Görevle aşk arasında sıkışan bir kadının içsel çatışmasını ve gizli bir görev uğruna sevdiği adamı ihanetle sınaması. Polis olarak bir mafya liderini tutuklama görevini üstlenen Eylül Yılmaz, zamanla gerçek bir aşka dönüşen sahte ilişkisi, onu vicdanı ve görev arasındaki ince çizgide zorlu bir seçim yapmaya zorlar.

``Ateşine ağlamış dumandım; bilmedin lakin bende yandım...`` ••• Yaralar, yarınları karalar ve örter nabzın üzerini pasla. Kavak kavruğu... Pamuk şeker... Ve Mavi bir deniz... Yosun tutmuş bir yaş pastasının üzerinden sıyrılır birer birer yabancı gözler. Düşer, düşlerimin etlerinden sıyrılan kandan kayıp yaşam. Ve dikilen her bir mum kadar çoğalır her yaşımda ölüm. Ben kimim? Öncesinde kimdim? Sonrasında kim olacağım? ••• Kumsal, 14 yaşında İzmir`in soğuk sularını hoyratça attığı kimsesiz bir sahil kenarında, kumların üzerinde deniz polisleri tarafından bulundu. Aralık`ın soğuk rüzgarları onu soğuk bir kundağa sarmış ölümün kıyısına iterken bir genç kıza gecikmişliğine hırçın bir fırtınayla karşılık veriyordu İzmir. Kumsal. İsmini ve yeni hayatını o saatlerde ona sundu hayat ve Kumsal çaresizce kabul etti. Kim olduğunu, nasıl olduğunu bulmaya verdiği savaşı 3 yıl sonra kaybetti. Yeni adımlar attı ve Kumsal adıyla bir hayat kurdu. Onun geçmişi yoktu. 14`ünde ölmüş ve 14`ünde tekrar doğmuştu. Lakin hayat peşini bırakmadı. Kumsal yeni adıyla kurduğu hayatın içindeki enkazları farketmeye başladı. Çözülmeyi bekleyen yalanlar vardı. Bir cinayet. Bir cinayet onu geçmişine 14 yaşında tekrar çekti. 22 yaşı, 14`ünde kaybettiği herşeyi tekrar buldu. Lakin Kumsal`ı arkasında bırakabilecek miydi? Gerçek kimliğini öldürüp, Kumsal`ı var eden sebepleri bulabilecek miydi? Kendini hatırlayabilecek miydi? Peki ya sevdikleri?

"Ben sizi tanımıyorum" dedi genç kız. Oysa `tanımıyorum` dediği insan onun hem katili hemde kahramanı olan adamdı. "Beni çok iyi tanıyorsun" dedi genç adam. Öyle ki uzun süredir bu kıza çok aşıktı. Ama kim bilebilirdi ki aralarına uzun duvarlar çekileceğini. Ya da nedenini kim bilebilirdi ki? Genç kız bilir iken genç adam bilmiyordu fakat öğrenecektir. -Bizim hikayemiz 3 Şubat 2022`de başladı. (Argo içerir.) Başlama tarihi: 21.08.2024 Bitiş:??

Ben hiç kendimi de kaybetmem zannederdim. Yaşadığım hayatımı zannederdimlerle doldurmuşum bu zamana kadar. O zannederimler, her zaman bana bir engel olarak dönmüş ve atılan düğümlerin arasında biraz daha kendimi kaybetmişim, bunu da bugün anlıyordum. Gökyüzünü aslında boş bir evren zannederdim. Göğe kafamı kaldırınca etrafta karanlıktan, Ay Işığı`ndan ve yıldızlardan başka bir şey göremezdim çünkü. Yıldızların ölümüne benzetirdim insanların ölümünü. Tıpkı onlar gibi parıltıları sönerek hayata veda ederlerdi çünkü. Ama sonradan anladım ki; yıldızların gerçekten de bir ölümü simgeliyordu. Birden bire sonuca gelip kendimi düğümlerin arasında bulduğum bir yol düğümüne girmiştim. Kimin sebebiyle o düğümlerin arasına girdiysem, yine o sebeple tek başıma çıkacağımı zannediyordum. Öyle olmayacağını da aradan geçen çetin bir zaman sonrasında anladım. Yıldızların arasından gelen ve tıpkı benim gibi yıldızı oluşturan Toz Tanesi`nin sayesinde, o düğümlere bir düğüm de ben atıp, o düğümlerin kendisi olmamı bana öğreteceğini nereden bilebilirdim ki...