Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Bir kazayla başlar her şey. Öğretmen Elif, sisli bir akşamüstü Trabzon’un dağ yollarında arabasında sıkışır. Kurtaran ise itfaiyeci Mert’tir. Birkaç dakika süren kurtarma anı, her ikisinin de hayatında fark edemedikleri bir iz bırakır. Ne teşekkür edebilir Elif, ne de adını öğrenebilir Mert. Aradan dört ay geçer, unuttuklarını sanırken bir yangın tatbikatında yeniden karşılaşırlar. “İtfaiye”, yüksek tansiyonlu olayların değil, sade ama yoğun duyguların kitabı. Doğanın içinde geçen, gözlerdeki ışığı, seslerdeki yankıyı takip eden bir hikâye.

İki avcunu yan yana getirip içleri yukarı gelecek şekilde açtı. Ellerini genç kıza doğru kaldırıp gülümsedi. "Kalbini avcun gibi düşün. Her şey sığmaz değil mi?" dedi genç kıza merakla bakarken. "Evet sığmaz" Selim daha fazla gülümseyip avcuna baktı. "Küçük olduğu için yanlızca bir kuş sığar, bir serçe ya da bir kelebek ne diye adlandırırsan işte. Bu kuşu yanlış kişiye uçurmamak lâzım değil mi?". Kübra soru karşısında anlamaz gibi kaşlarını çattığı halde başını aşağı yukarı salladı. "Şu zamana kadar yaptığım en doğru şeylerden biri de kalbimde ki kuşu doğru kişiye uçurmak oldu." Selim içine bir nefes çekip elini cebine attı. Cebinden küçük bir kolye çıkarıp tekrardan avuçlarını birleştirdi. İki avcunun ortasında kalan kolyenin ucunda mavi küçük bir kuş vardı. Kübra`ya uzatıp konuştu. "Umarım kalbimden uçan kuş kalbine konar Kübra." Genç kız içinde ki dürtüye engel olamasa karşısında ki gence sarılacaktı. Kübra`nın gözünden bir damla firar ederken silmedi aksın gitsin istedi. Sağ elini açıp Selime doğru uzattı, eline bırakılan soğuk küçük metale gülümseyerek baktı. "O kuş yerine konup kurulalı aylar oldu" [ Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ] 🌫 Sustum satırlarca, Kalemim konuştu sayfalarca.

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Yıllar süren kan davası artık son bulmak üzeredir. Aileler, yıllardır süren düşmanlığa son vermek için Su’yu Ateş ile evlendirme kararı alır. Su, bu evliliğe zorla ikna edilir, çünkü ailesi tarafından küçüklüğünden beri hor görülmüş ve susturulmuştur. Ateş ise bu evliliği yalnızca barış için kabul eder… ama karşısına çıkan bu sessiz kızın gözlerindeki fırtına onu derinden sarsar. Birbirlerinden nefret ederek başlayan evlilik, zamanla geçmişin küllerinde alevlenen bir aşka dönüşecektir. Fakat aşkları sadece ikisini değil, tüm Karadeniz’in kaderini değiştirecek bir sırla sınanacaktır…

Kendinden 16 yaş büyük bir adamla zorla evlendirilen Ilgın, nikahtan hemen önce ilk bulduğu fırsatta kaçar. Kaçmak için yardım istediği arabalardan hiç birisi durmaz. Birisi hariç. Deniz Bulut...

“Kıyamet gibi bir gece, uğursuz bir haber…”

0551****: Kes artık halay çekmeyi! 0551****: uyumam gerek sahura kalkacağım 0551****: Başım şişti kardeşim nedir bu yaa 0551****: ben senin halay çekmeni dinlemek zorundamıyım hı? 0551****: lütfen sus. (Görüldü)

Kalbimin her bir parçasını Miran Karat’a Feda etmiştim o ise düşünmeden beni Feda etmişti. Ben sevgimi bitirmiştim başka bir adamda o benden sevgimi bekledi. Sevgisini feda etmiş biri nasıl başka birini sevebilir ki?

Arkadaşlar kitabımı Wattpad uygulamasında da yayınlıyorum bazı arkadaşlarım kitabıma erişebilsin diye buradan da yayınlamaya başlayacağım.

Gençlikte başlayıp 7 yıl önce yarım bırakılan bir aşk hikayesi. Yıllar sonra yeniden karşılaşan iki eski aşık. Kırgınlıklar, pişmanlıklar ve gönül yorgunlukları her şey hala yerli yerinde miydi? Yerindeydi, peki ya aşkları o hala yerli yerinde miydi?

Ben seni aradım.6 yıl deli gibi aradım.yoktun hazal,hiç bir yerde yoktun.kafayı yedim ben ama sen yoktun!

❝ Arşa yemin olsun şu ömrüme iki sevda sığdırdım,biri bayrağımın kırmızısına diğeri de gözlerinin karasına..❞

Yarım asırlık bir mumyanın kalbinde kısılı kalmış ölü bir duygu gibiydi aşk: hoyrat, yaşlı ama hâlâ ölmemiş... Ve ölüm korkusu ikimizin kalbine usulca bırakılmış bir veda busesiydi: yoğun, arzulu ve en isteksiz... Unutmadık. Zira ikimizde çaresizliğin en acısını birbirimizde yudumladık. O bir kitabın ilk sayfasıydı, bende bir sonraki. Birleşmek bir parmak arası kadardı lakin kavuşmak bağlı olduğumuz zincirleri bükmek demekti. Aramızda onlarca söz, binlerce kahkaha, yüzlerce göz yaşı vardı. Lakin hiçbiri bizim değildi. Zira çaresizlik, yanyanayken birbirini okuyamamak demekti. Ben Gülşah. Acıların, aşkın, şehvetin, kırgınlıkların, güllerin şahı Gülşah. Minnetin boyunduruğunda, aşkın çaresizliğinde, karanlık bir berzahın ortasında kalakalmış Gülşah. Bir günahın kefaretine canı sayılmış, zina tenine doğduğu gün bulaşmış, anne karnına düşer düşmez gayrimeşru olarak yaftalanmış Gülşah. Benim için unutmak, yutkunmak kadardı: yediğim kazıkları, nefret dolu sözleri, gerçekleri yutkunmak kadar... Minnetin altında daha küçücükken ezilmeye başlamış, vazifesinden üstün marifetler elde etmiş, kimsesizliği hissettiği kadar kendinden feda etmiş küçücük bir kızdım. Ben, dayımın kumar parasını ödemek ve kötü kalpli yaşlı adamın illegal yoldan oturduğu bir masanın suçunu örtmek için evlat alındığımı öğrendiğimde de küçücük bir kızdım... Ya da gerçek annemin sebebini bilmediğim intikam planlarını dinlediğimde de... Ve şimdi biliyordum ki: Vedalaşmadan çıkılan her kapı tekrar açıldığında merhabalaşamayacak kadar yabancılaşır.

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı, genç kızların töre uğruna evlendirildiği şehir.. Azad ile Dilan bu töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekiyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

Ailesinin onun yerine gücü seçtiğini gören ve hiçbir suçu olmadığı halde onu suçlayan ailesini terk eder. Tam kimsesiz kaldığını düşünürken kan bağı olmasa bile onu koruyan seven süt ailesinin yanına taşınır. Ama Gülcenin asıl hikayesi onun hayatını değiştirecek ve onu bir bakışıyla, gülüşüyle kendine bağlayan tek herkesin korktuğu onu gördüğünde yönünü değiştirdiği Giray Yıldırım ile tanışınca bir başladı.

Hikâyemin hangi noktasındayım bilmiyorum ama orta yerinden okuyorsun beni. Bazı adımlar atılmalı, bazı yollar yürünmeli, bazı anlar yaşanmalıydı. Bazı insanlar gitmeli, bazılarıysa kalmalıydı. Hayat bir şekilde yolunu bulmalıydı. Bir şekilde akmaya devam etmeliydi. ☆☆☆☆ Elvin Erden düğün günü sevdiği adam tarafından karnında üç aylık bebeği ile terk edilince yaşadığı şokla kaza geçirir. Kader onu Poyraz Karaaslan ile karşılaştırınca bunun gideceği noktayı ikisi de kestiremez. Kimse bilmezdi ama bir hikâye bitmeliydi ki yeni bir hikâye başlayabilsin. Bu kimin hikâyesiydi?

"Sevda mı?" Diye mırıldandım gözlerinin içine bakarken. Eli yanağımı okşarken, beni onayladı. "Sevda..." 🤍

Gamze kalbine sahip çıkamadığı için Devrim Aslan’a kalbini kaptırır ve bunun farkına vardığı zaman Devrim Aslan’ın hayatında yer alır ve anlamsız bir hayata geçiş yapar. Sevdiği adam yüzünden hep kırılır ama sevdiği adam bunu umursamaz ve uzakta olan aşkını yakınlarda ister ama bu pek mümkün olmaya bilir. Devrim Aslan işleri yüzünde Alanya’da yaşar Gamze’ye olan sevgisi çok farklı yönlere gider. Gamze’yi kırdığının farkında olmayıp Gamze’nin hayatını çok değiştirir. Bu iki aşığın aşkı hiç kolay geçmeyecek aşklarına sahip çıkabilicekler mi ? Yoksa hiç yaşanmamış sayıp hayatlarına devam mı edecekler?

Watpadd düzenlene kadar buradan yayınlayacağım. Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların birbirlerine nasıl şifa olup iyileştirdiğini okuyacaksınız.Kitabıma şans vermeniz beni mutlu eder. TANITIM Babaannesinin ölümüyle doğuya tayinini isteyen hemşire Ayperi. Orada görev yapan demir timiyle tanışır.Gerçek aşkı ve aileyi olmayı gittiği yerde bulan hemşirenin hikayesi... Yağız Ege ❤️ Ayperi Buraya kadar gelip kitabıma bir şans verdiyseniz keyifli okumalar... 🤗🤗

"Zırh ve Yara" Biri savaşın tam ortasında çelik gibi sertleşmiş, diğeri hayat kurtarmak için tüm incelikleriyle savaşan biri... Asker Vural Ege kılıç ve Doktor Eylül Şahinöz. İki zıt dünya, iki farklı mücadele. Vural Ege , emirlerle yaşayan, savaş alanında korkusuz ama duygularını bastırmış bir asker. Eylül ise hiçbir hayatı kaybetmeye tahammülü olmayan, merhametiyle inatçı bir doktor. Bir operasyonda ağır yaralanan Vural Ege , Eylül`ün görev yaptığı hastaneye getirildiğinde yolları kesişir. İlk anda bir çatışma başlar. Vural Ege , iyileşmeye direnirken, Eylül onun yaralarını sarmakta ısrarcıdır. Ancak bazı yaralar sadece bedende değil, ruhta da açılır. Vural Ege geçmişin yükünü taşırken, Eylül de onun zırhını kırabilecek tek kişi olduğunu fark eder. Fakat onları bekleyen sadece aşk değil, savaşın acımasız gerçekleridir. Vural Ege ve Eylül , hem birbirlerine hem de hayatın zorluklarına karşı direnebilecek mi? Yoksa kader, onları bambaşka yollara mı savuracak? Bazı yaralar görünmez... Bazı zırhlar ise kırılmaya mahkûmdur. "Zırh ve Yara" - Savaşın ortasında doğan, imkânsız bir aşkın hikâyesi.

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

Olmadık yerde olmadık zamanda kapını çalıyorsa aşk, onu içeri buyur etmekten başka şansın yoktur.

Asya, 23 yaşında, yeni mezun bir öğretmen. Diyarbakır’a atandığında, hayatı ona ne sürprizler hazırlıyor? Bir öğretmenin, geçmişiyle yüzleştiği, hayatına yeni bir yön verdiği ve kalbinin derinliklerinde keşfedeceği sırlarıyla dolu bir yolculuğa hazır mısınız? Beraber yazalım, okuyalım ve görelim…

Ölümün kıyısında yaşayan. Var olmak ve yok olmak arasında kalmış. Yaralı ruhuna rağmen o yaraları tek başına sarmaya çalışan. Bir kadın o Arin Bakırcı. Kırık kanatlarına rağmen uçmaya çabalayan ama her defasında yere çakılan biriydi o. Hayatı`nın sonuna kadar acı mı çekecekti, yoksa tüm acılara göğüs gerip savaşacak mıydı?