Ben Anna Salvotere Bilinmeyen bir insandan gelen mesaj Yalancılığımı ortaya çıkartan bir an Ve ben Aleyna Alkan Gerçek ben Anna Vlaskinov

Leyal Sara Alatan, yeraltı mafya dünyasında annesinden sonra gelen ilk kadın lideriydi. Aynı zamanda da kardeşi olmadığı için babasının varisiydi. Sekiz yaşında yeraltı ondan annesini ortak kararla koparmıştı. Yirmi iki yaşında olan genç kadın on dört senesini intikam ateşinin kıvılcımları içinde geçirmişti. Leyal Sara Alatan öksüz bırakıldı. Acımasız koşullarda eğitildi. Hayat ona merhameti değil, hayatta kalmayı öğretti. Ve o, hiçbir zaman isyan etmedi. Çünkü şimdi olduğu kadın, o kırılmaların içinden doğdu. Hayat onun için ne toz pembe oldu ne de sadece siyah. Onunki geceydi. Işığı içinde taşıyan ama karanlığa teslim olmuş bir gökyüzüydü. Ay bile ışığını saklardı onun varlığında. Yıldızlar parlamayı unuturdu onun adının geçtiği gecelerde. Leyal Sara Alatan, sadece bir lider değil… Gecenin kendisiydi. Kabusların gerçeğe dönüştüğü bir isimdi. Leyal Sara Alatan Gecenin Hükmü`ydü.

Bazı hayatlar fırtınalarla başlar. Bazılarıysa fırtınaların içinde doğar. Kamer Gündoğdu, mafyanın gölgesinde büyüyen bir kadındı. Ancak onun yolu kanla değil, adaletle çizilmişti. Savcılık hayali için geçmişini ardında bırakmaya kararlıydı. Hiçbir tehdit, hiçbir gölge, onu yolundan çeviremezdi ta ki o gece, kâbusları gerçeğe dönüşene kadar. Uyandığında, hala rüyanın içindeydi. Yatağının kenarında oturmuş, nefes nefese kalmıştı. Ama odadaki karanlık yalnızca geceye ait değildi. O an anladı: Bazı rüyalar asla sona ermezdi. Ve bazı geçmişler, sadece unutulmayı bekliyordu. Kağan Moretti, yeraltının kurallarını değiştiren bir isimdi. Soğukkanlı, acımasız ve hesaplanamaz. Kamer`in adını duyduğunda, bunun sıradan bir tesadüf olmadığını biliyordu. Çünkü bir fırtına yaklaşırken, kimse saklanamaz. Ve Nemesis intikamını aldığında, enkazın altında kimse sağ kalmaz. ... Kitabin içinde yetişkin içerik kan vahşet gerilim yani her şey var olucak bu yüzden okumadan önce tekrar düşünüp öyle başlamanızı tavsiye ederim. Kitabı beğeneceğinizi düşünüyorum umarım öyle de olur.

📖 Velmora`nın Gölgesinde “Adalet, bazen bir kurşun kadar sessiz gelir.” Velmora bir zamanlar umutla anılırdı. Şimdi ise yalanlarla örülmüş bir sessizlikle yönetiliyor. Kael Ardent, ailesini bu sistemin adaletsizliğine kurban vermiş eski bir gazeteci. Artık kalemi değil, gerçeği ortaya çıkaracak cesareti taşıyor. Sokaklar bastırılmış, halk susturulmuş olabilir... ama içten içe bir kıvılcım yanıyor. Bu bir uyanış hikayesi. Bir adamın. Bir halkın. Bir ülkenin. Velmora’nın gölgesinde, kim ışığa ulaşabilecek? boş.

0293***:Hola hermosa abogada ,quiero conocerte lo maş pronto posible. Laren": Manyak mısın be?kimsin? canına mı susadın? 0293*****:Nos veremos pronto cariño ,no te preocupes Laren": Yabancı numaradan olmasa hemen bulurdum seni. 0293****":¿Cree que soy una persona tan estúpida que ne revelo a sabiendas ?Me subestima ,abogado .Sólo usted puede salvarme de eşe caso. Laren ":Engel atıyorum yine yazıyorsun pis şerefsiz bekle sen elimden çekeceğin var.

Yavuz, bana elindeki tableti uzattığında ona baktım. “Bu ne?” “İzle.” Gösterdiği görüntüyü izledikten sonra birkaç kez daha izledim. İnanmak istemedim, bu görüntüye. Çünkü, bu görüntüdeki kadın benim sevdiğim olamazdı. Bana ihanet edemezdi, yanlıştı. Belki de yalandı da. Tableti geri uzattığımda sessiz kaldım. Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmedi. Neden? Niye? “Ne yapacağız?” diye sormuştu birisi. Ben de bilmiyordum. İlk defa bir şeyi bilmiyordum ve bilmek istemiyordum. “Aradığımız kişi-“ “Zeynep Hena Erçin.” dedim, ondan önce. “Düşmanım ve aynı zamanda da sevdiğim kadın, biliyorum.” Eğer böyle bir şey yaptıysa, sonu ölümdü.

“Ateş…” Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. “Sen, benim karımsın.” Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. “Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın.” “Bir yıl,” dedim, üstüne basa basa. “Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!” Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. “Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?” Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. “Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum,” dediği an sertçe yutkunmuştum. “İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın.”

Bir gün her şeyini kaybedebilirsin... Tıpkı Elay gibi. Elay, zengin ama tehlikeli bir ailenin göz kamaştıran kızıdır. Görünürde lüks ve ihtişamla çevrili bir hayat yaşar, ama perde arkasında ihanet, kan ve acı vardır. Doğum gününde gerçekleşen büyük bir saldırı, hayatını altüst eder. Sevdiklerini kaybeder, kendi canı pahasına bir savaşın içine sürüklenir. Bu sadece bir intikam hikayesi değil... Bu, bir kaybedişin ardından kendini yeniden var etmenin, karanlıkla yüzleşmenin ve en beklenmedik anda gelen gerçekle başa çıkmanın hikayesi. "Kayıp Günler", ihanete karşı bir başkaldırı, geçmişe uzanan kanlı sırların gün yüzüne çıkışı ve güçlü bir kadının küllerinden doğuş hikayesidir. Hazır mısın? Çünkü Elay`ın dünyasında hayatta kalmak, sadece güçlü olmayı değil... acımasız olmayı da gerektirir.

Duru Işıl Öztanyel Çok donanımlı güçlü bir iş kadınıdır.ailesinden uzakta İspanya`da yaşıyordur. Bir gün ezeli düşmanı olan Martin tarafından tehdit edilir.turkiye`ye geri dönmek zorunda kalır.peki ışıl tüm tehlikeleri aşıp geri dönebilecek midir? Yoksa onu İstanbul`a bağlayan sebepler mi olacaktır?

Yetimhanede büyüyen türlü zorluklarla mücadele eden kahramanımız hayatında ve mesleğinde sadece adaleti sağlamak için var olan savcı olmuştur ama kader onun için neler yazacak

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024

“Bedenimin değil, ruhumun gölgeye ihtiyacı var...” Sahipsiz kalan her ruh bir gün başka bir bedende yaşamın manasını öğrenir. Kimsesiz büyüyen her çocuk, büyümeyi en acımasız şekilde tanır. Ve büyümek zorunda kalan herkes, içindeki sesi susturmak zorunda kalır... Çünkü bazı savaşlar sessizlikte kazanılır. Bu kitap, karanlıkla konuşanların, gölgede dinlenenlerin ve en derin yaralardan ışık çıkaranların hikâyesi. Ya paslı bir çivi gibi batmayı, ya da pırlanta gibi parlayıp başkalarına yol olmayı seçenlerin. Karanlığın sesiyle tanışmaya hazır mısın?

Hiçbir aşk iyiliğe evrilemezdi. Hiçbir sevgi,nefrete kolay dönüşmezdi. Onun getirdiği aşk ölümden geliyordu. Ölümden gelen bir duygunun sonu cehennemde biterdi. Cehennemin kapılarına mühürlenmiş bir aşk, ihanete boyun eğerdi. Şeytanın boynuzlarını değil; kafasını kestiğinde kahraman olacağına inanıyordu. Güçlü Derin Ulay. Kaçtığı savaşta elini tuttuğu herkesi şeytanla olan anlaşmasında gözünü kırpmadan harcardı.

"Sen misin Güneylilerin lideri güldürme beni böyle işlere bulaşma sana yakışmıyor güzelim sana daha çok yakışan...." "Ne diyorduk bulaşmayayım mı bu işlere bu işler bana yakışmıyormuydu bana bu işler ne kadar yakışmıyorsa sana o kadar yüzündeki kan yakışıyor ha nedersin?"

Elif, 27 yaşında, çocukları çok seven, sakin ve huzurlu bir hayat yaşayan bir öğretmendir. Küçük bir kasabadaki ortaokulda çalışmaktadır. Bir gün, şehirde düzenlenen bir eğitim seminerine katılmak için yola çıkar. Ancak hayatı, o gün tamamen değişecektir çünkü gölgesiyle karşılaşacaktır.

Nazira... Doğduğu evreni unutturacak kadar uzak bir dünyada ama ruhunda gölgelerle konuşan büyük gücü ile büyür. Küçük yaşlardan itibaren rüyalarında göğe asılı şehirler, sisler içinde ona fısıldayan varlıkları görür. Ama hiç kimse ona nedenini söylemez.  Bir büyücü onu Erealth adındaki gizemli bir evrenden dünyaya göndermiştir.  Çünkü Nazira`nın kendisi bir anahtardır.  Gün gelir içindeki mühür kırılır... Ve Nazira gerçek kimliğini Kalp Anahtarı olduğunu öğrenir.  Erealth artık tehlikededir.  Gölgeler şehri düşmüş, Rüzgarlar susmuştur... Işıkla karanlık arasında bağ kopmuştur.  Nazira artık kendi içindeki gölge ile yüzleşmeli ve Erealth`ın unuttuğu umutları hatırlatmalıdır.  BU SADECE BİR KURTULUŞ HİKAYESİ DEĞİL Bir aidiyat, dostluk, cesaret ve yeniden doğuşun hikayesi... Çünkü bazen dünyanı bulmak için evrenden düşmen gerekir...

"Bazı şeyler unutturulmaz. Geçmiş, bir gölge gibi seni hep takip eder." Vera unutmayı reddetmiştir. Onun savaşmak için başka bir amacı yoktur. Kayıp bir kimlik değil, kaybolan bir gelecek vardır. Bunu geri almak için, onun gibi kaybolanları hatırlamak ve Yakor`u sarsmak gerekir. Bunu tek bir yol vardır: Savaşmak. Vera, bir timde yer almak üzere yola çıkar. Bir askerin hayatını yaşamak için değil, kaybolmuş kimliklerini yeniden var etmek için. Ama karşısına çıkan engel, çok daha büyük bir tehlike taşır. Pars Kuralay, yalnızca bir asker. O, görevini yerine getiren biri. Gerçekten neyin doğru, neyin yanlış olduğunu sorgulamayan bir asker. Düzenin değil, sadece kendi yolunun adamı. Pars, her şeyin bir emirden ibaret olduğu bir dünyada yaşar. İleriye doğru gitmek, sağ kalmak için bir yol seçmiştir. Ama Vera, geçmişin kırık dökük duvarları gibi Pars`ın önüne çıkacaktır. Dünyanın en güçlü örgütü olan Yakor, her yeri kontrol ederken, bir kadının isyanı neye yol açacaktır? Bir askerin gölgesi, bu isyanı susturabilir mi? Vera, sadece hatırlamak için değil, dünyanın yeniden şekillenmesi için savaşacaktır. Ama bunun bedeli ağır olacaktır. Her adım, bir adım daha derin bir karanlığa batmaktır. Çünkü bazı savaşlar yalnızca hayatta kalmak değil, unutulmamak için verilir. Nisyan, bastırılmış hatıralarla savaşan, kimliğini kaybetmiş bir kadının hayatta kalma mücadelesidir. Bir askerin hayatta kalma savaşında, ışıkların söndüğü bu dünyada, yalnızca hatırlamanın ne kadar tehlikeli olduğunu keşfedecekler. Dünya unutmaya mahkûm olsa da, Vera ve Pars unutulmaya tahammül edemeyen son kalıntılar olacak. "Bir fırtına yaklaşıyor. Nisyan, sadece hayatta kalmanın değil, hatırlamanın mücadelesidir." Kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne ve olay kurgudan ibarettir.

O`nun takipçisiydim. Bu yüzden de bir şeyden emindim, evin içerisinde birileri öldürüyordu. "Benin için birini öldürmeni istiyorum."

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

güçlü bir kadın karakter istiyorsanız sizi buraya alalım...

Bir masa. Yedi sandalye, yedi adam. Her biri birbirinden günahkar. Kaçakçılık, kumar, örgüt liderler, kurucular vs... Bir çok yasa dısı olay. Hepsi vardı bu masada. Toplanmışlardı. Ne için? Lider yoktu! Lideri yok etmislerdi. Bu gün burada toplanmislardı çünkü bu gün yeni lider gelecekti. Yeni lider kim miydi? Alaz Altunkaya `nın biricik kızı Güneş Altunkaya. Bu masaya gelen yeni lider. Altı günahkar adamın arasına lider olarka katıldı. Bir kadın. Kısacası, günah dolu bir masaya temiz bir kalp oturdu. Ama masayı temizlemek için değil kana bulamak içindi. Kanla dolu bir masa ne kadar kana bualnabilirdi? Bu masayı bir kadın yönetti. Babasının intikamını almak için bütün hayatından vaz geçip mafya liderleri olayı kabul etti. Ve oldu. Peki güneş bu işi basarabilecek mi ? Babasının intikamını alabilecek mi?

Bir şirket, üç örgüt onlarca kişinin hayatını yalan yapabilir miydi? Hayır yapmazdı hepiniz cevabı evet olarak bekliyordunuz ama hayır şirkette yalan olmazdı. Yeni bi operasyon, Büyük elçinin psikiyatris kızı Elis Atasoy, birinci örgütün lideri Akgün Ayaz Demirkan. Ve hikaye burda başlar ama sonunu kimse bilmez çünkü yazar son sayfayı yırtıp atmıştır, ama merak etmeyin son sayfayı yazacak bir kişi vardır son sayfayı kimin yazacağı ise sonda belli olur.

Bir varmış bir yokmuş hikaye böyle başlamış... Bu davada asıl suçlu kim? Düzelteyim Bu davada asıl masum kim? Yılın son gecesi en fazla olabilirdi ki? Bu hikaye kimsesiz kimseler için, bu hikaye öldürülmek zorunda kalmış, zincirlerle göklere asılmış kimseler için... ~Yeni yıl yeni umut ve dilekler vadediyordu ancak artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı... Karakola düşen asılsız bir suç onlarca hayatın yok oluşun eşiğine gelmesine sebep olabilir mi? Evet. YIKILMASI BEKLENEN LUNAPARKTA ZİNCİRLERLE ASILMIŞ ON DÖRT ÇOCUK! Davada masum kimse var mı? Bir tarikat kuruldu, katliamlara başladı masumlara zarar verdi. Bir örgüt kuruldu, umut vadetti... Bir polis bir savcı ve onlarca masum!

Hayat oyununu kazananı kim olacak? Yıkımlar bir insanı bu kadar değiştirir mi? Ya da yıkımlar insana ne yapar? Lütfen bir şans verin. Eleştiriye açığım. Okumanızı öneririm. Sizden ricam bol bol yorum yapmanız. Burada şimdilik kitapla ilgili bir şey yazmayacağım. Bölümlerde ilerleyince yazmayı düşünüyorum. Okuduğunuz ve desteklediğiniz için şimdiden teşekkürler 💗

Artık ismimi çalma. _Camgöbeği ve Alper Tunga`nın destanı! "Önüne baksana kızım!" diye patladı adam, önümden omuz atarak geçerken. Sert ve emredici bir ses tonu vardı, tam bir asker disiplini. Bakışları sertleşmiş, alnındaki damar belirginleşmişti. Sonra hızını alamadı, arkasından ekledi: "Şu hale bak, bir de camgöbeği gibi giyinmiş! Gören de sanacak defileye çıkıyor. Bu kadar süslü bebek de olmayın ya!" O an sinirlerim tepeme çıktı. Hızla döndüm, gözlerimi kıstım ve ellerimi belime dayadım. "Camgöbeği dediğin, buradan uzaya kadar senin suratını görmek zorunda kalan şu gözlerim olsa gerek, komutan. Hem ne giyeceğim sana mı soracağım? Süslü bebek değilim, en azından huysuz bir ihtiyar da değilim!" Adamın kaşları sözlere dahi çatılmamıştı. Ah hayır o bunların hiçbirisini bile duymamıştı oysaki! Adam çekip gittiğinde arkasından söylediğim birkaç cümle ile olduğum yerde kalakalmıştım. Bileğimdeki camgöbeği kordonlu saatime baktığımda yaklaşık iki dakika on yedi saniyenin kaldığını fark ederek apar topar on iki santim ince topuklu ve yine camgöbeği önü açık topuklularımla koşturmaya başladım. Ah kendi organize ettiğim defileye geç kalıyor olamazdım değil mi? Sanırım şu an olmak üzereydi. Koş Menekşe koş! Her şey birbirine karışıp mahvolmadan bir an önce yetişip durumu toparla.