"Şirket şubelerine yatırımlarınız ne kadar tutuyor Aslan Bey?" "Sizi geçen hafta Mood Bar`dan sarışın bir hatunla çıkarken görmüşler. Bu doğru mu?" "Aşk hayatınızda farklı şeyler mi var?" "Kaç ülkede ev ve iş yerine sahipsiniz? Size göre başarının sırrı ne?" Bunlar gibi onlarca sorular... Hepsi de tek bir kişiye yöneltiliyordu; Aslan Bozyel`e. Peşinde iz sürdüğüm adamı Taksim`de bir kafenin çıkışında yakalamıştım. Daha doğrusu diğer meslektaşlarım gazetecilerle yakalamıştık ancak soru sorma sırası henüz bana gelmemişti. Açıkçası bu karşılaşmaya mikrofonsuzluğum ve kameramansızlığımla hazırlıksız yakalandığım söylenebilirdi. O, diğer gazetecilerin sordukları soruları cevapsız bırakmakla birlikte kalabalığı yarıp son model arabasına ilerlerken ani bir şekilde bozdum suskunluğumu: "Çevrenizde anlaşmazlıklar yaşadığınız veya aranızın iyi olmadığı rakiplerinizin peş peşe ölümü hakkında ne düşünüyorsunuz?" Durdu. Sırtı bana dönük olan bedenini bedenime çevirdi ve birkaç ağır adımla yanıma yanaştı. "Azra Özşan," dedi küçük harflerle ve kulağıma eğilerek fısıldamaya devam etti, "Eğer internetteki son dakika gelişmelerinde ölüm haberin olsun istemiyorsan o lanet çeneni kapa ve bir daha sakın karşıma çıkma." Beni onlarca insanın içinde sessizce tehdit edişini iğneleyici bir tebessümle karşıladım. Elbette görüşecektik. Mahkeme salonunda.