"Are they lovers?" "Worst."

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmiş... bazıları için bir hatıra, bazıları içinse bir zincir. Onlar içinse; hem bir ceza, hem de asla kaçamayacakları karanlık bir orman. Farklı hayatların içine doğmuş, farklı acılarla büyümüş, farklı yollarla can almayı öğrenmiş bu insanlar, kaderin tek bir noktada buluşturduğu seri katiller...... Her biri kendi karanlığında boğulurken, aynı zamanda bu karanlıktan kurtulmanın yolunu arıyor. Katiller... ama hâlâ insan olduklarını unutmadılar. Günahkârlar... ama hala içlerinde umut taşıyorlar. Hayatlarının büyük bölümünü ölümle geçirmiş bu kişiler, şimdi ilk kez yaşamı seçmeye çalışıyorlar. Temiz bir gelecek kurmak için geçmişlerini gömmek zorundalar. Ama geçmiş kolay gömülmez, özellikle de seninle birlikte nefes alıyorsa. Bir yanda kendilerine kurulan ustaca tuzaklar, diğer yanda yıllardır güvenilen dostlukların paramparça oluşu… Güvendikleri herkes, her şey, her bağ yavaşça çürürken; katillerin kirli dünyasında tek temiz kalan şey inanç olabilir mi? Peki ya o büyük düşman? Her hayatı gölgeleyen, görünmeyen ama hep hissedilen o varlık… Asıl düşman kim? Kimi zaman bir insan, kimi zaman bir düşünce, kimi zaman sadece kaderin ta kendisi. Kirli olan sadece katiller mi? Yoksa onları böyle yapan sistem, insanlar ve sahte masumiyetler mi? Bu hikâye, sadece kanın ve cinayetin değil; pişmanlığın, yüzleşmenin, inşa etmenin ve yeniden doğmanın hikâyesi. Kirli dünyalarda temiz kalmak mümkün mü? Yoksa bazı hayatlar baştan kirletilmek için mi yazılmıştır? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Ve bu kez, ölüm değil, seçim kazandıracak.

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

15 yaşımdaki bir olay bütün hayatımı değiştirdi, şimdi intikam vakti.

Bir Kış Masalı Hikâyesi... " Kar taneleri kadar eşsiz, bir kış gecesi kadar huzurlu bir aşk... " Berfu, ailesini kaybettikten sonra, çocukken tatil yaptıkları kasabaya tamamen taşınma kararı alır. Bir kış gecesi, dışarıda yoğun kar nedeniyle mahsur kalması ona aşkı getirir. Erken yaşta ailesini kaybetmesiyle, kimsesiz kalan Berfu, babasından hiç sevgi görmeyen, ailesinden kaçmak için başka şehre taşınan Çınar... Berfu ve Çınar ailelerinden kalan boşlukları beraber doldurabilecekler mi?

*Askeri kurgudur. Bazı yollar kaderin çizdiği gibi başlamaz… ama onun yazmadığı yerlerde gerçek hikâyeler başlar. Doğunun sert rüzgarlarında bir hemşire: Eylül Meva Akdağ. Gizlerle örülü geçmişiyle, küllerinden doğmaya çalışan bir adam: Erkin Ata Bayındır. Eylül bir kış akşamı, yaralı bir şekilde karşılaştığı Erkin`le birlikte mektuplardan oluşan bir günlük yazmaya başlar. Bir sağlık ocağında kesişen hayatlar, sırlarla dolu bir geçmiş ve yazılmamış bir gelecek... "Sana hiçbir şey hissetmiyorum… Ama seninle sustuğum her an, en çok seni duydum."

Aşk aranırken mi bulunur yada aşk bulunabilir mi? Aşık olduğunu kaybedince anlar insan, karşındakinin sevmediğini ise terkedilince değil sözler tutulmadığında anlar. Giriş değil sonuç belirler hikâyeyi ilkler değil sonlar vardır.. Lütfen kitabıma bir şans verin, pişman olmayacaksınız:))

Askeri ve Gerçek Ailem kurgusudur. Bir görev esnasında tuzağa düşürülen Umay`ın hafızasını kaybetmesi ve hafıza kaybından dolayı yeni kişilerle tanışıp, aşkını bulması. Bu hikayedeki kurum, kuruluşlar ve karakter isimleri tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Gerçek ailem kısımları yavaş yavaş 5. Bölümden itibaren sizlerle.

Artık burdayızz :))

Güzce Alkım başına geleceklerden habersiz amcasıyla sıradan bir hayatı olan normal bir kızdı. Ama Güze hiç ummadığı bir anda ve zamanda bir adam çıka gelecek ve Güzcenin hayatının merkezi olacaktı. Güzce bunu bilmeden yaşıyordu. Nerden bilebilirdi ki O adamın onun hayatını mahvede bileceğini Güzce çok yanlış ve korkulması gereken bir adamla karşılaşmıştı. Çünkü adamın girdiği her mekanda imi dahi duyulsa insanların eli ayağı titrerdi. Hele ki eğer o adamın düşmanıysan ölümden başka çare yoktu. Yaptıkları ölümden beterdi çünkü o adı gibi Ateşti ve yakıp yıkıp geçerdi. Güzce ise suydu: saf , temiz ve durgun. Bu iki zıt kutup birbirlerini bulduklarında taşlar birer birer bozulacaktı. Çünkü Ateş bir kıza aşık olursa işte o zaman o kıza yaklaşmak şöyle dursun göz ucuyla bile bakamazdı. Ve Ateş bir kıza bağlandıysa ipler koptu demekti. ama Güzcenin en korktuğu şey ise Ateşti.

Merhabalar! Uzun zamandır içimde büyüttüğüm bir hikâye vardı. Kurgu olmayan, tamamen yaşanmışlıklardan ilham alınan bu hikâyeyi bir gün yazıya dökmek hep aklımın bir köşesindeydi. Ama bunu gerçekten yapabilir miyim? İnsanlar sever mi? Duygularımı tam olarak yansıtabilir miyim? İşte, kafamda sürekli dönen sorular… Başta hep "mükemmel olmalı" diye düşündüm. Her şey kusursuz olana kadar bekledim ama fark ettim ki bu bekleyiş beni sadece yavaşlatıyor, hatta zamanla bunalttığını bile hissettim. Sonunda anladım ki, mükemmeli beklemek yerine eksiklerimle birlikte bu yola çıkmalıyım. Çünkü her şey zamanla gelişiyor, olgunlaşıyor. Ben de artık hatalarımdan korkmadan, aksine onlardan öğrenerek ilerlemeye karar verdim. Öncelikle kendi içimde bu hikâyeyi tamamladım, şimdi ise aşama aşama yazıya döküp paylaşmaya başlıyorum. Başlangıçta hiçbir yerde yayınlamayı düşünmüyordum ama yazarken fark ettim ki, bir hikâye paylaşıldıkça daha da güzelleşiyor. Okuyacak, yorum yapacak her bir kişi bu yolculuğumda bana ilham olacak, biliyorum. Sizlerin gözünden görmek, hissettiğiniz duyguları duymak bu süreci çok daha anlamlı kılacak. Şimdilik bir görsel temsildir ve zamanla değişebilir. Ayrıca, bu hikâyeyi sadece kitapla sınırlı tutmak istemiyorum. İlerleyen zamanlarda filme dönüştürmek de hedeflerim arasında. Beni bu yolculukta yalnız bırakmayan, destek olan herkese şimdiden teşekkür ederim. Umarım severek okur, güzel yorumlarınızla bana güç verirsiniz. Şimdi, büyük bir heyecanla hikâyemi sizinle paylaşmanın mutluluğunu yaşıyorum. Sevgilerimle!

Küçük bir çocuğun çaresiz çığlıkları, sarhoş bir babanın öfkesi ve yatalak bir annenin sessiz çığlığı... Barın, adaletin olmadığı bir dünyada, kendi adaletini arayan bir seri katile dönüşüyor. Peki, bu adamın kalbini çalmaya cesaret eden bir savcı, onu durdurabilecek mi? Yoksa, ihanet, aşkın en karanlık yüzünü mü gösterecek? Unutma, her katilin bir hikayesi vardır. Barın`ınki, seni derinden sarsacak!

Deniz acaba Umay`ı tekrar hayata döndürebilecek mi

Kırılan bir inciyi telafi etmek kolay, peki kıralan bir kalbi telafi etmek ne kadar kolay? İnci & Ferhat ...

ⓘ YETİŞKİN İÇERİK (Bunu göz önünde bulundurarak okuyun.) Bir kartal, donuk gözlerinin aksine kendi ladesinde aldığı darbeler ve yaraların izini silemez. Bu, onun doğasını daha yırtıcı ve güçlü hâle getirir. İlkesinde göklerin hakimi olmak ve zirvesinde yerini almak vardır. Avlarını keskin pençeleriyle kilitlemek ve sivri gagasıyla acımasızca öldürmek de öyle. Çünkü göğün öğretisi budur; büyük küçüğü, güçlü zayıfı yer. Bu bir kedi olsa bile.

Hafızamı hatırlamak için günlerdir çırpınıyordum. Kimdim ben, neredeydim? Neden bu eve hapistim ve neden ölüm kokan bu adam her günümü mahvedeceğine ant içmiş bir şekilde bana zarar vermekten çekinmiyordu? Ben ne yapmış olabilirdim? Ne yaşatmış olabilirdim? Kim olduğumu bile bilmiyordum. Neyin günahını ödüyorsun Vera? Sen gerçekten Vera mısın? Sen bu insanlara ne yapmış olabilirsin? Her gün acımadan bana eziyet çektiriyordu. Beni merak eden bir ailem olduğuna emindim ve de bir o kadar da güzel bir çevrem. Hepsi neredeydi? Neden hiçbiri bana ulaşamıyordu. Söylesene, sen nasıl bir adamsın? Karşımda duran ve öfke dolu bakışlarla beni iğrenircesine izleyen bu adam, arkamda duran aynaya bakışlarını çevirerek nefretini iliklerime kadar hissettirecek şekilde fısıldadı. "Bak şu aynaya, iğrenç ötesi haline tükürmek için her gün fırsat sunuyorum sana. Biliyorsun ki bu güce sahibim, daha doğrusu öğreneceksin. Sana acıyla öğreteceğim her şeyi. Söz veriyorum lağım faresi, ölümün benim kollarım arasında olacak. Ama önce bana yaşattığın her şeyin bedelini teker teker ödeyeceksin!"

Mine vatan aşkı ile yanıp tutuşan genç bir kızdır. Babası ve ağabeyi gibi asker olmayı istemiş fakat bazı şartlar imkan vermemiştir. Ağabeyinin arkadaşı olan, Yekta Erman ile başı dertte olan Mine Er yıllar sonra Van`a atandığında uzun zamandır görmediği Yekta ile yaralı askeri kurtarmaya çalışırken karşılaşırlar. Aynı yerde görev yapmaları tesadüf mü? Yoksa bu kaderin onlar için hazırladığı sürpriz miydi? Mine ve Yekta`nın hikayesine ortak olmak ister misiniz?

“Bu-“ “Evet, Dna testi.” Yusuf kararlı çıkan ses tonuyla Aslı’nın sözünü kestiğinde Aslı kağıttan bakışlarını kaldırdı ve tarifsiz duygular içerisinde Yusuf’a baktı. Yusuf, Aslı’nın ne düşündüğünü çözemedi. Bakışlarında anlam veremediği bir ifade vardı. Kırgınlık? Ya da sitem?

"Ruhun sesi kalbe fısıldar, dinlersen yolu bulursun." Ailesi dağılmış olan ve geçmiş yaşanmışlıkları, onunla büyüyen sanrıları ile savaşan bir eğitim binasında öğretmenlik yapan Güneş Soykan isminin aksine karanlık dünyasının aydınını bulmayı ve kaderinin çizdiği yoldan değil, kendi tırnaklarıyla kazıdığı yollardan gitmeye kararlıydı. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik duruşuyla göz alır her şeye rağmen güçlü duruşundan vazgeçmemiştir. Fakat bir gün karşılaşacağı kader günü dünyasını altüst etti. Karşısına çıkan hayat dengesini sarssa da olanlara ve olacaklara baş kaldıracaktır. Bu kader savaşında karşısında duranlara karşın yanında duracak olan Akgün Tanbaşından habersizdir. Güneş Soykan’ın yaşadığı her yaşanmışlık hafızasına kanlarla kazınmıştı. Artık ne biri gelip silebilirdi geçmişini ne de kader yazısını değiştirebilirdi. Kaderini kendi kazanın yoluna çıkan batardı. "Gözlerin güzeller, biri yaşam biri nefes," biri yaşam biri nefes. Su olmadan yaşam, orman olmadan nefes olmazdı. `Senin kızıl toprakların benim umudum.` demek istedim.

Derin bir gün dalış yapmaya gider ve bu onun hayatının dönüm noktasıdır...

Bir insanın travması ne olabilirki. Hera yıllar boyunca o travma yüzünden yaşamış ve birgün o gözlerle karşılaşmıştı peki bundan sonra hera napıcaktı bu travmadan nası kurtulacaktı

Uyarı: Kitapta geçen kişi, kurum, olaylar, yer ve mekanlar tamamen hayal ürünüdür! Geçmişindeki bütün acılara rağmen ayakta kalmayan çalışan Elfin Sare Erzel. Her gün bıkmadan,usanmadan çalıştığı dükkanın karşındaki mezarlıktaki mezarlara beyaz karanfil ekiyordu. Peki bir Askerin babasının mezarına karanfil dikerken Askerle kaba bir şekilde karşılaşırsa ne olur? Yaralı bir kadın fakat çiçeklerle kendini yaşama adamış ve ayakta durmaya çalışan bir kadının hikâyesi...

Hayatı boyunca annesinin kendine çizdiği hayatı yaşamaya çalışan Ahu, babasının ve aldatan eski sevgilisinin ona bıraktığı travmalar yüzünden aşka olan umutlarını yitirmiş bir kadındır. Otuz yaşına gelmesiyle birlikte çevresinde evlilik baskıları oluşmaya başlar. Kırgın ve sarhoş olduğu bir gece, hiç ummadığı bir yerde kendisinden 3 yaş küçük Boran ile tanışır. Başlangıçta pek ilgi çekici görünmese de ikinci buluşmalarında tesadüfün onları aşka götüreceğini farkına varır ve birden bire kendini bir aşkın içinde bulur. Boran ailesi tarafından dışlanan ve kendini görmezden gelen biridir fakat Ahu`yla aşk yaşamaya başladığında ilk defa hislerini görmezden gelemez. Yaşadıkları bu aşk zaman zaman onlara iyi gelse de birbirlerine yaptıkları hatalar ve sorunlar ilişkilerini zedeler ve içinden çıkılamaz bir hale bürünür. Aşk yapılan hataları, söylenen kötü sözleri, kıskançlıkları, kırgınlıkları kısaca `her şeyi` affeder mi? Yoksa SİLİNMEZ bir iz bırakıp çekip gider mi? Ahu ve Boran`ın aşk yolculuğu ♥

Duru ve Selim birlikte iyileşecekler, iki yaralı kuş beraber kanat açmayı öğrenecek ve saf sevgiyle birbirlerini kabul etmeye çalışacaklar. Hayat travmaları dolu bir yolculuk, Duru ve Selim`le bir bağ kuracağınızı ve onları çok seveceğinize inanıyorum. Eğer sizde isterseniz, sıcacık ve yormayan bir hikaye sizleri bekliyor 🍀

Konuşamayan bir kız, basketbol takımının kaptanının dikkatini çekmişti. Bir süredir ondan hoşlanan Metehan en sonunda dayanamayıp yazmaya karar verir, sevgilisi olan kıza. ¤ Ne yapacağını bilemezmiş gibi etrafına bakarak salona girdiğinde tam önümde durdu. "Ee?" Dedi. "Hediyemi verecektin." Gülümsedim ve bir iki adımda iyice yaklaştım ona. Kollarımı boynuna dolayıp alnımı alnına yasladım. Kalbimin sert atışını umarım duymuyorsundur Metehan. Dudaklarım aralandı. "Me-te." Bir an yapamayacağım sandım. Ağzımdan iyi çıkmasa da onun ismini söyleyebilmiştim. Daha fazlasını da söyleyebilirim. Metehan "n-ne?" Alnımı ondan ayırdığımda şaşkınlıkla bakan gözleri ile karşılaştım. Gözleri dolu doluydu. Yutkunduğunda bir damla yaş aktı. "Seni," yutkundum. "Seviyorum." Nefesim sıklaşmaya başladığında ikimizde daha çok ağlamaya başlamıştık.