💔 “Bazı sevgiler özgürlük değil, esaret getirir…” Afra Doğan, İstanbul’da zorlu hayat koşullarına rağmen acil tıp eğitimi alan genç bir kadındır. Ama onun bilmediği bir şey vardır: Bir çift göz, her an onu izlemektedir. Yalçın Kayayurt. “Gaddar Reis” olarak tanınan, silah kaçakçılığı çetesinde lider yardımcısı. Sevgisizlikle yoğrulmuş bir geçmişi, kanla karışmış bir geleceği vardır. Ve şimdi… kalbinin derinliklerinde adı Afra olan bir takıntı büyümektedir. O izledikçe özler, yaklaştıkça daha da karanlığa çekilir. Afra ise kendi hayatının iplerini kaybettiğini çok geç fark eder. 🔒 Kapatılmış kapılar, kaçışsız geceler ve kalpten gelen bir çığlık… Bu hikâyede sevgi şefkat değildir, Sevgi bir savaştır. Peki… Afra onu gerçekten sevebilir mi? Yoksa bu takıntı… herkesin sonunu mu getirecek?

"Peşinden her yere gelirim." Gri karakter sevenlere.🪽

Yeni gittiğin babanın okulunda,birine müdürün odasını sorarsın... Daha ilk günden tahmin bile edemeyeceğin şeyler yaşamana sebep olur.

Küçükken arkadaş olan Yaman ve Alara. Alara ailesi ile geçirdiği kazada hafızasını kaybesiyor ve Teyzesinin yanına gidiyor. Yaman Alara gitse bile Alara`yı unutmuyor ve takıntı haline getiriyor. Alara danaçı, Yaman boksör oluyor. Yaman yıllar sonra Alaranın karşısına çıkıyor.

Lise aşk kurgularını seviyorsanız doğru adrestesiniz #2 🙏 #dostluk #lise #sevgi #eğlence #romantizm #macera #aile #mizah #okul #liseaşkı

Beril, bir gün çalıştığı kafeden çıkıp eve giderken kaçırılır.Yıllardır bir intikam uğruna Beril’in peşini bırakmayan Karan ve Berile yapacağı zalimliği anlatılır. ————————— Kitapta cinsellik ve şiddet bulunmaktadır. Buna göre okumanızı tavsiye ederim. Bu kitaptaki bütün olay, kurgu, karakterler bana aittir. Bütün kurgu hayal ürünüdür. Kesinlikle saygısızlık, küfür kabul etmiyorum. Sonuçta bu kitap benim işlerim ve de hayatım arasında zaman ayırarak kurduğum bir kurgudur…

Ölümün kıyısında yaşayan. Var olmak ve yok olmak arasında kalmış. Yaralı ruhuna rağmen o yaraları tek başına sarmaya çalışan. Bir kadın o Arin Bakırcı. Kırık kanatlarına rağmen uçmaya çabalayan ama her defasında yere çakılan biriydi o. Hayatı`nın sonuna kadar acı mı çekecekti, yoksa tüm acılara göğüs gerip savaşacak mıydı?

Yasemin ve Biricik... Aynı gün, aynı hastanede doğan iki kız. Ancak kader, onları birbirlerinin hayatına uzak ama birbirlerinin yerine koyar. Yıllar sonra, Biricik`in babası Kenan, kızının aslında öz çocuğu olmadığını tesadüfen öğrenir. Bu gerçekle sarsılan Kenan, gerçek kızını bulmak için harekete geçer. Araştırmaları onu, kendi halinde, sessiz bir genç kız olan Yasemin`e götürür. Yasemin, ailesine düşkün, içine kapanık ve sevdikleri için kendini arka plana atan biridir. Biricik ise üç abinin ardından gelen, şımarıkça sevilen, prenses gibi büyütülmüş bir genç kız. Onları birbirine bağlayan ise kimliklerini yerle bir eden büyük bir sırdır: Gerçek aileleri başkalarıdır. Biricik, merakla öz ailesini tanımak ve onlarla yeni bir hayata başlamak isterken; Yasemin, sevdiği ailesinden kopmak istemez ve biyolojik bağları kabullenmekte zorlanır. Gerçek bir ailenin ne olduğu, yalnızca kan bağıyla mı yoksa kalpten gelen bağlarla mı kurulduğu sorusu, iki genç kızın hayatını altüst edecektir. ---

Bazen bir gün, her şeyin özeti olabilir. Sabah uyanıyorsun ama neden kalktığını bilmiyorsun. Sokağa çıkıyorsun, kimse gözünün içine bakmıyor. İşe gidiyorsun, sistem işliyor ama içinde bir şey duruyor. Bu hikâyede ne büyük olaylar var ne kahramanlar. Sadece biri var - herkes gibi görünen biri. Günlük hayatın sessiz çığlıkları, iç sesle dış dünyanın çatışması, kalabalıklar içinde görünmez olmak... Eğer bazen "burada olmamalıydım" hissine kapılıyorsan, bu sadece bir hikâye değil. Bu, bizim hikâyemiz olabilir.

Aysima ailesinin baskılarına daha fazla maruz kalamayarak evden kaçar. Ama beklemediği bir şeyle karşılaşır bir depoda eli kolu bağlı adamı görür. İşte olaylar ondan sonra başlar.

Arslan Demir’in zaafı olan Aden Korkmaz’ın kaçırılmasıyla hikayemiz başlıyor.. “Seni asla sevmeyeceğim Arslan Demir.” “Bunu kolarımın arasında’da tekrarlamanı bekleyeceğim 𝓐𝓭𝓮𝓷 𝓓𝓮𝓶𝓲𝓻.”

Genç kız arkasına bakmadan koşuyordu biliyordu eğer bu seferde yakalanırsa hem kedi canından hemde karnındaki bebeğinden olacaktı genç kız arkasına baktında arkasından gelen adamları görünce daha hızlı koşmaya başladı O kadar hızlı koştu ki Ana yola geldiğinin farkında bile değildi bunu ona gösteren son hızla Üzerine gelen ve korna çalan araba oldu ama genç kız olayın şokundan donmuş ve hiçbir tepki veremiyordu İşte o gün başladı kömür çiçeğinin hikayesi O ormanda o sesin geldiği Tam da o yolun üstünde bir çiçek solmuştu ama onun yerine o çiçekten kalan enkazdan kömür çiçeği doğmuştu...

"İkisi de seni seviyor. İkisi de seni kaybetmeyecek kadar tehlikeli. Peki sen kimi seçeceksin? Ve o seçim nelere mal olacak?"

Yarı İtalyan takıntılı mafya Savaş Luciano ve striptiz kulübünde çalışan Arya Kandemir in tutkulu aşk hikayesi

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?

Son yıl okula yeni gelen Derya derslerinde başarılı ve zeki bir kızdı.Buda onu dikkat çekici yapıyordu. Ne yazık ki okulun sessiz çocuğu onu fark etmişti. Ve paylaşmak istemiyordu.(İlk kitabım umarım seversiniz)

Sonra gözleri, mıknatısın demiri çektiği gibi gözlerime kilitlendi. O karanlık irislerin ortasındaki göz bebekleri, sanki birer kara delik gibiydi; içine bakıldıkça daha da büyüyor, beni kendi dipsizliğine çekmek ister gibiydi. O an, etrafımızdaki her şey silinmiş, sadece o yoğun bakış kalmıştı. O bakışta, ilkel bir açlık, bastırılmış bir ihtiyaç, kontrol edilemez bir sahiplenme arzusu alev alev yanıyordu. Sanki ruhumun en derinlerine nüfuz etmek, beni tamamen kendi varlığına katmak istiyordu.

Kıdemli binbaşı Yankı Çelik yada ( yılmaz ) canını ve kanını hiçe sayarak şerefli ve başarılı bir türk askeri olmuştur 19/10/2020 tarihinde özel bir görev için Şanlıurfa`da bir aşiret düyününe giderse ve orda 23 yıldır öldü bildiği ailesi oradaysa Ama yılmaz ailesinin bilmediği bir şey vardı oda oğulları 1 yaşındaki gibi gülüp koşmuyordu yankı arttık o 1 yaşındaki parkta gülüp oynayan çocuk değildi. Yankı arttık şerefli bir türk askeri olmuştu dağdaki teröristleri avlıyordu hiç gülmüyordu Kimse onun en son ne zaman güldüğünü bilmezdi yankı hiçbir zaman gülmedi. Terörisler ve bağzı askerler ona ölüm derlerdi Her kimse ölmeden önce ölümün yüzünü görürdü.

Av oyunlarını bilir misiniz? Hani bir ormana hayvanları salarlar, en hızlı avcıyı bulabilmek için. Avcılar için bir zevk ve güç gösterisi olan bu oyun, hayvanlar için özgür olabilmek için bir umuttu. Şansları varsa avlanmazlardı, zaten şansızlarsa çoktan avlanmışlardır. İşte o ormanı Dünya, avları da biz evlenmemiş bakire kızlar olarak düşünün. Peki ya avcılar neydi? Onlar erkekler değildi, seri katiller hiç değildi. Onlar bu dünyadan değillerdi. Asırlar önce atalarımız gökyüzünün tüm sırlarını açığa çıkarmak için savaşırlarken ve yeni bir dünya arayışına girerlerken bu dünyamızın sonu oldu. Keşfedilen her gezegende yeni bir hayat aradılar ve hep şu soruyu sordular; Başka canlılar var mı? Evet, vardı. Fakat biz onları bulmadık onlar bizi buldu.

"Dur, kalkma" dedi Mehmet, sesinde hem bir yalvarış hem de bir buyruk vardı. Gözleri, Serin`in gözlerinde kilitliydi. Sonra, derin bir nefes aldı ve sesi daha da alçaldı. "Beni öpersen, özgür bırakırım seni." "Sen..." dedi Serin, öfke ve şaşkınlık karışımı bir tonla. Ama Mehmet, onun lafını tamamlamasına izin vermeden konuştu. "Bir kere olsun," diye devam etti Mehmet, gözleri hâlâ Serin`in gözlerinden ayrılmıyordu. "Bana bir an, sadece bir an için, gerçekten dokunmayı dene... Ben olduğumu bilerek. Sonra istediğin yere gidebilirsin." Serin`in gözlerinden iki damla yaş süzüldü. Bu temas, ruhunu sıkıştıran bir ağırlık gibi üzerindeydi; iğrençlik, korku ve çaresizlik arasında sıkışmıştı. Ama bir şansı olabileceği umuduyla, bu işkenceye dayanmak zorunda hissetti kendini. Mehmet`in hareketleri yavaş, öldürücü bir sabırla sürdü. Serin`in dudaklarına değen her temas, onun için acının başka bir boyutuydu. Yaklaşık otuz saniye süren bu öpücük, Serin`e bir ömür gibi geldi. Mehmet, dudaklarını Serin`inkinden usulca ayırırken, ellerini yüzünden çekmedi. Sanki bu anın sonsuza kadar sürmesini istiyormuş gibi sessiz kaldı. Parmakları, Serin`in yanaklarından akan yaşları silerken, fısıldar gibi konuştu. "Şşh... Ağlama." Sonra, neredeyse varla yok arasında bir öpücük daha kondurdu Serin`in dudaklarına. Bu kez daha kısa, ama daha derindi. Serin, yerinde donakalmıştı. Nefesi düzensizleşmiş, düşünceleri dağılmıştı. İçindeki tüm duygular birbirine karışmıştı. Mehmet, ondan yavaşça uzaklaştı. Gözleri hala Serin`in gözlerinde, yüzünde ise hüzünle karışık bir teslimiyet vardı. Derin bir nefes aldı ve kelimeler döküldü dudaklarından. "Şimdi öldürmeyi başardın işte. Dudaklarınla zehirledin beni." Bir an duraksadı, sanki son bir kez söylemek için kendini toparlıyormuş gibi. "Artık özgürsün, Serin."

Hayat bazen bizlere gerçek insanı gösterir aslında bazılarımız için bir şanstır ama bunu görebilmek için bir göze hissedebilmek için de bir kalbe ihtiyacımız vardır bazı kişilerde bu göz ve kalp aslında ihtiyacı olan sevginin ve gerçek insanı görebilmek ve hissedebilmek için vardır ama bazılarımız ise de Tren istasyonunda yolculuğunu bekleyen bir yolcu gibi bekler insan gerçek kişiyi o kişinin olduğunu ve bir gün onu bulacağını bekler ama bazılarımız aslında çoktan onunla tanışmıştır belki de bunun için görmek isteyen bir göz hissetmek için bir kalp imiz olması gerekir.........

O sadece bir intikam için yaptığım takıntıydı... İntikam mı daha güçlü duygu? Yoksa ,Aşk mı daha güçlü? Bu savaş bir katil için verilmeye hazır... Şimdi`de O katil Yeşil Gözlerimde eşsiz zindanda,esarete mahkum olacaktı...

Babasının kumar borcu yüzünden hiç tanımadığı bir adama satılan Havin`in aslında 2 yıldır takıntılı bir mafya ile evleneceğin den haberi yoktu...

Bir apartmanda sıradan görünen pencerelerin ardında sıradışı hayatlar yaşanıyor. Kimi aşkı arıyor, kimi geçmişin hayaletlerinden kaçıyor, kimi ise sadece görünmemeye çalışıyor. Ve bir gün, apartmana yeni taşınan genç bir kız, bu sessiz dünyaların perde arkasını aralamaya başlıyor. Görünenle gerçeğin arasındaki farkı öğrenmenin zamanı geldi. Çünkü bu hikâyede hiçbir şey göründüğü gibi değil...