"Kızımı koyuyorum" diye bağırdı Samet Arslan. Herkes şaşkınlıkla ona bakıyordu. "Emin misin Samet Arslan? Kaybedersen kızını da kaybedeceksin" "Benim gözümde bir hiç o" dedi. Gözlerinde nefret anımsanamazdı. "O zaman başlıyoruz" diye fısıldadı kuzey Asıl savaş şimdi başlıyordu

ecem abisi tarafından ege yılmaza satılıyor daha sonrasında kenser oluyor ve başlarındaki diyer belalarden kurtulmaya çalışan bir çiftin hikayesi...

İmkânsız`a inanırdım ben ama imkânsız denilen herşey küçük ihtimalmiş.İmkânsız diye bir şey yoktu bunu bana o göstermişti hemde en acı şekilde. Çığlık atmıştım,ağlamıştım,ölmüştüm,yok olmuştum,parçalanmıştım,yıkılmıştım.Bunu o yapmıştı Kaner Oktay Yaraslov.Bu isim benim herşeyimi elimden almıştı.Bu isim ölümcüldü.Bu isim zehir kokuyordu. Gitmişti ve arkasında beni yine ve yine bırakmıştı.Gitmişti ve bana sadece ızdırap bırakmıştı. Ama er ya da geç herkes bedel öderdi çünkü ben bir şeye inanırdım.Göze göz dişe diş cana karşılık can.

Asena hayatını savcı olmaya adamıştır. Fakat bir gün bir üstü tarafından İstanbul`un en tehlikeli, büyük kumarhanesine gönderileceğini ve orada, oradan biriymiş gibi rol yapıp kanıt toplaması gerektiği söylenir. Ama kumarhanenin sahibi ona aşık olur. Ya işini ya da sevdiği adamı kaybedecek.

!!!!ASKIYA ALINIŞ NEDENİ SON BÖLÜMDE MEVCUTTUR!!!! Elimdeki fotoğraf makinası ile gecenin bir vakti önümdeki manzaranın fotoğrafını çekiyordum. Bir yandan da korkudan yerinden sökülecek kalbimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Ben Melek. Sırf işinden olmasın diye olay bir haber bulmak için mafya adamlarının gözlerinin önünde işlediği cinayete elinde tuttuğu fotoğraf makinasıyla şahit olan Melek... Ormanın derinliklerindeki Melek... Elimdeki fotoğraf makinası açık kumral saçlı, ela gözlü sert ve donuk bakışlı bir mafya liderinin elinde tuttuğu silah ve yüzüne sıçrayan kanlara odaklandığında `KLİKKKK!` diye bir ses böldü ölüm sessizliğini. Bu sesle beraber bir elimdeki fotoğraf makinasına bir de cinayet alanındaki mafya adamlarına baktım. Başta mafya lideri adam olmak üzere hepsi de bana dönmüşlerdi. BU KİTAPTA GEÇEN TÜM KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. KİTABIN İÇİNDE BULUNAN RESİMLER YAZAR TARAFINDAN BİZZAT GİDİP GÖRÜLEN YERLERDE ÇEKİNMİŞTİR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR (Nereye sakladığımı unuttum!)

18 yaşında olan Rana babası Hakan Demir yüzünden hayatı karamıştı.Rana’nın hayalleri anne ve babasının tek cümlesi ile yıkılmıştı

Eskiler kumarda kaybeden aşkta kazanır derlermiş. Bizim hikayemiz`de böyle başladı. Herkesin ölümünü korktuğu mafyanın tutsağı olmakla.

Her şey bir mezarcının ormanda bir kadın cesedi bulmasıyla başlamıştı. Milas Devletinin küçük olan ili Kotyora’nın karanlık sokaklarındaki eski olan Batı Güneşi kumarhanesinin sahibi Jonathan Salvador’un karısı Grace Salvador’un cansız bedeninin bulunmasıyla ortalık karışmıştı. Jonahtan’ın sadık ve aşık olduğu karısının öldürülmesiyle perde arkasındaki olaylar gün yüzüne çıkıyordu. Kotyora’nın polis genel merkezinde dedektif olan Victoria Winchester’ın aldığı bu vakanın arkasında bulacağı bambaşka bir sır vardır. Dedektif bir anda kendisini karanlık kanlı bir geçmişin ortasında bulacaktır.

Kendi halinde bir mimar olan Lidya Doğan işlerinin kötü gitmesiyle amcasının yönetiminde olan şirkette normal çalışan olarak işe başlar. Borçlarını bu şekilde kapatamayacağını anlayan Lidya çözümü illegal bir kumarhanede kumar oynamakta bulur. Bu sırada da şirketlerinin ortağı olan Miran sümer`le kumarhanede karşılaşır. kumarhane sahibinin Miran Sümer olduğundan bihaberdir.

Lidya koca malikane de bir çok hizmetçiyle yaşamasına rağmen yanlız hisseder sadece kendine iyi gelen George vardır fakat George ile işler ciddiye bindiğinde George kötü yollara başvurur bu durum lidyayı sinirlendirir ve George `un aklına uyup mafya liderini kendi malikanesinde tutsak etmeye başlar İyi okumalar..

Zorla yapılmış bir evlilik, Yarım kalan hayaller, Bilinmeyen gerçekler, Hastalıklı zihinler... Bir bedene hapsolmuş üç kişi, bu bedeni kim yönetecek? Nasıl geldik bu hale? Her şey o fal ile başlamıştı. Doğru bilmişti her şeyi. Lila girmişti hayatıma. Tüm kurallarımı alt üst edip hayatımın en güzel rengi olmuştu. Ama onu kopardılar benden, ölüme ittiler onu.Hiçbir şey yapamadım, hiçbir şey... Falcı her şeyi doğru bilmişti ama eksik söylemişti. Uyarmalıydı beni anlatmalıydı tüm gerçekleri. "Şu olanlara bir bak, karın senin yüzünden kendini 5 yaşında bir çocuk zannediyor." Poyraz`ın söyledikleri hâlâ kafamın içinde yankılanıyordu. Haklıydı benim yüzümden olmuştu. Ama nereden bilebilirdim ki. Sadece hafızanı kaybettiğini düşünmüştüm ama öğrendiğim gerçek bambaşkaydı. "Aras Amca benimle gel. Poyraz Amca yine benim oyuncaklarımla oynuyor." Evlendiğim kadın mıydı bu? Öncesinde bana korkmadan meydan okuyan, şimdiyse çizgi film izleyip oyun oynayan. Bir kişiyle değil, üç ayrı kişi ile evlendim... ~Aras Yıldırım~ Kitabımı daha önce başka bir platform üzerinde yayınlamıştım. Burada da yüklemek istedim. Bölümler hazır olduğu için. Kısa sürede devamı gelir. Sevgili okurlar sizden ricam ön yargı ile yaklasmamanız.

İkimizde insan bedenlerinde hayat bulduk. Toprak ve Rüya, isimlerimiz var olduğumuz bedenlerin hatırası. Zaman, mekan ve bu dünyaya ait olan her şeyden soyutlanmıştık. Elimizden geldiğince yitirdiğimiz hayatlarımızı yaşamaya çabalarken var olduğumuz bedenlerin lanetini sökmek için çırpındık. Ben Ona, O da bana mahkumdu. Ama birbirimize aşık olmamak için elimizden geleni yapmalıyız, mecburuz... Aşkın doğduğu gün yer altından kehanetin cesetleri dirilecekti.

Katilde olsam beni sever misin anne…

İlk avımı babamla birlikte ormanın ortasında elimde 36 kalibre bir tüfekle domuz avlayarak tatmıştım. O kadar dehşet vericiydi ki gözünün önünde gerçekleşmesiyle kendinin tatmanın arasında dağlar kadar fark varmış. İlk seferler her zaman unutulmazdır. Her açıdan. Hayatının ilk sillesini yemen ya da ilk kalp kırıkların. İlkler çok; ilk bisikletinden yuvarlanışların, ilk kötü notun, ilk başarısızlığın, ilk başarın, ilk aşkın, ilk olan her şey iyi ve kötüsüyle zihninde ve geçmişinde seninle yaşıyordu. Peki, evrenin sizin için çalıştığını ne zaman fark ettiniz? Benim ki doğuştandı. Şanslıydım. Belki de dünyada şansın sadece benden yana olduğunu iddia bile edebilirdim. Her açıdan hem de. İyi bir ailem vardı olmazsa olmazı olarak. İyi bir okul hayatım, çok yüksek bir maddiyat ve iyi bir sevgili. Hayatımda bana sorun olacak şeyler tamamen başkaları oluyordu seçimlerim değil. Tabii, bazen hayatımda ender olacak durumlar gerçekleşiyordu. Bazen şans tersime dönüyordu ancak bunun evrenle benim aramda ki alma ve verme meselesi olduğunu düşünüyor başıma gelenler için çokta evhamlanmıyordum. Çünkü şanslıydım. Tıpkı dün geceki gibi. 20 yaşında bir birey olarak hayatımda bir ilke daha imza atarak monoton hayatımın içinden geçmiş ve bir anda tersine dönmesine neden olmuştum. Aslında bakarsanız bundan oldukça memnundum. Monoton olan hayatımdan. Olsun. Yine de şans yine benimleydi dün gece.

Korkmuyorum. Küçükken görebileceğim en kötü kabusta bile soğuk kalpliydim ve hep öyle oldum korkmuyorum ne karanlıktan nede karanlık olabilecek herşeyden çünkü karanlığın ta kendisi benim, adım bir yıldızdan geliyor olabilir ama ben o yıldız gibi parlamıyordum ben karanlıktan ibaret biriydim...

Eylül Acar kuzeninin borcu yüzünden başına gelmeyen kalmamıştı.Tefeci,mafya derken Ömer Atıcı isimli iş adamı ile karşılaşır bu süreçte pek çok defa ona işi düştüğü için artık yeni bir aşk filizlenir ama o sırada Eylülün halasının oğlu ile ailesi onu sözlendirmeye karar verir

Sınırlı caniler~Sınırsız Katliamlar ......

Ülkede mahsur kalmış Nia ülekeden çıkmak için kralın oğlu ile evleniri ve aşkları başlar

Aşk hikayesi acıklama sonra

“Ah canım sevgilim. Seni Özledim.” Saçlarımı öptüğünde yıllardır erişemediğim huzura erişmiştim. Kolları bedenimi sardığında başımı göğsüne gömmüş kokusunu içime çekmiştim. Hikayemiz uzun ve çetrefilliydi fakat nihayet herşey son bulmuştu. Huzura kavuşmuştuk.

Kırık dökük sokaklar, kararmış gökyüzünün örttüğü bir gece… Bir damla, başka bir damlayla birleşir ve ardında hiçbir iz bırakmadan kaybolur. Bazen en keskin acılar, başka bir acı ile birleştiğinde yok olur. Ama kimse, niyetlerin başladığı yeri ya da sonlandığı zamanı bilemez. Talia da bilmiyordu; bir sırrı çözmeye çalışırken, o sırrın içinde kaybolana dek. Şimdi, her adımda karanlık biraz daha derinleşiyor, her düşünce biraz daha bulanıklaşıyordu. Gözleri, geçmişin yaralarına takılı kalırken, kulaklarında eski bir melodinin yankıları duyuluyordu; tıpkı kaybolmuş bir zamanın hatıraları gibi, bir ilahi gibi. Ve o sır, zehir zemberek hayatına karışıyor, dudaklarında tatlı bir zehre dönüşüyordu; her kelime, her bakış, yavaşça zehirli bir dokunuş bırakıyordu. Bir zamanlar sormaya cesaret edemediği sorularla yüzleşirken, içinde kaybolduğu bu karmaşık dünyanın derinliklerine çekiliyordu. Ne zaman durduğunu, ne zaman başladığını hatırlamayacaktı. Kalan tek şey: Kırık dökük sokakların gölgesinde, zamanın kaybolan izleriyle örtülü bir hikayenin başrolü olmadığı bir masal olacaktı....