. Ailesinin sıcaklığı ona yabancılaşmıştı, gerisi bilinmezliğe gömüldü. Ta ki bir sabah kapısı sessizce açılana kadar...

" Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey! " Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. " Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. " Dok-tor- aba doktor..." " Ne olmuş doktora ?" " Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." " Ne diyorsun sen Kamil ?" " He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş...köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi. -

Bir kadın düşün… Küçük bir köyde ailesi ve nişanlısıyla huzurlu bir hayat yaşarken, karanlık bir gecede tüm geleceği elinden alınan, hayallerinin yıkıldığı paramparça bir kadın. Bir kadın düşün… Doğup büyüdüğü yerde dedikodu ve baskılara maruz kalıp nişanlısı tarafından terkedilen, suçsuz bir kadın. O kadının tek suçu yardıma ihtiyacı olan arkadaşına el uzatmaktı ama nereden bilebilirdi ki en yakın arkadaşının ona kötü bir tuzak kurduğunu. O gece Suna oraya hiç gitmemiş olsaydı bu korkunç olayların hiç biri başına gelmeyecekti. Peki Suna köyde ki dedikodular, ailesinin baskısı ve nişanlısının onu terketmesi üzerine neler yaşayacak ve o karanlık gecenin izlerinden kurtulmayı nasıl başaracak?

Ya gerçekten gömmediyse?” dedi usulca. “Ya hâlâ kalbinin en derininde bir yerlerde Hamza varsa, ne olacak?” Sessiz kaldım. Kalbim sustu. Sadece gözlerim konuşuyordu şimdi. Kapak tasarımı İnciliinur kardeşime ait 🤍 Şirineme katkılarından dolayı teşekkür ederim🤍🪻

Aşkın ve pişmanlığın gücünün iç içe geçtiği büyüleyici romanımızla derin duygusal bir yolculuğa çıkın. Kader ve olağanüstü yeteneklere bağlı kahramanlarımız, hayatın ve ilişkilerin karmaşıklığında yol alarak sizi hem kalbi kırık hem de umutlu bırakıyor. Rihim yüreğindekileri sınır tanımayan bir aşka döküyor. Aşkının, Orout`un duygusal yaralarını iyileştirmeye ve geçmişin neden olduğu boşluğu doldurmaya yeterli olduğuna inanarak hayallerini feda eder. Onun sarsılmaz bağlılığı, sizi nefessiz bırakacak saf bir kırılganlıkla yankılanıyor. Orout, yanlış anlaşılmalarla ilgili gerçeği ortaya çıkardıkça pişmanlığının ağırlığı acı bir yük haline gelir. İlişkileri için zamanın dolduğunun farkına varması onu perişan eder. Onun kaybının acısını sanki kendi kaybınızmış gibi hissedeceksiniz. Bu duygusal açıdan yüklü anlatı, sizi aşkın doruklarından pişmanlığın ezici derinliklerine kadar duyguların inişli çıkışlı bir yolculuğuna çıkaracak. Her sayfayı çevirdikçe karakterlerimizin dünyasının derinliklerine çekilecek, onların sevinçlerini, üzüntülerini ve zamanın acı-tatlı geçişini deneyimleyeceksiniz. Aşkın, fedakarlığın ve duyguların kalıcı gücünün bu unutulmaz öyküsünden etkilenmeye hazırlanın. Bırakın hikaye ruhunuzla rezonansa girsin, kalbinizde silinmez bir iz bıraksın. ... Kapak benim tasarımım ve hala düzenlenmekte olup son hali değildir. Vaktim oldukça üzerinde değişiklikler yapacağım. ... Copyright © All rights reserved.

İki düşman krallıkta aynı anda iki çocuk doğdu. Ama bir teslik vardı. Kimsenin anlam veremediği bir terslik. Leoların kraliçesi doğumda vefat etti. Kraliçenin vefatından 1 hafta sonra kraliçenin aslında doğumda olmadığı, ve aslında bebek hariç doğumda olan bütün kadınlar ölmüştü. Nedeni ZEHİRLENME. Tütsü dumanı bebek hariç hepsini etkilemişti bunu yapmaya cesareti olan tek kişi LUNALAR olarak düşünmüşlerdi ve savaş burda başlamıştı

༆ тคหıтıм ༆ "Bir ay. Bir ay sonra yüzümü bile görmezsin." Sungur başını sallayıp "İyi. Fazla değilmiş" deyince yüzümü buruşturdum. "Bir gün bile sana tahammülüm yok ya neyse el mecbur." Tek kaşını kaldıran Sungur "Bir ay dolmadan aşık olma sonra bana" deyince daha da yüzümü buruşturdum. "Düşüncesi bile midemi bulandırıyor. Allah korusun." "Niye kız? Sonuçta yakışıklıyım. Zenginim de. Bak, aşık olmak için sebep çok." Güldüm. "Adam değilsin, onu ne yapacağız bay şeytan? Sen benimle dalga geçiyorsun da ya sen bana aşık olursan?" Gözlerini deviren Sungur "Senin neyine aşık olayım be ben? Hem tipim değilsin" demiş, beni yine güldürmüştü. ✿●‿●✿ Sen! Sana iftira atan adama âşık olur muydun? Liva da öyle diyordu; Asla! Peki ya sen, seni tehdit eden bir kıza aşık olur muydun? "Daha neler!" demişti Sungur. Daha neler... Ama bir şey vardı: ❖Asla dediklerimizi yapmadan ölmezmişiz❖ Kitabın ilk yayınlanma tarihi: 08.03.2020 ‼KİTABIN TÜM TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR‼

Hiç en dibi gördünüz mü? Iftiraya uğradınız mı? Peki ya aileniz tarafından reddedildiniz mi? Yaman DURAN bunların hepsini yaşadı. Ilk önce sevdiği kadından iftiraya uğradı. Sonrasında ailesi reddetti ve yaka paça evinden kovuldu. Yatacak yeri yiyecek tek lokma ekmeği yoktu. Sonra karşısına o çıktı. Önce elini uzattı tuttu kaldırdı. Sırtını sıvazladı o eller sonra herkes gibi darbe atmak için kalktı o eller. Bu Yaman ve Ada’nın hikayesi. !BU HİKAYE WATTPAD’DE BEYAZPEYNİR KULLANICI ADLI BENİM HİKAYEMDİR. ÇALMA DURUMU SÖZ KONUSU DAHİ DEĞİLDİR!

BİR KÜÇÜK AYDINLIK MESELESİ

« Hikâye Tamamlanmıştır » İftiralar... Hayatımızın her yerindeler... Belki bir söylenti, belki de bir kan davası meydana getirirler... Ancak, tek birimize değil hepimize erisirler... Bir iftiranın peşinden sürüklediği bir takım olaylar dizisine şahit olmak istiyorsanız, bu kısa hikayeyi okumaya ne dersiniz?

Hani bazı anlar vardır nadir zamanlardan hayatınızın dönüm noktasıdır, işte benimde dönüm noktam bu restoranda başladı. Buraya gelişimin bana hayatımın en güzel günlerini veya en kötü günlerini yaşatacağını bilemezdim. Bilseydim gelir miydim orası meçhul. İlk iş deneyiminin yeni bir hayata yeni bir sayfa açmaya derken başıma olmadık işler geleceğini asla tahmin edemezdim. Ben aşkı en acı şekilde yaşayarak öğrendim. İliklerime kadar beni hayattan kopartacak kadar uğrunda ölümü göze alacak kadar, kimine göre deydi kimine göre deymedi. Bir şeyleri yaşamadan asla öğrenemezsiniz. Ben aşkın bana imkansız olduğunu öğrendim, o bana imkansızdı. Ben ise buna yıllar sonra alıştım… Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.

Her zaman hayalini kurduğum o dünyaya ulaşmak için, her şeyimi geride bıraktım. Savaşım uzun ve yıpratıcıydı; her adımımda hayatımın zorlayıcı gerçekleriyle karşılaştım. Ama şimdi burada duruyorum. Geriye bakıp ne kadar yol kat ettiğimi görmek, beni ne kadar güçlü kıldığını anlamak, bazen bileğimi kıracak kadar zorluyor. Ama vazgeçmedim. Bedenime çarpan her bir yağmur damlası, bana sadece bu yolun zorluğuna değil, aynı zamanda bu yolda yürümek için gereken güce işaret ediyordu. Ben bir askerim; yıllar önce kaybettiğim duygularım bile, bana savaşmayı öğretmişti. Ancak hâlâ bir insanım, içimde kırılganlıklar, hüzünler var. Kimse görmemiş olsa da, bu duygularım içimi kemiriyor. Zayıf ve güçlü, kırılgan ve sağlam; her halimle varım. Geçmişim bana acı verdi, ama bu acılar bana kim olduğumu gösterdi. Karşılaştığım engeller, bana sadece zafer değil, aynı zamanda içsel bir savaşın da ne olduğunu öğretti. İçimdeki fırtınalarla, sertleşmiş dışım arasında bir denge kurarak hayata tutundum. Ama ben bir askerim; ve her savaşın sonunda, o savaşta kazandığın değil, hayatta kalmanın ne kadar değerli olduğunu anlıyorum.