Annemi ve babamı hiç tanımadım. Bebekken beni sarayın kapısına bırakıp arkalarına bile bakmadan çekip gitmişler . Kraliçe orkide sayesinde bu yaşıma kadar gelebildim. Ailemin kim olduğunu bilmediğim gibi hangi sınıfa ait olduğumu bile bilmiyorum. Herkesin sınıflarına göre sarayda belirli bir vazifeleri vardı. Benim vazifem perigenya diyarını ve dünyadaki doğayı korumak . Bir gün görev için gittiğim dünyada yabancı biri ile karşılaştım. İnsanların her ne olursa olsun yaşamlarına karışmamız yasaktı. Ama ben sarmaşıktım . İster insan ister perigenyalı olsun ayırmadan yardım etmeliydim. * Yabancının mavi gözleri yeşil gözlerimi seyrediyordu. Acaba o günden sonra yeniden mavi gözlerini görebilecekmiydim ?

Kader böyleydi ya; Balığın gönlü çöle vurulmuştu ama çöl, zaten kavrulmuştu.

Okuyun işte pişman olmazsınız

Bu bir özgürlüğe kavuşma masalıydı. Bu masal mutlu sonuna kavuşarak özgürlüğü tadacaktı. Araya giren, birbiri ardından gelen engeller asla ama asla kalpleri ayıramayacaktı. Bu Masal`ın Özgür`e kavuşma hikayesiydi. "Belki de bu masal tüm masallar gibi güzel bitmez Özgür." "Hayır sarmaşık. Ne olursa olsun bu peri masalıda güzel bitecek." Ö.M.K