Beni yakan ateş değildi, unutanlardı… Zamanla solan her hatıra, gül yapraklarımın bir parçasını kopardı. Küllerin içinde aradım kendimi; susan duvarlarda, küsmüş aynalarda, yanmaktan bıkmış gecelerde. Ama hâlâ buradayım. Solgun bir gül gibi görünsem de içimde hâlâ kıvılcımlar var. Ve her unutuluş, beni biraz daha hatırlattı hayata. Bu hikâye; terk edilenlerin, unutulanların, susarak bağıranların hikâyesi. Ve en çok da… Küller arasında bile açmayı bilen bir gülün.

Yazıcağım bu hikaye tamamen kurgudur. Watpatte daha önce survivor kurgularını yazdım. Watpatt Türkiye`de kullanıma kapalı olduğu için burdan yazıcam. Ayrıca hikaye kurgu olduğu için gerçek survivordan biraz kopuktur😉. Umarım beğenirsiniz. 🦅🐥 İkiside herşeyin başladığı yere tekrar geldiler. Tek bir farkla. O farkta Aycan yedekten gelir. Çünkü survivor başladığında Aycan, Exatlon Germany`dan finalist olarak ayrılmış bir şekilde tekrar survivora gelir. Gerisini merak ediyorsanız gelin☺️.

Mavinin Yeşili`ni final yaptıktan sonra devam edeceğim, bir fikriniz olsun diye paylaşmak istedim^^ Bir yola çıkarsın, ne olacağını bilmeden. Cesursan şayet ne olacağını umursamadan devam edersin yoluna. Her ne olursa, karşına ne çıkarsa, bıkmadan usanmadan savaşırsın. Düştün mü? Kalkarsın. Pes mi etmeyi düşündün? Önüne bir kapı açılır, bu düşünceden vazgeçersin. Nerde olduğunu bilemedin kayıp mı oldun? Dostluklar bunun içindir. Dostunun ışık tuttuğu yoldan korkmadan geçersin. Aşık mı oldun? Canın mı yandı? Tükendiğini mi hissettin? Göz yaşların yanaklarını mı ıslattı? ... Cevap yok. Ne bir çıkış kapısı ne de bir yol yok önünde. O cesaretinin nereye gittiğini bilmiyorsun. O dostların nereye gittiğini bilmiyorsun. Tek bildiğin. Acı çektiğin. Mahkumsun o acıya. Mahkumsun küle dönen bir kalbe. Mecbursun yaşamaya. Her ne olursa olsun dik durmaya. Bundan sonra ne cesaret yardım eder sana ne de dostların. Senin acın seni alakadar eder her zaman... "Kalbimin küllerini dört bir yana savurdum. Sana dair tek bir anı bile kalmasın diye..." ..... Bir kalp küle dönüyorsa şayet, o kalp gerçekten sevmiş demektir. Eylül Tuna & Demir Varol

Kanımdaki insanlıktan bedenimdeki muhtaçlığa kadar sahip olduğum her şeyi karanlığın efendisine veriyorum. Ruhum ve soyum bundan sonra ebedi yaşamının en sadık kölesidir

Sakura yıllar boyunca bizzat kendi prensi tarafından eğitilmiş ve diğer şehre bir ajan olarak görevlendirilmişti. Ancak işler yolunda gitmemiş, o yola çıkmadan hemen önce çok sevdiği bir dostu ölmüştü. Bunun acısını ve yas sürecini henüz atlatamayan Sakura bir gün yine O`nu özler ve ağlarken bir şekilde O Sakura ile iletişim kurmayı başarır. Bir ses olarak zihninde, bir hayalet olarak önünde belirir. Böylece Sakura görevinden önce ve sonra büyü gücü olmamasına rağmen büyücülerin arasında küçük sırrı ile yaşamaya başlar. Hem ajanlık görevine devam eder hem de saklı kimliğini korumaya çalışır. Fakat görevlendirildiği şehirdeki prensin kahyası Kai yoluna engeller koymaya hazırdır. İkili arasındaki dinamik gittikçe zorlaşırken bir anda beklenmedik bir aşk da filizlenmeye başlar. Peki Sakura bu zorlu görevi içinde kimi seçecektir eski hayalet dostui Kage mi yoksa düşman şehrin en içinden gelen kahya Kai mi? Kage`nin hayalet olması kaderin bir cilvesi midir yoksa bunun altında da birtakım sırlar yatmakta mıdır? Kai göründüğü kadar dürüst ve prensine sadık mıdır? Sakura görevini başarıyla yerine getirebilecek mi yoksa aşk çıkmazına mı girecek? "Beni hayata döndürmenin yolu bu Küçük Çiçek. Onu öldür, bedeni bana ait olsun." "Sonra ne olacak?" "Sonra kralı da onun yerine geçmeye can atan iki prensi de kenara atıp tahta geçeceğim ve seni de kraliçem olarak tahtıma ortak edeceğim." "Sence benim tahta geçmek için gerçekten sadece sana mı ihtiyacım var Korkak Gölge?"

Cümlesi gergin bir seyyahın kervan yorgunluğuyum

Her şey Dina için normal gidiyorken annesi esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolunca Dina’nın hayatında her şey değişmeye başladı. Peki ama bu değişen şeyler nelerdi?

O kandan besleniyordu bense onun öldükten sonra arkasında bıraktığı külden. O insanların vücutlarını seviyordu, bense kalplerini. O duyguların olmadığını savunuyordu bense duygu olamdan yaşanmayacağını. Sonra onunla birlikte oldum ve anladım ki savunduğu, inandığı her şey gerçek. Duygular insanları körertiyor, kalp insanı güçsüzleştiriyor ve kan insana arzuyu bahşediyor.

Küller, oluşan tutkunun gücüyle ebediyen sarsın beni. Demesiyle başladı her şey... İntikam alamak isteyen Ruhların hikayesi. Yıllar önce aşkına yenik düşüp büyü yapan Helen ve bu büyüden etkilenen Asena ve Aryen... Büyü için kurban edilen ruhu arafta kalan küçük bir çocuk olan Adin... Mezarı olduğu lanetin, çıkardığı bir yangında ailesini kaybedip lanetten intikam almak isteyen Gece Aykar.. Annesinin akıl sağlığını kaybetmesine, babaannesinin ebedi sessizliğe bürünmesine sebep olan lanetten intikam almak isteyen Ezel Sancar... İntikâm almak isteyen ruhların HİKÂYESİ... Kapak tasarımı: ikiyazarGveC ~G&C~ Bütün hakları saklıdır çalıntı gibi bir durumda yasal işlemler başlatılacaktır. Benzer yada çalıntı hikâye görülürse bize bildirilmesi rica edilir.

"O tren kaçmıştı, ben geride kalmıştım. O ev yanmıştı, ben içinde kalmıştım. Şimdi, gerekirse hem yanacak hem de yakacaktım. Çünkü benim ruhum ateştendi, çünkü benim etrafım alevdi, çünkü ben ateşin ta kendisiydim. " İlay, küçük yaşlarda babasıyla geçirdiği bir ziyaret sırasında askeriye de büyük bir felakete tanık olur. Yıllar sonra Askeri Avukat olarak mezun olan İlay, -tanık olduğu felaketin şehrine- Şırnak`a atanır. Orada tanıştığı kişiyle geleceğini şekillendirirken, geçmişin de kapılarını aralar... O yanar döner biriydi. O Alaca Kuştu. Ve Alaca Kuş, vakti geldiğinde yeniden uçup gidecekti. Ta ki karşısına yeni engeller çıkana kadar... Artık kaçmak yoktu; alev olup gerekirse yanmak, gerekirse yakmak vardı. "Bu oyun bir taht oyunu İlay. Ve bu tahtta ateşten. Ben bu tahta geçtiğimde ilk sen zarar göreceksin, ilk sen yanacaksın. Şunu unutma İlay; ateşin tahtına çıkan ben olacağım, yanan sen. Bu şehir senin cehennemin İlay." "Kanın aktığı yerlerde laleler, küllerde ise umut filizlenir..." Başlangıç: ESERİMİN TÜM HAKLARI SAKLIDIR YANİ; Kurgumda yer alan olayların, karakterlerin, olay örgüsünün veya içeriğinin benden izinsiz kullanılması, çoğaltılması, kopyalanması yasal yollarla sonuçlanır. Bu gibi şeyleri fark edersem asla es geçmeyeceğim. Ve sizde, herhangi bir yerde bu gibi şeylerle karşılaşırsanız benimle iletişime geçin. Anlayışınız için teşekkürler.

Yangının olduğu yerde kül olmaması imkansızdı. O yangındı. Poyraz Asrın Karahan. Bense onun yangınında yanıp bitmiş, kül olmuş biri. Asrın ve Aleda

“Neden kül adam?” “Yanmaktan korkmayan herkes bir gün küle dönüşecektir. Ben çoktan küle dönüştüm Visal.”