Bakışlarımı çevirince karşımda gördüğüm bir çift yeşil göz ile şaşkınca geriye çekildim. "Onu fularınla bağlarsan kan durmaz kolay kolay. Geç ambulansa." Diye emir veren asker ile kaşlarımı çattım. "Pardon?" Dedim anında. "Öğretmen hanım, ne kadar cesur profili çizseniz de..." Diyerek vücudumu süzdü. "O kadar dayanıklı değilsiniz." Dedi alayla. Anında kolumdaki elini çekip geriye adımladım. "Ne münasebet? Kim olduğumu bilmeden konuşma komutan, başına iş açarsın." Dediğimde yine güldü. "İnanın şuan kim olduğunuz zerecce umrumda değil. Tek derdim işimi profesyonelce yerine getirmek. Ve buna sizin can güvenliğinizi sağlamak da dahil." Dediğinde omuzuna çarpıp ilerledim. "Küstah!" Diye bağırınca gülme sesini duysam da pek umrumda olmadı... Annesi ve babası sırf kızları zarar görmesin diye Şırnak`tan Hakkari`ye tayin istediklerinde Umay ve Talha yarım kaldılar. Ve bir zamanlar minicik çocuk olan Umay ve Talha, yıllar sonra bir okul baskınında yeniden karşılaştılar. Kader yine onları bir araya getirmeyi başardı...