0538*******: Sana anılarını geri vermek istiyorum. (02.14) 0538*******: Sensizliğe dayanırım sanmıştım, yanılmışım. (02.14) 0538*******: Affet. (02.15) Yalanlar, yanlışlar ve kayıplar. Anlık bir güvenle bindiğim trenin beni altı yıl geçmişe götüreceğini bilseydim, daha önceden biletimi alırdım. Ya da kaçak binerdim. 🍊 Siz: Ben nasıl bileceğim doğruları söylediğini, anlattığını? (17.03) Siz: Dahası ben nasıl hatırlayacağım her şeyi? Sen geldin, girdin hayatıma ve ben öylece her şeyi hatırladım mı? (17.05) Siz: Bu mu yani? (17.05) Siz: Adını, yaşını bilmiyorum. (17.06) Siz: Kim olduğuna dair hiçbir fikrim yok. (17.06) Siz: KAHRETSİN Kİ DE KİMSE BANA BİR BOK ANLATMIYOR. (17.06) Siz: Sıkıldım artık bilinmemezlik saçmalıklarından, anlatılmayanlardan. (17.07) Siz: Bana bir şeyleri hatırlatmak mı istiyorsun? 17.07) Siz: İznim var. Hatırlat. (17.08) Başlangıç: 29.04.23

Görevle aşk arasında sıkışan bir kadının içsel çatışmasını ve gizli bir görev uğruna sevdiği adamı ihanetle sınaması. Polis olarak bir mafya liderini tutuklama görevini üstlenen Eylül Yılmaz, zamanla gerçek bir aşka dönüşen sahte ilişkisi, onu vicdanı ve görev arasındaki ince çizgide zorlu bir seçim yapmaya zorlar.

Mâhi nin sırlarla dolu yaşamı yüzbaşı Mâhi...

"Aa tövbe tövbe, sevgili falan ne diyon abi sen ayıp günah, çarpılırsın bak." "Milletin içinde bana sevgilim derken hiçte ayıpta günahta değildin, hayırdır." Daha önce tatsız bir karşılaşma yaşadığınız kişi sizinle aynı sınıfa düşerse ne olur?

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi. (Not: Kitap, hassas temalar ve şiddet unsurları içermektedir ancak özendirici veya teşvik edici değildir.)

Bir adam yüzünden hayatımın değiştiğini söylesem. Dikkat! Bazı bölümlerde +18 sahneler olabilir. O sahneler gelince haber vereceğim. İstemeyen geçebilir. Bu akışı bozmayacaktır.

"Hep hayal etmeye çalışırdım kokunu, yanında olmak nasıl acaba? Hep merak ederdim. Aşkın ile deli olurken beni nasıl dönülmez bir yola soktuğunun farkında mısın? Sana hem yeniden aşık oldum hem de sinirden deliye döndüm. O kadar güzelsin ki sana bakan herkesin gözlerini oyup daha sonra... Hayalini bile kuramadığım kadar güzeldi yanında olmak. Benim senden başka yolum yok. SEN BENİMSİN "

❗️❗️❗️Argo, küfür ve şiddet içerikleri mevcut olmakla birlikte hikayedeki kurum, kuruluş, kişiler ve olayların hepsi hayal ürünüdür.❗️❗️❗️ Efsun Atasoy, 23 yaşının sonlarında pek bilinmeyen ve kendi halinde ressam olan genç bir kadındır. Atölyesinde resim çizerken aniden atölyesine gelen birinden sergi teklifi alır ve sergi gecesi yaşananlar hayatını tamamiyle değiştirecektir. 🎭 Maskenin Ardındakiler Her tablo, yüzden düşen bir maskeyi açığa çıkarır. Atılan her fırça darbesinin altında farklı bir anlam yatar. Ve bazen, insanlar tablolarda kendini bulur. Maskenin Ardındakiler Sergisi kendi içinde kaybolan kişiler için düzenlenmiş ve Bayan D’ye ithaf edilmiştir. Bir tablo, bir maske. Asrın GİRAY Pars KARACA Asil B. AKTAN

Yarım asırlık bir mumyanın kalbinde kısılı kalmış ölü bir duygu gibiydi aşk: hoyrat, yaşlı ama hâlâ ölmemiş... Ve ölüm korkusu ikimizin kalbine usulca bırakılmış bir veda busesiydi: yoğun, arzulu ve en isteksiz... Unutmadık. Zira ikimizde çaresizliğin en acısını birbirimizde yudumladık. O bir kitabın ilk sayfasıydı, bende bir sonraki. Birleşmek bir parmak arası kadardı lakin kavuşmak bağlı olduğumuz zincirleri bükmek demekti. Aramızda onlarca söz, binlerce kahkaha, yüzlerce göz yaşı vardı. Lakin hiçbiri bizim değildi. Zira çaresizlik, yanyanayken birbirini okuyamamak demekti. Ben Gülşah. Acıların, aşkın, şehvetin, kırgınlıkların, güllerin şahı Gülşah. Minnetin boyunduruğunda, aşkın çaresizliğinde, karanlık bir berzahın ortasında kalakalmış Gülşah. Bir günahın kefaretine canı sayılmış, zina tenine doğduğu gün bulaşmış, anne karnına düşer düşmez gayrimeşru olarak yaftalanmış Gülşah. Benim için unutmak, yutkunmak kadardı: yediğim kazıkları, nefret dolu sözleri, gerçekleri yutkunmak kadar... Minnetin altında daha küçücükken ezilmeye başlamış, vazifesinden üstün marifetler elde etmiş, kimsesizliği hissettiği kadar kendinden feda etmiş küçücük bir kızdım. Ben, dayımın kumar parasını ödemek ve kötü kalpli yaşlı adamın illegal yoldan oturduğu bir masanın suçunu örtmek için evlat alındığımı öğrendiğimde de küçücük bir kızdım... Ya da gerçek annemin sebebini bilmediğim intikam planlarını dinlediğimde de... Ve şimdi biliyordum ki: Vedalaşmadan çıkılan her kapı tekrar açıldığında merhabalaşamayacak kadar yabancılaşır.

Gerçek ailem bile beni istemiyordu

``Ateşine ağlamış dumandım; bilmedin lakin bende yandım...`` ••• Yaralar, yarınları karalar ve örter nabzın üzerini pasla. Kavak kavruğu... Pamuk şeker... Ve Mavi bir deniz... Yosun tutmuş bir yaş pastasının üzerinden sıyrılır birer birer yabancı gözler. Düşer, düşlerimin etlerinden sıyrılan kandan kayıp yaşam. Ve dikilen her bir mum kadar çoğalır her yaşımda ölüm. Ben kimim? Öncesinde kimdim? Sonrasında kim olacağım? ••• Kumsal, 14 yaşında İzmir`in soğuk sularını hoyratça attığı kimsesiz bir sahil kenarında, kumların üzerinde deniz polisleri tarafından bulundu. Aralık`ın soğuk rüzgarları onu soğuk bir kundağa sarmış ölümün kıyısına iterken bir genç kıza gecikmişliğine hırçın bir fırtınayla karşılık veriyordu İzmir. Kumsal. İsmini ve yeni hayatını o saatlerde ona sundu hayat ve Kumsal çaresizce kabul etti. Kim olduğunu, nasıl olduğunu bulmaya verdiği savaşı 3 yıl sonra kaybetti. Yeni adımlar attı ve Kumsal adıyla bir hayat kurdu. Onun geçmişi yoktu. 14`ünde ölmüş ve 14`ünde tekrar doğmuştu. Lakin hayat peşini bırakmadı. Kumsal yeni adıyla kurduğu hayatın içindeki enkazları farketmeye başladı. Çözülmeyi bekleyen yalanlar vardı. Bir cinayet. Bir cinayet onu geçmişine 14 yaşında tekrar çekti. 22 yaşı, 14`ünde kaybettiği herşeyi tekrar buldu. Lakin Kumsal`ı arkasında bırakabilecek miydi? Gerçek kimliğini öldürüp, Kumsal`ı var eden sebepleri bulabilecek miydi? Kendini hatırlayabilecek miydi? Peki ya sevdikleri?

🌙Evet baştan alalım . Bu sefer farklı ilerliyoruz karışan bir kız değil kaçırılan bir kız olsaydı nasıl olurdu? İşler bu sefer karma karışık. Daha bebeğini yeni kaybetmiş bir aile gördükleri küçük kızı kaçırıp kızlarıymışçasına büyütürse ne olur ? Bide böyle okuyalım .🌙

Bir şey var. Bir duygu… Bütün bedenimi bütün zihnimi ele geçiren… Hani her zaman olan şey zamanı geldiğinde her zaman olduğu gibi olmaz ya öyleydi onu görüşüm. O gün o kapıda bir şey oldu. Sanki ben onunla bir geçitten geçtim. Kapıdan adımı attığıma hayatıma girmişti. Benim davetimde yoktu üstelik. “Ben geldim” demişti. Sanki “hayatının tam ortasına ben geldim” demişti. Bütün olumsuzluklara rağmen, en çokta ona rağmen hikayemi devam ettirmek için çabaladım. Gördüm … onu da gördüm ben de olanın aynısı vardı onda. Öyle olmasa çabalamazdım. Koşmazdım. Kolye… evet bir de o vardı. Zamanı gelince anlamını öğreneceksin merak etme. Ben de çok şeyi öğrendim. Hakan’dan çok şeyi öğrendim. Değişmeyi öğrendim. Hissetmeyi, söylemeyi öğrendim. Kalbimde hissettiğim bu kımıldanmaların anlamını öğrendim. Korkunun her alanlarını öğrendim. Hakan ve Bahar Hayatım ismimim tam manasını taşıyor gibiydi. Sanki yerin altındaydım ve sonra onunla tekrardan onunla yeryüzüne çıktım. Ben ailemin Bahar’ı olmuştum. O da benim Bahar’ım ama sonbaharım

mutlu ve huzurlu olmak varken neden hayatı zorlaştırırsınız ???

Aysima ailesinin baskılarına daha fazla maruz kalamayarak evden kaçar. Ama beklemediği bir şeyle karşılaşır bir depoda eli kolu bağlı adamı görür. İşte olaylar ondan sonra başlar.

“Yalnızlığı bir yük değil, bir yoldaş gibi sırtlayanlara…

Yalanlar... Yıllardır ağzımdan çıkan tek doğru söz, gözlerimden okunan tek gerçek bir duygu var mıydı?​ Hayatta kalmak için mi öldürdüm, içimdeki canavarı beslemek için mi? Ne kazandım? Bilmiyorum... Bir hikaye anlatılamaya başlandığında, sonunu tahmin etmek çok da zor olmaz, derdi annem. İşin komik yanı, ben hikayemin nasıl başladığını hatırlayamıyorum. Doğduğum an mı hikayemin ilk cümlesi yazılmıştı kader defterime, yoksa o gece ekmek bıçağını elime ilk aldığımda mı? Nasıl başlamış olursa olsun; arkamda ölü bedenler bırakarak, ellerimde kan lekeleriyle beraber ilerlediğimi ve çok da uzak olmayan bir gelecekte o bedenlerin arasına karışacağımı biliyorum... Hayatta kalmak bir zafer değil, sadece yeni bir cehennemin başlangıcıydı.

Yalanlar can alır mıydı? Onlarınki almıştı. Yıllar sonra bir araya gelen bir arkadaş grubunun eski günleri yad etmek için gitmeye karar verdikleri dağ evinde bir cinayet işlendi. Atan dokuz kalpten birisi durdu, durduruldu. Yanan dokuz mumdan birisi söndü, söndürüldü. Onlar on dokuz Ocak sabahına bir ceset ve bir katil ile uyandılar. Bu cinayeti kim, neden işlemişti? Katili bulmak zordu, onlar önlerinde yanan bir mum olmadığı sürece kusursuz yalancılardı. Ama her yalancı elbet bir gün mum ışığında yansıyan gölgesiyle yüzleşmek zorunda kalırdı. Değil mi?

20 yaşındaki Matt Grays, doğduğundan beri babası tarafından bir ajan olarak yetiştirilmiştir. Zamanla işinde çok başarılı ve yetenekli bir genç haline gelmiştir. Bir gün babası onu Rich Vit kasabasına, David Park’ın kızı Misilina’ya yakınlaşması ve ondan David’in işlediği suçları, yaptığı yolsuzlukları öğrenmesi için göndermiştir. Matt için bu görev çocuk oyuncağıdır. Ancak ne babasının ne de kendisinin hesaba katmadığı bir şey vardır. Matt bu görevde bir çok insanla bağ kurmuş, Misilina’ya karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştır. Matt görevini tamamlayıp babasını gururlandırabilecek midir, yoksa her şeyden vaz mı geçecektir? Belirsiz, Lara Bülbül

Abisinin ölümü ile abisinin üye olduğu Salvador çetesine katılır

BUNLARIN YAŞANMASINI BEN MI ISTEDIM SANIYORSUNUZ SIZ HA!! BEN ÇOK MU MERAKLIYIM TANIMADIĞIM INSANLARIN YANINDA OLMAYA?

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Ciğerlerime hapsettiğim nefesi saldım. Dakikalardır o ağacın ardından beni izlediğini anlatmayacağımı düşünüyorsa eğer yanılıyordu. Çünkü kendini fazlasıyla belli etmişti. Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah`ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

Savcı olma hayaliyle hayatında kendisine bir rota çizen Eda, Hukuk Fakültesi 3. Sınıf öğrencisidir. Tarihler 16 Kasım 2020 gecesini gösterdiğinde ve Eda`nın başkaları tarafından oluşturulmuş rotası o geceyle bir partide kesiştiğinde aklının ucundan geçmeyecek şeyler yaşanmıştır. Kendisini nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde cinayet işlemiş bir şekilde bulduğunda ve bu kişi en yakın arkadaşı olduğunda aklını kaçırmak üzeredir. Lakin işler hiç umduğu gibi gitmiyordur. Katliam gecesinin mimarları tarafından polisten korunan Eda, gün gün sır perdelerini aralayarak ailesi ve kimliği hakkındaki gerçekleri öğrenmeye başlar. Hayatı tepetaklak değişirken kendisini bir oyunun içerisinde bulur. Başkalarının oluşturduğu bu oyunda, kendisine seçtiği rol ise: İntikam makinesi olmaktır. Kitap başlangıç: 3 Aralık 2020 Bitiş: 29 Haziran 2024 Yeni hali ilk yayın: 28 Mart 2025

“Güzel bir gülüş,karanlık bir eve giren güneş ışığına benzer”

Yalnızlığın ağırlığını omuzlarında taşıyan bir adam... Kalbine saplanan ihanetin sesini sadece tetiği çekerken duydu. Bir adam... Bir kurşun... Ve arkasında kalan sessizlik...