Bir savaşın ortasında kalan iki yaralı kuş.Üsteğmen Timur Karahan AKSUNGUR ve Mahinur YAZGI`nın baş döndüren hikayesi. "Ben bu savaşı senin için başlattım ve sen olmadan da son bulmayacak."

" Keşke o gün ölseydim de babana bir can borcum olmasaydı Zehra!" Dedi. Gözlerinde hem öfke hemde büyükçe yanan gittikçe de harlanan bir arzu vardı. "Ne olurdu o zaman, son iki ay zaten kurt az kaldı dayan tamamen kurtulacaksın benden?" Dedim. Dudaklarımız ve tenlerimiz çok yakındı, bir adım daha geriye gittiğimde ise yatağa çarptım. "Seni hiç tanımamış olmayı...Bu kadar bağlanmış olmamayı, şimdi şuracıkta bu yatakta becermek için bütün herşeyimi feda etmekten bile çekinmeyecek halde olmamayı çok isterdim!" Dedi. İlk defa bana karşı neler hissettiğini dile getiriyordu. Duyduklarım karşısında hem utanç hemde büyük bir heyecan duyuyordum. Demek ki beni küçük ve kendine layık görmüyor değildi. "Ne duruyorsun o zaman, yap kara kurt!" Dedim. Bakışlarının erotikliği o an silindi ve yerini tamamen adının hakkına bürüdü...