Bir ihanet bir savaşın doğuşuna neden olmuştu ve bir savaş tüm kadınların hayatını elinden almıştı yaşamaktan vazgeçen tüm kadınlar sadece tek bir yasağı çiğneyerek hayatlarına son verebilirlerdi bu yüzden yerde kesilip atılmış bir örgülü saç gördüğümüzde o gün bir kadının hayatından vazgeçtiğini anlıyorduk...

Bir adamın "Ömür törpüsü" mü oluur "Ömer törpüsü" mü??? Buna en iyi cevabı Neslişah verir. Karşınızda Ömer ve Neslişah`ın unutulmaz aşkları var. Merak etmeyin, bu sefer mutlu sonn😉😉

Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

Zoe, sıradan bir lise öğrencisi gibi görünse de, içinde fırtınalar kopan ve hayallerinden asla vazgeçmeyen bir genç kızdır. Hayat ona daha çocuk yaşta ağır yükler bırakmıştır. Sevgi ve güven gibi en temel duygulardan yoksun büyümüştür. Ailesinde aradığı huzuru dışarıda aramış, ama çevresinden de beklediği değeri hiçbir zaman görememiştir. İnsanların ikiyüzlülüğü, kırıcı sözleri ve çıkarcılığı, Zoe`nin kalbinde derin yaralar açmıştır. Umut ise, Zoe’nin hayatında hep en erken ölen şey olmuştur. Bu kitap; görünmeyen bir çığlığın, anlatılmayan bir acının ve derin bir yalnızlığın hikâyesidir. Zoe`nin hikayesi, duymaya cesaretin varsa seni de içine alacak.

Bazı yangınlar, yaklaşanı küle çevirir. Bazı bakışlar, adım attıkça insanın kalbine sessizce bir mezar kazar. Ve bazı yollar, daha ilk adımda geri dönüşün imkânsız olduğunu fısıldar. Ama yine de yürürdüm. Çünkü insan, aklın uyarılarına rağmen kalbin suskun davetine kayıtsız kalamazdı. Biliyordum; o gözlerin içinde yanan ateşe yaklaştıkça kendi suretimi yitiriyordum. Bir kelebek gibi; ışığın cazibesine kapılıp, kaçınılmaz sonu kanatlarımla selamlıyordum. Belki de en büyük yanılgım, yolun sonunda buluşmayı umut etmekti. Oysa baştan beri yazgı belliydi: Ben ulaşamayacağım bir yıldıza adanmış bir yolcuydum. Ve her adımda biraz daha eksiliyor, biraz daha yok oluyordum.

İlk mektubu açtı. Yazdığı mektup Levent’e aitti. Onun için yazdığı mektubun ilk satırları sesli okudu. Yenildim Levent. Ben içimdeki canavara yenildim. Kâbuslarıma, umutsuzluğuma yenildim. Ben bu hayata karşı yenildim.

Okudukça anlayacaksın herşeyin doğru olmadığını

“Hayat bazen en derin kırılmaları en sessiz kalplere yazardı.” Duru, sevilmekten çok dayanmayı öğrendi. Ferit, yürümekten çok vazgeçmemeyi... Bir kazayla savrulan hayatlarında, sadece bedenler değil, kalpler de yara aldı. Ama her yara, içine biraz ışık sızdırırdı. Bu roman; susarak sevenlerin, gözyaşlarıyla güçlenenlerin ve yıkıldıkları yerden el ele doğrulanların hikâyesi. Çünkü bazen yürümek, sadece ayakla değil... yürekle olur.

Umuda koşanlar hep engellere takılırmış...

Birbirine düşman edilen iki millet, küçük çatışmalarla başlayan bir savaşın eşiğinde. Halkın günlük hayatına dek sızan öfke ve güvensizlik, büyük bir felaketin habercisi. Babası bir komutan olarak savaşın durdurulması için diplomatik yolları zorlarken, Süveyda da iki millet arasında yeniden barışı ve sevgiyi sağlama hevesiyle çırpınıyor. Savaşın gölgesinde bile umut arayan Süveyda, yüreğinde hiç olmayacak bir aşkın filizlenmesiyle birlikte kendini beklenmedik durumlara sürüklenmiş hâlde buluyor. Bu roman, aşk ve savaşın iç içe geçtiği bir dünyada, insanın ruhunu ve ilişkilerini irdeleyen bir hikaye. Süveyda`nın gözünden, savaşın ve barışın, aşkın ve nefretin, dostluğun ve ihanetin karmaşık dokusunu keşfedeceksiniz.

Lise kurgusudur.Eğlenceli olacak.... rüyanın yeni bir okula gitmesiyle başlar her şey

Bazen hayatın altı üstünden daha iyi olabiliyormuş. Güneş bazen doğmak istemez ama görevi budur ve görevini gerçekleştirmezse bir daha asla yaşam olmaz. Yaşam olmazsa da onun varlığının bir anlamı kalmaz. Bizlerin var olmasının bir nedeni vardır. Belki savaş belki intikam belki de sadece başka birinin var olması için var olan bir piyon.

Çölün büyülü dünyasına yolculuk! Sahra, babasının anlattığı çöl hikayeleriyle büyüyen, ismini çölden alan meraklı bir kızdır. Bir gün babasıyla çöle yaptığı yolculukta, kum fırtınasının ortasında çölle konuşma fırsatı bulur. Çölün binlerce yıllık sırları, ibret dolu hikayeleri ve gizemli hazineleri Sahra`yı beklemektedir. Ancak bu büyülü dünyada kalıp çölün sırlarını öğrenmek mi, yoksa ailesine dönüp çölün hikayelerini dünyaya anlatmak mı? Sahra`nın seçimi, hem kendisini hem de çölün kaderini değiştirecektir. Doğanın sesine kulak veren, insanın doğayla kurduğu derin bağı anlatan etkileyici bir hikaye. Sahradaki Saklı Cennet, çölün gizemini keşfetmek isteyen herkes için unutulmaz bir yolculuk vaat ediyor!"

"Çocukluğundan yaralananlardan geriye gözyaşı kalır, derler; çocukluğu yara olanlardan ise geriye bir hiç kalırmış." İçinde büyüttüğü ateşle birlikte yok edilen çocukluğunun intikamını almak isteyen Efnan Sara Algan; yıllar önce, kendi içinde ailesini iki kurşunla yok ettikten sonra, ilk kez karşılarına çıkar ve intikamı için ilk adımı babası ile ortak olmasıyla atar. Yıllarca bunun senaryosunu aklında kurar ve kendi kendine oynar. Biliyordur ki, aklında kurduğu hiçbir senaryoda unutamadığı o kahverengi gözler yoktur. Bilmediği ise, o kahverengi gözler artık tanıdığı değil, tanımadığı adama aittir. Tanıdığı, geçmişteki prensiyken; tanımadığı, babasının sağ kolu olan o adamdır. Artık her şey Efnan Sara için birbirine girmiştir. İnandıkları bir yanılsama, göremedikleri ise gözlerine bir kâbus olarak çökmüştür. Gerçekleri ise umutla tutunmak istediği, o kahverengi gözlere sahip olan Almir Asaf Bornav`la bulmak ister. Gözlerinde toprak taşıyan adamla. ---

Bu Kitabın gerçek kişi veya kurumlarla bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Ben Dilvan... Dilvan TİMURAĞAOĞLU. Mardin Kızıl Tepede, Kikan aşireti adı altında yaşamaya çalışıyorum, Babamsız... Annem Meral TİMURAĞAOĞLU. Ankara`da doğup büyümüş babamla İstanbul`da tanışmışlar ve severek evlenmişler... Bu şehirde büyük bir sevgiyle yaşamışlar ve evliliklerinden 2 sene sonra abim Berzan TİMURAĞAOĞLU dünyaya gelmiş... Abimden 2 sene sonra da ben... Mardin`i çok seviyorum ama buralarda yaşayamam. Başıma ne geldiyse bu topraklarda geldi. Gitmek istedim hem de bir çok kez, ama ya dedem saçlarımdan sürüye sürüye geri getirdi ya da başıma bela ettikleri Erbani aşiretinden Aram MİRANOĞLU geri getirdi... Ben 10 yaşındayken dedelerimiz söz vermişler aşirete ve birbirlerine ben ve Aramı evlendireceklerine dair... Ben bunu ancak 18 yaşımda öğrendim...

10 bolumlu kirikliklar,aşk,umut konulu uzun ve kisali şiirler.

Mayda, genç yaşta yaşadığı evlilik travmasından sonra hayatını tamamen değiştirmeye karar vermişti. Geçmişini geride bırakarak, yeni bir başlangıç yapmaya hazırlanıyordu. Tunahan ise, İngiltere`den Türkiye`ye geri dönüş yaparak hayatında yeni bir sayfa açmıştı. Ancak geçmişleri onları hala peşlerinden sürüklüyordu. Ege`nin mavi sularında, tesadüflerle kesişen yolları, bu iki yaralı kalbi sürpriz bir şekilde bir araya getirmişti. Belki de bu buluşma, ikisinin de geçmişle yüzleşmesine ve acılarıyla barışmasına yardımcı olacaktı. Ve belki de, içlerinde hala var olan sevgi ve bağ, yeniden filizlenecek ve onları mutluluğa taşıyacaktı. Gökçeağaç kasabasına yerleşen ve başarılı bir Spa merkezi açarak evim diyebildiği ailesinden kalan kır evinde yaşamaya başlayan Mayda için hayat sonunda sağlam temeller üzerine kurulmuştur. Ancak geçmişi onu rahat bırakmamaya kararlıdır. Aralarındaki kıvılcımı saklamak için bildikleri tek yol kavga etmektir. Birbirlerine ne kadar uygun olduklarını fark etmesine rağmen bunu görmezden gelmeye devam eder. Ancak bir noktada aralarındaki ilişki bir anda değişir. Daha fazlasını istediklerini kabullenme vakti gelmiştir; fakat önce geçmişleriyle yüzleşmeleri gerekir. Profesyonel ve sportif bir dalgıç olan Tunahan ile Pilates ve Yoga hocası olan Mayda, birbirine zıt karakterler olarak görünse de işin aslı şaşırtıcıdır. Aralarındaki mükemmel romantizm genç kadının geçmişi yüzünden tepetaklak olur. Fakat Mayda, bu sefer kaçmayacaktır. Çünkü Tunahan da gerçek bir aşk hikayesi için onunla birlikte savaşmaya hazırdır. Kapak için @prensesari ` ye çok teşekkür ederim. Yine şahane bir kapak yaptın. Ellerine sağlık canım benim:)) 27.04.2023 Cuma günü yazmaya başladım. Yayın tarihim, 29.04.2023

Ezgi, ne olursa olsun umudunu hiç kaybetmeyen kendi küçük dünyasına sığdırdığı onca insanla yaşamayı acısıyla tatlısıyla seven ve aynı zamanda işini aşkla yapan genç bir öğretmen. Ölmeden önce yapılacaklar listesinde bir madde daha eksiltmek isteyen Ezgi, ara tatil iznini ilk defa yurtdışına çıkarak geçirmeye karar verir. Hiç hesapta olmayan şeyler yaşanırken bulunduğu özel uçağın arızalanmasıyla kendini bir anda paraşütle atlarken bulur. Gözlerini açtığında yabancı bir ülkededir ve yanında ne telefonu ne de kimliği vardır. Kaderin ona çizdiği bu yolda; belki de asla yapamam dediği şeyleri yapacak, hiç olmadığı kadar çaresiz ve yalnız hissedecek ve aynı zamanda kalbinde çiçekler açtırtacaktı. Belki bize başka bir dünyanın kapılarını aralayacaktı. Baharat kokan bir dünyanın... Dilini, yemeklerini, geleneklerini dahi bilmediği bu ülkede daha başına ne gelebilirdi ki? Kim bilir? *Kapak resmi Pinterest Somkidlekkc hesabından alınmıştır.

Doğar doğmaz annesini kaybeden, adı bile olmayan bir çocuk... Teladu`nun donmuş topraklarında büyüdü; sevgi görmeden, sadece hayatta kalmaya çalışarak. Bir gün, kendisine zulmeden bir muhafızı kırık bir cam parçasıyla öldürdü ve kaderini kendi elleriyle yazmaya başladı. Yıllar boyunca acıyla yoğrulan bu çocuk, bir savaşçıya, sonra da efsanevi bir lidere dönüştü. Paralı asker olarak başladığı yolculuk, binlerce kişilik bir orduya ve kendi adaletini kurduğu bir krallığa evrildi. Karalius`un tacı altından değil, acıdan dövüldü. Soğuk tepelerde, siyah zırhıyla bir hayalet gibi yürürken, karanlık geçmişiyle yüzleşmeye hazırdı. Yüzündeki yara izleri, çektiği acıların iziydi ama bu izler, onu çirkinleştirmiyor; aksine, karizmasına gölge değil, ağırlık katıyordu. Onu gören, bir kraldan fazlasını görüyordu. Karalius`un huzurunda suçlular diz çöküp af diliyordu. Ama Karalius`un adaleti merhametten değil, haktan geliyordu. KARALIUS SESLENDI "Adalet artık bir kelime değil, bizim ayak sesimizdir!" Küllerden doğan kralın gözlerinde, ne korku ne tereddüt var. Sadece adaletin sancağını taşıyor.

Bir gece, hayatında nasıl bir değişiklik yaratabilir ki? Demeyin öyle, hayatınızdan her şeyinizi alabilir ve bir başka bir şeyi verebilir. Dünya bu, bilemeyiz hiç bir şeyi. Bir gece ansızın uyanıyorsunuz, bir ses duyduğunuz için dışarı çıkıyorsunuz. Bir de ne göresiniz? Birbirlerine silah doğrultmuş iki kişi. Korkuyorsunuz ama, sizi ikisinden biri çoktan gördü bile. Şimdi iki seçeneğiniz var. Yaşamaya çalışmak mı, ölmek mi?

"Medusa`nın sadece saçlarında yılanlar yok. Kalbinde de zehirli yılanlar yuva yapmış. İçeriye girecek olanı zehirleyerek, ruhunu kemirip sömürmeden bırakmaz. Beni Anlıyorsun değil mi?.."

Bir var oluş, Bin yok oluşa bedeldir. Göt çeneli; Geçmişimizde sana karşı yapmamam gereken bir yanlışı yaptım. Ve sen silmek istemediğin halde ben seni sildim. (04.52) Siz; Suçlu olduğun halde mi yani? (04.53) Göt çeneli; Evet, suçlu olduğum halde. (04.53) Siz; Peki bay anonim, simdi neden pişman bir şekilde sizi hatırlamayan birine döndünüz. (04.54) Göt çeneli; Onu sadece kendimi affettirmeme izin verirsen öğreneceksin güzel gözlüm. (04.55)

"Bak, açan her güzel çiçek sana açıyor. Her güzel söz senin için dökülüyor dudaklarımdan ve her çizik senin uğruna bir bedel olarak kabul görüyor bedenimde. Şimdi, ver o güzel ellerini ellerime çünkü ben sen yokken bizden habersiz açan her çiçeği, her gündüzü ve her geceyi, her düşen gözyaşını ve dudaklardan dökülen bütün çığlıkları, her acıyı ve yok olan tüm mutlulukları, kaçırdığımız zamanlardan daha kısa bir sürede sana vaat ediyorum. İnan bana çünkü bu sarı kasımpatılar umut. Ben sana umutlar veriyorum."

Hayat`ın sakin ve asayol hayatı sadece müzik ve kitaplardan ibaretti. Ta ki `Napıyonuz Lan` adlı gruba alınıp başka biriymiş gibi davranmaya başlayana kadar. Orada yaşadığı arkadaşlıklar hayatına nasıl etki edecekti.

Bazen kendini öldürmek istiyordu. Bazense bu onu anlamsızca korkutuyordu. Sonra yine soruyordu kendine, kaybedecek neyim var diye. Hiçbir şey yoktu onun nezdinde. Peki, ne diye yaşıyordu hâlâ? Sonra başını göğe kaldırıyordu. Tanrı, varsan eğer, bu çektiğim acı yetmez mi? diyordu. Sonra gökten medet ummanın kötü bir fikir olduğunu düşünüp vazgeçiyordu. Bu hayat ona istediklerini vermezdi.