Bazı hikâyeler gürültülü başlar. Gökyüzünü yaran bir çığlık gibi, kapıları çarpan bir öfke gibi... Ama bazıları sessizce sızar hayatına. Hiç beklemediğin bir anda bir gülüşte, bir bakışta, bir cümlenin tam ortasında... Koray ile Gupse’nin hikâyesi, işte öyle bir anda başladı. Ne büyük sözlerle, ne dramatik karşılaşmalarla... Bir proje ödevi kadar sıradan, bir şarkı sözü kadar etkiliydi. Biri kalabalıkların çocuğuydu. Hayatın kolay yönünden gelmiş, ama içinde hep bir boşlukla yürüyen. Diğeri tek kişilik dünyasında, sert çizgileriyle var olmaya alışmış, ama kalbinin bir yerinde hâlâ inanmayı bekleyen... Birbirlerinin zıttıydılar belki. Ama müziğin ortasında, bir bakışın ucunda, bir yürüyüşün sessizliğinde... Aynı hikâyenin cümlesi oldular. Bu, “seninle olmadan önce nasıldım ben?” sorusunun cevabını arayan iki ruhun hikâyesi. Bir züppenin, pembe saçlı bir devrime tutulması. Ve devrimin, gözlerinin içinde büyüyen bir çocuğu fark etmesi. Bu hikâye onların. (Bu bir yan hikayedir. "Dilerim ki" nin yan karakterlerinin oykusu. Profilimden ulasabilirsiniz.

Açıklama yok...🥬

*Bu kitap ne olursa yolundan dönmemiş, pusulası puslansa bile mücadelesine devam etmiş; anahtarının doğru kapıyı açacağına inananlara ithaf edilmiştir. Saatinizin durmaması dileğiyle. "O ne?" Kaşları çatıldı, işaret ettiğim zincire baktı. Yüzünde saniyeler içinde ufak bir gülümseme oluşurken elini cebine daldırdı. Kızına öğretmeye çalışan bir baba misali yüzüme dikkatlice baktı. Vereceğim her tepkiyi, yüzümün alacağı halleri kaçırmak istemiyor gibi bir hali vardı. "Pusula," Kendime engel olamayarak araya girdim. "Ormanda değiliz, biliyorsun değil mi?" Başını sallayıp güldü. Başı kahkahasının etkisiyle hafif arkaya düşerken ademelması gözler önüne serilmişti. "Senin olmayan hiçbir şeye güvenemezsin. Güvenemediğin her şey seni kaybeder." Yalnızlığında kaybolmamak için pusulayı yanında taşıyordu. "Senin olan bir şey güvenini boşa çıkarırsa?" Yüzündeki gülümseme silinirken ellerinin arasındaki pusulaya baktı. "Pusulan puslanır. Yine kaybolursun." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Yasef ve Poyraz`ın anne ve babası, onlar daha çok küçükken kaybolur. Yasef, onları bulmak için yola çıkarken Poyraz`ı da yanına almayı ihmal etmez. Cebinde babasının pusulası, kalbinde kimsesizliğin ağırlığını taşıyan bir adam koca bir oyunun içine düşerse ne olur? Üstelik, hiçbir kuralın olmadığı bir oyuna. Yasef ve Poyraz`ın pusulaları şaşmak üzere, hangi saat onların zamanını ifade edebilir? Hangi anahtar onlar için doğru kapıyı açabilir? - - - - - - - - - -- HERHANGİ BİR ÇALINTI- KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL YOLLARA BAŞVURULACAKTIR.

İki eski sevgili, ayrıldıktan sonra ilk kez; üstelik terk eden tarafın yeniden birleşmek istemesi ile konuşmaya başlamışlardır. Biraz mizah, birazdan çok kötü espri. Hera ve Can`ın hikayesine hoş geldiniz... @Heramera: İflah olmazsın sen. @Heramera: Ulan evimin kapısına gelip beni terk ettiğin taksinin fişini bırakmak ruh hastalığının kaçıncı seviyesi? @Cantoker: Hera, Hera, Hera. @Cantoker: O fişi bıraktım çünkü @Cantoker: İt gibi pişman olduğumu anladığında alnıma çarpman kolay olsun istedim. @Cantoker: Kızın yerine kendimize trip atıyoruz aldığımız tepkiye bak.

En fazla yanlış numara ne olabilirki????

Bazı kalp kırıkları sessiz olur. Bazılarıysa bir fırtına gibi savurur her şeyi. Bu, yıkılan bir hayalin enkazından kendini yeniden inşa etmeye çalışan bir kızın hikayesi. Güvendiği biri tarafından aldatılan, kalbinin tam ortasından yaralanan. Ama sonra, hiç görmediği birinin gözlerinde kendi değerini yeniden bulan bir kızın. Bu kitap, bir intikam planıyla başlayan ama sevgiyle iyileşen bir yolculuğun satır arasıdır. Bazen bir mesaj, bazen bir söz, bazen bir bakış bütün hayatınızı değiştirebilir. Ve bazen en büyük mutluluk, en sessiz köşede seni hep bekleyen bir kalpte saklıdır. Her yara izi bir sır taşır. Ve bazı aşklar, kanla yazılır. -Şiddet içerir! -Tehdit içerir! -Tüm telif hakları saklıdır. -Bütün olaylar, karakterler tamamen kurgusaldır. Gerçek ile alakası yoktur.

Gizli bir hesap, kimliği belirsiz bir kız ve geçmişin yükünü omuzlarında taşıyan bir genç... Okulun en çok konuşulan hesabı bir anda ortaya çıkar: İtiraf Sayfası. Herkes konuşur ama kimse sahibini bilmez. Sayfanın arkasındaki gizemli kız, görünmez olmanın gücünü kullanarak yalnızca kendini değil, başkalarını da korumaya çalışır. Ancak işler, sayfaya gelen bir mesajla değişir. Utku. Kız, her yanıtında kendi kimliğini gizlerken, Utku’yu da kendine çeker. Ama bu oyunda yalnızca duygular değil, sırlar da açığa çıkacaktır. Gerçekle yalanın, acıyla sevginin iç içe geçtiği bu hikâyede bir kimlik sadece bir isim değil, bir hayatı değiştirebilir.

Abisinin arkadaşına aşık olan bir kız ve onu kardeşi gören adam

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

" Biliyor musun?" dediğinde kaşlarım çatıldı. " Neyi?" deyip yutkundum. " Gülüşün güzel." dediğinde nedense utanmıştım bu sefer. Sırıtan taraf yine o olmuştu.

"Ablamı ararken kendimi kaybettim... Şimdi ise kim olduğumu hatırlamak, bir şehri yakmakla mümkün." Saklışehir unutulmuş bir şehir. Ama bazı sırlar, unutulmaz. Arven geçmişini ararken; adı silinmiş bir çocuk, yüzü tanınmayan bir katil ve siyah bir gülün gölgesinde saklı bir gerçek bulacak. Peki ya bazı soruların cevabı, her şeyden daha tehlikeliyse? Saklışehir`e hoş geldin. Burada hayatta kalmak, gerçeği gömmekle başlar. "Her hafta cuma günü saat 22.02`de yeni bölüm yayınlanmaktadır." 28.02.17 - 03.54 / SEMANUR BAL 10`a ithafen*

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Yüreğime ilmek ilmek işledin kendini.

Defne, sıradan bir lise öğrencisiydi. Okul, arkadaşlar, hayaller ve elbette Instagram… Bir gün gelen bir mesaj, hayatını tamamen değiştirdi. Hilmi. Kibar, anlayışlı, ilginç... ve hiç tanımadığı kadar "ilgili". Günler geçtikçe mesajlar derinleşti, bağlar kuruldu. Ama Defne hiçbir zaman tahmin edemezdi: Onun en çok güvendiği kişi, en büyük acısının sorumlusuydu.

Özün , abisinin arkadaşı ve üst katında oturan Yektadan hoşlanmaktadır. Fakat Yekta`nın abisinin arkadaşı olması ona açılmasını engeller. Aralarında abi- kız kardeş ilişkisi olarak gören Yektanın Özün`ün davranışları ve birbirine olan yakınlıkları bu durumu değiştirir. Ama arada abi olarak Altay gibi bir sorun vardır.

Bade, arkadaşları ile yaz tatiline gitmiştir. Olaylar arkadaşlarının Bade`yi Adada unutması ile başlar. Huysuz dediği adamın ona yardımcı olur

Bade arkadaslarinin verdigi yetkiye dayanarak 2 senedir stolkladigı cocuga yazmaya karar veriri . En yakin arkadasi Bigen`in fake hesabindan Kardanadam Operasyonuna start verilir.

Bir tarafta öz kızı olarak bildikleri kızından hem psikolojik hemde şiddet gören ARSLANlar.. Bir diğer tarafta da gerçek ailesi olarak bildiği ama üvey ailesi tarafından şiddete maruz kalan Hazal.. Yıllar sonra bu aileler kızlarının karıştığını ve dna yaptırıp her iki aile kendi kızlarını alabilecekler mi? Yaralarını birlikte sarabilecekler mi? 🌙

Hayatınızda oldu mu hiç ? Ne diye , neden olduğunu bilmediğiniz duygular.. Olması gerekmez mi hiç olmalı tabii ki.. Karamsarlık içinde kaldım ne yapacağım sorusu , ah! neden sürekli aynı yerdeyim neden böyle ya? Neden ben peki? Beni seçen kimdi ? Hep aynı sorular kafada takılı gitmiyor.. İşte burada cevabım; sensin sen... Farklısın , diğerlerinden herşeyden farklısın kurtuluşum sensin iyi varsın biliyor musun . İyi ki varsın

Klasik bir lise aşk kurgusu,eğlence amaçlı yazılmıştır.

İzel ve Özgür zoraki bir evliliğe mahkum kalırlar ne kadar anlaşmamış olsalarda ortak çıkarları için birlik olurlar ama sonunda ikiside hiç beklemediği bir şey olur

İklim, onu aldatan eski sevgilisine içini boşaltmak için yazar . Fakat yazdığı kişi aslında eski sevgilisi , onu aldatan adam değil de hiç tanımadığı bir adam çıkar.

“Bazı savaşlar cephede başlar, kalpte biter…” Yüzbaşı Efe Demir, savaşın soğuk yüzüne alışalı çok oldu. Emir, disiplin ve görev onun hayatının üç temel taşıydı. Ta ki keskin nişancı Teğmen Zeynep Alkan cepheye ayak basana dek… Birlikte çıktıkları ölümcül görevlerde yalnızca düşmana karşı değil, kendi duygularına karşı da savaşmak zorundalar. Patlayan mermiler, gece baskınları, sızan ihanet ve her an ölümle burun buruna bir hayat… Ama en büyük mücadele, kalplerinin derinliklerinde başlayacak. Savaşta hayatta kalmak zor, sevmek ise imkânsız gibidir. Peki, ikisi de savaşırken birbirini korumaya çalışırsa, bu aşk onları kurtarır mı, yoksa yakar mı?

Wattpad`de çok sevilen öğretmen ve mafyanın aşkı. Edebiyat öğretmeni olan Süreyya`ya yıllardır aşık olan Çelebi zaman geçtikçe değişmeye, mafya halini belli etmeye başlar ve Süreyya`yı korkutur. Fakat kader ya bu, Süreyya`nın karşısına bir kurtarıcı çıkar.

Siz:Zevk mi alıyorsun Siz:Ya sen bana bunu nasıl yaptın Siz: Herkesin gözünün önünde benim üstümden aşağıya nasıl boyalar döküp sonrasında üstüme işediniz Siz:Hiç mi acımanız yok