Aşk, intikamın gölgesinde doğarsa… Kimi yakar, kimi kurtarır? Zerya, geceleri piyanonun tuşlarında hayat bulan zarif bir kadınken, gündüzleri yasal olmayan yollarda taşıdığı mücevherlerle karanlığa adım atan bir taşıyıcıydı. Onun iki hayatı vardı biri melodilerle süslenmiş, diğeri suskun ve tehlikeli. Ve Gölge… Adı yok, yüzü yok. Ama Zerya’nın hafızasında silinmeyecek bir iz. Yıllarını onu uzaktan izleyerek geçirmiş, geçmişin karanlığında büyüyen bir mafya. Sessizliğin içinden gelen bir kurşun gibi yakındı şimdi. Ona yaklaştı. Yaklaştıkça yanmaya başladı. Tutku, intikamdan daha ağır basarsa ne olur? İhanetle sarmalanmış bir geçmişin, tutkuyla yoğrulmuş bir geleceğe dönüştüğü bu hikâyede; bir kadın intikam için yola çıkıyor. Ama bu kez aşk, sadece bir silah. Ve intikam, oyunun sadece başlangıcı. Zerya’nın sesiyle başlayan piyano, şimdi kurşun sesleriyle susacak. İntikamla başlayan bu oyun, şimdi aşkın en sarsıcı hâline dönüşüyor. Ve bu kez kazanan yok. Sadece yananlar var. Zerya Karanis&BA diğer adıyla Gölge.⚜️

Prenses Melanie düşman krallığın adamları tarafından üzerine dökülen büyülü sıvı yüzünden derin bir uykuya dalmış ve uyuduğu her gün için ölüme bir adım yaklaşmıştı. Uyanmak zorundaydı. Eğer uyanmaz ve bir gün ölürse dünya üzerindeki tüm canlılarda onunla birlikte ölürdü. Prenses doğduğunda periler tarafından ona birçok dilek hediye edildi. Ama bu dileklerden birinin lanetten farkı yoktu. Hediye edilen dilek şöyleydi; `Dünya üzerinde yaşayan canlılar gücünü senin varlığından alsın. Bu dileğim senin soyunla birlikte devam etsin.` Eğer Prenses Melanie dünyaya bir varis bırakmadan ölürse dünyada onunla birlikte yok olurdu.

Bir yalanın kaç rengi olur? Beyaz bazen masumiyetimi gizlediğim temizlik. Siyah ruhumdan sızan hazzın kokusu. Kırmızı en sevdiğim renk. Mavi bazı hayalleri oraya asıp sallandırdığım gökyüzümdü. Sarı kaçtığım gölgelerin içinde sığındığım tek aydınlık nokta. Yeşil onlara görmek istediklerini yansıttığım yansımam. Pembe dudaklarımdaki gülümsememin tonu. Kahverengi ise saçlarıma verdiğim isim fakat göremedikleri tarafımdı. Hangi rengim eksik? Bütün boyalarımı kullanırken dikkat et sende boyanma.

Futbol oynayan egenin kariyeri

Timden daha ötesi; aile, ev ve hayat. Onlar için kor bundan ibaret. Onlar bu vatanın askerleri, bu vatanın evlatları bu hikayede o evlatların hikayesi, aşklarının, bazılarının sonlarının bazılarının ilklerinin hikayesi. Herkese keyifli okumalar dilerim

- Evlat? - Neredeyim? - Cinlerin Kutusunda !!... Büyük yeminlerin dudaklarından döküldüğünde neyi feda edersin evlat. Dokumacı kırmızı iplikleri kimin için dokur. Kadere mi yaza durursun ezele mi? Kader Kitabı Günlükleri

Kırmızı seven bir kız ve gizli mesajlar... Bir Park Jimin Efsanesi...

rojaredd: kırmızı sana çok yakışırdı bak. rojaredd: evet evet eminim kırmızı sana çok yakışırdı. rojaredd: yatağına da yakışır mı diye görmek isterim açıkçası.. dincerpamir: Gel, yat yanıma. dincerpamir: Bak bakalım yakışıyor mu. rojaredd: sarılıp da uyur muyuz peki? dincerpamir: Tabii ki sarılıp uyuruz dincerpamir: Ama sadece uslu uslu uyuyacağımızı sanmıyorum.

Ait olduğum yeri bulmama yardımcı olan bütün ait olmadığım yerlere çok teşekkürler.

Kitap bir kız ve bir oğlanın kaybolmasından ibarettir

Bebektik, çocuktuk, gençtik ve büyümüştük. Her insan gibi bir dölden meydana gelmiştik. Ancak herkesin döleni farklıydı. Kahrolası dölleri bir sanat eseri gibi kullanıyorlardı. Amaçları hiçbir zaman normal insanlar gibi olmamıştı. Bir mirasçıya, bir kurbana ihtiyaçları vardı ve bu yüzden o kahrolası döllerin bedenlerine yuva yapmasına izin vermişlerdi. Ne acı ki anne ve babalarımız, çocuk sahibi olmanın heyecanıyla "anne" kelimesini işitmek ya da "baba" kelimesi uğruna dünyayı yakacak bir tutku için bizi var etmemişlerdi. Yaşamımız, yaşantımız hiçbir zaman insanlar gibi olmamıştı. Bir kurbanı avuçlarında tutan kurbanlar olmuştuk. Biz seri katillerin çocukları, seri katillerdik...

Varlığım ve yoklugum yanlızca seninle olucak sen varsan var, yoksan yok olacağım Pınar Özgür hayatında birçok zorluk cekmistir. Ablası Gökçe ve abisi Ömer onun hep yanındadır ne kadar ünlü ve zengin olurlarsa olsunlar Pınar geçmisteki acılarını unutamaz fakat ona bunları unurabilcek biri ile tanısır.

Yokluğun varlığından daha anlamlı.