Ailelerin sayesinde yapılmış bir evlilik, ne kadar sabrımı sınayabilirdi diye düşünüyordum. Sonuçta basit bir evlilikti. Evleneceğim kişiyi bir ev arkadaşı olarak görürsem sorun yoktu. Tabii bu "Sorun yoktu," cümlesinin geçerliliği, evleneceğim kişinin nişanımızı atan Altay Yiğit olduğunu öğrenene kadardı.

Simin güzel bir hayat ve dürüst bir eşi red etti nerden bile bilirdiki İtalya`da bir pavyona düşeceğini italyan sevgilisinin yanında mutlu yaşacaktı ama bir terslik oldu bu hikayede bana eşlik et dostum...

0293***:Hola hermosa abogada ,quiero conocerte lo maş pronto posible. Laren": Manyak mısın be?kimsin? canına mı susadın? 0293*****:Nos veremos pronto cariño ,no te preocupes Laren": Yabancı numaradan olmasa hemen bulurdum seni. 0293****":¿Cree que soy una persona tan estúpida que ne revelo a sabiendas ?Me subestima ,abogado .Sólo usted puede salvarme de eşe caso. Laren ":Engel atıyorum yine yazıyorsun pis şerefsiz bekle sen elimden çekeceğin var.

Küçük yaşta annesi ve babasıyla verdiği sevgisizlik savaşında, paramparça olmuş Asena Altun`u çok daha karanlık ve zor günler bekliyordu. Ancak Asena, bu karanlıktan ustaca sıyrılmasını sağlayacak, zehir kadar güçlü ve etkileyici bir iradeye sahipti. Bu zehirli güç ona yer altı dünyasına hükmedecek, cesaret ve vizyonu bahşediyordu. Asena Altun`nun, hayatla mücadelesine şahit olmaya hazır mısınız?

O`nun takipçisiydim. Bu yüzden de bir şeyden emindim, evin içerisinde birileri öldürüyordu. "Benin için birini öldürmeni istiyorum."

Başarılı bir genç savcı olan Ceylan Karaca`nın kayıplara karışması ile herkesin aklı karışır büyük arama çalışmalarına rağmen bulunamayan savcı aslında yıllardır yakalamaya çalıştığı örgütlerin inine düşmüştür geçmişin karanlık tarafı gün yüzüne çıkarken intikam ateşi aşkın ateşi ortasında yok mu olacak yoksa daha mı çok alevlenecektir...

Leyal Sara Alatan, yeraltı mafya dünyasının ilk kadın lideriydi. Aynı zamanda da kardeşi olmadığı için babasının varisiydi. Sekiz yaşında yeraltı ondan annesini ortak kararla koparmıştı. Yirmi iki yaşında olan genç kadın on dört senesini intikam ateşinin kıvılcımları içinde geçirmişti. Leyal Sara Alatan öksüz bırakıldı. Acımasız koşullarda eğitildi. Hayat ona merhameti değil, hayatta kalmayı öğretti. Ve o, hiçbir zaman isyan etmedi. Çünkü şimdi olduğu kadın, o kırılmaların içinden doğdu. Hayat onun için ne toz pembe oldu ne de sadece siyah. Onunki geceydi. Işığı içinde taşıyan ama karanlığa teslim olmuş bir gökyüzüydü. Ay bile ışığını saklardı onun varlığında. Yıldızlar parlamayı unuturdu onun adının geçtiği gecelerde. Leyal Sara Alatan, sadece bir lider değil… Gecenin kendisiydi. Kabusların gerçeğe dönüştüğü bir isimdi. Leyal Sara Alatan Gecenin Hükmü`ydü.

Bir gece. Bir yabancı. Ve geri dönülmez bir hata... Onu bir otelde gördü-karanlık bakışlarıyla, gizemli ve çekici. O gece, mantığını bir kenara bırakıp kendini ona teslim etti. Sabah olduğunda ise adam gitmişti. Ama ona bir parça bırakmıştı: Karnında büyüyen bir sır Günler sonra, o adam geri döndü. Bu kez daha karanlık, daha soğuk ve tehlikeli bir amaçla. Çünkü bu bir tesadüf değildi. Onu bulmuştu. Ve intikam almak için her şeyi göze almıştı. Ama bilmediği bir şey vardı: Artık sadece bir kadın değil, bir anneydi. Ve bebeği için her şeyi yapardı... Aşk ile nefret, tutku ile öfke arasında ince bir çizgi vardır. Peki, bu hikâyede kazanan kim olacak? Tek bir gece, her şeyi değiştirebilir. Ama gerçekte kim kimin hayatını mahvetti? 🚨🚧🚧Yetişkin içerik 🚧🚧🚨 13.03.2025 #Genç kız edebiyatı °Tüm hakları saklıdır.

Yetimhanede büyüyen türlü zorluklarla mücadele eden kahramanımız hayatında ve mesleğinde sadece adaleti sağlamak için var olan savcı olmuştur ama kader onun için neler yazacak

“Ateş…” Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. “Sen, benim karımsın.” Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. “Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın.” “Bir yıl,” dedim, üstüne basa basa. “Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!” Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. “Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?” Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. “Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum,” dediği an sertçe yutkunmuştum. “İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın.”

Elif, 27 yaşında, çocukları çok seven, sakin ve huzurlu bir hayat yaşayan bir öğretmendir. Küçük bir kasabadaki ortaokulda çalışmaktadır. Bir gün, şehirde düzenlenen bir eğitim seminerine katılmak için yola çıkar. Ancak hayatı, o gün tamamen değişecektir çünkü gölgesiyle karşılaşacaktır.

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Yavuz, bana elindeki tableti uzattığında ona baktım. “Bu ne?” “İzle.” Gösterdiği görüntüyü izledikten sonra birkaç kez daha izledim. İnanmak istemedim, bu görüntüye. Çünkü, bu görüntüdeki kadın benim sevdiğim olamazdı. Bana ihanet edemezdi, yanlıştı. Belki de yalandı da. Tableti geri uzattığımda sessiz kaldım. Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmedi. Neden? Niye? “Ne yapacağız?” diye sormuştu birisi. Ben de bilmiyordum. İlk defa bir şeyi bilmiyordum ve bilmek istemiyordum. “Aradığımız kişi-“ “Zeynep Hena Erçin.” dedim, ondan önce. “Düşmanım ve aynı zamanda da sevdiğim kadın, biliyorum.” Eğer böyle bir şey yaptıysa, sonu ölümdü.

güçlü bir kadın karakter istiyorsanız sizi buraya alalım...

"Bazı şeyler unutturulmaz. Geçmiş, bir gölge gibi seni hep takip eder." Vera unutmayı reddetmiştir. Onun savaşmak için başka bir amacı yoktur. Kayıp bir kimlik değil, kaybolan bir gelecek vardır. Bunu geri almak için, onun gibi kaybolanları hatırlamak ve Yakor`u sarsmak gerekir. Bunu tek bir yol vardır: Savaşmak. Vera, bir timde yer almak üzere yola çıkar. Bir askerin hayatını yaşamak için değil, kaybolmuş kimliklerini yeniden var etmek için. Ama karşısına çıkan engel, çok daha büyük bir tehlike taşır. Pars Kuralay, yalnızca bir asker. O, görevini yerine getiren biri. Gerçekten neyin doğru, neyin yanlış olduğunu sorgulamayan bir asker. Düzenin değil, sadece kendi yolunun adamı. Pars, her şeyin bir emirden ibaret olduğu bir dünyada yaşar. İleriye doğru gitmek, sağ kalmak için bir yol seçmiştir. Ama Vera, geçmişin kırık dökük duvarları gibi Pars`ın önüne çıkacaktır. Dünyanın en güçlü örgütü olan Yakor, her yeri kontrol ederken, bir kadının isyanı neye yol açacaktır? Bir askerin gölgesi, bu isyanı susturabilir mi? Vera, sadece hatırlamak için değil, dünyanın yeniden şekillenmesi için savaşacaktır. Ama bunun bedeli ağır olacaktır. Her adım, bir adım daha derin bir karanlığa batmaktır. Çünkü bazı savaşlar yalnızca hayatta kalmak değil, unutulmamak için verilir. Nisyan, bastırılmış hatıralarla savaşan, kimliğini kaybetmiş bir kadının hayatta kalma mücadelesidir. Bir askerin hayatta kalma savaşında, ışıkların söndüğü bu dünyada, yalnızca hatırlamanın ne kadar tehlikeli olduğunu keşfedecekler. Dünya unutmaya mahkûm olsa da, Vera ve Pars unutulmaya tahammül edemeyen son kalıntılar olacak. "Bir fırtına yaklaşıyor. Nisyan, sadece hayatta kalmanın değil, hatırlamanın mücadelesidir." Kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne ve olay kurgudan ibarettir.

Bir masa. Yedi sandalye, yedi adam. Her biri birbirinden günahkar. Kaçakçılık, kumar, örgüt liderler, kurucular vs... Bir çok yasa dısı olay. Hepsi vardı bu masada. Toplanmışlardı. Ne için? Lider yoktu! Lideri yok etmislerdi. Bu gün burada toplanmislardı çünkü bu gün yeni lider gelecekti. Yeni lider kim miydi? Alaz Altunkaya `nın biricik kızı Güneş Altunkaya. Bu masaya gelen yeni lider. Altı günahkar adamın arasına lider olarka katıldı. Bir kadın. Kısacası, günah dolu bir masaya temiz bir kalp oturdu. Ama masayı temizlemek için değil kana bulamak içindi. Kanla dolu bir masa ne kadar kana bualnabilirdi? Bu masayı bir kadın yönetti. Babasının intikamını almak için bütün hayatından vaz geçip mafya liderleri olayı kabul etti. Ve oldu. Peki güneş bu işi basarabilecek mi ? Babasının intikamını alabilecek mi?

"Sen misin Güneylilerin lideri güldürme beni böyle işlere bulaşma sana yakışmıyor güzelim sana daha çok yakışan...." "Ne diyorduk bulaşmayayım mı bu işlere bu işler bana yakışmıyormuydu bana bu işler ne kadar yakışmıyorsa sana o kadar yüzündeki kan yakışıyor ha nedersin?"

Bir şirket, üç örgüt onlarca kişinin hayatını yalan yapabilir miydi? Hayır yapmazdı hepiniz cevabı evet olarak bekliyordunuz ama hayır şirkette yalan olmazdı. Yeni bi operasyon, Büyük elçinin psikiyatris kızı Elis Atasoy, birinci örgütün lideri Akgün Ayaz Demirkan. Ve hikaye burda başlar ama sonunu kimse bilmez çünkü yazar son sayfayı yırtıp atmıştır, ama merak etmeyin son sayfayı yazacak bir kişi vardır son sayfayı kimin yazacağı ise sonda belli olur.

Bir varmış bir yokmuş hikaye böyle başlamış... Bu davada asıl suçlu kim? Düzelteyim Bu davada asıl masum kim? Yılın son gecesi en fazla olabilirdi ki? Bu hikaye kimsesiz kimseler için, bu hikaye öldürülmek zorunda kalmış, zincirlerle göklere asılmış kimseler için... ~Yeni yıl yeni umut ve dilekler vadediyordu ancak artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı... Karakola düşen asılsız bir suç onlarca hayatın yok oluşun eşiğine gelmesine sebep olabilir mi? Evet. YIKILMASI BEKLENEN LUNAPARKTA ZİNCİRLERLE ASILMIŞ ON DÖRT ÇOCUK! Davada masum kimse var mı? Bir tarikat kuruldu, katliamlara başladı masumlara zarar verdi. Bir örgüt kuruldu, umut vadetti... Bir polis bir savcı ve onlarca masum!

Smut bir kitap olacakk Şans vermelisin bence💎🤍💫♾️

Neva bir gece gürültü ve sallanıyor uyanı ve arkadaşı Sumay iel kendini başka bir diyarda bulur. Bakalım bu diyarda hayatta kalabilecekler mi?

Bir yağmur göstergesi gibiydi. Ona olan Aşkım. Bir hayat meselesiydi. Ona olan kırıklığım. Bir yaşam sebebiydi. Ona Olan Umutlarım. Bir gül gibiydi. Ona olan tutukluğum. Burası Aynısefa Mahallesiydi. Burada Ayrılık ve Aşklar bitmezdi. Herkesin birbirine olan merhameti ise daima vardı.

Hayat oyununu kazananı kim olacak? Yıkımlar bir insanı bu kadar değiştirir mi? Ya da yıkımlar insana ne yapar? Lütfen bir şans verin. Eleştiriye açığım. Okumanızı öneririm. Sizden ricam bol bol yorum yapmanız. Burada şimdilik kitapla ilgili bir şey yazmayacağım. Bölümlerde ilerleyince yazmayı düşünüyorum. Okuduğunuz ve desteklediğiniz için şimdiden teşekkürler 💗

Artık ismimi çalma. _Camgöbeği ve Alper Tunga`nın destanı! "Önüne baksana kızım!" diye patladı adam, önümden omuz atarak geçerken. Sert ve emredici bir ses tonu vardı, tam bir asker disiplini. Bakışları sertleşmiş, alnındaki damar belirginleşmişti. Sonra hızını alamadı, arkasından ekledi: "Şu hale bak, bir de camgöbeği gibi giyinmiş! Gören de sanacak defileye çıkıyor. Bu kadar süslü bebek de olmayın ya!" O an sinirlerim tepeme çıktı. Hızla döndüm, gözlerimi kıstım ve ellerimi belime dayadım. "Camgöbeği dediğin, buradan uzaya kadar senin suratını görmek zorunda kalan şu gözlerim olsa gerek, komutan. Hem ne giyeceğim sana mı soracağım? Süslü bebek değilim, en azından huysuz bir ihtiyar da değilim!" Adamın kaşları sözlere dahi çatılmamıştı. Ah hayır o bunların hiçbirisini bile duymamıştı oysaki! Adam çekip gittiğinde arkasından söylediğim birkaç cümle ile olduğum yerde kalakalmıştım. Bileğimdeki camgöbeği kordonlu saatime baktığımda yaklaşık iki dakika on yedi saniyenin kaldığını fark ederek apar topar on iki santim ince topuklu ve yine camgöbeği önü açık topuklularımla koşturmaya başladım. Ah kendi organize ettiğim defileye geç kalıyor olamazdım değil mi? Sanırım şu an olmak üzereydi. Koş Menekşe koş! Her şey birbirine karışıp mahvolmadan bir an önce yetişip durumu toparla.

İgnis Noctis (Gecenin Ateşi) Fısıldayan Ağaçlar, Kayıp İsimler… Targaryen, sıradan bir hayatın içinde kaybolmuş bir isimdi. Oysa yıllar önce, unutulmuş bir dünyanın içinde savaşan biriydi. Ormanın derinlikleri, ay ışığıyla aydınlanan patikalar, ağaçların arasında saklanan geçmiş… Hepsi bekliyordu. Bir okul kampı… Masum bir davet… Ama ormanın fısıltıları, yalnızca doğaya ait değildi. Her adımda yankılanan sesler, ona kim olduğunu hatırlatmaya hazırdı. Targaryen, unutulanı hatırladığında, hatırlanan da onu bekliyor olacaktı. Bazı yollar eve döndürür, bazıları ise hiç bilmediğin gerçeklere… Peki, sen hangi yolu seçerdin? *İgnis Noctis adıyla yayınlanmış ilk kitaptır.