Aşk mı? Yoksa esaret mi? Hayatın en çetin sınavı burada başlıyor. Senin hikayen sona mı yoksa yeni bir başlangıca mı yazıldı?

❝𝐁𝐚𝐳ı 𝐫𝐮𝐡𝐥𝐚𝐫 𝐤𝐚𝐫𝐚𝐧𝐥ı𝐠̆𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐤𝐮̂𝐦 𝐝𝐨𝐠̆𝐚𝐫. 𝐁𝐚𝐳ı𝐥𝐚𝐫ı 𝐢𝐬𝐞 𝐨𝐧𝐚 𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢 𝐢𝐬𝐭𝐞𝐠̆𝐢𝐲𝐥𝐞 𝐭𝐞𝐬𝐥𝐢𝐦 𝐨𝐥𝐮𝐫.❞ Tormentum - akıl hastası suçluların kapatıldığı, deneylerin yapıldığı o meşum hastane - babamın son durağıydı. Onu her ziyaret edişimde, gözlerindeki o korkunç boşluğa biraz daha yaklaşıyordum. Ben Vera. Vücutlara dövme işleyen, ama kendi ruhundaki yaraları asla kapatamayan bir sanatçıyım. Ta ki o gelene kadar. Adını bile bilmediğim o adam, Tormentum`un en tehlikeli mahkûmlarından biriydi. Çift kişilikli bir katil. Bir yanıyla bana bakarken, diğer yanıyla içindeki canavarı besliyordu. Ve bir gün, o karanlık gözlerle karşılaştığımda anladım: Biz aynıydık. O da benim gibi, karanlıkla doğmuştu. "Bazı insanlar karanlıkta yaşamayı seçer, çünkü aydınlık, gölgelerinden korkmalarına neden olur."

Bütün krallık, üzerinde bir gölge gibi dolaşan korkunun farkındaydı. Nehirlerin kenarındaki köyler, dağların tepe noktalarında kuytularda yaşamaya çalışan yoksullar, hepsi saraydan gelen tek bir haberin yankısını duymuştu: Vampirler geri döndü. Ama saray, hiç de göründüğü gibi değildi. İçeride, saray duvarlarının kalın gölgesinde, prenses Ysadora bir sırra daha yakın hissediyordu. Kütüphanenin tozlu raflarında geçen her saniye, zamana karşı bir savaştı. O kadar eskiydi ki bu odalar, her bir taş ve her bir kitap, gözden kaçan bir geçmişin yankısıydı. Bir zamanlar bu kütüphanede annesi gezinmişti; şimdi ise bu sessiz odada yalnızca Ysadora vardı. Ama o yalnızlık, bir sığınak değil, tüyler ürpertici bir esaret gibiydi. Ysadora, elleriyle kitabın sayfalarını çevirirken bir başka dünyaya adım attı. Sayfalar kanla yazılmıştı. Bazen bu kitaplar ona kaybolan bir çağın ve tükenmiş bir gücün izlerini gösterse de, bazen içinde başka bir şey hissediyordu. Bir şeyin farkına vardı. Kitap, bir zamanlar kaybolan bir gücün, zamanın çok ötesine gidebilen bir lanetin izlerini taşıyordu. Hava ağırlaştı. Duvarda, bir gölge bir an için parladı. Eski bir söz vardı, "Bir hanenin kalbinde bir kan izi kalır, zaman içinde büyür." O an, prenses bunun ne anlama geldiğini tam olarak hissetti. Bir anda, dışarıda ormanın derinliklerinden bir ses yükseldi. Yüksek, uğuldayan bir çığlık. Korku, yavaşça saray duvarlarına sızdı. İçeri girmesi gereken bir korku vardı, bir tehdit vardı, bir şey yaklaşıyordu. Ve dışarıda, sarayın muhafızları, ellerinde bir vampirle geri dönerken, sarayın içindeki tüm sessizlik bozuldu. Ysadora kitabı kapadı. Gözleri, başka bir dünyaya bakan bir bakışla uzaklara odaklandı. İçindeki fırtına, tüm bu olanların çok daha büyük bir kısım olduğunu anlamasına neden olmuştu. Fakat bu sır, her geçen dakikada daha da büyüyordu. Karanlık, çok yakındı.

İstanbul`un manzaralı bir köşesinde çekirdek kola ikilisi yapan üç kişilik ekip Bataklık Kralının emriyle kaçırılır. İçlerinden biri kız olan ekip yanlış anlaşılmaya kurban gitmiştir. Onları bir fabrikaya getirdikten sonra Bataklık kralı tarafından yanlış kişiler olduğu anlaşılmıştır fakat misafirlerinin bir yere gitmeyeceği de aşikardir. İpek ve Bataklık Kralı Atakan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

Doğum gününde karşılaştığı mafyanın ona takıntılı olmasıyla karanlık bir dünyaya çekilen ve o dünyanın kraliçesi olan bir kızın hikayesi... Olumsuz örnek davranışlar vardır 18 yaş altının okumasını tavsiye etmiyorum.

Bazen susmak bir tercihten çok, bir hayatta kalma biçimidir. Ben bu mahallenin içinden susarak geçtim. Başımı hep eğdim, gözüm hiç kimseye değmesin diye. Ama ne kadar kaçarsan kaç, karanlık bir adım ötende yürür. Ve bazen tam dönüp gidecekken, seni kendi sessizliğinle yakalar. Benim adım Meryem. Yirmi iki yaşındayım. Tesettürüm, kalbimin üzerine giydiğim bir dua gibi. Hayatım; namaz vakitlerine bölünmüş, Kur’an sesiyle şekillenmiş bir sessizlik. Ama içimdeki huzurun üstüne siyah bir gölge düşmeye başladığında bunun adını koymak istemedim. Çünkü o gölgenin adı Harun’du. Onu herkes tanır. Tanımayanın duyduğu bir hikâyesi, çekindiği bir suskunluğu vardır. Mahallede bir çocuk ağladığında, anneler "Harun gelir" diye susturur. Bir kadın gece tek başına yürürken, adımlarını Harun’un evine yaklaşmadan hızlandırır. O, sokak lambalarının sönük kaldığı adamlardandı. Ve ben… onu hiç tanımak istememiştim. Ama tanıyordum. Çocukluğumdan beri.

" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Sınırların belirsizleştiği,adaletin ve aşkın gölgelere büründüğü bu dünyada Devrim Tuna Aksoy`un hayatı hastanede gördüğü bir doktora vurulmasıyla hayatı değişir. Ahu Arsal beyaz önlüğünün altına sakladığı kalbiyle Devrim`in yaralarını iyileştirirken onun ruhuna dokunmayı da başarır. Fakat her temas, ikisini de tehlikeli bir oyuna sürüklüyordu. Biri için aşk, diğeri için imkansızlıkla örülü bir tutku. Devrim düşmanlarının gölgesi altında Ahu`yu korumak için savaşırken Ahu ise bu karanlık adamın kalbine ulaşmak için kendi geçmişiyle yüzleşecekti. Karanlığın Eseri, bir yandan korkuların soğuk yüzünü, diğer yandan aşkın sıcaklığını anlatan inanılmaz bir aşk hikayesi. Bedenler yaralarla, kalpler ise tutkulu bir sır olduğunda... Geriye tek bir soru kalır; "𝐀𝐬̧𝐤 𝐞𝐧 𝐝𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐲𝐚𝐫𝐚𝐥𝐚𝐫ı 𝐛𝐢𝐥𝐞 𝐢𝐲𝐢𝐥𝐞𝐬̧𝐭𝐢𝐫𝐞𝐛𝐢𝐥𝐢𝐫 𝐦𝐢? "

Gölge bir iz değil... Gölge, karanlıkta yürüyen adaletin tam kendisiydi 🐦‍🔥

Arkadaşlar, sadece üslubumu yorumlamanızı rica edeceğim ☺

📖 Velmora`nın Gölgesinde “Adalet, bazen bir kurşun kadar sessiz gelir.” Velmora bir zamanlar umutla anılırdı. Şimdi ise yalanlarla örülmüş bir sessizlikle yönetiliyor. Kael Ardent, ailesini bu sistemin adaletsizliğine kurban vermiş eski bir gazeteci. Artık kalemi değil, gerçeği ortaya çıkaracak cesareti taşıyor. Sokaklar bastırılmış, halk susturulmuş olabilir... ama içten içe bir kıvılcım yanıyor. Bu bir uyanış hikayesi. Bir adamın. Bir halkın. Bir ülkenin. Velmora’nın gölgesinde, kim ışığa ulaşabilecek? boş.

Bazı insanlar seni korumaz... Sahiplenir. Ve sahiplenen, asla tam sevemez.

*Mafya Kurgusudur* Yetimhaneden yeni ayrılan Nisya biriktirdiği parayla bir gecekonduda yaşamaya başlar. Yeni çalışmaya başladığı barda barın sahibine çekilmeye başladığını anlayan nisya kendine engel olmaya çalışır çünkü karşısında ki kişi yeraltının tehlikeli mafyalarından biridir... Ondan kaçmaya çalıştıkca kendimi onun kollarında buluyorum...

Selamlar bu kitap zehrin tanrıçası serisinin ilk kitabıdır. Keyifli okumlar dilerim bal küplerim.🍯💛 Sizlere küçük bir alıntı da bırakayım. ~ben zevklerime göre yaşarım.Ve bu konuda hiç kimse beni durduramayacak.~ Asterilya diyarı yıllar öncesinde iki tarafa ayrılmıştı. Aydınlık ve Karanlık taraf hikayemiz ise tam da burada başlıyor. "Zehrin Tanrıçası "Diyarda korku saçıyor Kadın, yaşlı, çocuk, genç hiç kimseye acımıyodu. Onun hakkındaki bilgiler o kadar sınırlıydı ki bazıları sadece kulaktan dolma bilgilerdi kurbanlarını diyarda bile bulunmayan zehirlerle öldürdüğü söyleniyordu. Bazıları onun kadın bazıları ise erkek olduğunu düşünüyordu. Ve işte ben Bethany World ve evet öğreneceğizi çok şey var.

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

Bu hikaye, UMBRAGEN: Karanlık Deney adlı hikayesindeki dünyadasında, geçmişte yaşanan olayları anlatır. Bir UMBRAGEN Hikayesi: Gölgelerin Ardımda Dünyada olan tüm varlıklar, tüm nesneler, hiçbir şekilde yok olmaz. Sadece dönüşüme uğrar, ne eksik ne fazladır, bu bir döngü ve dengeydi. Ya dış dünyadan bir şey gelirse, o zaman denge bozulur muydu? UMBRAGEN, bunu yapabilen bir varlıktı, her türlü nesneye hakim olabiliyor ve o nesneyi istediği gibi farklı nesnelere dönüştürebiliyordu. Umbragen, kendi gücü olan karanlık maddenin enerjisiyle yapabiliyordu, tüm canlı varlıkları da manipüle edebiliyordu. Umbragen olan o varlık kendine, Violet ismini vermişti.

Okulda zorbalık gören bir kızın hikayesi "Gerçek hayat hikayesinden uyarlanmıştır"

Yıllardır öğrencilik yaptığın okula şimdi neden yabancısın? Nefes almak… Garip hissettiriyordu, sanki herkes ve her şey bir rüyaymış gibi fakat bi o kadar gerçekmiş gibi. Ne olduğunu anlayamadığınız okul yılında vizyonlar görmeye başlarsanız ve kafanızda dönen bir ses size geçmişinize sürüklerken öylece yaşamaya devam edebilir misiniz? Yaşananlar bir oyun mu yoksa gerçek bir ihanet mi? Bu sorunun tek bir cevabı vardı. Oda onda, Tom Marvolo RİDDLE’NİN avuçlarının arasındaydı. “Yıllar geçti, hayatlar soldu insanlar değişti. Yaşanılan anılar sadece eski bir hatıra olarak kaldı. İyi ve kötü insanlar... Zaman onları elemedi. Çünkü onlardan önce elenmesi gereken bir yığın insan vardı, zaman bir kavram değil bir yaşanmışlık yaşanılabilecekliktir değişim gösteren ve göstermeye devam eden bir olgu. Hayatınızı yaşayın, gelecek için bir fotoğraf bıraksanız yeter. Asıl bırakmanız gereken yaşanılmış hayatlarınız olmalı” -MELANTHA VIELLA. (Büyü tarihçisi, yazarı) € +16 uyarısını belirtmek isterim. Bölüm içlerinde ayrı uyarılar yapılmamaktadır. € Hayran kurgusudur, değişiklikler yapılmıştır. Farklı gelebilir fakat sadece kendinizi olayların akışına bırakın € karmaşık gelen, eksik gelen yerler olabilir fakat her şey nihayete ericek. Güncellemler yapılacaktır. € Her şey bir kehanetle değişmek üzereydi! Peki bu kehaneti kim biliyordu? Kim neden bunu yaptı?

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

‼️YAŞ FARKI VARDIR!!!. Evlilik dışı doğmuştu. Anne ve babasının gençlik hatasıydı. Dedesi dışında herkes Eliz`e sırtını dönmüştü. Eliz büyür fakat masanın altından hiç çıkmıyordu, hiç konuşmaz, çok nadiren konuşurdu. Annesi ve babası uzaklara gitmişti. Ailede Eliz`e çok bağırırlardı. Bu nedenle konuşma bozukluğu ve nefes almada zorluk gibi rahatsızlıklar hastalığa haline gelmişti. Bu hastalık Eliz ile birlikte büyüyordu. Dedesinin ani ölümüyle birlikte Eliz`i yalnız başına şehir dışına gönderir anneannesi. Anneannesi Eliz`e karşı büyük nefret duyuyordu. 18 yaşında olan Eliz`in ismini "Bakir" isimli mafyaların ve çetelerin rota kitabına yazdırır ve o günden sonra birçok kötü niyetli, karanlık gölgeler Eliz`in üzerine düşer...

Bir kadın düşün… Küçük bir köyde ailesi ve nişanlısıyla huzurlu bir hayat yaşarken, karanlık bir gecede tüm geleceği elinden alınan, hayallerinin yıkıldığı paramparça bir kadın. Bir kadın düşün… Doğup büyüdüğü yerde dedikodu ve baskılara maruz kalıp nişanlısı tarafından terkedilen, suçsuz bir kadın. O kadının tek suçu yardıma ihtiyacı olan arkadaşına el uzatmaktı ama nereden bilebilirdi ki en yakın arkadaşının ona kötü bir tuzak kurduğunu. O gece Suna oraya hiç gitmemiş olsaydı bu korkunç olayların hiç biri başına gelmeyecekti. Peki Suna köyde ki dedikodular, ailesinin baskısı ve nişanlısının onu terketmesi üzerine neler yaşayacak ve o karanlık gecenin izlerinden kurtulmayı nasıl başaracak?

Yüzyıllar boyunca nice savaş gören, içinde birçok ırkı barındıran Wereluna`nın lanetli topraklarına hapsedilmişti kadimler. Kinle ve hırsla tekrar hakimiyeti ele geçirmek için beklemiş, planlarını ince ince işlemişlerdi. 1050 yıl sonra ise ayın en tepede olduğu bir zamanda sınırları aşan dört kadim gencin yaptığı hata sonucunda krallıklara dağıtılması amaçlarına daha da yaklaştırmıştı onları. Bir hata en fazla neye sebep olabilirdi? Peki bilinmeyenler nelere yol açabilirdi? "Hazır ol, Wereluna! Kadim Orman sakinleri topraklarını son kez kana bulamaya geliyor."

Kahraman olmak isteyen bir çocuğun, sessiz bir bozkırdan rengârenk bir dünyaya adım atış hikâyesi... Cole, sıradan bir oduncu köyünde, büyükbabasının gölgesinde yaşayan on iki yaşında bir çocuk. Ancak kalbinin derinliklerinde, gerçek kahramanlar gibi savaşmak, tanınmak ve unutulmaz olmak istiyor. Gündelik yaşamın basitliğiyle, büyülü bir dünyanın iç içe geçtiği bu sırlarla dolu yerde Cole’un hayalleri sınanırken; çiçeklerle sembolleşmiş klanların, eski tanrıların ve kayıp kahramanların dünyası adım adım önüne seriliyor. Ancak burada herkesin çiçeği sonsuza kadar açmayacaktır. Kendi kaderini seçmek mümkün mü, yoksa bazıları hiç seçilemeyecek kadar küçük mü kalır? “Karanlık, en parlak ışığın doğuşunu beklerken, kahramanlar gölgelerde yükselir ve dünyaya umut saçarlar." Unutulmaz arkadaşlıklar, macera, aksiyon ve fantastik ögelerle dolu bu seri ikinci eviniz olacak. @Tüm Hakları Saklıdır.

"Beni zorla aldılar.O, beni almak için herşeyi yapmaya hazırdı.Ama ben, ona asla teslim olmayacaktım." Zorla evlendirildik. Bir anlaşma.Bir aile çıkarı, bir yemin... Ve bir kadın,bir adam, birbirlerinden nefret ederken birbirlerine zorla bağlı kaldılar.Ama kimse, birinin kin tutarken diğerinin aşkı nasıl içinden geçecek hesaplayamazdı. O gün bana nefretle baktı. Ve ben ona her gün kırgınlıkla gülümsedim. Ama bir süre sonra , nefretin ne kadar yakın olduğunu farkettik. O gözlerdeki öfke, zamanla arzuyla karıştı Aşk bir tuzaktı. Nefret, bir savaş... Ama şimdi, birbirimizin içine düşmekten başka çağremiz yoktu. Bu bize oynan oyundu, Ve biz bu oyunda birer piyonduk. Söyle şimdi sevdiğim, bu oyunu kim kaybedecek?