Gerçek ailem kurgusudur. Psikopat bir kız düşünün. İblis gören bir kız düşünün. Geçmişi farklı olan bir kız düşünün. İşte o kız Marsel Gece KURT veya Marsel Gece YILDIRIM mı demeliyiz.. Marsel`in asla konuşmak istemediği bir kadın yüzünden ailesi yani Yıldırım Ailesi Marsel`in yaşadığını öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi Marsel`i aramaya başlar daha doğrusu sadece babası ve annesi onu aramaya başlar. Abileri ve kardeşi hiç tanımadıkları kıza önyargılılardı. Sonuçta anneleri ve babaları bu kız yüzünden tartışmışlardı. Abiler önyargılı,anne tuhaf,baba varlığı ve yokluğu bir. Olaylar olaylar, hep başkalarının düşünceleri ön planda..peki kız? Kız ne ailesine kendisinin öldüğünü söyleyen kadını ne de ona önyargılı olan abilerini umursuyor. Zaten babası ve annesi onu bulsa bile onların yanına gitmeyi düşünmüyor. Ki zaten onun gibi psikopat kıza dayanamazlar. Peki.. Kızın, iblis ile olan konuşmalarını, Kızın ailesini, Kızın psikopatlığını Kızın kavgalarını, Kızın geçmişini, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

Mevsim Atay,İstanbul`a yeni atanmış bir cumhuriyet savcısıydı ve geçmişiyle ilgili gereksiz olarak gördüğü ne varsa gömüp yeni bir sayfa açmıştı ya da o öyle zannediyordu.Geçmişinden bir parça olan Utkan Saraçoğlu`yla tekrardan karşılaşana dek. Kimsenin öğrenmemesi gereken 3 gerçek vardı. Bu üç gerçeğin peşine düşen kişilerden birisi aydınlık birisi de sonu olmayan o korkunç karanlıktı. O 3 gerçek kimin elinde parlayacaktı? "...Mevsim dikkatli bir insandı. O kadar incelemeye rağmen o fotoğrafta göremediği bazı detaylar vardı. Birincisi Serap`ın parmağındaki mavi kamelya çiçeği yüzüğü. İkinci detay ise fotoğraftaki Serkan`ın gözlerinin birinin kahverengi birinin mavi olmasıydı. Bir diğeri de Serkan`ın boynundaki gümüş pusula kolyesiydi. Bunların üçünü Mevsim daha önce görmüştü. Göremediği tek şey albümdeki ultrason fotoğraflarında iki minik hücrenin olmasıydı. Yaşama tutunmaya çalışan iki minik mucize..."

"Maral, karanlık bir geçmişin gölgesinde büyüyen genç bir avukat. Annesinin ölümündeki sırları çözmeye çalışırken, kader onu tehlikeli bir mafya örgütünün içine sürüklüyor. `Karanlığın Perdesi` arkasında saklanan gerçekler, aşk, ihanet ve intikamla örülü bir dünyaya kapı aralıyor. Peki, Maral bu karanlıkta ayakta kalabilecek mi?"

Geçmişin sayfalarına mürekkepler akmış, tozlar bulaşmıştı. Senarist kalemin kapağını kapatmış ve o sayfayı rastgele bir rafa atmıştı. Tek bir cümle okunur olarak kalmıştı. `Kimse masum değil.` Senarist nereden bilebilirdi ki bu sayfaları seneler sonra bulacak kişinin kendi kanıyla tekrardan yazacağını?

İlk mektubu açtı. Yazdığı mektup Levent’e aitti. Onun için yazdığı mektubun ilk satırları sesli okudu. Yenildim Levent. Ben içimdeki canavara yenildim. Kâbuslarıma, umutsuzluğuma yenildim. Ben bu hayata karşı yenildim.

Düşman kim? Dost kim? Peki ya inandıklarımız? "Karanlık Dehliz", sizi cephe hattında başlayan ve her adımda daha derinlere inen, sarsıcı bir gerilimin ortasına bırakıyor. Görünmez bağlarla örülü bu kâbus, her şeyin göründüğünden çok farklı olduğu bir dünyaya davet. Gerçekler sadece bir illüzyon olabilir.. Bu dehlizden çıkmak mümkün mü? Ya da siz, aslında kimsiniz?

"Hep hayal etmeye çalışırdım kokunu, yanında olmak nasıl acaba? Hep merak ederdim. Aşkın ile deli olurken beni nasıl dönülmez bir yola soktuğunun farkında mısın? Sana hem yeniden aşık oldum hem de sinirden deliye döndüm. O kadar güzelsin ki sana bakan herkesin gözlerini oyup daha sonra... Hayalini bile kuramadığım kadar güzeldi yanında olmak. Benim senden başka yolum yok. SEN BENİMSİN "

" Gitme, yalvarırım yapma bana bunu" Dolan gözlerimle ona bakmaya başladım. " Yapamam, onlar burdayken nefes alamıyorum. Bizim artık bir bağımız yok Adar. Bırak gidiyim. " Gözümden düşen damlayı izledi. Sonra pamağıyla sildi. " Var... Bir nedenin var " Dedi kısık bir sesle. " Neymiş nedenim? " Onunda gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı. " Benim seni seviyor olmam " Bunu yapmamalıydı ama o benim yanımda benden çekinmiyordu. Benden göz yaşlarınıda, gülüşünüde eksik etmiyordu. Yani bir zamanlar etmiyordu. Elimi yeni çıkmaya başlamış olan sakallarının üstünde gezdirdim. Başımı yana eğip onun ağlayışını sessizce izledim. " Adar " " Yapma bu ikimizinde yeni hayatını değiştirmez " " Yani gidiceksin " Dedi kesik nefesleri arasında. " Seni seviyorum Avbanu, sadece senin olmak istiyorum. Sadece seninle olmak... Olmak istiyorum" Hâlâ ağlıyordu. Onun bu haline kıyamıyordum. Bana bunun eziyetini yapmamalı. O nasıl dayanamıyorsa bende aynı şekilde dayanamıyordum. Onsuz yapamıyordum. Parmak uçlarıma kadar onu hissetmek istiyordum ama gururum hep ağır basıyordu. " Artık gitmem lazım " Boğazıma düğümlenen sözleri zorda olsa söyledim. " Gitme... Kal nolur " Konuşamıyordum. Boğazımdaki yumru beni konuşturmuyordu. Kollarımdan tuttu. " Yalvarıyorum bana bunu yapma nolursun" " Adar yolun sonuna geldik " Kafasını iki yana salladı. Burnunu çekti. " Hayır. Hayır. Yolun sonuna falan gelmedik" Ellerim yavaşça onun koca avcundan düştü. Hemen arkamı döndüm ve hızla yürümeye başladım. Arkamı dönmek çok istedim ama dönersem geride kimseyi bırakmazdım.

Yalnız kıyılar-terkedilmiş kıyıların soğuk rüzgarlarlarıyla sararmış,zamanın izlerini taşıyan kasvetli bir dünyadan geçer.

İçine doğduğumuz bu hayatta soğuk dışımızda sanılsa da hep içimizdedir. Doğduğumuz andan itibaren her an üşürüz, bazen yaz sıcağında bile... Her an içimizdedir soğuk, üşütür, ağlatır, üzer. Ama en çok kendini hissettirir, boşlukta hissettirir. Ortasına düştüğümüz bu yaşantıda karanlık sadece ışıkların sönmesi, aydınlığın bitmesi değildir. Karanlık içine çeker, önünü karartır, düşmeni sağlar. Ben Tuana, basit bir savcıyım sadece. 𝐆𝐢𝐳𝐥𝐢 𝐛𝐢𝐫 𝐚𝐬𝐤𝐞𝐫 𝐡𝐚𝐭𝐭𝐚 𝐲𝐮𝐳𝐛𝐚𝐬ı 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐠𝐮𝐦𝐮 𝐤𝐢𝐦 𝐛𝐢𝐥𝐞𝐛𝐢𝐥𝐢𝐫 𝐤𝐢? 𝐁𝐞𝐧 𝐁𝐞𝐲𝐚𝐳 𝐌𝐞𝐥𝐞𝐤, 𝐤𝐢𝐦𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐤𝐚𝐛𝐮𝐬𝐮 𝐤𝐢𝐦𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐫𝐮𝐲𝐚𝐬ı. 𝐁𝐢𝐫 𝐤𝐚𝐝ı𝐧ı𝐦 𝐟𝐚𝐤𝐚𝐭 𝐛𝐮 𝐘𝐚𝐩𝐚𝐛𝐢𝐥𝐞𝐜𝐞𝐤𝐥𝐞𝐫𝐢𝐦𝐢 𝐬ı𝐧ı𝐫𝐥𝐚𝐧𝐝ı𝐫𝐦𝐚𝐳, 𝐬ı𝐧ı𝐫𝐥𝐚𝐧𝐝ı𝐫𝐚𝐦𝐚𝐳. (UYARI; bu kitapta a𝐝ı geçen kurum, kuruluş vb. hiçbir şey doğru değildir ve sadece hayal ürünü, kurgudur.) 𝘽𝙐 𝙆𝙄𝙏𝘼𝙋 𝘿𝙊𝙇𝙐𝙉𝘼𝙔 𝙑𝙀 𝙎𝙐𝘾𝙐𝙐𝙆 𝙏𝘼𝙍𝘼𝙁𝙄𝙉𝘿𝘼𝙉 𝙔𝘼𝙕𝙄𝙇𝙈𝙄𝙎𝙏𝙄𝙍.

Ben kim miyim? Ben Kıdemli Üsteğmen İzmir Anka Karaduman. Her yere korku salan o askerdim, her terörist Tuna lakabımı duyduğu anda korkardı. Ve son olarak namı diğer Gölgeydim... Kimse Gölgenin kim olduğu asla bilinmezdi. Bilinemezdi, görseler bile gördükleri son yüz olurdu... (Uyarı:Bu kitaptaki hiç bir kurum ve kuruluş gerçek değildir)

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?

"7 Aralık 2007 Yazgı dünyaya geldi ve sen tüm mektupları yaktın." Kadın "Mektuplar..." diye fısıldadı. Adam onu duydu "Sen o mektupları yaktın." Adam ağır adamlarla uzaklaşırken kadın tek birşey söyledi. "Ben o mektupları yakmadım. Asla yakmayacağım" Adam hiçbirşey duymadı. Son kez gördüğü kadına arkasına dönüp bir daha bakmadı. Kadın gözden kaybolasıya kadar onu izledi. Adam gözden kayboldu. Kadın arkasını döndü ve ayağına karların çarptığı yolda yürümeye başladı. İçinden o ana dair tek dediği " 7 Aralık 2007 ben o mektupları yakmadım." oldu. İkiside birdaha o günü hatırlamadı. Bu hikayede geçen olay, kişi, yer ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

Herşey çocukluğumda tanıştığım bir askerle başladı. Sonrasında o askerin kalbi sayesinde hayatıma tutundum. Onun kalbini bedenimde yaşatırken onun kalbinin içinde bana bıraktığı şeyleride yaşatmaya çalışıyorum. Peki başarabilecek miyim? Başarırsam sonuçlarına katlanabilecek miyim? Peki babamın yaralı bulduğu asker, geçmişimi kaldırabilecek mi? Kuzgun`un kalbini taşıdığımı öğrendiğinde gerçekler bana ağır geldiği gibi ona da ağır gelirse sonumuz ne olacak? Hayatımızdaki sırların bizi bu kadar bir birimize ittiğini öğrendiğimizde bunun altından nasıl kalkacağız?

(Düzenliyorum. Düzenleme bitince bölümler eklenmeye devam edecek.) 16 yaşındaki Öykü, kendisini her zaman sıradan bir aileye sahip zannetmiştir. Ancak bir gün, evin girilmesine izin verilmeyen bir odasındaki çekmeceleri karıştırınca kendisinin geçmişine dair eski bir mektup bulur. Bu mektupta annesinin biyolojik ailesinden koparıldığını ve koruma altına alınmak için bu ailede var olması gerektiği yazmaktadır. Öykü, mektubun ardından kendisinin neden ailesinden korunmaya alındığını ve uzaklaştırıldığını araştırmaya başlar. Ansızın çıkmak zorunda kaldığı beklenmedik bir yolculuk sonrasında, kendi kökleri hakkında beklenmedik gerçeklerle yüzleşir.

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.

Payiz Karaca’nın doğum gününe dakikalar kala tüm İstanbul’un ışıkları söner, gökyüzünü kaplayan kara bulutlar artarak etrafı zifiri karanlığa boğar. Her üç dakikada bir çakan şimşek tek bir noktayı aydınlatırken kara bulutların arasından siyah büyük bir karga çıkar ve Payiz’in camına konar. Gagasında tuttuğu kartı mermer zeminin üzerine bırakarak tekrar havalandığında geldiği noktadan kaybolur ve o anda İstanbul’un ışıkları yeniden yanar. Ve o geceden sonra artık olması gereken yerdedir. Siyah Kanatlar Şehri’nde.

"Bir hilalin uğruna ne güneşler batıp duruyor..." "Av avlanır, avcı avlar." "Bu beyaz kar artık temiz değildi. Çünkü bu kar onlarca insanın canını almış, kanını yutmuştu." "Bugün tam 45 evin ocağı sönmüştü. 45 ailenin feryadı Türkiye`nin her bir yanından duyulacaktı. Bugün onlarca çocuk şehit evladı olarak anılacaktı. Kimisi babasının intikamını almak için izinden giderek asker olacaktı." Hem karısını hem de arkadaşını aynı günde kaybetmiş komutan...Kızı onun için bir umut olmuşken o da elinden alınmıştı. Daha 8 yaşındayken babası şehit düşmüş bir çocuk. Büyüdüğünde ise onun gibi asker olmuştur. Küçük bir köyde genç kız. Ailesi adını koymaya bile tenezzül etmemişler. Sırlarla dolu bir hikâye. Aşk ile dostluğun bir arada olduğu kitap.

Akademi’nin kütüphanesi sabah güneşiyle parıldarken, içimde huzur değil, bir çeşit tedirginlik vardı. Dün gece gördüğüm rüya hâlâ zihnimi kemiriyordu. Siyah bir göl, aynadaki suretim kararıyor, ardından o tanımadığım ama kanımda yankılanan ses... “Soyun yankısı, uyanmak üzere…”

Leydi Eliza`nın hizmetlisi Cara`nım hayatını anlatıyor. Her şey Eliza`nın istemediği birisi ile evlendirelicek olması ile başlıyordu. Hizmetli Cara Prensesi için her şeyi göze alıp bir plan yapmıştı. Düğün de Prensesi kurtarıp, kendi hayatını esir etmişti. Bakalım Hizmetli Cara yeni hayatında neler yapacaktı. Ne gibi zorluklar yaşayacaktı.

“Neva’yı okumalısın. Çünkü onun başına gelen, senin de başına gelebilirdi.”

Büyülü bir diyarda yüzyıllar önce insanlar ve Feyler arasında bir savaş olmuş savaşın galibi de Feyler olunca insanlardan kalan azınlık yeraltına kaçmıştır. Yıllar boyunca yeraltında yaşayan insanlar yeryüzünden hiç bahsetmediğinden yeni nesil olan insan ırkı yeryüzü hakkında hiçbir şey bilmeyen cahil bir nesile dönüşür. Bu bilinmezliğin ortasında 20 yaşındaki Hailey Leis bilge bir adamdan yeryüzü efsanelerini duyar ve içinde bir merak duygusu belirir. Böylece Hailey’in yeryüzünü keşfetme macerası başlar, ancak Hailey kendisini bir anda hiç hazır olmadığı bir kargaşanın ortasında ve taşıması gereken ağır sorumlulukların etkisinde bulur... Kitabım tamamen şahsıma aittir. Alınamaz çalınamaz çoğaltılıp kopyalanamaz!!!

Mezarlık olması için önce insanların ölmesi lazımdı. Sırlar Gerçekler Acı sonuçlar Hepsi ve daha fazlası bu kitapta...

Yıl 1093. Karanlık, dağların ardından sızan bir zehir gibi ülkeye yayılmaktadır. Krallığın kuzeyinde, dağların gölgesinde yükselen Arvedon Dükalığı, taht kavgaları, ihanetler ve kadim sırlarla sarsılmak üzeredir. Genç bir asilzade olan Alaric, babasının esrarengiz ölümünden sonra miras aldığı kaleyi ve unvanı korumak zorundadır. Ancak ona miras kalan yalnızca taş duvarlar değil... geçmişin gömülü lanetleri ve eski kan yemini de uyanmak üzeredir.

Paris`te yaşayan İlayda ailesinin yanına gitmeye karar verir ve Mardin`e gider.mardine gidinece ... Başına gelmeyen kalmaz