Ben kumru Serdal babamın biricik prensesiydim babasının katiline aşık olmuş bir kadın değil

Yeni tutsak ruhlar ve yeni kuklalar, yeni ölümler ve yeni doğumlar, yeni hayatlar ve yeni sonlar.  Aklıma akın eden niniyi dinlememeye çalıştım fakat bu çok zordu ninni bu sefer benim zihninin içindeydi.  Kafesin içine hapsedilen bedenler mi yoksa ruhlar mı? Şanslı olanlar bu defa kız çocuğu muydu? Gözlerini sımsıkı kapattım gözlerimin önüne gelen görüntülere engel olamıyordum. Kundaktaki yalanlar kül olmaya hazır mıydı peki? Uyu bebeğim, seni pışpışlayacak yalanlarım yok, uyan bebeğim kelebeğin yaşayacak zamanı artık yok. Bedenim ufak bir sarsıntı yaşadı, zihnimde ki sesler susmuyordu. Karanlıktan önce ki aydınlıkta hareket et bebeğim, yalanların seni gölgede bırakmak üzere. Uyu bebeğim... Uyu ki insanların tutsak kelebekleri olsun. Uyu bebeğim... Uyu ki senin tutsaklığın kendi elinden olmasın. Zalimler seninde rüyalarını çalmasın uyu ki, döndüğünde sığındığın bir mezar olmasın uyu bebeğim, uyu ki kucağımdan alıp götürdükleri kundaklar ortalarda dolanmasın, uyu bebeğim, yalanlarla değil ninilerle, uyu bebeğim, annenin soğuk bedeniyle değil tatlı diliyle uyu... ¤ Rusya`nın karanlık döneminde iyilik adına açılmış askeri akademiye kurban olarak verilen askeri piyonlar, tutsaklar... Milyonlarca kişinin bir tutsak olarak yaşamaya mahkum edildiği Ether Pyskhe. Piyonların başında bir vezir, hükümet başkanı... Ve oyunun olmazsa olmazı bir Şah, Mina Marian Karan. Acımasız düzene karşı çıkmasının sonuçlarını önemsemeden bu düzenden intikam almaya kendini adamış bir kadın. Peki ne kadar başarabilirdi bunu? Sahi bu uyanış tatlı bir nini ile mi olacaktı yoksa ağıtlarla mı? ¤ "BU İSİMLE YAYINLANAN İLK VE TEK KİTAPTIR. TAMAMİYLE ŞAHSIMA AİT OLUP KOPYALANMASI-ÇALINMASI- DAHİLİNDE HUKUKİ İŞLEM BAŞLATACAĞIMI BELİRTMEK İSTERİM."

Bir genç kız düşünün; babası tarafından sevilmeyen, şiddet gören. Bir adam düşünün; kaplaranlık bir adam. Can dostu hariç kimseye acımayan. Gece & Ulaş

“Bazı hikâyeler gecede başlar ve sabaha varmaz.” O bir ajan. O bir katil. Bir ajan. Soğukkanlı. Kurallara bağlı. Bir katil. Tehlikeli. Özgürlüğüne aşık. İsimleri yok, kuralları çok. Ama kaderin en eski kuralını unutmuşlardı: Kalp hiçbir zaman susmaz. İz sürerken dokunmaya, kaçarken hissetmeye başladılar. Ve her nefes, yeni bir günah yazdı üzerlerine. Bu, düşmanlığın aşka dönüştüğü, aşkla gelen yıkımın hikâyesi. Gecenin gölgesinde yolları kesişen bir ajan ve bir katil. Biri emir alır, diğeri ölüm fısıldar. İlk bakışta düşman, ilk adımda yabancı... Ama zamanla her kurşun, her kaçış ve her çarpışma, aralarındaki çizgileri siler.

Zorbalığa uğrayan biri ne yapmalı? Peki zorbalık yapanlara ne gibi bir ceza verilmeli? Ya bir kurtarıcınız olsaydı sevinirmiydiniz, yoksa yaptığı şey için ondan nefret mi ederdiniz?

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmiş... bazıları için bir hatıra, bazıları içinse bir zincir. Onlar içinse; hem bir ceza, hem de asla kaçamayacakları karanlık bir orman. Farklı hayatların içine doğmuş, farklı acılarla büyümüş, farklı yollarla can almayı öğrenmiş bu insanlar, kaderin tek bir noktada buluşturduğu seri katiller...... Her biri kendi karanlığında boğulurken, aynı zamanda bu karanlıktan kurtulmanın yolunu arıyor. Katiller... ama hâlâ insan olduklarını unutmadılar. Günahkârlar... ama hala içlerinde umut taşıyorlar. Hayatlarının büyük bölümünü ölümle geçirmiş bu kişiler, şimdi ilk kez yaşamı seçmeye çalışıyorlar. Temiz bir gelecek kurmak için geçmişlerini gömmek zorundalar. Ama geçmiş kolay gömülmez, özellikle de seninle birlikte nefes alıyorsa. Bir yanda kendilerine kurulan ustaca tuzaklar, diğer yanda yıllardır güvenilen dostlukların paramparça oluşu… Güvendikleri herkes, her şey, her bağ yavaşça çürürken; katillerin kirli dünyasında tek temiz kalan şey inanç olabilir mi? Peki ya o büyük düşman? Her hayatı gölgeleyen, görünmeyen ama hep hissedilen o varlık… Asıl düşman kim? Kimi zaman bir insan, kimi zaman bir düşünce, kimi zaman sadece kaderin ta kendisi. Kirli olan sadece katiller mi? Yoksa onları böyle yapan sistem, insanlar ve sahte masumiyetler mi? Bu hikâye, sadece kanın ve cinayetin değil; pişmanlığın, yüzleşmenin, inşa etmenin ve yeniden doğmanın hikâyesi. Kirli dünyalarda temiz kalmak mümkün mü? Yoksa bazı hayatlar baştan kirletilmek için mi yazılmıştır? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Ve bu kez, ölüm değil, seçim kazandıracak.

"Gidene mi zor, kalana mı?" "Kalana." "Neden kalana?" "Gidene inat kalınır." "Peki kalana inat, gidilmez mi?" "Gidilir belkide... Ama ya gitmek için, çok geçse?" "Değilse?" "O zaman gitmek icap eder." Afra, en yakın arkadaşının doğum günü kutlamasının coşkusuna kendini kaptırmışken, hiç tanımadığı bir numaradan gelen gizemli bir mesajla tüm neşesi bir anda gölgelenir. Bu beklenmedik olay, Afra`yı kimin ve neden böyle bir mesaj gönderdiğini öğrenmek için tehlikeli bir arayışa sürükler. Doğum günü partisiyle başlayan keyifli gün, Afra için sırlar ve gerilim dolu bir maceranın başlangıcı olur.

Açıklama güncellenecek...

Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi. Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenilecekti. Peki ya şehre gelen bu gizemli adam kimdi? Silahlar kuşanılmış, efendi kırmızı rujunu sürmüştü. Bir savaş başlıyordu. Peki kazanan kim olacaktı?

Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği Tüm hakları saklıdır.

Seni unutmam için bana ilaç veriyorlar delirmiş olmalılar 🥀

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.

Bu bir oyun. Başından beri öyleydi. Ama kimse tek başına kaybetmedi. Bir ölümle başladı. Oyun kurulduğunda, ilk hamle çoktan yapılmıştı. Kurbanlar belliydi, yollar çizilmişti. Ama kimse, piyonların da savaşacağını hesaba katmamıştı. Aden, arkadaşlarıyla birlikte bu oyunun içine sürüklendi. Kimi kayıplar verdi, kimi zaferler kazandı. Ama öğrendiği tek bir gerçek vardı: Her adımın bir bedeli oldu. Ve bazen, bir sonraki hamleyi yapmak için geçmişin hayaleti ile yüzleşmek gerekirdi. Katil pusuda beklerken, dostluklar sorgulanırken, her hamle yeni bir bedel doğururken… Onların önünde tek bir seçenek vardı: Hayatta kalmak. Ama ne kadar ileri giderlerse, o kadar geriye çekildiklerimi fark ettiler. Çünkü bu sadece bir kovalamaca değil, ölümün ta kendisiydi. Satranç tahtası. Piyonlar feda edildi. Kurbanlar verildi. Tahta kana bulandı. Ama unuttukları bir şey vardı: Piyonlar da şah olabilir. Oyunu kazanabiliriz. Ama önce hayatta kalmalıyız.

Lina Karayel.Bir gece yaşanan olay yüzünden eve haps olmuştur.Babasinin tehditleri yüzünden evden çikamayan Lina hayatla ilgili hiç bir şey bilmemektedir.23. yaş gününde eve bir hırsız girer. Giray Yalçın dünyaca tanınan ancak bir o kadarda kimsenin bilmediği bir adam.Dünyaca ünlü iş adamı, aranan seri katil ve her 12 Mayıs`ta hırsızlik yapan bir adam.Ancak o her hırsız gibi değil.O değerli eşyalar yerine hatıralar çalan geçmişin katili.

Genç yaşta annesi cinayete kurban giden Ada yıllar sonra ajan olup o katili ararken okuldaki öğrencileri öldüren katili bulmak için görevlendirilir . Bu süreçte bir savcıyla iş birliği yapmak zorunda kalır. Daha sonra öğrencilerin katilinin ve annesinin katilinin aynı kişi olduğunu öğrenen Ada bilinmeyen gerçeklerle karşılaşır . Ada ve savcı gerçekleri öğrenebilecekler mi yoksa bir oyuna kurban mı gidecekler? "Sen benim bilinmeyenimdin nasıl bana bunu yapabildin " diye bağırdım ama sesim belli belirsiz attığım çığlıklardan dolayı kısılmıştı.Karşımdaki ses "Unutma Ada her zaman bilinmeyenler insanı yaralar çünkü o senin bilinmeyenindir ve bilmedigin gerçekler onun bilinenidir ona güç verir ve çürüyen sen olursun. Böyle bir hikayede en başından beri çürüyen sendin çünkü içine işledim her bir bıçağımı ve paslanmış her bir bıçak seni çürütmeye yetti." elindeki silahın tetiğini çekti ama ben cevap vermekten geri kalmadım. " Beni şimdi vurabilirsin ama ölmem, içime işlediğin her bir bıçağın pası sana geçmeden ölemem bu hikayede çürüyen değil çürütemeyen ölecek seni çürüttükten sonra çürütemeyen sen olacaksın kendini hazırlasan iyi olur çünkü ölümün onlarca kez ve benim elimden olucak."Dediklerime uzun bir kahkaha attı. Ben dediğimi yapardım daha önce yapmıştım istemesem bile.

Merih bir süre karanlık gökyüzüne baktı. Ardından elinde tuttuğu kağıdı kaldırıp kaşlarını çatarken, sakince açıp kağıdı okumaya başladı: "Sevgili Komiser. Bana verdiğiniz ismin hakkını vereceğime söz veriyor ve beni bulmanı dört gözle bekliyorum. Bir yıl sonra yine ve yeniden. Oraya kendimden düşen bir parçayı bıraktım, onu iyi sakla. Çünkü Görünmeziniz yeniden sahalarda.. Ve unutma… Meleklerde Görünmezdir. Ve bu gece, oraya… Bir melek uğradı. Yeniden görüşene kadar kendine iyi bak. Gözüm üzerinde olacak. Saygılarımla. Görünmeziniz. :) " Merih, kafasını kağıttan kaldırıp sinirleri bozulmuş bir ifadeyle gülerek kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Onunla oynuyordu. Cinsiyetini dahi bilmediği bu mahlukat, onunla oynuyordu ve Merih, ona cevap dahi veremiyordu! “ Oyun istiyorsun demek…” dedi kendi kendine yavaş bir sesle.. Elinde tuttuğu kağıdı özenle katladı. Gülümsedi. “ Oynayalım bakalım. ‘ Görünmez.’ ” Başlama tarihi: 4 Nisan 2025

Normal bir komiserdim. Elimde bir cinayet dosyası vardı tek istediğim şey onu çözmek istemem...Ama sonucunun başka şeyler doğuracağını bilmiyordum...

Wattpad`de çok sevilen öğretmen ve mafyanın aşkı. Edebiyat öğretmeni olan Süreyya`ya yıllardır aşık olan Çelebi zaman geçtikçe değişmeye, mafya halini belli etmeye başlar ve Süreyya`yı korkutur. Fakat kader ya bu, Süreyya`nın karşısına bir kurtarıcı çıkar.

Güz Loceste bir katildi. Samet Kıranç ise, Güz`ün içindeki katili ortaya çıkaran ortağıydı. Birbirine söz vermiş iki ortağın savaşı, birbirleriyle olduğunda kazananı olabilir mi? Dikkat: Kitap 18 yaş ve üzeri okuyucular içindir. Şiddet ve olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içerebilir.

0541**: Öleceksin 0533**: Kimsiniz? 0541**: yakında öğrenirsin;) 0533**: Çok korktum ama lütfen bir daha olmasın. *engellendi* Telefonumu kapatıp cebime koydum. Son zamanlarda böyle eğlence isteyen kişiler artmıştı. Derslerin verdiği stresle bu tür oyunlara katlanamaz hale gelmiştim. Gittikçe ağırlaştığını hissettiğim çantamla birlikte okuldan çıktım. Okul çıkışında yaşanan kalabalıktan bir an önce kurtulmak için adımlarımı hızlandırmıştım ki gelen mesajla duraksadım. Az önceki kişiden gelmişti. İyide ben bunu engellememiş miydim? 0541**: Seni ilk gördüğüm andan beri öldürmek istiyorum. 0533**: Bak kardeş eğer oyun istiyorsan yanlış kişiye çattın. 0541**: İçimde sana karşı beslediğim bir öldürme arzusu var. 0533**: Tamam birader lütfen içindeki arzuları kendine sakla ve bir daha yazma. Yoksa bundan sonrasını polise anlatmak zorunda kalacaksın. 0541**: Polislerle aram pek iyi değildir:) ama seninle iyi anlaşabiliriz ha ne dersin? Böyle oyunlara kanacak değildim. Ama nedensizce içim ürpertiyle dolmuştu. Anlık refleksle kafamı kaldırdım. Karşımda bana göz kırpan bir adamı görmemle elim mesaj kısmında kaldı.

Hikayede +18 detaylıdır

Gündüzleri herkesin güvendiği bir psikolog... Geceleri, kendi adaletini kendi kurallarıyla sağlayan bir katil. Hedefindekiler yalnızca "kötüler." Ama bir gün... Danışanlarından biri, her şeyin farkına varmaya başlar. Sessizliğin içinden fısıltılar yükselir. Ve bazı hikâyeler... Zihnin en karanlık yerinde yazılır. "Hayal olmasını dileyeceksiniz..." Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Ansızın hayatınıza giren biri neleri değiştirebilir ki?

3 tane sınıfın sınıf başkanları toplanır ve okul yönetimi ile konuşup okulu korku evine çevirirler Bu korku evine gelen bazı hocalar ve bu 3 sınıfın öğrencileri eğlence amaçlı katıldıkları etkinlikte hapsolurlar ve okul gerçekten korku evine dönüşür, cinayetler işlenir. Ana karakterimiz Mira ve arkadaşları sınıf başkanlarını ve katili bulup okuldan sağ çıkmanın peşinde.

Bir doktor ve katilin hikayesi... "Sadra..." Elindeki küçük neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca, biraz da adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışlarını bir kaç saniyeliğine bana çevirdi. Bakışlarını tekrar benden çektiğinde elindeki neşteri çevirmeye devam etti. "Sadra... Asalet demek" Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözlerini görüyordum. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belliydi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli yazılan ilk ve tek kurgudur. Çalınması durumunda gereken yerler baş vurulmaktan çekinilmeyecektir. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Yazılma tarihi: 19/06/2024 Paylaşılma tarihi: 01/01/2025 (Wattpad`de de mevcuttur.) İyi günler dilerim🍂🍁🤎