Bir masa. Yedi sandalye, yedi adam. Her biri birbirinden günahkar. Kaçakçılık, kumar, örgüt liderler, kurucular vs... Bir çok yasa dısı olay. Hepsi vardı bu masada. Toplanmışlardı. Ne için? Lider yoktu! Lideri yok etmislerdi. Bu gün burada toplanmislardı çünkü bu gün yeni lider gelecekti. Yeni lider kim miydi? Alaz Altunkaya `nın biricik kızı Güneş Altunkaya. Bu masaya gelen yeni lider. Altı günahkar adamın arasına lider olarka katıldı. Bir kadın. Kısacası, günah dolu bir masaya temiz bir kalp oturdu. Ama masayı temizlemek için değil kana bulamak içindi. Kanla dolu bir masa ne kadar kana bualnabilirdi? Bu masayı bir kadın yönetti. Babasının intikamını almak için bütün hayatından vaz geçip mafya liderleri olayı kabul etti. Ve oldu. Peki güneş bu işi basarabilecek mi ? Babasının intikamını alabilecek mi?

Ariel, artık bir ölüydü ve hayata geri dönebilmesi için sadece 8 günü vardı. Ya ölecekti ya da öldüreceti.

Katil kuaför artık amacına ulaşmış ve bir sürü peruğu olmuştu . Sizce bu perukları ne mi yaptı! Bir sürü lösemili çocuğa verdi ve haberlere çıktı mutluydu ama ünlü olunca kuaförü incelendi ve ne haltlar yediği anlaşıldı. Ve hapse sokuldu ve hapiste ölene kadar kaldı. Ve ölene kadar hiç durmadan_______________________________________________1 2 3 4 5 sağım solum sobe

« Hikâye Tamamlanmıştır » İftiralar... Hayatımızın her yerindeler... Belki bir söylenti, belki de bir kan davası meydana getirirler... Ancak, tek birimize değil hepimize erisirler... Bir iftiranın peşinden sürüklediği bir takım olaylar dizisine şahit olmak istiyorsanız, bu kısa hikayeyi okumaya ne dersiniz?

Lütfen,yalvarırım beni bırak Üzgünüm uğur böceği ölümün benim ellerimden olmadan sana uçmak yok SENDEN NEFFET EDIYORUM O`OSPUNUN COCUGU Bende seni çok seviyorum uğur böceğim Onlar böyleydi işte biri birinin şans getirildiğine ınanılırdı diğeri ise korku getirirdi. Ama uğur böcekle böcek anlaşamaz derler bakalım burada ne olucak

o öldü Evet oğlun öldü Nişanlını sen öldürdün Evet ben öldürdüm ... __________________________ Sen kimsin Kaya....

Tanrı`nın öfkesini üzerime çekecektim . Biliyordum... Görüyordum ... Sonum yaklaşıyordu ... Duyuyordum. Ama ona değerdi , Tanrı`nın bana vermediği şefkati tenimi yakan dudaklarından alabiliyordum. Tanrı onu baş köşesine koymuştu . Ben ondan çalmistim. O benimdi ... Tanrı da bunu biliyordu. Onu benden uzak tutmaya çalışıyordu. Ne komik ! Kendi yazdığı kaderi bizde değiştiremiyordu.